Στο νηπιαγωγείο μας είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε τον κ. Πουλτσίδη Χρήστο, οινοποιό και πατέρα της μαθήτριάς μας Αλεξάνδρας ο οποίος μας μίλησε για το πως γίνεται το κρασί από το σταφύλι. Μας έφερε σταφύλια, μούστο και διάφορες ποικιλίες κρασιών και μας εξήγησε τη διαδικασία οινοποίησης. Είδαμε εικόνες από παλαιότερα όπου οι άνθρωποι αφού τρυγούσαν το αμπέλι, τοποθετούσαν τα σταφύλια μέσα σε μεγάλα καλάθια και στη συνέχεια στο πατητήρι όπου τα πατούσαν με τα πόδια. Τον μούστο τον έβαζαν σε μεγάλα ξύλινα βαρέλια τα οποία κατέβαζαν στο υπόγειο και περίμεναν να βράσει  και να γίνει γλυκό κρασί. Σήμερα μάθαμε πως όλα αυτά γίνονται με σύγχρονα μηχανήματα. Οι μαθητές ενθουσιάστηκαν με όσα άκουσαν, με το γλυκό μούστο που τους πρόσφερε ο κ. Χρήστος αλλά και με την πρόσκληση που μας απηύθυνε να πάμε στο οινοποιείο που βρίσκεται στις Νέες Καρυές και να δούμε από κοντά όλα όσα ακούσαμε. Ευχαριστούμε τον κ. Πουλτσίδη για την παρουσία του στο σχολείο και για τις σπουδαίες πληροφορίες που μας παρείχε.Αφίσα με διάφορα είδη σταφυλιών.(Προσφορά του κ. Πουλτδίδη)Εικόνες από το παρελθόνΟ Θεός Διόνυσος, ο Θεός των αμπελιών και του κρασιού. Το έργο φιλοτέχνησε η συνάδελφος Μαρία Κόντου και το χρωμάτισαν οι μικροί μαθητές.

Την Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2017 με αφορμή την 4η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού πραγματοποιήσαμε αθλητικές δραστηριότητες στην αυλή του σχολείου μας. Οι μικροί μαθητές έπαιξαν με τα στεφάνια, συμμετείχαν σε αγώνες δρόμου, πέταξαν το ακόντιο και έπαιξαν στην αυλή του σχολείου. Μιλήσαμε για τους ολυμπιακούς αγώνες για “τον κότινο των αρχαίων αθλητών” και για τη σημασία του αθλητισμού στην ζωή των ανθρώπων.

Στιγμιότυπα από τις αθλητικές δραστηριότητες

Η 1η Οκτώβρη είναι αφιερωμένη στην τρίτη ηλικία. Οι μικροί μαθητές λοιπόν έφτιαξαν ένα όμορφο κάδρο τύπωσαν και το μικρό τους χεράκι και το χάρισαν στον παππού και στη γιαγιά!!

Τους χάρισαν και από ένα ποίημα:

Στη γιαγιά μου με αγάπη

Μεγάλωσα στα χέρια σου  στην αγκαλιά σου τη ζεστή,                                                                                               γιαγιάκα μου δεν σε ξεχνώ σε αγαπώ πολύ.                                                                                                                      Με δίδαξες μου έμαθες να λέω τις αλήθειες,                                                                                                                    να σκέφτομαι, να αγαπώ, να έχω καλές συνήθειες.                                                                                                  Γιαγιάκα μου η αγάπη σου μου έμαθε πολλά                                                                                                                  γι’ αυτό κι εγώ σου στέλνω πολλά γλυκά φιλιά!!

Ο παππούς

Στην καρέκλα την παλιά με τα κάτασπρα μαλλιά                                                                                                            ο παππούλης μας κοιμάται μη μιλάτε, μη μιλάτε.                                                                                            Μουρμουρίζει σιγανά μες στον ύπνο και γελά                                                                                                                   μη μιλάτε και ξυπνήσει γιατί τ όνειρο θα σβήσει.                                                                                                         Κι είναι τ’ όνειρο γλυκό κι είναι τόσο μαγικό,                                                                                                                ο παππούς βλέπει λιγάκι πως ξανάγινε παιδάκι!!

Στο νηπιαγωγείο μας διαβάσαμε το παραμύθι: «Η νεράιδα Ευγενία και τα ευγενικά λογάκια» όπου η νεράιδα Ευγενία είναι πολύ χαρούμενη όταν ακούει από τα παιδικά στοματάκια ευγενικές λέξεις. Κατασκευάσαμε λοιπόν έναν πίνακα με αερόστατα όπου γράψαμε γλυκά λογάκια. Τα αερόστατα  θα ταξιδέψουν σε όλα τα παιδιά της γης και θα μεταφέρουν το μήνυμα της νεράιδας  Ευγενίας.

Διαβάσαμε το βιβλίο “Έλμερ, ο παρδαλός ελέφαντας” τουMcKee David  και μιλήσαμε για τη διαφορετικότητα και την αξία της φιλίας και κατασκευάσαμε τον δικό μας Έλμερ.Διαβάσαμε επίσης το βιβλίο του Μαρτίν Αγκάσι: “Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε” , το συζητήσαμε και  καταλάβαμε ότι τα χέρια είναι για να χαιρετάμε, να ζωγραφίζουμε, να παίζουμε, να χειροκροτούμε, να μετράμε, να βοηθάμε τους άλλους, να κατασκευάζουμε πράγματα, να μας κρατάνε ασφαλείς. Στη συνέχεια τοποθετήσαμε στο φθινοπωρινό μας δέντρο τα φθινοπωρινά φύλλα – χεράκια των παιδιών με τα ανάλογα μηνύματα .Μάθαμε τα ονόματά μας  και φιλοτεχνήσαμε το αρχικό μας γράμμα όπως  επιθυμούσε ο καθένας.