Μικρές πολύτιμες χάρτινες φιγούρες και κατασκευές φτιαγμένες από τα παιδιά συνθέτουν ένα ταξιδάκι πολύχρωμο και χαρούμενο, σαν γιορτή.
Μακάρι έτσι να είναι τα ταξίδια της ζωής τους γεμάτα αγάπη, φως και χαρά όπως «το ταξιδάκι μας».
Το καραβάκι θα αδειάσει την Παρασκευή για να περιμένει την καινούργια ομάδα που θα έρθει τον Σεπτέμβριο. Τα κομμάτια του ταξιδιού που θα βρίσκονται στα σπίτια μας θα μας θυμίζουν τους φίλους μας, το νηπιαγωγείο και τις ωραίες στιγμές που περάσαμε μαζί. Τώρα μας περιμένουν τα γαλανά νερά, τα παιχνίδια στην άμμο και στην εξοχή!
Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά για όλα όσα έμαθαν αυτή τη χρονιά!
Ένα πρωί του Οκτωβρίου ο Νικολής, μετά από μια εκδρομή στο χωριό του, ήρθε στο σχολείο κρατώντας ένα ρόδι και δυο κλαδιά βαμβακιού. Τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν.
Το ρόδι τράβηξε την προσοχή τους λόγω του σχήματος του χρώματος αλλά και των γλυκών σπόρων που ήξεραν ότι έχει μέσα.
Βαμβάκι έβλεπαν για πρώτη φορά. Κάποιος είπε «έβαλαν βαμβάκι στα κλαδιά για να μην μας τρυπάνε τα αγκάθια». Έτσι ξεκίνησε η συζήτηση εκείνη την ημέρα και αξιοποιώντας το ενδιαφέρον τους οργανώθηκε μια σειρά δραστηριοτήτων που περιλάμβανε:
Συζητήσεις και υποθέσεις
Πειραματισμούς
Συλλογή πληροφοριών από ηλεκτρονικές πηγές και βιβλία
Προβολή σύντομων βίντεο που δείχνουν τον κύκλο της ζωής ενός δέντρου, πως συλλέγεται το βαμβάκι και πως γίνεται το ύφασμα κλπ.)
Περιγραφές
Αφήγηση ιστοριών (ο μύθος της Περσεφόνης)
Ζωγραφική και ομαδικά κολάζ
Φωτογράφιση
Οργάνωση «του τραπεζιού της επιστήμης» με τον απαραίτητο εξοπλισμό ( φακούς, δοχεία κλπ) ώστε να μπορούν να παρατηρούν, να διερευνούν, να καταγράφουν, να επιλύουν προβλήματα.
Το κλείσιμο του σχολείου λόγω Covid 19 βρήκε το «τραπέζι της επιστήμης» με φυτρωμένους σπόρους φακής, με μια κορδέλα από φωτογραφίες που έβγαζαν τα παιδιά παρατηρώντας την ανάπτυξη των φυτών ( για τα περισσότερα παιδιά ήταν η πρώτη φορά που έβγαζαν φωτογραφία με φωτογραφική μηχανή) και το ημερολόγιο των σπόρων συμπληρωμένο μέχρι την 29η μέρα.
Μέχρι να γυρίσουμε στο σχολείο και να συνεχίσουμε τα πειράματα και τις παρατηρήσεις μας, ας δούμε σ’ ένα μικρό βίντεο με τις φωτογραφίες.
Αγαπητοί γονείς, σας ευχαριστούμε για τη συνεργασία σας
Άλλη μια σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της. Αυτή η χρονιά όμως δεν έμοιαζε με τις άλλες καθώς αναγκαστήκαμε λόγω της πανδημίας να κλείσουμε για δυόμιση σχεδόν μήνες.
Ο Ιούνιος μας βρήκε πάλι στο σχολείο με διαφορετικές συνθήκες, αλλά και πολλά χαμόγελα.
Τα παιδιά έδειξαν για άλλη μια φορά πόσο πολύ υπεύθυνα μπορούν να είναι για τον εαυτό τους και την ομάδα. Είναι αξιέπαινα και αξιοθαύμαστα!
Συνήθως λίγο πριν αποχαιρετιστούμε για το Καλοκαίρι, ετοιμάζουμε μια γιορτή και μοιραζόμαστε τη χαρά μας με γονείς και φίλους για όλα όσα μάθαμε και ζήσαμε μαζί.
Φέτος που οι συνθήκες είναι διαφορετικές, αποφασίσαμε να μοιραστούμε την αγάπη μας με ευχές, ζωγραφιές και τραγούδι στο βίντεο που ακολουθεί.
Καλημέρα σας παιδιά, Παρασκευή σήμερα και όπως βλέπετε αυτές τις μέρες κάνει αρκετή ζέστη. Λογικό είναι αφού ο Μάιος είναι ο τελευταίος μήνας της Άνοιξης και πλησιάζει το Καλοκαίρι. Και μ’ αυτή τη ζέστη σίγουρα όλοι σκεφτόμαστε την θάλασσα και τα μπάνια.Ίσως μερικοί από σας να έχετε ήδη κάνει τις πρώτες σας βουτιές. Είμαι σίγουρος πάντως ότι σας αρέσουν και τα παιγνίδια στην παραλία.
Τι λέτε, θέλετε να μάθετε να φτιάχνετε χάρτινες βαρκούλες και να τις ταξιδέψετε στην θάλασσα; ή σε μια λεκάνη με νερό;
Παρακάτω μπορείτε να δείτε τις οδηγίες, χρειάζεστε μόνο ένα κομμάτι χαρτί.
Αφού φτιάξατε την χάρτινη βάρκα ελάτε να την βάλουμε να παίξει σε μια ιστορία!
Η ΜΠΛΟΥΖΑ ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΥ*
Κάποτε ζούσε ένας καπετάνιος, που καθώς δεν ήταν και πολύ έξυπνος, αποφάσισε να σαλπάρει με ένα καραβάκι φτιαγμένο από χαρτί! Όχι πως κανένας δεν προσπάθησε να τον σταματήσει, αλλά νόμιζε πως τα ξέρει όλα, και για να πούμε την αλήθεια ήταν και λιγάκι ξεροκέφαλος.
Πριν όμως καλά το καταλάβει, ο καιρός άρχισε να χαλάει… Ξέσπασε μια δυνατή καταιγίδα και ο καπετάνιος άρχισε να ανησυχεί… Και οι ανησυχίες του γρήγορα επιβεβαιώθηκαν καθώς ένας κεραυνός χτύπησε την πλώρη του καραβιού και τη διέλυσε…
Η θάλασσα αγρίεψε! Τα κύματα έφταναν τα δέκα μέτρα ύψος! Βαριά, μαύρα σύννεφα σκέπαζαν τον ουρανό, κι ο αέρας λυσσομανούσε. Ώσπου ένας ακόμη κεραυνός έπεσε πάνω στην πρύμνη του καραβιού και την κατέστρεψε κι αυτή…
Και ξαφνικά με έναν δυνατό κρότο, ο άγριος, μανιασμένος αέρας έσπασε το κατάρτι και γκρέμισε τα πανιά..
Ο καπετάνιος και οι ναύτες του κινδύνευαν… Στεριά δεν φαινόταν πουθενά… Μήτε καράβι στον ορίζοντα για να τους σώσει… Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένα κοπάδι καρχαρίες εμφανίστηκε στον ορίζοντα… Άραγε τί επρόκειτο να τους συμβεί; Να σας πω την αλήθεια κανείς δεν έμαθε ποτέ! Απλά αυτό που ξέρουν όλοι είναι πως τελικά έμεινε μόνο …
Έμαθα ότι περνάτε όμορφα και κάνετε σπουδαία πράγματα!
Φτιάχνετε νόστιμα κουλουράκια, φυτεύετε, μαζεύετε κοχύλια, παίζετε στον κήπο σας, φτιάχνετε φωλιές για τα πουλιά, κάνετε εργασίες και ζωγραφιές, κάνετε ποδήλατο, φτιάχνετε ωραίες κατασκευές με τα παιχνίδια σας, βοηθάτε στις δουλειές του σπιτιού!
Σήμερα έχω να σου δείξω ένα βίντεο που μιλάει για την ιστορία των λουλουδιών. Έχεις παρατηρήσει πόσα πολλά λουλούδια γύρω μας έχουν ανθίσει; Στα μπαλκόνια, στα πάρκα και στις πλατείες, στους κήπους, στους δρόμους. Αν είσαι στην Αθήνα και βγεις μια μικρή βόλτα θα μυρίσεις τις ανθισμένες νεραντζιές που μοσχοβολάνε!
Πολλά διαφορετικά φυτά μεγαλώνουν σε αυτόν τον κόσμο. Έχοντας τις ρίζες τους στη γη, βλασταίνουν, η βροχή και ο ήλιος τα βοηθούν να μεγαλώσουν, ανθίζουν, δημιουργούν τους σπόρους τους και μεγαλώνουν μέχρι να μαραθούν. Οι σπόροι τους θα βγάλουν ρίζες, θα βλαστήσουν και θα συνεχίσουν τον κύκλο της ζωής από την αρχή.
Φύτεψε τους δικούς σου σπόρους.
Πάρε ένα άδειο κεσεδάκι από γιαούρτι, βάλε μέσα λίγο βαμβάκι και νερό και ρίξε μέσα μερικές φακές ή φασόλια. Θα χρειαστεί να κάνεις υπομονή λίγες μέρες μέχρι να φυτρώσουν.
Παρατήρησε τους σπόρους σου κάθε μέρα να τους δεις να βγάζουν ρίζες και βλαστό. Μπορείς με τη βοήθεια των γονιών σου να τους φωτογραφίζεις καθώς μεγαλώνουν ή μπορείς να τoυς ζωγραφίζεις και να φτιάξεις ένα λεύκωμα, δηλαδή ένα μίκρό βιβλίο με τα φυτά σου. Θα είναι η ιστορία των λουλουδιών σου που μεγαλώνουν.
Θυμήσου πως πρέπει να φροντίζεις να έχουν πάντα νερό και φως.
Μπορείς αν θέλεις να φυτέψεις τους σπόρους σου σε χώμα, σε μια γλάστρα στο μπαλκόνι σου.
Στείλε μας φωτογραφίες με αυτά που έχεις κάνει.
Δες σε αυτό το βίντεο σπόρους να φυτρώνουν και να μεγαλώνουν τα φυτά.
Θυμάσαι τους κρόκους που είχαμε φυτέψει στο σχολείο; Προλάβαμε να δούμε μερικούς να ανθίζουν πριν κλείσουν τα σχολεία.
Βρήκα ένα βίντεο που δείχνει κρόκους να μεγαλώνουν. Οι δικοί μας ήταν κίτρινοι, λευκοί και μωβ.
Περιμένω τις δικές σου ιστορίες λουλουδιών και σου στέλνω την αγάπη μου!
κα Κάλη
Αγαπητοί γονείς, σας ευχαριστούμε πολύ για την συνεργασία!
Θα μπορείτε να στέλνετε τις ζωγραφιές και τα νέα σας στο mail: 46nipath@gmail.com
140 χρόνια μετά, μαθαίνουμε την ιστορία του σχολείου μας μέσα από μια σειρά δραστηριοτήτων, με στόχο τα παιδιά:
– Να καλλιεργήσουν τον σεβασμό για τη ζωή και το περιβάλλον και να υιοθετήσουν συμπεριφορές που συμβάλλουν στην προστασία του κτηρίου.
– Να μάθουν να διακρίνουν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός νεοκλασικού κτηρίου (σύνδεση με την κλασική εποχή στην αρχαία Ελλάδα)
– Να αντιληφθούν την χρονική ακολουθία (παρελθόν, παρόν, μέλλον) και να διαισθανθούν, στο μέτρο που ειναι δυνατόν, ότι η ιστορία του σχολείου περνά από γενιά σε γενιά και ότι ένα κομμάτι αυτής της ιστορίας που συνεχίζεται το γράφουν και τα ίδια.
– Να εργαστούν ομαδικά και ατομικά για ένα θέμα που έχει ενδιαφέρον και νόημα για τα ίδια και να δημιουργήσουν ένα αποτέλεσμα.
– Να επικοινωνήσουν, να συνεργαστούν και να ανταλλάξουν εμπειρίες με τα παιδιά του Δημοτικού, με αποφοίτους του σχολείου καθώς και με το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.
Οι δραστηριότητες ήταν πολλές και μέσα από αυτές αξιοποιήθηκαν όλες σχεδόν οι κατευθύνσεις του Προγράμματος Σπουδών του Νηπιαγωγείου: Γλώσσα, Μαθηματικά, Περιβάλλον, Δημιουργία και Έκφραση, Νέες Τεχνολογίες.
Παράλληλα με αυτό το πρόγραμμα, αξιοποιώντας την ιδέα και την συμμετοχή του φωτογράφου Άγγελου Μίχα, αναπτύχθηκε στην διάρκεια της χρονιάς ένα εργαστήρι φωτογραφίας, με σκοπό να γνωρίσουν τα παιδιά την τέχνη της φωτογραφίας, να εκφραστούν μέσα από αυτή και να εξοικειωθούν με την χρήση της φωτογραφικής μηχανής.
Στην πορεία αποφασίσαμε να συνδυάσουμε τα δύο προγράμματα. Έτσι σε αυτήν την έκθεση θα δείτε φωτογραφίες τόσο από την πρώτη φάση του εργαστηρίου, όπου τα παιδιά φωτογράφισαν θέματα που επέλεξαν από το περιβάλλον του σπιτιού τους, όσο και από την δεύτερη φάση όπου οι φωτογραφίες τους είχαν ως θέμα το σχολείο.
Για την έκθεση με θέμα το σχολείο, ενθαρρύναμε τα παιδιά να διαλέξουν ένα σημείο του κτηρίου που τους αρέσει κι ένα αγαπημένο αντικείμενο-παιχνίδι της τάξης και να τα φωτογραφίσουν. Η διαδικασία ήταν σαν παιχνίδι. Συνεργάστηκαν δύο ή τρεις μαζί για να φτιάξουν τις συνθέσεις τους, και η καθοδήγηση που είχαν από μας ήταν να φωτογραφίσουν το θέμα τους πολλές φορές και από διαφορετικά σημεία και αποστάσεις.
Πώς ζούσαν οι Αρχαίοι Αθηναίοι; Τι δουλειές έκαναν; πως ήταν τα σπίτια τους; τι έτρωγαν; πώς ήταν τα ρούχα τους; Πού ήταν η Αγορά τους;Έκαναν γιορτές;
Πώς ζούσαν τα παιδιά; πήγαιναν σχολείο; τι μαθήματα έκαναν; με τι παιχνίδια έπαιζαν; μοιάζουν τα παιχνίδια τους με τα δικά μας; τους έλεγαν παραμύθια;
Που βρίσκουμε όλες αυτές τις πληροφορίες; ποιά ειναι η δουλειά του αρχαιολόγου; Που φυλάσσονται οι αρχαίοι θησαυροί;
Δείτε πως μερικά από τα σημερινά παιχνίδια μοιάζουν με τα αρχαία.
Συγκρίνουμε τα παιχνίδια μας με τα παιχνίδια στην αρχαία Ελλάδα
Οι χελώνες Caretta Caretta είναι ένα από τα παλαιότερα είδη στον κόσμο. Οι θαλάσσιες χελώνες είναι γνωστές από τουλάχιστον 130 εκατομμύρια έτη πριν και μερικά απολιθώματα μπορούμε να τα χρονολογήσουμε ακόμη και από 200 εκατομμύρια έτη πριν. Οι πρώτες θαλάσσιες χελώνες ζούσαν ταυτόχρονα με τους δεινόσαυρους.
Εάν δείτε λοιπόν μια χελώνα να κολυμπάει στη θάλασσα, απολαύστε τη στιγμή και σκεφτείτε ότι ένα αρχαίο είδος, κολυμπά στα καθαρά ήρεμα νερά χωρίς να ξέρει οτι κινδυνευει να εξαφανιστεί.
Δείτε στο παρακάτω βιντεο τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε την Καρέτα Καρέτα να σωθεί.
Τα νεογέννητα καρετάκια καρετάκια που φτιάξαμε, καταφέρνουν όλα να φτάσουν στην θάλασσα !
Όταν η λαϊκή παράδοση συναντά την λογοτεχνία στο νηπιαγωγείο.
Στο βιβλίο της Αγγελικής Βαρελλά, Στην γιορτινή τη γλάστρα κέδροι, έλατα και άστρα, εκδόσεις Πατάκη, ένα παιδί παίρνει συνέντευξη από τον Άγιο Βασίλη και μαθαίνει για τον Έλληνα Άγιο που ξεκινούσε από τα βάθη της Ασίας, σαν πεζοπόρος και περνούσε από διάφορους τόπους, καλόβολος πάντα και κουβεντιαστής με όσους συναντούσε. Δεν κρατούσε σακί γεμάτο δώρα, αλλά εκείνο που έφερνε στους ανθρώπους ήταν περισσότερο συμβολικό: Ευχές και Καλή Τύχη. Κρατούσε ένα ραβδί, ένα μπαστούνι για να ακουμπά και να ξεκουράζεται απ΄ όπου με θαυμαστό τρόπο βλάσταιναν ή ζωντάνευαν κλαδιά και πέρδικες, σύμβολα δώρων. Το παραμύθι που περιέχει στοιχεία από την ελληνική λαογραφία τελειώνει με την Αλφαβήτα που γράφει το παιδί για να την χαρίσει στον Αη Βασίλη.
Γραψαμε και ζωγραφίσαμε την δική μας Αλφαβήτα να την χαρίσουμε στους γονείς και φίλους που ήρθαν στην γιορτή μας. Για κάθε γράμμα μια λέξη που μας κάνει να νιώθουμε όμορφα.
Κάθε λέξη που διάλεξαν τα παιδιά ας είναι και μια ευχή για όλους μας για τον νέο χρόνο.
Κάλαντα Πρωτοχρονιάς
Άγιος Βασίλης έρχεται Γενάρης ξημερώνει Βασίλη μ’ πούθεν έρχεσαι κι απούθε κατεβαίνεις.
Από τη μάνα μ’ έρχομαι και στο σχολειό πηγαίνω να πα να μάθω γράμματα, να πω την αλφαβήτα. Και στο ραβδί π’ ακούμπησα, χλωρά χορτάρια βγάζει κι απ’ κάτ’ τα χλωροβλάσταρα, περδίκια φωλιασμένα δεν είν’ περδίκια μοναχά, ήταν και περιστέρια. Τα περιστέρια πέταξαν, πάνε στην κρύα βρύση παίρνουν νερό στα νύχια τους και χιόνι στα φτερά τους να λούσουν τον αφέντη τους, ν’ αγιάσουν την κυρά τους.
Διαχρονική παλιά κλασική ταινία του 1965, λίγο πριν το σινεμά αρχίσει να γίνεται λιγότερο παραμυθένιο. Βραβευμένη με Όσκαρ καλύτερης ταινίας , σκηνοθεσίας, μοντάζ, μουσικής μεταφοράς και ήχου (ενώ προτάθηκε για πολλά αλλά μεταξύ των οποίων και α’ γυναικείου ρόλου και φωτογραφίας) και με πολλά άλλα βραβεία σε άλλους θεσμούς…
Ευκαιρία να την γνωρίσουν οι μικροί και να ξανανιώσουν παιδιά οι μεγάλοι.
