Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας δράκος που πετούσε σε διάφορα μέρη. Ήταν διαφορετικός από τους άλλους. Δεν ήταν πράσινος. Ήταν ροζ και ήταν πάρα πολύ μεγάλος. Ζούσε σε μια μεγάλη σπηλιά κοντά στο δάσος.

Μια χειμωνιάτικη μέρα έριξε πάρα πολύ χιόνι . Κρύωνε πολύ και αφού ήξερε πολύ καλά να ανάβει το τζάκι,  το άναψε για να ζεσταθεί. Τυλίχτηκε  με την  κουβέρτα  και κάθησε να δει την αγαπημένη του ταινία στην τηλεόραση !

Καθώς την έβλεπε, άκουσε ένα χτύπημα στην πόρτα . «ΤΟΥΚ ΤΟΥΚ ΤΟΥΚ…». Σηκώθηκε και άνοιξε . Είδε μπροστά του ένα  μικρό πουλάκι παγωμένο από το κρύο. Πάνω του είχε και λίγο χιόνι. Έτρεμε.  Το πήρε μέσα στη σπηλιά του , το έβαλε κοντά στο τζάκι για να ζεσταθεί και του έδωσε σποράκια να φάει. Το πουλάκι έφαγε και ζεστάθηκε.

Μετά ο δράκος νύσταξε , χασμουρήθηκε και σηκώθηκε να πάει στο κρεβάτι του . Έβαλε το πουλάκι  κοντά στο τζάκι  να κοιμηθεί  και πήγε κουρασμένος και αυτός να ξαπλώσει.

Το πρωί σηκώθηκαν και ήταν πολύ χαρούμενοι. Έξω η μέρα ήταν ηλιόλουστη. Βγήκαν  να δουν το χιόνι. Το πουλάκι ευχαρίστησε και χαιρέτησε τον δράκο  και πέταξε πάνω στα δέντρα. Ο δράκος το αποχαιρέτησε και πήγε βόλτα να βρει τους φίλους του και τις φίλες του.

Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!