Όταν η λαϊκή παράδοση συναντά την λογοτεχνία στο νηπιαγωγείο.
Στο βιβλίο της Αγγελικής Βαρελλά, Στην γιορτινή τη γλάστρα κέδροι, έλατα και άστρα, εκδόσεις Πατάκη, ένα παιδί παίρνει συνέντευξη από τον Άγιο Βασίλη και μαθαίνει για τον Έλληνα Άγιο που ξεκινούσε από τα βάθη της Ασίας, σαν πεζοπόρος και περνούσε από διάφορους τόπους, καλόβολος πάντα και κουβεντιαστής με όσους συναντούσε. Δεν κρατούσε σακί γεμάτο δώρα, αλλά εκείνο που έφερνε στους ανθρώπους ήταν περισσότερο συμβολικό: Ευχές και Καλή Τύχη. Κρατούσε ένα ραβδί, ένα μπαστούνι για να ακουμπά και να ξεκουράζεται απ΄ όπου με θαυμαστό τρόπο βλάσταιναν ή ζωντάνευαν κλαδιά και πέρδικες, σύμβολα δώρων. Το παραμύθι που περιέχει στοιχεία από την ελληνική λαογραφία τελειώνει με την Αλφαβήτα που γράφει το παιδί για να την χαρίσει στον Αη Βασίλη.
Γραψαμε και ζωγραφίσαμε την δική μας Αλφαβήτα να την χαρίσουμε στους γονείς και φίλους που ήρθαν στην γιορτή μας. Για κάθε γράμμα μια λέξη που μας κάνει να νιώθουμε όμορφα.
Κάθε λέξη που διάλεξαν τα παιδιά ας είναι και μια ευχή για όλους μας για τον νέο χρόνο.
Κάλαντα Πρωτοχρονιάς
Άγιος Βασίλης έρχεται Γενάρης ξημερώνει
Βασίλη μ’ πούθεν έρχεσαι κι απούθε κατεβαίνεις.
Από τη μάνα μ’ έρχομαι και στο σχολειό πηγαίνω
να πα να μάθω γράμματα, να πω την αλφαβήτα.
Και στο ραβδί π’ ακούμπησα, χλωρά χορτάρια βγάζει
κι απ’ κάτ’ τα χλωροβλάσταρα, περδίκια φωλιασμένα
δεν είν’ περδίκια μοναχά, ήταν και περιστέρια.
Τα περιστέρια πέταξαν, πάνε στην κρύα βρύση
παίρνουν νερό στα νύχια τους και χιόνι στα φτερά τους
να λούσουν τον αφέντη τους, ν’ αγιάσουν την κυρά τους.
Και εις έτη πολλά.
βιβλιογραφία:
Δημ. Σ. Λουκάτος, Χριστουγεννιάτικα και των γιορτών, εκδ Φιλιπποτη, 1984
Γ. Α. Μέγας, Ελληνικές γιορτές και έθιμα της λαίκής λατρείας, εκδ Οδυσσέας, 1992
Αγγελική Βαρελλά, Στην γιορτινή τη γλάστρα κέδροι, έλατα και άστρα, εκδόσεις Πατάκη, 2006