Την Μεγάλη Πέμπτη έχουμε:

• Τον  Μυστικό Δείπνο, δηλαδή το δείπνο του Ιησού Χριστού με τους Δώδεκα  Αποστόλους,

  

• Τον Ιερό Νιπτήρα, δηλαδή το πλύσιμο των ποδιών των 12 Αποστόλων από τον Ιησού Χριστό,

  

• Την Υπερφυή Προσευχή, δηλαδή η προσευχή του Ιησού προς τον Πατέρα του μετά τον Μυστικό Δείπνο και λίγο πριν τη σύλληψή του

• Την προδοσία του Ιούδα η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη σύλληψη του Ιησού.

Ο Χριστός ετοίμασε μόνος του το τραπέζι και έπλυνε τα πόδια και των 12 μαθητών του. Θέλησε να τα κάνει όλα μόνος του και να τους δείξει πως δεν πρέπει να επιζητούν τα πρωτεία. Μετά τη νίψη των ποδιών λέγει: «όποιος θέλει να είναι πρώτος, να είναι τελευταίος απ’ όλους».

Πρώτα πήγε στον Ιούδα και μετά στον Πέτρο, ο οποίος ήταν ο πιο παρορμητικός απ’ όλους. Στην αρχή σταμάτησε τον Ιησού αλλά μετά υποχώρησε. Αφού έπλυνε τα πόδια και των 12, πήρε τα ιμάτιά του και ξανακάθισε. Τους είπε να αγαπούν ο ένας τον άλλον και πως δεν πρέπει να μην επιζητούν ποτέ να είναι πρώτοι. Ύστερα μίλησε γαι την προδοσία, στρεφόμενος στον πιο ήρεμο Ιωάννη.

Μετά το δείπνο, ο Χριστός και οι μαθητές βγαίνουν στο όρος των Ελαιών. Τους διδάσκει τα ανήκουστα και τελευταία μαθήματα και αναχωρεί μόνος Του, ώστε να προσευχηθεί. Μόλις τελείωσε την προσευχή του, έφτασε ο Ιούδας με τους στρατιώτες χαιρετά και φιλά τον δάσκαλό του και τον παραδίδει στις αρχές.

Η Μεγάλη Πέμπτη θεωρείται η πιο θλιβερή μέρα της χριστιανοσύνης. Το βράδυ η Εκκλησία αναπαριστά την Σταύρωση του Θεανθρώπου, ενώ ψάλλονται και τα 12 Ευαγγέλια. Ανάμεσα στο 5ο και το 6ο Ευαγγέλιο ψάλλεται το αντίφωνο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…» και ο Εσταυρωμένος λιτανεύεται από τους ιερείς.

Το κύριο έθιμο της Μεγάλης Πέμπτης είναι το βάψιμο των κόκκινων αυγών και το ζύμωμα των τσουρεκιών. Αυτήν την ημέρα οι νοικοκυρές δεν πλένουν, δεν απλώνουν ούτε κάνουν άλλες δουλειές στο σπίτι.

Ότε οι ένδοξοι μαθηταί εν τω νιπτήρι του δείπνου εφωτίζοντο,
τότε Ιούδας ο δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας, εσκοτίζετο·
και ανόμοις κριταίς σε τον δίκαιον Κριτήν παραδίδωσι.
Βλέπε χρημάτων εραστά, τον δια ταύτα αγχόνη χρησάμενον·
φεύγε ακόρεστον ψυχήν, την Διδασκάλω τοιαύτα τολμήσασαν.
Ο περί πάντας αγαθός, Κύριε, δόξα σοι.

Μεγάλη Πέμπτη (τραγούδι)
Μουσική: Χρήστος Τσιαμούλης, Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Αυτός που κρέμασε τον ήλιο
στο μεσοδόκι τ’ ουρανού
κρέμεται σήμερα στο ξύλο
ίλεως, Κύριε, γενού.
Και στ’ ασπαλάθια της ερήμου
μια μάνα φώναξε, παιδί μου.

Με τ’ Απριλιού τ’ αρχαία μάγια
με των δαιμόνων το φιλί
μπήκε στο σπίτι κουκουβάγια
μπήκε κοράκι στην αυλή
κι όλα τ’ αγρίμια στο λαγκάδι
πήραν το δρόμο για τον Άδη.

Θα ξανασπείρει καλοκαίρια
στην άγρια παγωνιά του νου
Αυτός που κάρφωσε τ’ αστέρια
στην άγια σκέπη τ’ ουρανού
κι εγώ κι εσύ, και εμείς κι οι άλλοι
θα γεννηθούμε τότε πάλι.

Συντρέχει  λοιπόν το συνέδριον των Ιουδαίων
Ψάλλει ο Ζερδαλής ΙορδάνηςΙ.Ν.Αγ.Σάββα Κυριωτίσσης Βερροίας

Συντρέχει λοιπόν, το συνέδριον των ιουδαίων, ίνα τον δημιουργόν,
και κτίστην των απάντων, Πιλάτω παραδώσει.
Ω των ανόμων, ω των απίστων! ότι τον ερχόμενον κρίναι ζώντας και νεκρούς,
εις κτίσιν ευτρεπίζουσι˙ τον ιώμενον τα πάθη προς πάθος ετοιμάζουσι˙
Κύριε μακρόθυμε, μέγα σου το έλεος, δόξα σοι.

Τάδε λέγει Κύριος τοις Ιουδαίοις

https://www.youtube.com/watch?v=8JztBZY2ddY

Τάδε λέγει Κύριος τοῖς Ἰουδαίοις·
Λαός μου, τί ἐποίησά σοι ἤ τί σοι παρηνώχλησα;
τούς τυφλούς σου ἐφώτισα, τούς λεπρούς σου ἐκαθάρισα, ἄνδρα ὄντα ἐπί κλίνης ἠνωρθωσάμην.
Λαός μου, τί ἐποίησά σοι, καί τί μοι ἀνταπέδωκας;
Ἀντί τοῦ μάννα χολήν∙ ἀντί τοῦ ὕδατος ὄξος·
ἀντί τοῦ ἀγαπᾶν με σταυρῷ με προσηλώσατε.
Οὐκέτι στέγω λοιπόν· καλέσω μου τά ἔθνη κἀκεῖνα με δοξάσουσι σύν τῷ Πατρί καί τῷ Πνεύματι·
κἀγώ αὐτοῖς δωρήσομαι ζωήν τήν αἰώνιον