πυγολαμπίδες

Εγώ συνεχίζω με τα έντομα, ελπίζω και σεις. Τις ξέρετε τις πυγολαμπίδες; οι παππούδες σας τις λέγανε, όταν ήταν μικροί, κωλοφωτίτσες, για ρωτήστε τους… Σας έχω λοιπόν εδώ μια μουσική ιστορία, για κάποιες πυγολαμπίδες κολυμβήτριες, με μακριές ξανθές κοτσίδες και πράσινα κοκαλάκια, που φορούν μπικίνια με κόκκινες λωρίδες και κόκκινα σκουφιά, κάνουν βουτιές από ψηλά και  βγάζουνε  τσιρίδες. Παρακαλώ μελετήστε το, τραγουδήστε το και χορέψτε το! θα έχουμε συνέχεια με αυτό, αφού το μάθετε….

μαργαρίτα

Καλή πρωτομαγιά και καλό μήνα σε όλους! Ένα τραγούδι μαγιάτικο για όλους, παππούδες, γιαγιάδες, μπαμπάδες, μαμάδες και φυσικά παιδιά. Οι μεγάλοι το ξέρετε όλοι, ας το μάθουν και τα παιδιά μας!

το ίδιο,  από παιδιά…

άνοιξη, 1 από 4

Ο τίτλος αυτής της ανάρτησης είναι ένας μικρός γρίφος, που είμαι σίγουρη ότι κάποια στιγμή θα τον λύσετε…  Σας στέλνω μουσική, μουσική που έγραψε ένας Ιταλός συνθέτης, για ορχήστρα, πριν πολλά χρόνια. Είναι ο κύριος Αντόνιο Βιβάλντι και η μουσική που ακούτε, είναι ένα μέρος από το έργο του: “οι τέσσερις εποχές”, που είναι ένα κοντσέρτο για βιολιά. Σας το στέλνω με ανοιξιάτικες εικόνες…

Σας το στέλνω και με την ορχήστρα, να δείτε πόσα και ποια όργανα συνεργάζονται για να φτιαχτεί η μουσική που ακούμε. Τα όργανα που συμμετέχουν παίζουν εκεί που πρέπει, αυτό που πρέπει να παίξουν και όλα τα οδηγεί και τα συντονίζει ο μαέστρος της ορχήστρας. Όλοι ακούν τους άλλους και συνεργάζονται, για να βγει σωστά η μουσική, να την ακούμε και να ξυπνούν μέσα μας συναισθήματα. Τι νοιώθετε εσείς ακούγοντας αυτή την μουσική; Μην βιαστείτε να απαντήσετε, όσο περισσότερες φόρες και όσο πιο συγκεντρωμένοι ακούσουμε μια μουσική, τόσο περισσότερα πράγματα νοιώθουμε. Καλή σας ακρόαση.

Τάκης Τεταρτάκης

Ένα πολύ μικρό μουσικό παραμύθι, με τι άλλο; ένα σκουλήκι, δηλαδή δύο σκουλήκια, μουσικά, που μετρούν το ρυθμό και τραγουδούν. Ακούστε τα, τραγουδήστε τα και προσπαθήστε να τα περπατήσετε. Θυμηθείτε το παιχνίδι που κάνουμε στην αυλή με το ταμπουρίνο, μόνο που εδώ σας οδηγούν τα σκουλήκια και όχι εγώ. Παρακαλώ μην βιάζεστε, κλείστε τα μάτια σας και συγκεντρωθείτε στο ρυθμό, βάλτε στο ρυθμό τα χέρια, τα πόδια, το κεφάλι,την κοιλιά, όλο σας το σώμα να κινείται στο τραγούδι του Τάκη και του Τάσου, του πιο αδύνατου και του πιο χοντρού, του μπάσου.Μεταμορφωθείτε πότε στον Τάκη και πότε στον Τάσο, προσέξτε τις διαφορετικές φωνές τους και ακούστε καλά το διαφορετικό τους τραγούδι. Χορέψτε χωρίς να σας νοιάζει τίποτα, μόνο να μένετε στο ρόλο σας, Τάκης ή Τάσος; ή και τα δυο; Αν θέλετε ζωγραφίστε την ιστορία τους, ή ζωγραφίστε το μέρος που ζουν, τα σπίτια τους, τα δέντρα, ή ότι άλλο εσείς φαντάζεστε, φτιάξτε τα δυο σκουλήκια με πλαστελίνη, όπως εσείς θέλετε, βάλτε τη μουσική και η παράσταση αρχίζει! Μπορείτε να βρείτε δικές σας μουσικές και να βάλτε τα δικά σας λόγια, να φτιάξετε τη δική σας ιστορία και τα δικά σας τραγούδια. Περιμένω να μάθω τι έγινε…

ταραντέλα

Θέλω να σας θυμίσω την παλιά εκείνη ιστορία, που είχαμε πει και δεν ξέρουμε αν είναι αλήθεια ή ψέμα, όμως εδώ και πολλά πολλά χρόνια την λένε στη γειτονική μας Ιταλία. Λένε λοιπόν, πως αν κάποιον τον τσιμπήσει η δηλητηριώδης αράχνη ταραντούλα, ο μόνος τρόπος για να εξουδετερωθεί το φοβερό δηλητήριο είναι να χορέψει το χορό της αράχνης, το χορό ταραντέλα. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ή αν είναι μια δικαιολογία για να χορέψει κανείς με κέφι τρελό, αυτόν το κεφάτο και γρήγορο χορό. Σας τον χαρίζω λοιπόν, να τον χορέψετε χωρίς να σας έχει τσιμπήσει καμιά αράχνη. Ελπίζω ότι θα μάθετε και τα λόγια του τραγουδιού, είναι πολλά, αλλά για σας είναι πανεύκολο, ξέρω ότι τα καταφέρνετε με αυτά… (στο βίντεο, στο κάτω μέρος, υπάρχουν οι στίχοι)

Η πόλη μας το βράδυ του Σαββάτου αλλάζει όψη
τρελαίνει και τρελαίνεται σε κάθε εποχή
Τα φώτα που ανάβουνε στων καραβιών την πλώρη
λιμάνι μιας αλλόκοτης ‘βδομάδας διαδρομή

Κι είναι συνήθεια παλιά, το Σάββατο στην πόλη
κάθε κατεργάρη νοικοκύρη συνταγή
Tο κόβε ράβε ξήλωνε, το κλέψιμο ή το ζόρι
να δίνουνε τη θέση τους στης πόλης τη γιορτή

Απλοί κι ανυποψίαστοι στα σπίτια και στους δρόμους
σε έρωτες εφήμερους και σε φτηνό αλκοόλ
Πως αύριο είναι Κυριακή, μια μέρα που σκοτώνει
κανένας δεν το σκέφτεται στης μέθης το ρυθμό

Κι είναι συνήθεια παλιά, το Σάββατο στην πόλη
κάθε κατεργάρη νοικοκύρη συνταγή
Tο κόβε ράβε ξήλωνε, το κλέψιμο ή το ζόρι
να δίνουνε τη θέση τους στης πόλης τη γιορτή

Και να που το δικαίωμα στο όνειρο τελειώνει
Γυρίζουνε οι σκέψεις στης Δευτέρας τον τροχό
Και να που η πολιτεία μας αλλάζει πάλι όψη
και στης ισορροπίας της γυρίζει το σκοπό

Κι είναι συνήθεια παλιά, το Σάββατο στην πόλη
κάθε κατεργάρη νοικοκύρη συνταγή
Tο κόβε ράβε ξήλωνε, το κλέψιμο ή το ζόρι
να δίνουνε τη θέση τους στης πόλης τη γιορτή

Σας στέλνω κι ένα βίντεο με τον χορό όπως τον χορεύουν σε κάποια μέρη της Ιταλίας, εδώ μάλιστα είναι ένα μικρό αγόρι που χορεύει την ταραντέλα, τι λέτε να δοκιμάσετε και σεις;

 

κούκου

Νομίζατε πως σας ξέχασα, ε; Όχι, με τίποτα! Έκανα την κάμπια, έφτιαξα ένα κουκούλι, μπήκα μέσα και περίμενα, δηλαδή δεν περίμενα ακριβώς, είχα δουλειές, δουλειές με φούντες … Ήρθε η ώρα να βγω και να’μαι ξανά. Βρήκα τα σχόλια σας, που ήταν πάρα πολλά και χάρηκα, τα απάντησα όλα, σας έχω βάλει και μια δουλειά σε ένα σχόλιο, θα την βρείτε άραγε…; Κάποιος μου έγραψε ότι παρατηρούσε κάμπιες με το μεγεθυντικό του φακό και σκέφτηκα, ότι μια ωραία άσκηση για όλους, είναι να αναζητήσουμε ζουζούνια, έντομα. Ψάξτε στο σπίτι, στα ντουλάπια, στο μπαλκόνι, στην αυλή, στον αέρα, στο χώμα, όπου μπορείτε και όπου σκεφτείτε. Ψάξτε τα κι όταν τα βρείτε, παρατηρήστε τα και ζωγραφίστε τα με τον τρόπο που θέλετε και μπορείτε. Να δούμε πόσα θα βρει ο καθένας και πόσο διαφορετικά θα είναι. Περιμένω με αγωνία τα ευρήματά σας.

χάρτινο καράβι

Θυμάμαι πως χαρήκατε με τις αλεπούδες. Σας στέλνω λοιπόν ένα βίντεο με οδηγίες για να φτιάξετε μια βάρκα, δηλαδή πολλές βάρκες, ολόκληρο στόλο. Θα τις χρωματίσετε, θα τους δώσετε ονόματα  και θα ταξιδέψετε. Σας θυμίζω να είστε προσεκτικοί στα διπλώματά σας και να  περνάτε το δάχτυλό σας πάνω από τις τσακίσεις που θα κάνετε.