Αρχεία για 'Ιστορία' Κατηγορία

Ιούλ 14 2020

Death of Mara

“There is something at once both tender and poignant about this work; in the icy air of that room, on those chilly walls, about that cold and funereal bath, hovers a soul. May we have your leave, you politicians of all parties, and you too, wild liberals of 1845, to give way to emotion before David’s masterpiece? This painting was a gift to a weeping country, and there is nothing dangerous about our tears”.

Charles Baudelaire on Jacques Louis David’s ‘The Death of Marat’, 1793

‎Jacques-Louis David, Death of Marat (1793). Collection of Royal Museums of Fine Arts of Belgium.

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Δεκ 08 2011

Η επιστροφή των «Μαγεμένων»

Συντάκτης: κάτω από Ιστορία,Νέα

Οι «Μαγεμένες» -Las Incantadas στη σεφαραδίτικη διάλεκτο για τους Εβραίους, «Είδωλα» για τους Χριστιανούς-, που βρίσκονται ξενιτεμένες στο Παρίσι, επιστρέφουν στη Θεσσαλονίκη για να τοποθετηθούν και πάλι εντός του 2012 στο κέντρο της πόλης απ’ οπου φυγαδεύτηκαν πριν από 150 χρόνια με προορισμό το Παρίσι.

Ο δήμαρχος κ. Γιάννης Μπουτάρης, έπειτα από επίμονη αναζήτηση, κατάφερε να εξασφαλίσει το χρηματικό ποσό που απαιτούσε το Λούβρο για να κατασκευάσει αντίγραφα των αγαλμάτων και να τα παραχωρήσει μαζί με τις μήτρες των εκμαγείων στη Θεσσαλονίκη.

Το ποσό (180.000 ευρώ) θα διαθέσει εξ ολοκλήρου, ως δωρεά στον τόπο καταγωγής της, η εκ Θεσσαλονίκης διεθνής επιχειρηματίας κ. Ελενα Αμβροσιάδου, η οποία χρηματοδότησε την παρέμβαση της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης για τη σωτηρία ενός νεαρού θαμμένου επί 11 μέρες στα χαλάσματα από τον καταστροφικό σεισμό στην Αϊτή. Με τον τρόπο αυτόν δίνει τέλος στο χρόνιο αίτημα για την επιστροφή των αγαλμάτων στη γενέτειρά της.

Οι «καλοκυράδες της αγοράς», επονομαζόμενες «Καρυάτιδες» της Θεσσαλονίκης, που χρονολογούνται στη ρωμαϊκή εποχή (2ος αιώνας π.Χ.) αποτελούσαν τμήμα κορινθιακής κιονοστιχίας («Στοά ειδώλων») στη νότια είσοδο της Αρχαίας Αγοράς (βόρεια της Εγνατίας Οδού). Στα μέσα του 19ου αιώνα κοσμούσαν την αυλή αρχοντικού του Εβραίου υφασματέμπορου Αλιάτσι Αρδίττη στην εβραϊκή γειτονιά Rogos, γοητεύντας τους επισκέπτες της πόλης. Από εκεί τις αφαίρεσε με την άδεια των οθωμανικών αρχών ο Γάλλος επιγραφολόγος Εμμανουέλ Μιλέρ το 1862, οπότε κατέληξαν στο Λούβρο όπου βρίσκονται ώς σήμερα.

Οι τέσσερις πεσσοί με τις αμφίπλευρες οκτώ ανάγλυφες παραστάσεις, το επιστύλιο μήκους τριών περίπου μέτρων που τις στήριζε και τέσσερα κιονόκρανα της μαρμάρινης μνημειακής σύνθεσης συντηρήθηκαν πρόσφατα για την έκθεση της Μακεδονίας. Οι «ξακουστές», όπως τις αποκαλεί η διευθύντρια του τμήματος Ελληνικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτητων του Μουσείου του Λούβρου κ. Σοφί Ντεκά, μετά τον καθαρισμό τους αποκάλυψαν όλες τις λεπτομέρειες των παραστάσεων, τις μορφές των θεών και των ηρώων.

Η Μαινάδα, ο Διόνυσος, η Αριάδνη, η Λήδα, ο Γανυμήδης, ο Διόσκουρος, η Αύρα και η Νίκη θα «κατασκευαστούν» από εργαστήρια εκμαγείων εθνικών μουσείων της Γαλλίας, για να εγκατασταθούν στη Θεσσαλονίκη εντός του 2012 που η πόλη γιορτάζει τα 100 χρόνια από την απελευθέρωσή της. Προσπάθειες για τον επαναπατρισμό τους είχαν γίνει στο παρελθόν τη δεκαετία του ’80, όταν η πόλη γιόρταζε τα 2.300 χρονια, τη δεκαετία του ’90 κατά την προετοιμασία για την ανάληψη του θεσμού «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης», κατά την ανάπλαση της Αρχαίας Αγοράς στο νότιο τμήμα της οποίας ήταν τοποθετημένες, προ διετίας από τον πρωην δήμαρχο Β. Παπαγεωργόπουλο, αλλά λόγω κόστους δεν καρποφόρησαν.

Ο κ. Γιάννης Μπουτάρης, ωστόσο, παρά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία κατάφερε να εξασφαλίσει τελικά τα χρήματα που θα φέρουν πίσω τις «μαγεμένες». «Είναι πολύ όμορφες», περιέγραφε στην «Κ» η κ. Ντεκά. «Μετά τον καθαρισμό τους μπορείς να διαβάσεις τις λεπτομέρειες, να χαϊδέψεις τη λεία επιφάνεια του μαρμάρου, να την αισθανθείς. Να ξαναγράψεις την ιστορία τους και τον μύθο που τις συνοδεύει επί αιώνες».

Καθημερινή

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Νοέ 17 2011

Η σιωπή του ποιητή

Συντάκτης: κάτω από εκπαίδευση,Ιστορία

Ὁ Γιῶργος Σεφέρης στὰ πρῶτα χρόνια τῆς δικτατορίας εἶχε ἐπιλέξει τὴ σιωπὴ καὶ τὴν ἄρνηση νὰ δημοσιεύσει δουλειά του στὴν Ἑλλάδα. Στὶς 28 Μαρτίου τοῦ 1969, δυὸ χρόνια πρὶν τὸ θάνατό του, ἀποφασίζει νὰ μιλήσει γιὰ πρώτη φορὰ δημόσια καὶ νὰ καταγγείλει τὴ Δικτατορία. Ἡ δήλωσή του στὸ BBC ἔκανε τεράστια αἴσθηση στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικὸ καὶ ἔδωσε δύναμη καὶ ἐλπίδα στὸ ἀντιδικτατορικὸ κίνημα.

«Πάει καιρὸς ποὺ πῆρα τὴν ἀπόφαση νὰ κρατηθῶ ἔξω ἀπὸ τὰ πολιτικὰ τοῦ τόπου. Προσπάθησα ἄλλοτε νὰ τὸ ἐξηγήσω. Αὐτὸ δὲ σημαίνει διόλου πὼς μοῦ εἶναι ἀδιάφορη ἡ πολιτικὴ ζωή μας. Ἔτσι, ἀπὸ τὰ χρόνια ἐκεῖνα, ὡς τώρα τελευταῖα, ἔπαψα κατὰ κανόνα νὰ ἀγγίζω τέτοια θέματα· ἐξάλλου τὰ ὅσα δημοσίεψα ὡς τὶς ἀρχὲς τοῦ 1967 καὶ ἡ κατοπινὴ στάση μου – δὲν ἔχω δημοσιέψει τίποτα στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τότε ποὺ φιμώθηκε ἡ ἐλευθερία – ἔδειχναν, μοῦ φαίνεται, ἀρκετὰ καθαρὰ τὴ σκέψη μου.

Μολαταῦτα, μῆνες τώρα, αἰσθάνομαι μέσα μου καὶ γύρω μου, ὁλοένα πιὸ ἐπιτακτικά, τὸ χρέος νὰ πῶ ἕνα λόγο γιὰ τὴ σημερινὴ κατάστασή μας. Μὲ ὅλη τὴ δυνατὴ συντομία, νὰ τί θὰ ἔλεγα:

Κλείνουν δυὸ χρόνια ποὺ μᾶς ἔχει ἐπιβληθεῖ ἕνα καθεστὼς ὁλωσδιόλου ἀντίθετο μὲ τὰ ἰδεώδη γιὰ τὰ ὁποῖα πολέμησε ὁ κόσμος μας καὶ τόσο περίλαμπρα ὁ λαός μας στὸν τελευταῖο παγκόσμιο πόλεμο. Εἶναι μία κατάσταση ὑποχρεωτικῆς νάρκης, ὅπου ὅσες πνευματικὲς ἀξίες κατορθώσαμε νὰ κρατήσουμε ζωντανές, μὲ πόνους καὶ μὲ κόπους, πᾶνε κι αὐτὲς νὰ καταποντιστοῦν μέσα στὰ ἑλώδη στεκούμενα νερά. Δὲ θὰ μοῦ ἦταν δύσκολο νὰ καταλάβω πῶς τέτοιες ζημιὲς δὲ λογαριάζουν πάρα πολὺ γιὰ ὁρισμένους ἀνθρώπους.

Δυστυχῶς δὲν πρόκειται μόνον γι᾿ αὐτὸ τὸν κίνδυνο. Ὅλοι πιὰ τὸ διδάχτηκαν καὶ τὸ ξέρουν πὼς στὶς δικτατορικὲς καταστάσεις ἡ ἀρχὴ μπορεῖ νὰ μοιάζει εὔκολη, ὅμως ἡ τραγωδία περιμένει ἀναπότρεπτη στὸ τέλος. Τὸ δράμα αὐτοῦ τοῦ τέλους μᾶς βασανίζει, συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα, ὅπως στοὺς παμπάλαιους χοροὺς τοῦ Αἰσχύλου. Ὅσο μένει ἡ ἀνωμαλία, τόσο προχωρεῖ τὸ κακό.

Εἶμαι ἕνας ἄνθρωπος χωρὶς κανένα ἀπολύτως πολιτικὸ δεσμὸ καί, μπορῶ νὰ τὸ πῶ, μιλῶ χωρὶς φόβο καὶ χωρὶς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τὸν γκρεμὸ ὅπου μᾶς ὁδηγεῖ ἡ καταπίεση ποὺ κάλυψε τὸν τόπο. Αὐτὴ ἡ ἀνωμαλία πρέπει νὰ σταματήσει. Εἶναι ἐθνικὴ ἐπιταγή.

Τώρα ξαναγυρίζω στὴ σιωπή μου. Παρακαλῶ τὸ Θεὸ νὰ μὴ μὲ φέρει ἄλλη φορὰ σὲ παρόμοια ἀνάγκη νὰ ξαναμιλήσω».

Η δήλωση του Γ. Σεφέρη

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Μάι 16 2011

Οι Μακεδόνες

Συντάκτης: κάτω από Ιστορία,ΤΠΕ

Από το Φίλιππο στον Αλέξανδρο , από τη Μακεδονία ως τον Ινδό ποταμό

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Φεβ 16 2011

Boadicea & Fernand Khnopff

Fernand Edmond Jean Marie Khnopff (12 Σεπτεμβρίου 1858, Βέλγιο – 12 Νοεμβρίου, 1921), ζωγράφος.

Boadicea (+ 60 ή 61 μ.Χ) (βρετανή) βασίλισσα της φυλής των Iceni που οδήγησε το λαό της σε εξέγερση κατά των Ρωμαίων.

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Φεβ 03 2011

Ιωάννης Γουτεμβέργιος

Συντάκτης: κάτω από βίντεο,Ιστορία

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Ιαν 24 2011

Μάθημα ιστορίας

Είναι καθηγητές ιστορίας . Παράγουν οπτικό υλικό που βασίζεται σε ιστορικές πληροφορίες. Χρησιμοποιούν δημοφιλή τραγούδια από τη δεκαετία του 80 , τα οποία διασκευάζουν και τραγουδάνε οι ίδιοι!!!!!!

Τα υπόλοιπα 49 ιδιαιτερα βίντεο που ετοίμασαν βρίσκονται στο you tube .

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Δεκ 05 2010

Η Μίλητος στο Ι.Μ.Ε.

Συντάκτης: κάτω από εκπαίδευση,Ιστορία

Διαδρομές στην Αρχαία Μίλητο.
Η αναβίωση μιας “μυθικής” πόλης . Στην διεύθυνση http://www.ime.gr/choros/miletus/ υπάρχει ένας νέος   κόμβος για την Μικρασιατική πόλη της Μιλήτου .

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Νοέ 16 2010

Fred Boissonnas

Συντάκτης: κάτω από βίντεο,Ιστορία

Φωτογραφίες από μια Ελλάδα που από καιρό  έχει εξαφανιστεί αλλά όχι ξεχαστεί.

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Οκτ 27 2010

Ζήτω!!!

Συντάκτης: κάτω από Ιστορία

Αντί λόγου….

22 απαντήσεις μέχρι τώρα

Επόμενα »