Καταιγίδες μεθανίου έρχονται με το καλοκαίρι στον Τιτάνα

Λίμνες μεθανίου που εντόπισε το 2007 το ραντάρ του σκάφους Cassini. Στον Τιτάνα, το μεθάνιο παίζει το ρόλο του νερού.
Λίμνες μεθανίου που εντόπισε το 2007 το ραντάρ του σκάφους Cassini. Στον Τιτάνα, το μεθάνιο παίζει το ρόλο του νερού.   (Φωτογραφία:  NASA/JPL )
   

 

  • Προτείνετέ το 0
  • Προσθέστε την είδηση στις «ειδήσεις μου» 
  • Ακούστε την είδηση 
  • Μεγαλύτερη γραμματοσειρά 
  • Μικρότερη γραμματοσειρά 
  • Η είδηση σε PDF 
  • Εκτύπωση 
  • Αποστολή 

  •  

    Χιούστον, Τέξας

    Στους πόλους του μεγαλύτερου φεγγαριού του Κρόνου, τα καλοκαίρια φέρνουν μουσώνες με καταρρακτώδεις βροχές. Όχι όμως βροχές νερού, αλλά βροχές υγρού μεθανίου που πλημμυρίζουν εκτάσεις μεγαλύτερες από την Ελλάδα.

    Ο Τιτάνας και η Γη είναι τα μόνα σώματα του Ηλιακού Συστήματος που επιβεβαιωμένα διαθέτουν ποτάμια και λίμνες.Όμως, ο υδρολογικός κύκλος που καθορίζει τις κλιματικές συνθήκες στη Γη, αντικαθίσταται στον Τιτάνα από τον κύκλο του μεθανίου.

    Χρησιμοποιώντας δεδομένα του Cassini, της πρώτης αποστολής που κατάφερνε να διακρίνει την επιφάνεια του Τιτάνα κάτω από την παχιά πορτοκαλί του ατμόσφαιρα, οι πλανητολόγοι μπορούν για πρώτη φορά να μελετήσουν το κλίμα ενός εξωγήινου κόσμου.
    Παγωμένες έρημοι

    Με τη μέση θερμοκρασία να κυμαίνεται γύρω στους -179 βαθμούς Κελσίου, το μεθάνιο στον Τιτάνα μπορεί να υπάρχει σε στερεά, υγρή και αέρια κατάσταση, όπως συμβαίνει με το νερό στη Γη

    Πολικοί μουσώνες

    Ο καιρός, όμως, είναι πολύ διαφορετικός στους πόλους του Τιτάνα, όπου η αμυδρή ζέστη του καλοκαιριού εξατμίζει το μεθάνιο, μετατρέποντάς στο σε νέφη και τελικά σε βροχές.

    «Οι προσομοιώσεις δείχνουν ότι στη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου μπορούν να πέσουν έως και 1.000 κιλά μεθανίου ανά τετραγωνικό μέτρο, ενώ τοπικά μπορεί να φτάσουν τα 2.000 κιλά ανά τετραγωνικό μέτρο» ανέφερε στο συνέδριο ο Δρ Λόρενζ.

    http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231187936

    Εξαφανίζονται τα βαθύτερα, ψυχρότερα ύδατα των ωκεανών

     

    Ανταρκτικό Πυθμαίο Νερό ή νερό του πυθμένα της Ανταρκτικής: πρόκειται για μια υδάτινη μάζα που περιβάλλει την Ανταρκτική, για το πυκνότερο και ψυχρότερο νερό των ωκεανών. Δύο ωκεανολόγοι, από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον και τον Εθνικό Ωκεανογραφικό και Ατμοσφαιρικό Οργανισμό (NOAA) των Ηνωμένων Πολιτειών διαπίστωσαν όμως ότι η μάζα αυτή εξαφανίζεται με ταχύτατους ρυθμούς, της τάξεως των 8 εκατομμυρίων τόνων το δευτερόλεπτο, εδώ και δεκαετίες – ποσότητα νερού που, όπως λένε, ισοδυναμεί με 50 φορές τη μέση ροή του Μισισιπή. Επιπλέον, δεν γνωρίζουν σε τι οφείλεται αυτό το φαινόμενο.

    Το Ανταρκτικό Πυθμαίο Νερό σχηματίζεται σε συγκεκριμένες περιοχές γύρω από την Ανταρκτική, εκεί όπου το θαλασσινό νερό ψυχραίνεται από τον υπερκείμενο αέρα και καθίσταται αλμυρότερο από το σχηματισμό πάγου. Το ψυχρό και αλμυρό νερό είναι πυκνότερο από αυτό που το περιβάλλει, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να «βυθίζεται» στον πυθμένα και να εξαπλώνεται προς το Βορρά, καλύπτοντας το βαθύ ωκεανό καθώς αναμειγνύεται με τα θερμότερα νερά βρίσκονται από πάνω του.

    Τα ωκεάνια ρεύματα διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη μεταφορά θερμότητας και άνθρακα στον πλανήτη, κάτι που βοηθά στη ρύθμιση του κλίματος της Γης. Τα αποτελέσματα παλαιότερων μελετών είχαν καταδείξει ότι το νερό του πυθμένα της Ανταρκτικής έχει γίνει τις τελευταίες δεκαετίες θερμότερο και λιγότερο αλμυρό, όμως η νέα μελέτη δείχνει και το σχηματισμό μικρότερης ποσότητας κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, μεταξύ 1980 και 2011.

    «Σε κάθε ωκεανογραφική έρευνα που πραγματοποιούνταν γύρω από το Νότιο Ωκεανό από τη δεκαετία του 1980, [οι επιστήμονες έβλεπαν ότι] το Ανταρκτικό Πυθμαίο Νερό συρρικνώνεται με παρόμοιους ρυθμούς, κάνοντάς μας να πιστεύουμε ότι αυτή η εκπληκτικά μεγάλη συστολή επιμένει», λέει η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Σάρα Πέρκι.

    http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2155040

    Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
    Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων