24-6-2017

του Σπύρου Μανουσέλη

Στο προηγούμενο άρθρο παρουσιάσαμε τη σημασία της πρόσφατης ανακάλυψης στο Μαρόκο απολιθωμένων οστών και λίθινων εργαλείων που ανήκαν σε πρώιμους εκπροσώπους του είδους μας, οι οποίοι ζούσαν εκεί τουλάχιστον 300 χιλιάδες χρόνια πριν (βλ. «Εφ.Συν.», 17/18-6-17).

Η ανακάλυψη αυτή δεν αμφισβητεί ούτε βέβαια διαψεύδει την ευρέως αποδεκτή εξελικτική εξήγηση της προέλευσης του ανθρώπινου είδους από κάποια προανθρώπινα είδη θηλαστικών.

Το ακριβώς αντίθετο: παρέχει πολύ περισσότερο χρόνο -τουλάχιστον 100 χιλιάδες χρόνια επιπλέον!- στις βιολογικές εξελικτικές διεργασίες που διαμόρφωσαν τα ιδιαίτερα γνωρίσματα του σύγχρονου ανθρώπου.

Οι πρόσφατες παλαιοανθρωπολογικές ανακαλύψεις και οι νέες τεχνικές της βιολογικής αρχαιολογίας όχι μόνο δεν αμφισβητούν αλλά, αντίθετα, ενισχύουν τις δαρβινικές εξηγήσεις για την αποκλειστικά ζωική προέλευση του είδους μας.

Επιπλέον, όπως θα δούμε, οι εντυπωσιακές κατακτήσεις των νευροεπιστημών και της εξελικτικής ψυχολογίας έχουν συμβάλει αποφασιστικά στην πρόοδο της Παλαιοανθρωπολογίας. Πρώτη φορά στην ιστορία μας αρχίζουμε να κατανοούμε τις εγκεφαλικές-εξελικτικές προϋποθέσεις για την ανάδυση του ανθρώπινου νου, δηλαδή του σύγχρονου νοήμονα Homo sapiens.

***********

Συνεχίστε την ανάγνωση

17-6-2017

του Σπύρου Μανουσέλη

Μόλις πριν από μία εβδομάδα ανακοινώθηκαν από τα ΜΜΕ τα απρόσμενα παλαιοντολογικά δεδομένα που προέκυψαν από έρευνες στο Μαρόκο.

Τα νέα απολιθωμένα οστά και τα λίθινα εργαλεία που ήλθαν στο φως από αυτές τις έρευνες ανήκουν αναμφίβολα σε μια ομάδα πολύ πρώιμων σύγχρονων ανθρώπων.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Μαζική μετανάστευση πληθυσμών

Αποδημία και επιμειξία, δύο επιτυχημένες εξελικτικές στρατηγικές

Με αφορμή το δυσεπίλυτο πρόβλημα των σημερινών μεταναστευτικών ή προσφυγικών ροών και την εξοργιστική απουσία μιας διεθνούς πολιτικής βούλησης για την επίλυσή του, αποτελεί επιτακτική γνωσιακή και πολιτική ανάγκη να κατανοήσουμε επιστημονικά την προϊστορία αλλά και τις εξελικτικές συνέπειες αυτής της διαχρονικής και πανανθρώπινης βιοπολιτικής συμπεριφοράς.

Σήμερα θα εξετάσουμε πώς οι πρόσφατες ανακαλύψεις της μοριακής ανθρωπολογίας και της παλαιογενετικής κατάφεραν να επιβεβαιώσουν τον αποφασιστικό ρόλο των μεταναστεύσεων στη βιολογική μας εξέλιξη, επιτρέποντάς μας έτσι, για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, να κατανοήσουμε όχι απλώς το γιατί αλλά και το πώς ο ανατομικά σύγχρονος άνθρωπος επιβίωσε επί 200 χιλιάδες χρόνια και αναδείχτηκε σε διαχειριστή της ζωής στον πλανήτη «μας».

Συνεχίστε την ανάγνωση

Παρουσίαση της εργασίας στο Μαθητικό συνέδριο Ιστορίας.
Ομαδική εργασία μαθητριών Γ΄τάξης. Υπεύθυνη καθηγήτρια , Σοφία Σπυροπούλου

[issuu viewmode=presentation layout=http%3A%2F%2Fskin.issuu.com%2Fv%2Flight%2Flayout.xml showflipbtn=true documentid=130117205417-29490405e34b4ade862404e13c08b087 docname=thessaloniki username=1gympyl loadinginfotext=%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%91%20%CE%A4%CE%97%CE%A3%20%CE%98%CE%95%CE%A3%CE%A3%CE%91%CE%9B%CE%9F%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%97%CE%A3 showhtmllink=true tag=history width=420 height=315 unit=px]

Ακούγεται ότι οι Μινωίτες ήταν δεινοί θαλασσοπόροι που δημιούργησαν αποικίες ως και στον Καναδά και εκμεταλλεύτηκαν τα τοπικά ορυχεία χαλκού

Ενώ το παρόν αυτού του τόπου μαστίζει η απογοήτευση, το παρελθόν του δεν παύει να μας εκπλήσσει γοητευτικά. Και είναι τόσο πολλές οι εκπλήξεις ώστε να δυσπιστεί κανείς για οτιδήποτε, ακόμη κι αν είναι σκαλισμένο σε γρανίτη. Κάτι τέτοιο, το ασύλληπτο, διηγούνται τα βράχια Σκανδιναβίας και Β. Αμερικής: ότι οι πρόγονοι των Κρητών «έκοβαν βόλτες» στον Ατλαντικό, αρμέγοντας τα πλούτη Βαλτικής και Αμερικής, 40 ολόκληρους αιώνες προτού ο Κολόμβος φιλήσει το χώμα των «Δυτικών Ινδιών»! Το πώς και υπό ποιους όρους θα μπορούσε να συμβεί αυτό είναι κάτι που η κοινή λογική εύκολα θα κατέτασσε στην παραεπιστημονική φιλολογία και στην εθνικιστική μυθοπλασία. Ομως, προτού υποκύψετε στο εύκολο της απόρριψης, ρίξτε μια ματιά στα συσσωρευόμενα αποδεικτικά στοιχεία. «Το Βήμα» τα ιχνηλάτησε για εσάς.  

περισσότερα   http://www.tovima.gr/science/article/?aid=452189