Διάβασα τα σχόλιά σας για την ταινία και μου δώσατε την ιδέα, να σας πω δυο λόγια για την ιστορία της. Αυτή λοιπόν είναι μια ταινία  αρκετά παλιά, πριν γεννηθώ εγώ και πριν γεννηθούν οι γονείς σας, φτιάχτηκε το 1956. Τότε οι ταινίες δεν είχαν χρώματα, ήταν ασπρόμαυρες, το ίδιο και οι φωτογραφίες. Η ταινία αυτή γυρίστηκε στο Παρίσι, στη Γαλλία και επειδή είναι τόσο παλιά, μας δίνει την ευκαιρία να δούμε πως ήταν τότε η πόλη  αυτή, τα σπίτια , τα μαγαζιά, τα ρούχα που φορούσαν οι άνθρωποι, τα μεταφορικά μέσα, τα παιχνίδια των παιδιών, οι σχολικές τους τσάντες και τα ρούχα τους στο σχολείο. Ξέρω ότι σας έλειψαν τα χρώματα, όμως επειδή όλα είναι ασπρόμαυρα, τι ωραία που ξεχωρίζει το κόκκινο μπαλόνι σε όλη την ταινία και το εντοπίζουμε πάντα με ευκολία και πόσο όμορφο φαίνεται, σαν ένας μαγνήτης που μαγνητίζει τη ματιά μας. Εκείνο όμως μου αρέσει πολύ σε αυτή την ταινία, είναι ότι μας προκαλεί έντονα συναισθήματα, δυνατή χαρά, λύπη, αγωνία, ίσως και φόβο κάποιες στιγμές. Αυτό είναι ωραίο να μας συμβαίνει και γίνεται ακόμα πιο ωραίο όταν έχουμε δίπλα μας κάποιον να το μοιραζόμαστε, να συζητάμε για ότι βλέπουμε, αλλά και για το πώς νοιώθουμε. Γι’ αυτό πρότεινα να την δείτε με παρέα, είναι δύσκολο να είμαστε μόνοι στις χαρές, στις λύπες και στους φόβους. Θα ήθελα να το θυμάστε πάντα αυτό και να μοιράζεστε αυτά που ζείτε και αυτά που νοιώθετε,  με  αυτούς που είναι κοντά σας.

Μπορείτε όποτε θέλετε να την  ξαναδείτε, να είστε πιο παρατηρητικοί και να προσέξετε τις λεπτομέρειες που σας έλεγα πιο πάνω. Μπορείτε επίσης, πάντα με τη βοήθεια των γονιών σας, μέσα από το διαδίκτυο  να επισκεφτείτε το Παρίσι και να δείτε πως είναι σήμερα η πόλη αυτή, είμαι σίγουρη πως θα σκεφτείτε πολλά πράγματα και θα συζητάτε  για ώρα πολλή.  Και ένα τελευταίο:” Μια μέρα που ο ήλιος λάμπει στον ουρανό, στο δρόμο για το σχολείο συναντιέστε με ένα κόκκινο μπαλόνι….., τι συμβαίνει στη συνέχεια; ”  Ο καθένας μπορεί να φτιάξει μια δική του ιστορία, διαφορετική από αυτή που είδατε. Μπορείτε να την ζωγραφίσετε, ή να την πείτε στη μαμά ή στον μπαμπά και να την γράψουν για σας στο χαρτί, ή ακόμα μπορείτε να φτιάξτε με πλαστελίνη τους ήρωες της ιστορίας σας και την ζωντανέψετε παίζοντας θέατρο.