Στο πλαίσιο της ευαισθητοποίησης των μαθητών και μαθητριών, των μελών της σχολικής κοινότητας και της κοινωνίας γενικότερα, ενάντια στη βία και στον σχολικό εκφοβισμό,το νηπιαγωγείο μας συμμετέχει δυναμικά στη δράση που διοργανώνεται πανελληνίως από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας. Η δράση έχει πανελλήνιο χαρακτήρα και συμμετέχουν σχολεία από όλη την Ελλάδα.
Σήμερα Τετάρτη 6 Μαρτίου 2024 ώρα 11:00 π.μ. «Σπάμε τη Σιωπή, Ενώνουμε τις Φωνές μας Ενάντια στη Βία και στον Εκφοβισμό», Σπάμε μπαλόνια, σπάμε τη σιωπή». Το σπάσιμο των μπαλονιών συμβολίζει το σπάσιμο της σιωπής ενάντια στη βία και το ταυτόχρονο σπάσιμο των μπαλονιών συμβολίζει ότι ενώνουμε τις φωνές όλοι και όλες μαζί.
Στόχοι της δράσης είναι οι μαθητές και μαθήτριες:
-να ορίζουν τη βία και τον εκφοβισμό
να αναγνωρίζουν φαινόμενα βίας και εκφοβισμού και τις μορφές τους
-να κατανοούν τα συναισθήματα της βίας και του εκφοβισμού
-να αναφέρουν φαινόμενα βίας και εκφοβισμού
-να αξιολογούν θετικά το σπάσιμο της σιωπής σε φαινόμενα βίας και εκφοβισμού
-να χρησιμοποιούν ειρηνικές πρακτικές επίλυσης των συγκρούσεων
6η Μαρτίου: Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού
Η επιθετική συμπεριφορά μεταξύ μαθητών εκδηλώνεται, με μορφές ήπιας βίας (λεκτικό εκφοβισμό, πειράγματα, βρίσιμο, ειρωνική συμπεριφορά, απειλές, διάδοση φημών) και με περιστατικά ακραίας βίας (συγκρούσεις µε ρατσιστικά ή άλλα χαρακτηριστικά, χτυπήματα, σπρώξιμο). Η ενδοσχολική βία είναι ομαδικό φαινόμενο, καθώς δεν αφορά μόνο τον θύτη και το θύμα, αλλά και όσους είναι παρόντες ή γνωρίζουν την ύπαρξή του, δηλαδή τους παρατηρητές, οι οποίοι μπορεί να είναι είτε μαθητές είτε ενήλικες. Ο σχολικός εκφοβισμός έχει αρνητικές συνέπειες στο κλίμα του σχολείου, στην κοινωνικοποίηση των παιδιών, στην επικοινωνία στην εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά και στην μετέπειτα ομαλή ενσωμάτωση στην κοινωνία.
1ο εργαστήριο
Συζήτηση με τα παιδιά στην παρεούλα , εντοπίζουμε τι θεωρούν τα ίδια τα παιδιά <<βία>>.
Εκφράζουν δικές τους προσωπικές εμπειρίες και τις μοιράζονται μαζί μας.
Διαβάζουμε το παραμύθι <<Μην κάνεις αγριάδες γιατί θα βρεις μπελάδες>>.Μία διδακτική ιστορία που μαθαίνει στα παιδιά ποια είναι τα αποτελέσματα της ανάρμοστης συμπεριφοράς, περνώντας τους ταυτόχρονα μηνύματα για τις πραγματικές αξίες της ζωής.
2ο εργαστήριο
Παρακολουθούμε ένα βίντεο για την λεκτική βία
Διαβάζουμε το παραμύθι <<τα λόγια δεν είναι να πληγώνουμε>>
Μαθαίνουμε τα γλυκά λογάκια ,για να κάνουμε χαρούμενους τους φίλους μας.
Πόσο τσαλακώνεται η καρδούλα μας με τις σκληρές κουβέντες!!!
sdr
dav
όσο και να προσπαθήσουμε με χάδια και γλυκόλογα ,δεν γίνεται η καρδιά όπως ήταν .
3ο εργαστήριο
Τα χέρια δεν είναι να δέρνουμε .Σκεφτήκαμε ένα σωρό πράγματα που μπορούν να κάνουν τα χεράκια μας.
Ζωγραφίσαμε τα χεράκια μας και στείλαμε το μήνυμά μας με τις αφίσες μας
Κάναμε σφιχτές αγκαλιές
Παίζω παντομίμα με τα χέρια
sdr
sdr
<<Τραγουδώ>> με τα χέρια μου
4ο εργαστήριο
«Η μικρή Ελένη κάθεται και κλαίει γιατί δεν την παίζουνε οι φιλενάδες της! Σήκω επάνω, τα μάτια κλείσε, τον ήλιο κοίτα κι αποχαιρέτησε! Κι όποιον θέλεις φίλησε!»
Με αφορμή το τραγούδι ,μιλήσαμε για το πώς αισθάνεται η μικρή Ελένη και γιατί δεν την παίζουν οι φίλες της.Ο αποκλεισμός από το παιχνίδι είναι μια μορφή βίας ,μάλιστα για μερικά παιδάκια πολύ συνεσταλμένα αυτό προκαλεί μεγάλη στεναχώρια.
dav
dav
Το παραμύθι <<Με θέλεις στην ομάδα σου >>
Φανταστική μέσα στην απλότητά της η ιστορία του Τζον Κέλλυ. Λιτό κείμενο, απλό στην εξέλιξη και με υποτυπώδη πλοκή που όμως με το χιούμορ, τον ρεαλισμό και την σπουδαία απόφαση της Πάπιας στο τέλος, δημιουργεί ένα σπουδαίο μάθημα, δίνει μια έξοχη κατεύθυνση σε κάθε παιδί που αντιμετωπίζει τον αποκλεισμό από το παιχνίδι.
5ο εργαστήριο
Φέτος στο νηπιαγωγείο μας ,είχαμε σαν προνήπιο ,τον μικρό Αλκέο ,από την Αλβανία που δεν γνώριζε την γλώσσα μας και αντιμετώπιζε πολλές φορές πρόβλημα επικοινωνίας με την ομάδα.
-Πως θα μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε μαζί του ,να τον εντάξουμε στην ομάδα και να μην είναι λυπημένος;
Πάντα στο τέλος η γλώσσα του σώματος λειτουργούσε σωστικά,φέρνοντας το χαμόγελο στα χείλη του , όταν κάποιο παιδάκι τον αγκάλιαζε από τους ώμους ή τον έπαιρνε από το χέρι να παίξουν παρέα.
6ο εργαστήριο
Παραμύθι <<ο σκατζόχοιρος που ήθελε να τον χα’ι’δέψουν >>
Ο μικρός σκαντζόχοιρος φοβάται το καθετί… μα πιότερο απ’ όλα φοβάται τα φίδια! Βιάζεται να μεγαλώσει και μαζί του να μεγαλώσουν και τ’ αγκάθια του. Και κάποτε τα καταφέρνει. Όλοι τρέμουν στο πέρασμά του! Αλλά και πάλι δεν είναι ευχαριστημένος, γιατί τώρα δεν έχει φίλους. Και θέλει τόσο πολύ να γνωρίσει τη χαρά της φιλίας…
7ο εργαστήριο -Αξιολόγηση του προγράμματος
Όλοι επιζητούμε την αγάπη των φίλων μας και μια ζεστή αγκαλιά.Τα παιδιά εκφράζουν τα συναισθήματά τους.
Στη χώρα των παραμυθιών υπήρχαν δυο συνοικίες, η συνοικία της ουράς και η συνοικία της μουσούδας. Εκεί ξεχώριζαν δυο όμορφα σπίτια. Το πέτρινο σπίτι στο οποίο ζούσε η Κ.Ντακ με τον γιο της τον Κουάκη (παπάκι) και τον σκύλο τους τον κ.Γαβ-Γουβ και το ξύλινο σπίτι όπου ζούσε η κ. Ποντικίδου με τον γιο της τον Μουίκ (ποντικάκι) και την γάτα τους την κ.Νιαρ-Νιαρ. Δίπλα στις συνοικίες ήταν το δάσος με τα τέσσερα χαλιά. Στο πράσινο χαλί ζούσαν οι πράσινες σαύρες, στο κόκκινο χαλί ζούσαν οι πασχαλίτσες, στο άσπρο χαλί ζούσαν οι άσπρες πεταλούδες και στο μωβ χαλί ζούσαν οι μέλισσες. Μέσα στο δάσος υπήρχε ένα παράξενο δέντρο όπου ήταν το σχολείο με δασκάλα την κ.Κουκουβάγια και διευθυντή τον κ.Κόρακα. Κάθε πρωί περνούσε το σχολικό, μια τεράστια σαρανταποδαρούσα, μεταφέροντας τους μαθητές στο σχολείο τους . Εκεί όμως ο μικρός μας φίλος ο Κουάκη δυστυχώς ζούσε άσχημες στιγμές. Κάποιοι συμμαθητές του, οι Βελονάκιδες (σκαντζόχοιροι) τον τρομοκρατούσαν, απειλώντας τον και κλέβοντας του το πρωινό του. Η μικρή καρδιά του Κουάκη ήταν γεμάτη με φόβο και δεν τολμούσε να πει σε κανέναν τί του συμβαίνει. Από την αλλαγή στην συμπεριφορά του η μαμά του αντιλαμβάνεται πως κάτι δεν πάει καλά. Μαμά και δασκάλα καταστρώνουν σχέδιο και ανακαλύπτουν την κακή συμπεριφορά των Βελονάκιδων και ο διευθυντής αναλαμβάνει την τιμωρία τους .Ο μικρός Κουάκη είδε πως μόλις έμαθαν η μαμά και η δασκάλα το τί συμβαίνει, το πρόβλημα λύθηκε και με χαρά μας φωνάζει: «ΜΗΝ ΚΡΑΤΑΣ ΜΥΣΤΙΚΟ».
Με τη βοήθεια αυτού του βιβλίου τα παιδιά καταλαβαίνουν ότι η βία ποτέ δεν βγαίνει σε καλό. Κάθε παιδί μπορεί να κάνει με τα χέρια του διασκεδαστικά και εποικοδομητικά πράγματα, να τιθασεύσει τα έντονα συναισθήματα θυμού ή ζήλιας βρίσκοντας εναλλακτικές λύσεις όταν του έρχεται να χτυπήσει κάποιον. Πώς; Χοροπηδώντας, ζωγραφίζοντας, συζητώντας.
Μερικές φορές μέσα στην τάξη υπάρχουν συγκρούσεις .τις οποίες πρέπει με ηρεμία και συζήτηση να επιλύουμε.
Πρώτα -πρώτα εντοπίσαμε τι είναι βία στην συμπεριφορά μας.
Είναι αυτό που στεναχωρεί και πληγώνει τους φίλους μας.
Διαβάσαμε το βιβλίο – Μην κάνεις αγριάδες γιατί θα βρεις μπελάδες -συζητήσαμε την συμπεριφορά του μικρού Βασίλη και αναρωτηθήκαμε για τους δικούς μας τρόπους. Πως φερόμαστε εμείς στους φίλους μας , όταν μας πειράξει κάτι και κυρίως όταν θυμώνουμε;
Τι είναι βία;
Αποφασίσαμε πως δεν θέλουμε την βία και πως η ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ
σοβαρό φαινόμενο πρέπει να ξεκινάει από την τρυφερή
προσχολική ηλικία.
Διαβάσαμε το βιβλίο – Ο καρχαρίας που έκανε τον μάγκα- της Ιωάννας Κυρίτση
Μια Θαλασσινή ιστορία για μικρά παιδιά. Ήρωας της ένας άγριος, πονηρός, απίστευτα κουτός καρχαρίας που κάνει σε όλους το μάγκα! Αλλά στην πραγματικότητα μόνο μάγκας δεν είναι!
-Ποιος νομίζουν ότι είναι μάγκας;
-Τι πρέπει να κάνουμε όταν κάποιο παιδί κάνει τον μάγκα;
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή