-Να τη! Τη βρήκα! Αυτή η τρύπα μου αρέσει.. Δεν είναι ούτε πολύ μεγάλη, ούτε πολύ μικρή. Με χωράει ίσα-ίσα.
Εδώ θα τρυπώσω, φωνάζει ένα πρωί ο Λιχουδέλης.
Έχει βαρεθεί ο καημένος να σούρνεται μέρες και μέρες στο δάσος, ψάχνοντας.
Πρώτη φορά θα κοιμηθεί ολομόναχος. Τις προηγούμενες φορές, επειδή ήταν ακόμα μικρός κοιμόταν αγκαλιά με τη μαμά του. Τώρα όμως, πρέπει όλα να τα φροντίσει μόνος.

Ο δικός μας  Φιδάκης , έτοιμος να μπει στην τρύπα του να κοιμηθεί, να γλυτώσει το κρύο το πολύ.