Την Παρασκευή, 27 Μαΐου 2022, πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη ημερήσια εκδρομή των Δ’, Ε΄ ΚΑΙ ΣΤ΄ τάξεων του Σχολείου μας στην Ιερά Πόλη Μεσολογγίου. Στην πόλη που όπως λέει και το επίγραμμα στην λίθινη πλάκα που υπάρχει στην είσοδό της κάθε ελεύθερος άνθρωπος είναι δημότης της.

Μουσείο Ιστορίας και Τέχνης (πινακοθήκη Μεσολογγίου)
Σε ένα όμορφο διώροφο νεοκλασικό κτίριο (παλιό Δημαρχείο) που βρίσκεται στην Κεντρική πλατεία Μάρκου Μπότσαρη στεγάζεται η πινακοθήκη της πόλης. Μπροστά στο μουσείο μας ‘’υποδέχτηκαν’’ οι προτομές των πρωθυπουργών της Ελλάδας Χαρίλαου Τρικούπη και Επαμεινώνδα Δεληγεώργη.
Στις αίθουσες του μουσείου υπάρχουν προσωπογραφίες μορφών της Ελληνικής Επανάστασης, δημάρχων της πόλης ενώ ξεχωριστή θέση κατέχουν οι πίνακες ζωγραφικής Ελλήνων και ξένων ζωγράφων που είναι εμπνευσμένοι από τον αγώνα του Μεσολογγίου:
‘’Η ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΣΣΑΣ’’, ‘’Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΟΥ
ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ’’, ‘’Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ’’, ‘’ΑΦΙΞΗ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΧΗ ΒΥΡΩΝΑ’’,
‘’ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΚΑΨΑΛΗ’’, ‘’Ο ΙΩΣΗΦ ΡΩΓΩΝ ΚΟΙΝΩΝΑΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ’’…
Εκεί και ο πίνακας που μας συγκλόνισε: “ Η αυτοθυσία της Μεσολογγίτισσας ‘’ του Γάλλου Ντε Λανσάκ. Μια μάνα Μεσολογγίτισσα στρέφει το δίκοπο μαχαίρι καταπάνω της αφού πρώτα σκότωσε το γιο της που κρατάει στην αγκαλιά της και τον άντρα της…

Στον κάτω όροφο του κτιρίου στην ‘’αίθουσα Μπάυρον’’ είδαμε προθήκες με νομίσματα διαφόρων εποχών, προσωπικά αντικείμενα, χειρόγραφα, αντίγραφα έργων ζωγραφικής του Άγγλου φιλέλληνα ποιητή από τα ταξίδια του σε μέρη της Ελλάδας, έγγραφα και αντικείμενα από την αδελφοποίηση της πόλης Γκέντλιγκ με την πόλη του Μεσολογγίου καθώς και το πρόπλασμα του ανδριάντα του ποιητή.

Κήπος των ηρώων- Κήπος θυσίας και μνήμης
Ένα μοναδικό πάρκο που ιδρύθηκε με διαταγή του Ι. Καποδίστρια το 1830, με μνημεία για γνωστούς και ανώνυμους ήρωες που έπεσαν στον αγώνα για την ελευθερία. Στην είσοδο του κήπου ο Διονύσιος Σολωμός και ένα απόσπασμα από το ποίημα του ‘’Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» δεξιά η στήλη με το ψήφισμα του Καποδίστρια για την ίδρυση του κήπου. Περιδιαβαίνοντας τον κήπο είδαμε τον Τύμβο των πεσόντων μέσα στον οποίο…αμέτρητοι Λεωνίδες βρίσκονται θαμμένοι ‘’μαχεσσάμενοι’’ παλικαρίσια για την ελευθερία, όπως φέρει η επιγραφή στην πλάκα του τύμβου. Δίπλα το Μνημείο του Μάρκου Μπότσαρη. Στο πάνω μέρος του η ‘’κόρη’’ της Ελλάδας. Ακολουθήσαμε με τα μάτια μας το δεξί της χέρι που ο δείκτης του έδειχνε ένα όνομα …Μάρκος Μπότσαρης. Στη
μέση ο ανδριάντας του Λόρδου Μπάυρον , του μεγάλου Άγγλου ποιητή και φιλέλληνα που έδωσε την περιουσία του και την ζωή του για την Ελλάδα. Εδώ κι εκεί πάμπολλα αφιερώματα στους φιλέλληνες όλου του κόσμου Γάλλους, Ολλανδούς, Ελβετούς… Συνολικά 69 μνημεία Ελλήνων και Φιλελλήνων και με πολλούς σταυρούς και ονόματα απλών πεσόντων. Ένα μέρος που σε συγκινεί αφάνταστα!

Αρχοντικό των Τρικούπηδων
Στο σπίτι αυτό έζησε και μεγάλωσε ο ιστορικός Σπυρίδων Τρικούπης καθώς και ο γιος του Χαρίλαος, πολιτικός και πολλές φορές πρωθυπουργός της χώρας μας. Στους χώρους του μουσείου είδαμε έργα τέχνης, ιστορικά αντικείμενα, σπάνια έγγραφα και χειρόγραφα, φωτογραφίες, βιβλία και φυλλάδια, εφημερίδες και περιοδικά που φώτισαν την εποχή και τη δράση του πολιτικού Χ. Τρικούπη.

Αρχοντικό Παλαμάδων
Στο σπίτι αυτό στεγάζεται το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Μεσολογγίου, ενώ στις αίθουσες του υπάρχουν εκθέματα από τη ζωή και το έργο του Μεσολογγίτη ποιητή Κ. Παλαμά. Δυστυχώς δεν ήταν ανοιχτό. Θαυμάσαμε όμως την πρόσοψη του σπιτιού και μια ολάνθιστη μπουκαμβίλια που σκαρφάλωνε στους τοίχους του σπιτιού.

Μουσείο Άλατος

Τελευταίος σταθμός της επίσκεψής μας. Μέχρι να φτάσουμε εκεί απολαύσαμε κατά τη διαδρομή τη μαγεία της λιμνοθάλασσας και είδαμε εκατοντάδες σπάνια πτηνά που ενδυμούν στον υδροβιότοπο.
Στο θεματικό μουσείο άλατος ξεναγηθήκαμε στους χώρους του και είχαμε την δυνατότητα να μάθουμε οτιδήποτε σχετίζεται με το αλάτι από την πρώτη του εμφάνιση μέχρι σήμερα. Είδαμε έργα Ελλήνων καλλιτεχνών εμπνευσμένων από το αλάτι αλλά και μία μοναδική συλλογή από αλατιέρες που χρονολογούνται από το 1800 ως τις μέρες μας.
΄Ωρα της επιστροφής. Αφήσαμε πίσω μας το ενδοξότερο αλωνάκι κατά τον Σολωμό και επιστρέψαμε στη βάση μας. Πιο πλούσιοι από ποτέ!!!

Οι μαθητές της Δ’ τάξης