Μήνας: Μάιος 2013

Περιστρεφόμενο άστρο νετρονίων έκοψε απότομα ταχύτητα

Δημοσιεύθηκε στις από ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ ΣΥΜΕΩΝ

NASA

Ένα αστέρι νετρονίων, που γυρίζει σαν σβούρα γύρω από τον εαυτό του, είναι ό,τι πιο κοντινό σε μια μαύρη τρύπα μπορούν να παρατηρήσουν άμεσα οι επιστήμονες. Τα άστρα αυτά, που αποκαλούνται και «πάλσαρ», μπορούν να περιστραφούν έως 43.000 φορές το λεπτό και διαθέτουν πανίσχυρα μαγνητικά πεδία τρισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερα από αυτό της Γης

Έναν πολύ πυκνό και ταχέως περιστρεφόμενο αστέρα νετρονίων (πάλσαρ), ο οποίος επιβράδυνε απότομα  την ταχύτητά του – κάτι που ποτέ στο παρελθόν δεν έχει παρατηρηθεί, ανακάλυψαν οι αστρονόμοι.

Η ανακάλυψη, από μια διεθνή αστρονομική ομάδα,στην οποία συμμετείχε και ο ελληνικής καταγωγής Κώστας Γουργουλιάτος του καναδικού πανεπιστημίου ΜακΓκιλ στο Μόντρεαλ, έγινε με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου ακτίνων-Χ «Swift» της NASA.

Ένα αστέρι νετρονίων, που γυρίζει σαν σβούρα γύρω από τον εαυτό του, είναι ό,τι πιο κοντινό σε μια μαύρη τρύπα μπορούν να παρατηρήσουν άμεσα οι επιστήμονες.

Αποτελεί το απομεινάρι της έκρηξης (σούπερ-νόβα) ενός πρώην τεράστιου άστρου, που έκαυσε τα πυρηνικά καύσιμά του και κατέρρευσε υπό το βάρος του. Τα άστρα αυτά, που αποκαλούνται και «πάλσαρ», μπορούν να περιστραφούν έως 43.000 φορές το λεπτό και διαθέτουν πανίσχυρα μαγνητικά πεδία τρισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερα από αυτό της Γης.

Η ύλη μέσα σε ένα τέτοιο άστρο διαμέτρου μόλις 15 έως 20 χιλιομέτρων είναι τόσο συμπιεσμένη, ώστε ένα κουταλάκι από αυτήν θα ζύγιζε ένα δισεκατομμύριο τόνους πάνω στον πλανήτη μας. Κανένα επιστημονικό εργαστήριο στη Γη δεν έχει καταφέρει να αναπαράγει τέτοιες συνθήκες υπερ-πυκνότητας.
Το συγκεκριμένο άστρο νετρονίων ΙΕ 2259+586 εντοπίστηκε σε απόσταση περίπου 10.000 ετών φωτός από τη Γη, στην κατεύθυνση του βόρειου αστερισμού της Κασσιόπειας. Ανήκει στην υποκατηγορία των λεγόμενων μαγνητικών άστρων νετρονίων (magnetars), που αποτελούν τους ισχυρότερους μαγνήτες του σύμπαντος, καθώς έχουν ασύλληπτα ισχυρά μαγνητικά πεδία και κατά καιρούς εκτοξεύουν στο διάστημα υψηλής ενέργειας παλμούς (εκρήξεις).

Οι παρατηρήσεις έδειξαν ότι το άστρο έκοψε ταχύτητα και έκτοτε σταδιακά μειώνει την ταχύτητα περιστροφής του, η οποία αρχικά ήταν μία περιστροφή κάθε επτά δευτερόλεπτα (περίπου οκτώ ανά λεπτό). Οι αστρονόμοι έως τώρα είχαν δει πάλσαρ να επιταχύνουν την περιστροφή τους, αλλά ποτέ να την επιβραδύνουν και αναρωτιούνται τι μπορεί να έχει προκαλέσει ένα τέτοιου είδους συμβάν.
Πριν την επιβράδυνση, το άστρο εξέπεμψε μια σύντομη αλλά ισχυρή έκρηξη ακτίνων-γάμα που έγινε αντιληπτή από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Fermi» της NASA. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτή η έκλαμψη σηματοδότησε την έναρξη επιβράδυνσης της περιστροφής της αστρικής «σβούρας».

Πηhttp://www.naftemporiki.gr/story/658362γή: ΑΜΠΕ

 

Αποτελεσματικό το μόριο LDK378 στον μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα

Δημοσιεύθηκε στις από ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ ΣΥΜΕΩΝ

Αθήνα

Ως πρωτοποριακή θεραπεία χαρακτηρίστηκε το ερευνητικό μόριο LDK378, από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ, για τη θεραπεία ασθενών που πάσχουν από θετικό στην κινάση του αναπλαστικού λεμφώματος (ALK+) μεταστατικό μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (NSCLC), στους οποίους είχε παρουσιαστεί εξέλιξη της νόσου κατά τη θεραπεία με κριζοτινίμπη (crizotinib) ή είχαν παρουσιάσει δυσανεξία στο φάρμακο.
Οι θεραπευτικές επιλογές είναι περιορισμένες για τους συγκεκριμένους ασθενείς, οι οποίοι συνήθως δεν είναι καπνιστές και είναι νεότεροι σε σχέση με ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα χωρίς τη συγκεκριμένη μετάλλαξη της ALK.
Σύμφωνα με τον FDA, η αναγνώριση ως Πρωτοποριακή Θεραπεία έχει σκοπό να επισπεύσει την ανάπτυξη και τη διαδικασία έγκρισης των σκευασμάτων που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία σοβαρών ή απειλητικών για τη ζωή νοσημάτων, εφόσον η εφαρμογή της θεραπείας έχει επιδείξει σημαντική βελτίωση συγκριτικά με μια διαθέσιμη θεραπεία σε τουλάχιστον ένα, από τα κλινικώς σημαντικά, καταληκτικά σημεία.
Η εν λόγω αναγνώριση περιλαμβάνει όλα τα χαρακτηριστικά της ταχείας διαδικασίας έγκρισης (fast track), καθώς και πιο εντατική καθοδήγηση από τον Οργανισμό Φαρμάκων και Τροφίμων των ΗΠΑ. Η Πρωτοποριακή Θεραπεία αποτελεί διακριτό καθεστώς τόσο σε σχέση με την εσπευσμένη έγκριση (accelerated approval), όσο και με την αξιολόγηση κατά προτεραιότητα (priority review), οι οποίες μπορούν να αποδοθούν στο ίδιο σκεύασμα εφόσον πληρούνται τα σχετικά κριτήρια.
Τα αρχικά αποτελέσματα από τη μελέτη Φάσης I που ερευνά τη μέγιστη ανεκτή δόση, την ασφάλεια, τις φαρμακοκινητικές ιδιότητες και την αντικαρκινική δράση του LDK378 σε 88 ασθενείς με ALK+ προχωρημένες κακοήθειες, όπως ανιχνεύθηκαν από μία εξέταση εγκεκριμένη από τον FDA και οι οποίοι είχαν εμφανίσει εξέλιξη της νόσου κατά τη διάρκεια της θεραπείας με κριζοτινίμπη ή είχαν παρουσιάσει δυσανεξία στο φάρμακο, παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας (ESMO) το 2012. Τα δεδομένα έδειξαν σημαντική ανταπόκριση στην πλειοψηφία των ασθενών με ALK+ NSCLC. Το ποσοστό ανταπόκρισης στη θεραπεία (συμπεριλαμβανομένης της ολικής ανταπόκρισης [CR], μερικής ανταπόκρισης [PR] και ανεπιβεβαίωτης μερικής ανταπόκρισης) που παρατηρήθηκε ανήλθε στο 80% των ασθενών που είχαν παρουσιάσει εξέλιξη της νόσου μετά τη λήψη θεραπείας με κριζοτινίμπη.
Ήδη έχουν ξεκινήσει δύο κλινικές μελέτες Φάσης II προκειμένου να αξιολογηθεί περαιτέρω το μόριο σε αυτό τον πληθυσμό ασθενών, ενώ σχεδιάζεται να εγκαινιαστούν αρκετές κλινικές μελέτες Φάσης III αργότερα στη διάρκεια του έτους. Η πρώτη υποβολή προς έγκριση αναμένεται να κατατεθεί στις αρχές του 2014.
Το LDK378 αποτελεί έναν ιδιαίτερα εκλεκτικό αναστολέα ενός σημαντικού θεραπευτικού στόχου, της κινάσης του αναπλαστικού λεμφώματος (ALK). Καθώς πρόκειται για ένα ερευνητικό μόριο, το προφίλ ασφάλειας και αποτελεσματικότητας του LDK378 δεν έχει ακόμη αποδειχθεί. Η πρόσβαση σε αυτή την ερευνητική θεραπεία είναι δυνατή μόνο μέσω κλινικών μελετών που ελέγχονται και παρακολουθούνται προσεκτικά. Αυτές οι μελέτες έχουν σχεδιαστεί για να κατανοήσουμε καλύτερα τα δυνητικά οφέλη και τους κινδύνους αυτής της θεραπείας. Λόγω της αβεβαιότητας των κλινικών μελετών, δεν υπάρχει εγγύηση ότι το LDK378 θα διατεθεί ποτέ στην αγορά, οπουδήποτε στον κόσμο.
Ο μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα (NSCLC) αποτελεί τον πιο συνηθισμένο τύπο καρκίνου του πνεύμονα, καθώς αντιστοιχεί στο 85-90% του συνόλου των περιστατικών. Περίπου το 3-8% των ασθενών με NSCLC έχουν τη μετάλλαξη του γονιδίου της ALK. Υπάρχουν περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές για ασθενείς με θετικό στην κινάση του αναπλαστικού λεμφώματος μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (ALK+ NSCLC), οι οποίοι συνήθως δεν είναι καπνιστές και είναι νεότεροι από ασθενείς που πάσχουν από μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα χωρίς μετάλλαξη της ALK.

health.in.gr

http://health.in.gr/news/healthpolicies/article/?aid=1231250359

Εφικτή η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του στόματος

Δημοσιεύθηκε στις από ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ ΣΥΜΕΩΝ

Γράφει η Δρ Θεοδώρα Σκούρα, BchD FRCD London, Χειρουργός Οδοντίατρος

Εφικτή η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του στόματος

Ο καρκίνος του στόματος είναι μία από τις δέκα πιο συχνές μορφές καρκίνου και ευθύνεται για 200.000 θανάτους σε όλο τον κόσμο, ετησίως. Το 95% των κακοηθών όγκων στο στόμα είναι της μορφής του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος. Προσβάλλει στο μεγαλύτερο ποσοστό άτομα ηλικίας άνω των 55 ετών, όμως τελευταία έχει επανέλθει στο προσκήνιο λόγω της αύξησης της συχνότητας εμφάνισης σε μικρότερες ηλικίες.
Ως παράγοντες εμφάνισης καρκίνου στο στόμα έχουν ενοχοποιηθεί κυρίως το κάπνισμα, ο συνδυασμός καπνίσματος με αλκοόλ, κάποιοι ιοί αλλά και η ηλιακή ακτινοβολία στην περιοχή του χείλους.
Είναι ιδιαίτερα στενή η σχέση καπνίσματος/καρκίνου του στόματος καθώς 9 στους 10 ασθενείς που προσβάλλονται ανήκουν στην ομάδα καπνιστών ή/και κατάχρησης αλκοόλ.
Η ενοχοποίηση του τσιγάρου και γενικά του καπνού αποτυπώνεται και στην αναλογία προσβολής των δύο φίλων. Τη δεκαετία του 1950 που λιγότερες γυναίκες κάπνιζαν η αναλογία ήταν 6 άνδρες:1 γυναίκα. Σήμερα, στην Ελλάδα η ίδια αναλογία εξισώνει σχεδόν το ποσοστό εμφάνισης σε γυναίκες και άνδρες καθώς πολλές Ελληνίδες καπνίζουν.
Η αύξηση της συχνότητας εμφάνισης σε νεότερες ηλικίες (κάτω των 40 ετών) που διαπιστώθηκε σε μελέτες από το 2000 και μετά, αποδόθηκε περισσότερο στην προσβολή από τύπους ιών HPV και συγκεκριμένα στον HPV16 και 18. Οι ιοί αυτοί που ευθύνονται και για άλλες μορφές καρκίνου, όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, θεωρείται πως διασπείρονται και μεταδίδονται μέσω της στοματογεννητικής επαφής ως σεξουαλική πρακτική.
Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα εμφανίζεται συνήθως ως διάβρωση, έλκωση ή ογκίδιο που στα πρώτα στάδια είναι ανώδυνο. Η προκαρκινική του μορφή είναι μία λευκή ή ερυθρή περιοχή που μπορεί να διαγνωστεί από τον οδοντίατρο σας κατά το καθιερωμένο τσεκ-απ.Σε ένα τυπικό τσεκ-απ εκτός από τον έλεγχο για τερηδόνα, για οδοντικές βλάβες και για νόσους των ούλων γίνεται προσεκτική παρατήρηση όλων των ιστών του στόματος, από το βλεννογόνο των παρειών μέχρι τη γλώσσα, τα χείλη και τη ροή του σάλιου.

Εδώ πρέπει να τονιστεί πως ο καρκίνος του στόματος ενώ είναι ιδιαίτερα βαριά μορφή καρκίνου, λαμβάνοντας υπόψη τα ποσοστά επιβίωσης όταν εξαπλωθεί, είναι ο πιο εύκολα διαγνώσιμος τύπος καρκίνου. Η ιδιαιτερότητα της εντόπισης του στο στόμα κάνει εύκολο τον έλεγχο για ύπαρξη προκαρκινικών βλαβών ή τη διάγνωση του σε πρώιμο στάδιο.
Οι καπνιστές επιβάλλεται να υποβάλλονται σε τακτικό οδοντικό και στοματολογικό έλεγχο διότι κατηγοριοποιούνται στη βασική ομάδα κινδύνου. Συχνότερη εντόπιση του καρκίνου είναι στα πλάγια χείλη της γλώσσας ενώ μπορεί να εμφανιστεί και στο έδαφος του στόματος ή το κάτω χείλος, το οποίο και εκτίθεται περισσότερο στην ηλιακή ακτινοβολία.
Αξιοσημείωτο είναι ότι παρόλο που η κοιλότητα του στόματος είναι εύκολα προσιτή για διάγνωση, αυτή γίνεται στο 50% – 60% των περιπτώσεων καθυστερημένα.
Όταν εμφανίζουμε βλάβες όπως πληγές που δεν επουλώνονται για μεγάλο διάστημα και δεν υπάρχει κάποιο άλλο αίτιο που τις προκαλεί, τότε θα πρέπει να ληφθεί βιοψία από τη βλάβη για μικροσκοπική εξέταση.
Σε επίπεδο θεραπείας και ανάλογα με το στάδιο του καρκίνου καταφεύγουμε βασικά στη χειρουργική αφαίρεση της κακοήθους βλάβης ενώ ακολουθούν ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία ή συνδυασμός των δύο παραπάνω θεραπειών.

health.in.gr

 

Μια σπάνια ματιά στον εσωτερικό κόσμο του ατόμου

Δημοσιεύθηκε στις από ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ ΣΥΜΕΩΝ

Απεικόνιση των κυματοσυναρτήσεων των ηλεκτρονίων σε άτομα υδρογόνου. Οι κόκκινες περιοχές αντιστοιχούν σε μεγαλύτερες πυκνότητες ηλεκτρονίων (Πηγή: Aneta Stodolna et al. / FOM)Απεικόνιση των κυματοσυναρτήσεων των ηλεκτρονίων σε άτομα υδρογόνου. Οι κόκκινες περιοχές αντιστοιχούν σε μεγαλύτερες πυκνότητες ηλεκτρονίων (Πηγή: Aneta Stodolna et al. / FOM)

Άμστερνταμ

Ερευνητές στην Ολλανδία κατάφεραν για πρώτη φορά να απεικονίσουν την κβαντική υπόσταση των ηλεκτρονίων που περιφέρονται γύρω από τον πυρήνα ενός ατόμου υδρογόνου -μια μελέτη που δεν είναι εντυπωσιακή μόνο λόγω του μεγέθους του ατόμου, αλλά και λόγω των φαινομενικά παράλογων περιορισμών που επιβάλλει η κβαντική μηχανική.
Οι κβαντικές ιδιότητες των ηλεκτρονίων και άλλων σωματιδίων καθιστούν ουσιαστικά αδύνατο τον προσδιορισμό της ακριβής τους θέσης. Το μόνο που διαθέτουν οι φυσικοί για να μπορούν να εκτιμήσουν πού μπορεί να βρίσκεται ένα ηλεκτρόνιο είναι η λεγόμενη κυματοσυνάρτηση: μια εξίσωση που δίνει την πιθανότητα να βρίσκεται το ηλεκτρόνιο σε μια οποιαδήποτε συγκεκριμένη θέση.
Διαβάστε επίσης: Αμφιλεγόμενο θεώρημα λέει ότι η κβαντική κυματοσυνάρτηση είναι «πραγματική»
Ακόμα και η κυματοσυνάρτηση, όμως, είναι δύσκολο να μετρηθεί με ακρίβεια,  καθώς έχει την τάση να καταρρέει σε κάθε απόπειρα άμεσης παρατήρησης.
Τώρα, ερευνητές στο ολλανδικό Ίδρυμα Θεμελιώδους Έρευνας στην Ύλη αναφέρουν στην επιθεώρηση Physical Review Letters ότι κατάφεραν να απαθανατίσουν τις κυματοσυναρτήσεις των ηλεκτρονίων σε άτομα υδρογόνου.
H Δρ Ανέτα Στόντολνα και οι συνεργάτες της βομβάρδισαν με λέιζερ άτομα υδρογόνου έτσι ώστε τα ηλεκτρόνια να εκτιναχθούν μακριά, με ταχύτητες και οι κατευθύνσεις που εξαρτώνται από τις κυματοσυναρτήσεις τους. Αμέσως μετά, ένα ισχυρό ηλεκτρικό πεδίο ανάγκασε τα ηλεκτρόνια να πέσουν πάνω σε έναν επίπεδο ανιχνευτή. Το πείραμα είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε οι θέσεις στις οποίες προσέκρουσαν τα ηλεκτρόνια να εξαρτώνται από τις από τις αρχικές τους ταχύτητες, οι οποίες με τη σειρά τους εξαρτώνταν από τις κυματοσυναρτήσεις.
Οι θέσεις στις οποίες έπεφταν τα ηλεκτρόνια καταγράφηκαν σε μια φθορίζουσα οθόνη και φωτογραφήθηκαν σε υψηλή ανάλυση. Οι εικόνες που προκύπτουν, διαστάσεων 4 επί 4 χιλιοστά, δείχνουν ότι η κατανομή των ηλεκτρονίων στον ανιχνευτή ταιριάζει με τις κυματοσυναρτήσεις στις οποίες υπάκουαν τα ηλεκτρόνια τη στιγμή που εκτινάχθηκαν έξω από τα άτομα υδρογόνου.
Η μελέτη προσφέρει μια νέα τεχνική για την απεικόνιση της κυματοσυνάρτησης, σχολίασε στο δικτυακό τόπο του Science ο Τζεφ Λουντίν, φυσικός του Πανεπιστημίου της Οτάβα που έχει πραγματοποιήσει πειράματα στις κυματοσυναρτήσεις ενός άλλου σωματιδίου, του φωτονίου.
Επισημαίνει πάντως, ότι οι κυματοσυναρτήσεις των ηλεκτρονίων σε μεγαλύτερα άτομα θα μπορούσαν να διαφέρουν σημαντικά από τις παρατηρήσεις στο άτομο του υδρογόνου.
Εφόσον αποδειχθεί ότι είναι εφαρμόσιμη και σε άλλα άτομα, η νέα τεχνική θα μπορούσε μάλιστα να βρει στο μέλλον πρακτικές εφαρμογές σε «μοριακά καλώδια» που θα επιτρέψουν την περαιτέρω σμίκρυνση των ηλεκτρονικών κυκλωμάτων.
Ακόμα κι αν δεν συμβεί αυτό, πάντως, το πορτρέτο της κυματοσυνάρτησης θα μπορούσε να βελτιώσει τις γνώσεις μας για την ατομική φυσική που βρίσκεται σε δράση στις χημικές αντιδράσεις και τη νανοτεχνολογία.

Newsroom ΔΟΛ

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231250223

 

Μάγναστρα, ένα κρυφό πλήθος εξωτικών αστέρων νετρονίων

Δημοσιεύθηκε στις από ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ ΣΥΜΕΩΝ

nasa.gov/CXC/M. Weiss

Νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι το μάγναστρο γνωστό ως SGR 0418 5729 (καλλιτεχνική απεικόνιση) δεν ταιριάζει με αυτό το μοτίβο, καθώς διαθέτει ένα Τα μάγναστρα είναι πυκνά κατάλοιπα νεκρών άστρων που ξεσπούν σποραδικά με ριπές ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας, και αποτελούν μερικά από τα πιο ακραία αντικείμενα στο σύμπαν. Μια αποστολή με βάση το Παρατηρητήριο Chandra της NASA δείχνει τώρα ότι τα μάγναστρα μπορεί να είναι διαφορετικά – αλλά και πιο κοινά – από ότι πιστεύαμε μέχρι σήμερα.

Όταν ένα τεράστιο αστέρι εξαντλήσει τα «καύσιμα» του, ο πυρήνας του καταρρέει και σχηματίζει ένα αστέρι νετρονίων, ένα πολύ πυκνό αντικείμενο πλάτους περίπου 15-20 χιλιομέτρων. Η βαρυτική ενέργεια που απελευθερώνεται σε αυτή τη διαδικασία ωθεί τα εξωτερικά στρώματα σε μια έκρηξη σουπερνόβα, και αφήνει το αστέρι νετρονίων πίσω..

Οι περισσότεροι αστέρες νετρονίων περιστρέφονται γρήγορα – μερικές φορές το δευτερόλεπτο – αλλά ένα μικρό ποσοστό έχει ένα σχετικά χαμηλό ρυθμό περιστροφής, ενώ παράλληλα εκπέμπει περιστασιακά μεγάλες εκρήξεις ακτίνων Χ. Επειδή η μόνη πιθανή πηγή για την ενέργεια που εκπέμπεται σε αυτά τα ξεσπάσματα είναι η μαγνητική ενέργεια που αποθηκεύεται στο αστέρι, τα αντικείμενα αυτά ονομάζεται «μάγναστρα».

Τα περισσότερα μάγναστρα έχουν εξαιρετικά υψηλά μαγνητικά πεδία στην επιφάνεια τους, που είναι δέκα έως χίλιες φορές ισχυρότερα από αυτά του μέσου άστρου νετρονίων. Νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι το μάγναστρο γνωστό ως SGR 0418 5729 δεν ταιριάζει με αυτό το μοτίβο, καθώς διαθέτει ένα επιφανειακό μαγνητικό πεδίο παρόμοιο με εκείνο των συνηθισμένων αστέρων νετρονίων.

«Έχουμε διαπιστώσει ότι SGR 0418 έχει πολύ χαμηλότερο επιφανειακό μαγνητικό πεδίο από ότι οποιοδήποτε άλλο μάγναστρο», δήλωσε η Νάντα Ρέα του Ινστιτούτου Διαστημικής Επιστήμης στη Βαρκελώνη. «Αυτό έχει σημαντικές συνέπειες για το πώς σκεφτόμαστε ότι τα αστέρια νετρονίων εξελίσσονται στο χρόνο, και για την κατανόηση των εκρήξεων σουπερνόβα», πρόσθεσε.

Οι ερευνητές παρατήρησαν το SGR 0418 για πάνω από τρία χρόνια, χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Chandra, και τους δορυφόρους Swift και RXTE της NASA και XMM-Newton της ESA. Ήταν σε θέση να εκτιμήσουν με ακρίβεια την αντοχή του εξωτερικού μαγνητικού πεδίου μετρώντας τις αλλαγές της ταχύτητας περιστροφής κατά τη διάρκεια μιας εκπομπής ακτινοβολίας ακτίνων Χ.

Μοντελοποιώντας την εξέλιξη της ψύξεως του αστέρα και του φλοιού του, καθώς και τη σταδιακή αποσύνθεση του μαγνητικού του πεδίου, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι το SGR 0418 είναι ηλικίας περίπου 550.000 ετών. Το γεγονός αυτό καθιστά το SGR 0418 μεγαλύτερο από τα περισσότερα άλλα μάγναστρα, και αυτή η παρατεταμένη διάρκεια ζωής έχει πιθανώς αποδυναμώσει το μαγνητικό του πεδίο. Για αυτό το λόγο το SGR 0418 είναι διαφορετικό από τα γνωστά μάγναστρα, τα οποία με τη σειρά τους είναι διαφορετικά από τα συνηθισμένα αστέρια νετρονίων.

Η περίπτωση του SGR 0418 σημαίνει ότι ενδεχομένως υπάρχουν και αρκετά άλλα «ηλικιωμένα» μάγναστρα με ισχυρά μαγνητικά πεδία κάτω από την επιφάνεια τους. «Πιστεύουμε ότι περίπου μία φορά το χρόνο σε κάθε γαλαξία ένα ήσυχο αστέρι νετρονίων μετατρέπεται σε μάγναστρο, όπως το SGR 0418», δήλωσε ο Χοσέ Πονς, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Ελπίζουμε να βρούμε πολλά περισσότερα από αυτά τα αντικείμενα», πρόσθεσε.

Η επιβεβαίωση των ευρημάτων θα σημαίνει ότι ένα σημαντικό μέρος της ακτινοβολίας ακτίνων-γ προκαλείται από το σχηματισμό των μαγνάστρων και όχι από τις μαύρες τρύπες. Επίσης, η συμβολή των γεννήσεων μαγνάστρων στα σήματα βαρυτικών κυμάτων (κυματισμοί στον χωροχρόνο) θα είναι μεγαλύτερη από ότι πιστεύαμε μέχρι σήμερα.

http://www.naftemporiki.gr/story/656258

επιφανειακό μαγνητικό πεδίο παρόμοιο με εκείνο των συνηθισμένων αστέρων

 

Ανεβαίνει η θερμοκρασία, αυξάνονται οι κυκλώνες

Δημοσιεύθηκε στις από ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ ΣΥΜΕΩΝ

photoCAF2OZ3E

Σύμφωνα με τη μελέτη δανού κλιματολόγου, μια άνοδος της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς Κελσίου θα μπορούσε να επιφέρει το δεκαπλασιασμό του αριθμού των κυκλώνων μεγάλης έντασης

 

 

Τις σημαντικές συνέπειες από την άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη έρχεται να επιβεβαιώσει μια ακόμη έρευνα.

Σύμφωνα με τη μελέτη δανού κλιματολόγου, μια άνοδος της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς Κελσίου θα μπορούσε να επιφέρει το δεκαπλασιασμό του αριθμού των κυκλώνων μεγάλης έντασης.

«Αν η θερμοκρασία ανέβει κατά ένα βαθμό, η συχνότητα των ακραίων κυκλώνων θα αυξηθεί κατά τρεις ή τέσσερις φορές και αν το κλίμα του πλανήτη γίνει πιο ζεστό κατά δύο βαθμούς, ο αριθμός αυτών των φαινομένων θα είναι δέκα φορές μεγαλύτερος», δήλωσε ο Άσλακ Γκρίνστεντ του Ινστιτούτου Νιλς Μπορ του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης.

Όπως εξήγησε, αυτό σημαίνει πως θα υπάρχει ένας κυκλώνας της ισχύος του «Κατρίνα» κάθε δύο χρόνια αντί για κάθε είκοσι χρόνια, όπως συμβαίνει ως τώρα.

Προηγούμενες έρευνες έχουν επίσης καταδείξει τη σχέση ανάμεσα στη συχνότητα των τροπικών καταιγίδων και των κυκλώνων και την άνοδο της θερμοκρασίας του κλίματος.

Πηγές: ΑΜΠΕ, Γαλλ. Πρακτορείο

 

Γιατί η φύση είναι κβαντική;

Δημοσιεύθηκε στις από ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ ΣΥΜΕΩΝ

Οι κβαντικοί φυσικοί δέχονται ότι η απόκτηση πληροφοριών από κβαντικά συστήματα προκαλεί διαταραχή. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι σε έναν λογικό κόσμο, θα ισχύει επίσης το αντίστροφο. Εάν δεν μπορούμε να μάθουμε τίποτα από τη μέτρηση ενός συστήματος, τότε δεν το σύστημα δεν έχει διαταραχθεί.

Ένα από τα αναπάντητα ερωτήματα της φυσικής είναι γιατί η φύση «επέλεξε» την κβαντική φυσική ως μέθοδο συμπεριφοράς. Σε νέα έρευνα του Εθνικού Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης, οι Κόρσιν Πφάιστερ και Στέφανι Βένερ διατυπώνουν μία νέα αρχή που ενδεχομένως να απαντήσει αυτό το ερώτημα.

Γνωρίζουμε ότι τα αντικείμενα που ακολουθούν τους κβαντικούς κανόνες, όπως τα άτομα, τα ηλεκτρόνια, ή τα φωτόνια που συνθέτουν το φως, δεν εμφανίζουν πάντα συνηθισμένη συμπεριφορά. Για παράδειγμα μπορούν να υπάρχουν σε περισσότερες από μία τοποθεσίες την ίδια στιγμή, ή να αλλάζουν ταυτόχρονα κατάσταση ανεξαρτήτου απόστασης, όπως στο φαινόμενο της κβαντικής εμπλοκής. Όλα αυτά τα φαινόμενα έχουν επιβεβαιωθεί σε πειράματα, αποδεικνύοντας ότι η θεωρία είναι σωστή. Όμως θα ήταν ακόμα πιο κατανοητά αν μπορούσαμε να αποδείξουμε ότι η ίδια η κβαντική φυσική προέκυψε από κάποιες «διαισθητικές» βασικές αρχές.

Η ειδική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν περιγράφει πώς τίποτα δεν μπορεί να ταξιδέψει γρηγορότερα από το φως. Ωστόσο, αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό για να καθορίσει την κβαντική φυσική ως το μόνο τρόπο συμπεριφοράς για τη φύση. Οι Πφάιστερ και Βένερ πιστεύουν ότι έχουν ανακαλύψει μια νέα χρήσιμη αρχή. «Έχουμε βρει μια αρχή που είναι πολύ αποτελεσματική στο να αποκλείει άλλες πιθανές θεωρίες», δήλωσε ο Πφάιστερ.

Με λίγα λόγια, η αρχή υπαγορεύει ότι αν μια μέτρηση δε δίνει καμία πληροφορία, τότε το σύστημα που μετράται δεν έχει διαταραχθεί.

Οι κβαντικοί φυσικοί δέχονται ότι η απόκτηση πληροφοριών από κβαντικά συστήματα προκαλεί διαταραχή. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι σε έναν λογικό κόσμο, θα ισχύει επίσης το αντίστροφο. Εάν δεν μπορούμε να μάθουμε τίποτα από τη μέτρηση ενός συστήματος, τότε δεν το σύστημα δεν έχει διαταραχθεί.

Η αρχή φέρνει στο μυαλό το περίφημο παράδοξο της γάτας του Σρέντινγκερ, ένα υποθετικό πείραμα στο οποίο μια γάτα σε ένα κλειστό κουτί υπάρχει ταυτόχρονα σε δύο καταστάσεις, σε μια αναλογία της κβαντικής υπέρθεσης. Σύμφωνα με την κβαντική θεωρία είναι πιθανό ότι η γάτα είναι και νεκρή και ζωντανή, μέχρι τη στιγμή όπου η κατάσταση της γάτας «μετριέται» από το άνοιγμα του κουτιού.

Όταν το κιβώτιο ανοίξει, επιτρέποντας την υγεία της γάτας να μετρηθεί, η υπέρθεση καταρρέει και η γάτα καταλήγει να είναι οριστικά νεκρή ή ζωντανή. Επομένως, η μέτρηση έχει διαταράξει το σύστημα (γάτα), γεγονός το οποίο αποτελεί γενική ιδιότητα των κβαντικών συστημάτων.

Η ερευνητική ομάδα έδειξε ότι η αρχή αυτή αποκλείει a priori διάφορες άλλες θεωρίες. Επισημαίνουν συγκεκριμένα ότι μια κατηγορία θεωριών που οι ίδιοι αποκαλούν «διακριτές», είναι ασυμβίβαστες με την αρχή. Οι θεωρίες αυτές υποστηρίζουν ότι τα κβαντικά σωματίδια μπορούν να έχουν μόνο ένα πεπερασμένο αριθμό καταστάσεων, και δεν επιλέγουν από ένα άπειρο, συνεχές εύρος δυνατοτήτων. Μία παρόμοια διακριτότητα στο χωροχρόνο, όπου η υφή του σύμπαντος αποτελείται από μικροσκοπικά κομμάτια και δεν είναι μια ομαλή, συνεχής οντότητα, έχει προταθεί και από αρκετές άλλες κβαντικές βαρυτικές θεωρίες.

Οι Πφάιστερ και Βένερ επισημαίνουν ότι ακόμα δεν απαντήθηκε ολοκληρωτικά το μεγάλο ερώτημα, καθώς και άλλες θεωρίες, συμπεριλαμβανομένης της κλασσικής φυσικής, είναι συμβατές με την αρχή που διατύπωσαν. Ωστόσο η έρευνα τους θα δώσει την κατάλληλη ώθηση ώστε στο μέλλον, άλλες παρόμοιες αρχές  να αποκλείσουν με τη σειρά τους τις υπόλοιπες θεωρίες πλην της κβαντικής.

http://www.naftemporiki.gr/cmsUtils/photo?stamp%3d0x0000000000625ced%26id%3d653407%26width%3d638%26height%3d399%26rmode%3d2&.jpg

To λιώσιμο των πάγων μετατοπίζει τους πόλους της Γης

Δημοσιεύθηκε στις από ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ ΣΥΜΕΩΝ
O βόρειος γεωγραφικός πόλος μετατοπίζεται προς τη Γροιλανδία κατά περίπου 20 εκατοστά το χρόνο
O βόρειος γεωγραφικός πόλος μετατοπίζεται προς τη Γροιλανδία κατά περίπου 20 εκατοστά το χρόνο   (Φωτογραφία:  NASA )
Ουάσινγκτον
Από το 2005 έως σήμερα ο βόρειος γεωγραφικός πόλος μετατοπίζεται προς τη Γροιλανδία κατά αρκετά εκατοστά το χρόνο, αποκαλύπτουν δορυφορικές μετρήσεις του γήινου βαρυτικού πεδίου. Και η ασυνήθιστα γρήγορη μετακίνηση των πόλων αποδίδεται στην ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή και την τήξη των πολικών πάγων.

Ο βόρειος και ο νότιος γεωγραφικός πόλος είναι τα σημεία από τα οποία διέρχεται ο άξονας περιστροφής της Γης. Η θέση τους δεν είναι σταθερή και εξαρτάται από μεταβολές στην κατανομή της μάζας του πλανήτη.

Μεγάλες συγκεντρώσεις μάζας όπως οι οροσειρές είναι γνωστό ότι προκαλούν τοπικές παραμορφώσεις στο γήινο βαρυτικό πεδίο. Αντίθετα, η απώλεια μάζας σε μικρές περιοχές μιας περιστρεφόμενης σφαίρας όπως η Γη οδηγεί σε μετατόπιση του άξονα περιστροφής προς το σημείο της απώλειας.

Οι γεωγραφικοί πόλοι είναι μάλιστα γνωστό ότι μετακινούνται, ακολουθώντας μια κυκλική διαδρομή, καθώς η κατανομή του χιονιού και των βροχών αλλάζει στην πορεία κάθε έτους. Επιπλέον, η θέση του άξονα επηρεάζεται από τις μετατοπίσεις των τεκτονικών πλακών.

Φαίνεται όμως ότι η κλιματική αλλαγή παρεμβαίνει τώρα στις περιοδικές μετατοπίσεις των γεωγραφικών πόλων, όπως δείχνει μια νέα ανάλυση των δεδομένων της αποστολής GRACE της NASA, η οποία χαρτογραφεί το γήινο βαρυτικό πεδίο.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στο Geophysical Research Letters, δείχνει ότι η τήξη των πάγων στην Αρκτική και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας επηρεάζουν την κατανομή μάζας στον πλανήτη.

Από το 2005 έως σήμερα, η επιταχυνόμενη τήξη του καλύμματος πάγου στη Γροιλανδία αναγκάζει το βόρειο γεωγραφικό πόλο να μετακινείται προς τη Γροιλανδία κατά σχεδόν 20 εκατοστά το χρόνο.

Και το 90% της μετατόπισης αυτής πρέπει να οφείλεται στο λιώσιμο των πάγων, υπολογίζει η ομάδα του δρ Τζιανλί Τσεν στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν.

Οι ερευνητές επισημαίνουν στη δημοσίευσή τους ότι η ακριβής μέτρηση της μετατόπισης των πόλων θα μπορούσε στο εξής να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση της απώλειας πολικών πάγων στο μέλλον.

Θα μπορούσε επίσης να επιτρέψει τη μελέτη των μεταβολών της τήξης του καλύμματος πάγου τις προηγούμενες δεκαετίες, δεδομένου ότι τα δεδομένα για τη θέση των πόλων πηγαίνουν πίσω έναν αιώνα, πολύ περισσότερο από ό,τι οι μετρήσεις του πάχους των πάγων.

Newsroom ΔΟΛ

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Accessibility by WAH
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων