46ο Νηπιαγωγείο Αθήνας

Τα νήπια φωτογραφίζουν το παλαιότερο σχολείο της Αθήνας που σήμερα στεγάζει το 74ο Δημοτικό Σχολείο και το 46ο Νηπιαγωγείο Αθηνών.

Διάρκεια: 7-9 Ιουνίου 2016

Εγκαίνια: 7 Ιουνίου

Ώρες λειτουργίας: 17:30-20:00

Κτήριο Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, Ερμού 134

Σχολικό έτος 1875-1876 – Σχολικό έτος 2015-2016.

– Να αντιληφθούν την χρονική ακολουθία (παρελθόν, παρόν, μέλλον) και να διαισθανθούν, στο μέτρο που ειναι δυνατόν, ότι η ιστορία του σχολείου περνά από γενιά σε γενιά και ότι ένα κομμάτι αυτής της ιστορίας που συνεχίζεται το γράφουν και τα ίδια.

– Να εργαστούν ομαδικά και ατομικά για ένα θέμα που έχει ενδιαφέρον και νόημα για τα ίδια και να δημιουργήσουν ένα αποτέλεσμα.

– Να επικοινωνήσουν, να συνεργαστούν και να ανταλλάξουν εμπειρίες με τα παιδιά του Δημοτικού, με αποφοίτους του σχολείου καθώς και με το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.

Οι δραστηριότητες ήταν πολλές και μέσα από αυτές αξιοποιήθηκαν όλες σχεδόν οι κατευθύνσεις του Προγράμματος Σπουδών του Νηπιαγωγείου: Γλώσσα, Μαθηματικά, Περιβάλλον, Δημιουργία και Έκφραση, Νέες Τεχνολογίες.

Παράλληλα με αυτό το πρόγραμμα, αξιοποιώντας την ιδέα και την συμμετοχή του φωτογράφου Άγγελου Μίχα, αναπτύχθηκε στην διάρκεια της χρονιάς ένα εργαστήρι φωτογραφίας, με σκοπό να γνωρίσουν τα παιδιά την τέχνη της φωτογραφίας, να εκφραστούν μέσα από αυτή και να εξοικειωθούν με την χρήση της φωτογραφικής μηχανής.

Στην πορεία αποφασίσαμε να συνδυάσουμε τα δύο προγράμματα. Έτσι σε αυτήν την έκθεση θα δείτε φωτογραφίες τόσο από την πρώτη φάση του εργαστηρίου, όπου τα παιδιά φωτογράφισαν θέματα που επέλεξαν από το περιβάλλον του σπιτιού τους, όσο και από την δεύτερη φάση όπου οι φωτογραφίες τους είχαν ως θέμα το σχολείο.

Για την έκθεση με θέμα το σχολείο, ενθαρρύναμε τα παιδιά να διαλέξουν ένα σημείο του κτηρίου που τους αρέσει κι ένα αγαπημένο αντικείμενο-παιχνίδι της τάξης και να τα φωτογραφίσουν. Η διαδικασία ήταν σαν παιχνίδι. Συνεργάστηκαν δύο ή τρεις μαζί για να φτιάξουν τις συνθέσεις τους, και η καθοδήγηση που είχαν από μας ήταν να φωτογραφίσουν το θέμα τους πολλές φορές και από διαφορετικά σημεία και αποστάσεις.

Πώς ζούσαν οι Αρχαίοι Αθηναίοι; Τι δουλειές έκαναν; πως ήταν τα σπίτια τους; τι έτρωγαν; πώς ήταν τα ρούχα τους; Πού ήταν η Αγορά τους;Έκαναν γιορτές;
Πώς ζούσαν τα παιδιά; πήγαιναν σχολείο; τι μαθήματα έκαναν; με τι παιχνίδια έπαιζαν; μοιάζουν τα παιχνίδια τους με τα δικά μας; τους έλεγαν παραμύθια;
Που βρίσκουμε όλες αυτές τις πληροφορίες; ποιά ειναι η δουλειά του αρχαιολόγου; Που φυλάσσονται οι αρχαίοι θησαυροί;

Δείτε πως μερικά από τα σημερινά παιχνίδια μοιάζουν με τα αρχαία.

Συγκρίνουμε τα παιχνίδια μας με τα παιχνίδια στην αρχαία Ελλάδα

Δείτε πως ζωγραφίσαμε την πομπή των Παναθηναίων.

Η Χελώνα Καρέτα Καρέτα

Οι χελώνες Caretta Caretta είναι ένα από τα παλαιότερα είδη στον κόσμο. Οι θαλάσσιες χελώνες είναι γνωστές από τουλάχιστον 130 εκατομμύρια έτη πριν και μερικά απολιθώματα μπορούμε να τα χρονολογήσουμε ακόμη και από 200 εκατομμύρια έτη πριν. Οι πρώτες θαλάσσιες χελώνες ζούσαν ταυτόχρονα με τους δεινόσαυρους.

Εάν δείτε λοιπόν μια χελώνα να κολυμπάει στη θάλασσα, απολαύστε τη στιγμή και σκεφτείτε  ότι ένα αρχαίο είδος, κολυμπά στα καθαρά ήρεμα νερά χωρίς να ξέρει οτι κινδυνευει να εξαφανιστεί.

Δείτε στο παρακάτω βιντεο τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε την Καρέτα Καρέτα να σωθεί.

Τα νεογέννητα καρετάκια καρετάκια που φτιάξαμε, καταφέρνουν όλα να φτάσουν στην θάλασσα !

Όταν η λαϊκή παράδοση συναντά την λογοτεχνία στο νηπιαγωγείο.

Στο βιβλίο της Αγγελικής Βαρελλά, Στην γιορτινή τη γλάστρα κέδροι, έλατα και άστρα, εκδόσεις Πατάκη, ένα παιδί παίρνει συνέντευξη από τον Άγιο Βασίλη και μαθαίνει για τον Έλληνα Άγιο που ξεκινούσε από τα βάθη της Ασίας, σαν πεζοπόρος και περνούσε από διάφορους τόπους, καλόβολος πάντα και κουβεντιαστής με όσους συναντούσε. Δεν κρατούσε σακί γεμάτο δώρα, αλλά εκείνο που έφερνε στους ανθρώπους ήταν περισσότερο συμβολικό: Ευχές και Καλή Τύχη. Κρατούσε ένα ραβδί, ένα μπαστούνι για να ακουμπά και να ξεκουράζεται απ΄ όπου με θαυμαστό τρόπο βλάσταιναν ή ζωντάνευαν κλαδιά και πέρδικες, σύμβολα  δώρων. Το παραμύθι που περιέχει στοιχεία από την ελληνική λαογραφία  τελειώνει με  την Αλφαβήτα που γράφει το παιδί για να την χαρίσει στον Αη Βασίλη.

Γραψαμε και ζωγραφίσαμε την δική μας Αλφαβήτα να την χαρίσουμε στους γονείς και φίλους που ήρθαν στην γιορτή μας. Για κάθε γράμμα  μια λέξη που μας κάνει να νιώθουμε όμορφα.

Κάθε λέξη  που διάλεξαν τα παιδιά ας είναι και μια ευχή για όλους μας για τον νέο χρόνο.

Κάλαντα Πρωτοχρονιάς

Άγιος Βασίλης έρχεται Γενάρης ξημερώνει
Βασίλη μ’ πούθεν έρχεσαι  κι απούθε κατεβαίνεις.

Από τη μάνα μ’ έρχομαι και στο σχολειό πηγαίνω
να πα να μάθω γράμματα, να πω την αλφαβήτα.
Και στο ραβδί π’ ακούμπησα, χλωρά χορτάρια βγάζει
κι απ’ κάτ’ τα χλωροβλάσταρα, περδίκια φωλιασμένα
δεν είν’ περδίκια μοναχά, ήταν και περιστέρια.
Τα περιστέρια πέταξαν, πάνε στην κρύα βρύση
παίρνουν νερό στα νύχια τους και χιόνι στα φτερά τους
να λούσουν τον αφέντη τους, ν’ αγιάσουν την κυρά τους.

Και εις έτη πολλά.

(Καταγραφή Δόμνα Σαμίου)

βιβλιογραφία:

Δημ. Σ. Λουκάτος, Χριστουγεννιάτικα και των γιορτών, εκδ Φιλιπποτη, 1984

Γ. Α. Μέγας, Ελληνικές γιορτές και έθιμα της λαίκής λατρείας, εκδ Οδυσσέας, 1992

Αγγελική Βαρελλά, Στην γιορτινή τη γλάστρα κέδροι, έλατα και άστρα, εκδόσεις Πατάκη, 2006

Ο Μάϊος είναι Καλομηνάς, Λούλουδος, Πράσινος και Τριανταφυλλάς 🙂

Το πιο όμορφο Πρωτομαγιάτικο στεφάνι!

Την τύχη φέτος μοιράστηκαν ο Γρηγόρης και ο Παύλος. Το Φλουρί βρέθηκε ανάμεσα στα κομμάτια τους.

Μια διαφορετική, ζεστή και ευτυχισμένη ταινία γεμάτη μουσική που μπορούμε να δούμε μαζί με τα παιδιά αυτές τις γιορτινές μέρες είναι

η Η Μελωδία της Ευτυχίας.

Διαχρονική παλιά κλασική ταινία του 1965, λίγο πριν το σινεμά αρχίσει να γίνεται λιγότερο παραμυθένιο. Βραβευμένη με Όσκαρ καλύτερης ταινίας , σκηνοθεσίας, μοντάζ, μουσικής μεταφοράς και ήχου (ενώ προτάθηκε για πολλά αλλά μεταξύ των οποίων και α’ γυναικείου ρόλου και φωτογραφίας) και με πολλά άλλα βραβεία σε άλλους θεσμούς…

Ευκαιρία να την γνωρίσουν οι μικροί και να ξανανιώσουν παιδιά οι μεγάλοι.

Δείτε την σκηνή του κουκλοθεάτρου 🙂

– Το Παραμύθι (1η μέρα)
Ζωρζ Σαρρή, “Ο Αρλεκίνος”, εκδόσεις Πατάκης, Αθήνα 2001.
Η δύναμη της φαντασίας, της αγάπης, της αισιόδοξης στάσης απέναντι στη ζωή… Τα πολύχρωμα κουρέλια ενώνονται και γίνονται η πιο όμορφη αποκριάτικη στολή.

–Η Στολή του Αρλεκίνου (2η μέρα)
Δουλεύοντας σε ομάδες, σχεδιάζουμε, χρωματίζουμε, κόβουμε, συνθέτουμε τα κομμάτια.“Να φτιάξουμε και την Χορεύτρια” είπε κάποιος και όλοι συμφώνησαν.

–Η Χορεύτρια (3η μέρα)
Καινούργιες ομάδες, σχεδιάζουν, κόβουν, συνθέτουν
Αρλεκίνος και Χορεύτρια έτοιμοι, μαζί.
–Η αποδόμηση
Αλλάζουμε θέσεις στα κομμάτια. Το χέρι της χορεύτριας γίνεται πόδι του Αρλεκίνου, το πόδι του Αρλεκίνου γίνεται καπέλο, το παπουτσάκι της μπαλαρίνας μάσκα πειρατή κ.λπ.
Φαντασία και πολλά γέλια.
– Η ανασύνθεση
Τα κομμάτια ένα-ένα μπαίνουν στον πίνακα και σχηματίζουμε την αρχική μας σύνθεση.

-Προβολή του video (μετά από λίγες μέρες)
Χαμόγελα και ικανοποίηση.

“Ο Αρλεκίνος και η Χορεύτρια” είναι στον πίνακα ακόμη και κάθε μέρα σκέφτομαι να πάω κρυφά να τους “πειράξω”. Ίσως αρχίσει ένα νέο παιχνίδι.  🙂

Καλό Μήνα! 🙂

(λίγα λόγια για την δραστηριότητα)
Στην αρχή παίξαμε με το φως και την σκιά και το σχήμα του σώματός μας και διαπιστώσαμε πως άλλάζε το μέγεθος της σκιας μας καθώς πλησιάζαμε ή απομακρυνόμασταν από το φως.
Ένας –ένας σχημάτισε με το σώμα του ένα δέντρο με απλωμένα κλαδιά και ζωγραφίσαμε το περίγραμμα της σκιάς του. Καθένας έπρεπε να στέκεται έτσι ώστε το σώμα του να ταυτίζεται με τον κορμό του δέντρου ενώ άπλωνε τα χέρια του (κλαδιά) έτσι ώστε να μην καλύπτει τα άλλα κλαδιά (σκιές χεριών).
Όταν το σχήμα του δέντρου ολοκληρώθηκε στο παιχνίδι μπήκαν και τα χρώματα.
Οι φωτογραφίες περάστηκαν στον υπολογιστή και δημιουργήθηκε αυτό το video.
Στόχοι:
– να αναπτύξουν την δημιουργικότητά τους και την ικανότητα να εκφράζονται και να μιμούνται με την κίνηση (Δραματική Τέχνη)
– να πειραματιστούν με το φως την σκιά και το σχήμα του σώματός τους (Φυσικές Επιστήμες)
– να συνεργαστούν και να δημιουργήσουν από κοινού ένα εικαστικό έργο (Επικοινωνία, Εικαστικά)
– να αντιληφθούν την χρονική ακολουθία γεγονότων δηλ. τις φάσεις και τα στάδια ολοκλήρωσης του έργου τους (Μαθηματικά)
– να μάθουν να αναπτύσσουν και να εκφράζουν τις ιδέες τους χρησιμόποιώντας ψηφιακά μέσα και να παράγουν πολυτροπικά έργα (Τεχνολογία)
(Η δραστηριότητα ήταν μέρος ενός ευρύτερου εκπαιδευτικού σεναρίου με θέμα “το Δέντρο” που περιελάμβανε ποικίλες δραστηριότητες εμπλέκοντας γνωστικές περιοχές όπως Φυσικό Περιβάλλον και Αλληλεπίδραση, Γλώσσα, Μαθηματικά, Φυσικές Επιστήμες, Τεχνολογίες κ.λπ., χρησιμοποιώντας διάφορετικές τεχνικές προσέγγισης του θέματος όπως Παρατήρηση, Καταιγισμό Ιδεών, Ομαδική εργασία, Πειράματα, Ερωτήσεις-απαντήσεις, Παιχνίδι, Εκπαιδευτική επίσκεψη, κ.λπ.)