Ένα πολύ μικρό μουσικό παραμύθι, με τι άλλο; ένα σκουλήκι, δηλαδή δύο σκουλήκια, μουσικά, που μετρούν το ρυθμό και τραγουδούν. Ακούστε τα, τραγουδήστε τα και προσπαθήστε να τα περπατήσετε. Θυμηθείτε το παιχνίδι που κάνουμε στην αυλή με το ταμπουρίνο, μόνο που εδώ σας οδηγούν τα σκουλήκια και όχι εγώ. Παρακαλώ μην βιάζεστε, κλείστε τα μάτια σας και συγκεντρωθείτε στο ρυθμό, βάλτε στο ρυθμό τα χέρια, τα πόδια, το κεφάλι,την κοιλιά, όλο σας το σώμα να κινείται στο τραγούδι του Τάκη και του Τάσου, του πιο αδύνατου και του πιο χοντρού, του μπάσου.Μεταμορφωθείτε πότε στον Τάκη και πότε στον Τάσο, προσέξτε τις διαφορετικές φωνές τους και ακούστε καλά το διαφορετικό τους τραγούδι. Χορέψτε χωρίς να σας νοιάζει τίποτα, μόνο να μένετε στο ρόλο σας, Τάκης ή Τάσος; ή και τα δυο; Αν θέλετε ζωγραφίστε την ιστορία τους, ή ζωγραφίστε το μέρος που ζουν, τα σπίτια τους, τα δέντρα, ή ότι άλλο εσείς φαντάζεστε, φτιάξτε τα δυο σκουλήκια με πλαστελίνη, όπως εσείς θέλετε, βάλτε τη μουσική και η παράσταση αρχίζει! Μπορείτε να βρείτε δικές σας μουσικές και να βάλτε τα δικά σας λόγια, να φτιάξετε τη δική σας ιστορία και τα δικά σας τραγούδια. Περιμένω να μάθω τι έγινε…
Εφτιαξα δυο σκουληκακια με πλαστελινη και προσπαθησα να το χορεψω!! Νομιζω οτι κατι καταφερα….Ελενη.
Μπράβο Ελένη μου, φιλιά.
Κυρία, φαντάστηκα ότι ήμουνα στην αυλή του σχολείου μας, βρήκα το ρυθμό και χόρεψα πολύ! Έφτιαξα και τη δική μου ιστορία και ένα μικρό τραγουδάκι! Θα σας το τραγουδήσω από κοντά! Καληνύχτα και όνειρα γλυκά! Σπύρος
Καλημέρα, εσύ είχες όνειρα γλυκά;
Καλημέρα κυρία! Είχα τα πιο γλυκά όνειρα του κόσμου! Σπύρος
Δεν πιστεύω να ήμασταν στα ίδια όνειρα και να μη συναντηθήκαμε; Και γω είχα τα πιο γλυκά όνειρα του κόσμου, πως γίνεται αυτό; Περίεργο, πολύ περίεργο!
Είδα δύο φορές την ιστορία, μου άρεσε πάρα πολύ….. Ζωγράφισα τον Τάκη και τον Τάσο πάνω στο γρασίδι….
Λούκα πολύ χαίρομαι που όλα τα παρακολουθείς και τα προσπαθείς! Πολλά φιλιά.