Απρ 20 2024

Αδελαΐς Σπρίνγκετ

Συντάκτης: κάτω από Ένας πίνακας, μια ιστορία,μια φωτο μια ιστορια και με ετικέτα: , ,

Αδελαις
Adelaide Springett, born in February 1893 in Victorian Wapping, hailed from a family of street vendors. Tragically, her twin sisters, Ellen and Margaret, passed away shortly after birth and another sister, Susannah, succumbed at the tender age of four. By 1901, at just eight years old, Adelaide’s residence was documented as a Salvation Army shelter, where she resided with her mother. An intriguing photograph from that time captures Adelaide at the shelter, where she, feeling ashamed of her worn-out boots, decided to pose barefoot.
οι μποτες

The image, captured by Horace Warner, is titled “Adelaide Springett In All Her Best Clothes.” She would emerge as the quintessential ‘cover girl,’ of the period symbolising the struggles of the impoverished in Victorian Britain.

The hardships persisted as Adelaide’s mother succumbed to alcoholism in 1908, leaving Adelaide and her older brother, who later enlisted in the army, to fend for themselves. Adelaide’s own health struggles surfaced in 1915 when she spent nearly two weeks in the hospital due to a severe skin infection originating from a scratch. Despite the challenges, Adelaide eventually entered into marriage, although she later found companionship with a man named Harling, whose surname she adopted.

Adelaide’s journey extended through the years, witnessing the ebbs and flows of life’s trials and triumphs. She breathed her last in 1986, reaching the remarkable age of 94.

Lets hope that during the latter stages of her life, she found some form of happiness. Lets hope that she had friends and enjoyed the twilight years of her life. I imagine her smiling face in the company of her friends and enjoying some laughter and pleasure for once in her life. Ultimately, I hope that somebody was there with her at the end to say goodbye.

What  questions would you ask about this photo?

What  would you  like to  know at this  girl?

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Ιούλ 29 2021

Νέοι/ες Διερμηνείς – Young Interpreters project Δελτίο 2

Συντάκτης: κάτω από Erasmus+ και με ετικέτα: ,

Το 2ο Δελτίο Τύπου σχετικά με το έργο, τους εταίρους και το υλικό που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο αυτού του έργου.

Το πρόγραμμα Νέοι/ες Διερμηνείς – Young Interpreters χρηματοδοτείται από το Erasmus+, πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εκπαίδευση, τη νεολαία και τον αθλητισμό.



Λήψη αρχείου

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Ιούλ 29 2021

Νέοι/ες Διερμηνείς – Young Interpreters project Δελτίο 1

Συντάκτης: κάτω από Erasmus+ και με ετικέτα: ,

Πληροφορίες σχετικά με το έργο, Νέοι/ες Διερμηνείς – Young Interpreters, τους εταίρους και το υλικό που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο αυτού του έργου.

Το πρόγραμμα Νέοι/ες Διερμηνείς – Young Interpreters χρηματοδοτείται από το Erasmus+, πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εκπαίδευση, τη νεολαία και τον αθλητισμό.



Λήψη αρχείου

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Μαρ 16 2021

Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, ο χαρταετός και ο ηλεκτρισμός

Συντάκτης: κάτω από Φυσικές Επιστήμες και με ετικέτα: , ,

Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος είναι γνωστός ως ένας από τους πρώτους αμερικανούς πατριώτες που συμμετείχαν στη σύνταξη της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες πέτυχαν την ανεξαρτητοποίησή τους από τη Βρετανική Αυτοκρατορία (1774).
Ήταν έξυπνος, φιλομαθής και δραστήριος.  Είναι αυτός που εφηύρε τις ονομασίες μπαταρία, θετικό#αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο. Την επόμενη φορά που καθίσετε σε μια κουνιστή πολυθρόνα ή θα δείτε κάποιον να φοράει διπλοεστιακά γυαλιά, θυμηθείτε τον: είναι ο άνθρωπος που εφηύρε και τα δύο. Αυτοδίδακτος ως επί το πλείστον, ο Φραγκλίνος γνώριζε πολλά για την επιστήμη. Βρισκόταν στη Φιλαδέλφια, τον Ιούνιο του 1752, όταν εκτέλεσε το διασημότερο επιστημονικό πείραμά του, εκείνο με τις αστραπές.

Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος και το διάσημο πείραμα με τον χαρταετό (1752).

Υποστήριζε ότι ο ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα συγκεντρωνόταν στα σύννεφα και συγκεκριμένα ψηλότερα στην επιφάνειά τους συγκεντρώνονταν θετικά φορτία ενώ χαμηλότερα αρνητικά φορτισμένα φορτία. Όταν, κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, συγκρούονταν δύο σύννεφα, αυτά αποφορτίζονταν υπό τη μορφή κεραυνού και  παράλληλα αρνητικά ηλεκτρικά φορτία υπήρχαν “αόρατα” στην ατμόσφαιρα. Προσπάθησε, λοιπόν, να αποδείξει την ορθότητα των υποθέσεών του πετώντας έναν χαρταετό κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας.

Μια μέρα με καταιγίδα ανέβασε τον χαρταετό ψηλά, το σκοινί (η καλούμπα) του χαρταετού ήταν βρεγμένο και επειδή ήξερε πόσο επικίνδυνο ήταν το εγχείρημά του, κρατούσε την άκρη της καλούμπας με μια στεγνή μεταξωτή κορδέλα. Στο σκοινί είχε δέσει ένα κλειδί, το οποίο συγκέντρωνε τα ηλεκτρικά φορτία της ατμόσφαιρας και αγγίζοντάς το ηλεκτριζόταν.

 

Όχι, δεν τον χτύπησε κεραυνός, γιατί αυτό θα ήταν θανατηφόρο και από όσα ξέρουμε, μετά το πείραμά του, έπαιξε ενεργό ρόλο στην Αμερικάνικη Επανάσταση!

Το αλεξικέραυνο του Βενιαμίν Φραγκλίνου …

 

Με το πείραμά του ο Φραγκλίνος απέδειξε ότι υπάρχουν ηλεκτρικά φορτία στην ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας. Έτσι, εάν  τοποθετηθεί μια μεταλλική ράβδος στην κορυφή ενός κτιρίου και συνδεθεί με ένα αγώγιμο σώμα με τη γη, οι κεραυνοί θα μπορούσαν να γειωθούν (κατευθυνθούν προς τη γη) και να μειωθεί σημαντικά ο κίνδυνος εκδήλωσης πυρκαγιάς στο κτίριο εξαιτίας του κεραυνού. Ο κίνδυνος αυτός ήταν αρκετά σημαντικός την εποχή του μια και τα περισσότερα κτίρια ήταν κατασκευασμένα από ξύλο και πολλές στέγες από άχυρο.

Αυτό που κατάφερε ήταν να αποδείξει ότι μια δύναμη της φύσης μπορεί να εξηγηθεί και να γίνει κατανοητή μέσα από την επιστήμη. Ήταν μια σπίθα που άλλαξε τη ροή της ιστορίας.

Το αλεξικέραυνο του Βενιαμίν Φραγκλίνου …

 

 

 

 

 

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Μαρ 04 2021

Τσικνοπέμπτη

Συντάκτης: κάτω από λαογραφία και με ετικέτα:

Ένα έθιμο που χάνεται στα βάθη των αιώνων, χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευσή του. Εικάζεται, όμως, ότι προέρχεται από τις βακχικές γιορτές των αρχαίων.

Η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου (Κρεατινής) ονομάζεται Τσικνοπέμπτη ή Τσικνοπέφτη, επειδή την ημέρα αυτή όλα τα σπίτια ψήνουν κρέας ή λειώνουν το λίπος από τα χοιρινά και ο μυρωδάτος καπνός (τσίκνα) είναι διάχυτος παντού. Από αυτή την τσίκνα, λοιπόν, έχει πάρει και το όνομά της η Πέμπτη και λέγεται Τσικνοπέμπτη.

Το έθιμο χάνεται στα βάθη των αιώνων, χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευσή του. Εικάζεται, όμως, ότι προέρχεται από τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, που επιβίωσαν του Χριστιανισμού. Σύμφωνα με τον λαογράφο Δημήτριο Λουκάτο, το φαγοπότι και το γλέντι της ημέρας είναι «ομοιοπαθητικές προσπάθειες για την ευφορία της γης».

Την Τσικνοπέμπτη ξεκινούν ουσιαστικά οι εκδηλώσεις της Αποκριάς, οι οποίες κορυφώνονται με τα Κούλουμα την Καθαρά Δευτέρα. Ανάλογες γιορτές υπάρχουν στη Γερμανία (Schmutziger Donnerstag = Λιπαρή Πέμπτη) και στη Νέα Ορλεάνη των ΗΠΑ (Mardi Gras = Λιπαρή Τρίτη), που συνδυάζονται με καρναβαλικές εκδηλώσεις.

Στο έθιμο της Τσικνοπέμπτης και γενικά στην κρεατοφαγία αντιτίθεται η οργάνωση “Πολίτες για τα Δικαιώματα της Φύσης και της Ζωής” (ΠΟΦΥΖΩ), που υποστηρίζει την ιδεολογία του «αντισπισισμού» (anti-speciesism), η οποία στρέφεται κατά της καταπάτησης των δικαιωμάτων των ζώων.

Η Τσικνοπέμπτη ανά την Ελλάδα

  • Στην παλαιά πόλη της Κέρκυρας τελούνται τα Κορφιάτικα Πετεγολέτσια ή αλλιώς Κουτσομπολιά ή Πέτε Γόλια. Η πετεγολέτσα, το πετεγουλιό όπως το λένε οι Κερκυραίοι, δεν είναι άλλο από το γνωστότατο κουτσομπολιό. Η πετεγολέτσα πραγματοποιείται το βράδυ της Τσικνοπέμπτης, στην Πιάτσα κοντά στην τοποθεσία “Κουκουνάρα”, της πόλης τής Κέρκυρας.
  • Στην Πάτρα έχουμε το έθιμο της Κουλουρούς. Η Γιαννούλα η Κουλουρού πιστεύει λανθασμένα πως ο Ναύαρχος Ουίλσον είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της και πως έρχεται να την παντρευτεί. Γι’ αυτό ντύνεται νύφη και με τη συνοδεία των Πατρινών πηγαίνει να προϋπαντήσει τον καλό της στο λιμάνι. Γύρω της οι Πατρινοί διασκεδάζουν με τα καμώματά της.
  • Στις Σέρρες ανάβονται μεγάλες φωτιές στις αλάνες, στις οποίες αφού ψήσουν το κρέας, πηδούν από πάνω τους. Στο τέλος κάποιος από την παρέα με χιούμορ αναλαμβάνει τα «προξενιά», ανακατεύοντας ταυτόχρονα τα κάρβουνα με ένα ξύλο.
  • Στην Κομοτηνή καψαλίζουν την κότα που θα φαγωθεί την επόμενη Κυριακή (της Απόκρεω). Αυτήν την ημέρα τα αρραβωνιασμένα ζευγάρια ανταλλάσσουν δώρα φαγώσιμα. Ο αρραβωνιαστικός στέλνει στην αρραβωνιαστικιά του μια κότα, τον κούρκο, και εκείνη στέλνει μπακλαβά και μια κότα γεμιστή. Όλα αυτά πραγματοποιούν την παροιμία πως ο «έρωτας περνάει από το στομάχι».
  • Στο Ηράκλειο της Κρήτης, μικροί και μεγάλοι περιδιαβαίνουν μεταμφιεσμένοι στους δρόμους και στις πλατείες της πόλης, τραγουδώντας και χορεύοντας.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/492

© SanSimera.gr

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Φεβ 23 2021

Το σώμα μου μού ανήκει, είναι δικό μου

Συντάκτης: κάτω από Διαχείριση εαυτού και με ετικέτα: , ,

αν νιωσω φοβο

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο του  2 Δ.Σ. Πειραιά “Ουρουγουάη”  (και τη Διευθύντρια του κα Έλενα Ελληνιάδου) για ένα θέμα που αγγίζει όλους/ες μας, μαθητές/τριες, γονείς, εκπαιδευτικούς, κοινωνία.

«Ποτέ δεν είναι νωρίς να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά μας σχετικά με το πώς διαχειρίζονται τον εαυτό τους όχι μόνο σε θέματα καθημερινής υγιεινής αλλά και απόλυτης προστασίας από άλλους κινδύνους. Οι δύο αφίσες είναι ενδεικτικές ότι μιλάμε στα παιδιά από νηπιακή ηλικία για το τι μπορούν να δεχθούν και τι όχι σχετικά με το σώμα τους και τον εαυτό τους. Ο «κανόνας του εσώρουχου» είναι ζωτικής σημασίας! Είναι κρίσιμο αυτό και πολύ αναγκαίο, όχι μόνο τώρα αλλά από πάντα ήταν».

 

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Ιούλ 14 2020

Death of Mara

Συντάκτης: κάτω από εκπαίδευση,Ένας πίνακας, μια ιστορία,Ιστορία,τέχνη και με ετικέτα: , , ,

“There is something at once both tender and poignant about this work; in the icy air of that room, on those chilly walls, about that cold and funereal bath, hovers a soul. May we have your leave, you politicians of all parties, and you too, wild liberals of 1845, to give way to emotion before David’s masterpiece? This painting was a gift to a weeping country, and there is nothing dangerous about our tears”.

Charles Baudelaire on Jacques Louis David’s ‘The Death of Marat’, 1793

‎Jacques-Louis David, Death of Marat (1793). Collection of Royal Museums of Fine Arts of Belgium.

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Ιούν 29 2019

Υπάρχει και μια εκπαίδευση – Βαγγέλης Ιντζίδης (29/6/2019)

Συντάκτης: κάτω από εκπαίδευση και με ετικέτα: ,

Υπάρχει και μια εκπαίδευση στην οποία οι μαθητές επεξεργάζονται την πραγματική απόδειξη από τη μετακίνηση του δασκάλου τους με ταξί.

Υπάρχει και μια εκπαίδευση - Βαγγέλης Ιντζίδης

Υπάρχει και μια εκπαίδευση στην οποία οι μαθητές έχουν

(1) να βρουν λέξεις και φράσεις που σχετίζονται με χρόνο

(2) να διακρίνουν σε αυτές τις λέξεις και φράσεις πότε ο χρόνος συνδέεται με τη διαδικασία της μετακίνησης (Έναρξη αναμονής) και πότε μετασχηματίζεται σε αξία χρηματική(έναρξη νόμιμης απόδειξης- λήξη νόμιμης απόδειξης)

(3) να προσδιορίσουν ποιοι συμμετέχουν έμμεσα και ποιοι άμεσα σε αυτή τη διαδικασία και αν υποδηλώνεται μια ιεραρχία ανάμεσά τους (Περιφέρεια Αττικής – ΔΟΥ Παλαιού Φαλήρου – ΑΔΗΜ – Ιωάννης/Εκμεταλλευτής)

(4) να βρουν λέξεις και συντομογραφίες οι οποίες δημιουργούν ένα σημασιολογικό πεδίο (λόγου χάρη ΔΟΥ – ΦΠΑ κ.λπ.)

(5) να φτάσουν την επεξεργασία τους ίσαμε την ονοματοποίηση (από τη γραμματική κατηγορία ρήμα στη γραμματική κατηγορία όνομα – εκμεταλλεύομαι – εκμεταλλευτής) μα και ίσαμε

(6)στην οργάνωση μιας συζήτησης γύρω από την έννοια της αμοιβής και του χρόνου…(για παράδειγμα” Σε ποιες περιπτώσεις ο χρόνος πρέπει να αμείβεται και γιατί;”). στη διεπαφή της γλωσσικής αγωγής με την εκπαίδευση στην ιδιότητα του δημοκρατικού Πολίτη

Υπάρχει μια εκπαίδευση που σχεδιάζει με αφορμή αυτή την απόδειξη εξαιρετικά μαθηματικά προβλήματα…
Υπάρχει μια εκπαίδευση που οι φοιτητές μπορούν

να αναλύσουν την επικοινωνία στο συνεχές προφορικός – γραπτός λόγος γύρω από αυτή την απόδειξη

(2) να εντοπίσουν τη διακειμενικότητα την ένταξη δηλαδή της απόδειξης σε ένα δίκτυο κειμένων οπως είναι οι αναφερόμενοι νόμοι)

(3) να εντοπίσουν το πώς προσδιορίζονται οι κοινωνικοί δράστες σε αυτή την απόδειξη (υπερπροσδιορισμένου, επωφελούμενοι κ.λπ.)

(4) να συζητήσουν τις γραμματικές και τις λεξικές μεταφορές

(5) να εντοπίσουν τις νομιμοποιητικές πρακτικές της διαδικασίας

(6) να συζητήσουν τη γραμματική της εμπειρίας (Συστημική Λειτουργική Γραμματική) σε σχέση με το περικείμενο της κουλτούρας και το περικείμενο της περίστασης κ.ά.

ΚΑΙ

Υπάρχει μια εκπαίδευση όπου στον 21ο αιώνα επιμένει κάποιος ότι ο διορθωτής στον υπολογιστή κάνει κακό στα παιδιά (λες και πρόκειται να σταματήσει την εξέλιξη)…και πάλι προσοχή για την ορθογραφία υπάρχουν εξαιρετικά σύγχρονοι τρόποι άσκησης/σπουδής…

Υπάρχει μια εκπαίδευση όπου το θετικό και το αρνητικό αξιολογείται επί τη βάσει ασκήσεων του τύπου (που έχουν δοθεί καθ’ υπερβολή στο δημοτικό και όχι μόνον): Να κλιθούν ο βοσκός, ο άνθρωπος και ό,τι άλλο του φανεί καθενός…-Προσοχή κανείς δεν λέει ότι δεν χρειάζονται τα κλιτικά παραδείγματα αλλά με μια γραμματική εργαλείο για να αναλυθεί η ανθρώπινη εμπειρία κι όχι μια γραμματική αποκομμένη πλήρως από τη γλωσσική χρήση και την άσκηση σε επίπεδα ύφους και κειμενικά είδη…μια γραφειοκρατική μηχανική δεν είναι γραμματική

Υπάρχει η εκπαίδευση και υπάρχει και η άμωμος μούχλα…

΄Εχουν οργανωθεί διάλογοι για την Παιδεία από εποχής Τρίτση και μέχρι πρόσφατα (η Επιτροπή του Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία) με πολλές άλλες ενδιάμεσα αλλά και πολλές παλαιότερα… ένα βήμα μπροστά και πάλι στα ίδια…”Θα κάνουμε αρχαία από μετάφραση ή όχι…Θα βάλουμε αυτό το μάθημα ή όχι…” ζητήματα που θα έπρεπε να είχαν λυθεί στο πλουραλιστικό, συμπεριληπτικό σχολειό.

Αλλά το σχολείο ότι θα είναι – αν και υποχρεωτικό – χωρισμένο σε τάξεις και μαθήματα και η γνώση πάει πότε με το κιλό της φωτοτυπίας και πότε με το κιλό των αμάσητων που καταπίνονται σελίδων δεν φαίνεται να απασχολεί εδώ κανέναν και ο κόσμος γύρω μας πειραματίζεται, τολμά να εκπαιδεύσει τα παιδιά να βλέπουν και να ακούν…να βλέπουν και να ακούν – δις (στη Σουηδία και στην Αυστραλία δοκιμάζονται σχολεία δίχως τάξεις και ένα στεγανοποιημένο Πρόγραμμα Σπουδών)

Υπάρχει και μια εκπαίδευση για την οποία κανένα παιδί δεν είναι πρόβλημα αλλά το σχολείο είναι πάντα ένα πρόβλημα προς επίλυση…

Βαγγέλης Ιντζίδης

ΥΓ Και μπορεί να μου πει κάποιος/α ότι αυτά δεν γίνονται σε τάξεις με δυσκολεμένα παιδιά…

Ανταπαντώ με υλικό που έχουμε συγκεντρώσει και από τάξεις πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας πως τα παιδιά που αμέσως “μπαίνουν” σε τέτοια μαθήματα είναι τα παιδιά που έχουν δυσορθογραφία ή έχουν αξιολογηθεί στο φάσμα κάποιας μαθησιακής δυσκολίας…Σε κάθε περίπτωση η όποια δυσκολία συνεχώς δουλεύεται και ΑΣΦΑΛΩΣ υπάρχουν και άλλες δραστηριότητες και με άλλο υλικό για κάθε παιδί… και όχι όλα στον Προκρούστη…
Υπάρχει μια εκπαίδευση που εξασφαλίζει εναλλακτικές ΚΑΙ ισοδύναμες διαδρομές εισόδου και εξόδου σε αυτή και σε όλη τη διάρκεια της ζωής του μαθητή, του φοιτητή, του εκπαιδευόμενου και υπάρχει και μια εκπαίδευση που αποκλείει και περιθωριοποιεί. Υπάρχει μια εκπαίδευση που έχει θετικές συνέπειες στην Κοινωνία και κοστίζει υλικά και άυλα.

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Ιούν 23 2019

Shakespeare in Art

Συντάκτης: κάτω από θέατρο,τέχνη και με ετικέτα: ,

scene from Macbeth, Henry Fuseli, 1785

Ο βάρδος όπως τον είδαν οι William Blake, Henry Fuseli, George Cruikshank, Robert Smirke, and Franz Marc.

scene from Macbeth, Henry Fuseli, 1785

Scene from A Midsummer Night’s Dream (Oberon, Titania and Puck with Fairies Dancing), William Blake, ca. 1825

Scene from The Tempest (Caliban), Franz Marc, 1914

Scene from The Tempest, unknown artist, 18th centur

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Δεκ 24 2016

Παραμονή της Γέννησης

Συντάκτης: κάτω από Γενικά

Caravaggio, 1609, The Nativity with Sts Francis and Lawrence

Caravaggio, 1609,
The Nativity with Sts Francis and Lawrence

1o

Στον όγκο του χρόνου υπάρχει η στιγμή.
Επίσημη την τοιμάσαμε, τη θελήσαμε,
τοιμάσαμε την έκσταση, θελήσαμε τον θαυμασμό.
τοιμάσαμε την ανάταση, θελήσαμε τη χαρά,
τοιμάσαμε τη γιορτή, θελήσαμε τον εαυτό μας
γεμάτον έκσταση, θαυμασμό και χαρά.

«Εν ανθρώποις ευδοκία».
Βγαίνουν οι άνθρωποι,
λαλούν οι άνθρωποι στην παγερή έναστρη νύχτα
που λάμπει ιώδης και μαύρη,
κρυστάλλινη, διαυγής, διάφανη, άυλη.

Οι άνθρωποι είναι πολλοί μαζί
και μιλούν, γελούν κι απαντούν ο ένας στον άλλο,
πηγαίνουν ν’ ακούσουν και δεν ακούν
τη φωνή του ανθρώπου καν μέσα τους.
Ήσυχοι, κουρασμένοι, ανύποπτοι,
στέκονται και περπατούν, διαβαίνουν.
Οι άνθρωποι είναι γελαστοί.

Αύριο είναι γιορτή,
αύριο είναι διασκέδαση,
αύριο είναι ανάπαψη.
Οι άνθρωποι χαίρονται, χαίρονται,
πηγαίνουν, περπατούν, διαβαίνουν,
βλέπουν ό,τι έμαθαν να βλέπουν.

Ζωή Καρέλλη, Παραμονή της Γέννησης (1), Από τη συλλογή Πορεία (1940)

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Επόμενα »