Η δραματοποίηση στηρίχτηκε σ` ένα εορταστικό μάθημα με μουσική και κίνηση “Τα αστεράκια της νύχτας”της Μάτα Μάρρα
(Χορεύτρια, χορογράφος, δασκάλα δημιουργικής κίνησης στο πολιτιστικό κέντρο Ακαδήμεια και στο παιδικό στέκι του Εθνικού Θεάτρο) με κάποιες μικρές παραλλαγές.

Κάποτε η νύχτα έχασε τ` αστέρια της και ήταν πολύ λυπημένη. Έκλεγε απαρηγόρητη. Τα δάκρυά της πλημμύριζαν τον τόπο. (Τα παιδιά με ξυλάκια μιμούνται τον ήχο της βροχής). Κάτι πρέπει να κάνουμε για να σταματήσει να κλαίει αλλά τι; ( Τα παιδιά προτείνουν: Να πάμε να την γαργαλήσουμε, να ντυθούμε αστεία και να της χορέψουμε, να της δώσουμε παγωτό φράουλα, να της χαρίσουμε μπαλόνια και ζωγραφιές, να της ρίξουμε φεγγαρόσκονη ,να πούμε στον Αη -Βασίλη να τη βοηθήσει).
Τότε εμφανίστηκε ο άνεμος (Τα παιδιά μιμούνται το σφύριγμά του).

Τους είπε ότι η μέρα πήρε τ` αστέρια της νύχτας για δικά της στολίδια. 

“Για να τα πάρετε πρέπει να περάσετε ανάμεσα από 2 γαργαλιστικά μπαλόνια χωρίς να τα κουνήσετε, να πηδήξετε μέσα σε μια λίμνη, να περάσετε ανάμεσα από 2 γκρινιάρικες καρέκλες, να προσπεράσετε αθόρυβα το ξωτικό του νερού και να φτάσετε στο κουτί με τα αστέρια. Μόλις φτάσετε, ανοίξτε το και πάρτε ένα αστεράκι! “

Φτιάξαμε τη διαδρομή και ένα ένα τα παιδιά την πέρασαν.

Αφού όλα τα παιδιά κατάφεραν να πάρουν τ`αστεράκια από το κουτί περνώντας από την διαδρομή χορεύουν με αυτά!

Τώρα πρέπει να τα επιστρέψουν στην νύχτα για να στολιστεί !

Όμως καθώς τα δίνουν στην νύχτα κάνουν και μία ευχή που την ζωγραφίζουν  μετά στο χαρτί.