Βρέθηκε το γενετικό «κουμπί» της άνοιξης

 

Πώς γνωρίζουν τα φυτά πότε ήρθε η ώρα να «ξυπνήσουν» μετά το χειμώνα για να ανθίσουν και πάλι; Επιστήμονες στη Βρετανία πιστεύουν πως έχουν την απάντηση σε αυτό το μυστήριο της Φύσης: πρόκειται για το «γονίδιο της άνοιξης» – ή PIF4, όπως ονομάζεται- το οποίο πυροδοτεί την ανθοφορία όταν επιτευχθεί μια συγκεκριμένη θερμοκρασία.

«Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι μόνο ο παράγοντας της θερμοκρασίας μπορεί να ασκήσει τόσο συγκεκριμένο και ακριβή έλεγχο στη δράση του PIF4», λέει ο Δρ. Φιλ Ουιγκ, επικεφαλής της ομάδας του Κέντρου John Innes, στο Νόρουιτς της Βρετανίας, η οποία δημοσιεύει τα συναρπαστικά αποτελέσματα της μελέτης της στην επιθεώρηση Nature.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2154324

Iσχυρές ενδείξεις ύπαρξης πάγου στον Ερμή

Εκπλήξεις στην επιφάνεια, αλλά και στο εσωτερικό του Ερμή, επιφύλασσε η αποστολή του σκάφους Messenger της NASA, η οποία ολοκληρώθηκε μετά από ένα χρόνο. Μεταξύ άλλων, εντόπισε ισχυρές ενδείξεις για την ύπαρξη πάγου στους πόλους του μικρότερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος.

Παρότι οι θερμοκρασίες στην επιφάνεια του Ερμή μπορούν να ξεπεράσουν τους 400 βαθμούς Κελσίου, ορισμένοι κρατήρες στους πόλους του βρίσκονται μόνιμα στη σκιά, κάτι που τους καθιστά «ψυχρές παγίδες». Εκεί ακριβώς, το ερευνητικό σκάφος της NASA εντόπισε με τη βοήθεια ραντάρ φωτεινά «μπαλώματα», που αποτελούν ένδειξη ύπαρξης πάγου.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2154431

Μέσα σε ένα χρόνο, το σκάφος της NASA τράβηξε σχεδόν 100.000 εικόνες του Ερμή και έστειλε στη Γη νέα δεδομένα για τον πυρήνα, την τοπογραφία και τις μόνιμα σκιώδεις περιοχές κοντά

Κάμερα βλέπει πίσω από γωνίες καταγράφοντας την «ηχώ» του φωτός

Λονδίνο

Ερευνητές του MIT ανέπτυξαν μια κάμερα που χρησιμοποιεί ένα είδος «φλας» από δέσμες λέιζερ για να απεικονίζει αντικείμενα που βρίσκονται εκτός του οπτικού της πεδίου, κρυμμένα για παράδειγμα πίσω από γωνίες.

Ο απλούστερος τρόπος να δει κανείς ένα αντικείμενο που κρύβεται στη γωνία είναι να χρησιμοποιήσει έναν καθρέπτη, πάνω στον οποίο φαίνεται το είδωλο του αντικειμένου.

Οι κανονικοί τοίχοι, όμως, δεν ανακλούν το φως όπως οι καθρέπτες. Σκεδάζουν (εκτρέπουν) τα φωτόνια σε τυχαίες διευθύνσεις, και αυτή η διάχυτη ακτινοβολία δεν μπορεί να αποκαλύψει λεπτομέρειες για κρυμμένα αντικείμενα.

Ο Ράμες Ράσκαρ, ερευνητής στο διάσημο Εργαστήριο Μέσων του ΜΙΤ (ΜΙΤ Μedia Light) βρήκε τη λύση στο πρόβλημα: η κάμερα που ανέπτυξε μετράει το χρόνο που χρειάζεται κάθε φωτόνιο για να ανακλαστεί στους τοίχους, να χτυπήσει το αντικείμενο, και μετά να αναπηδήσει ξανά πάνω στους τοίχους, πριν φτάσει τελικά στην κάμερα.

Κατά κάποιο τρόπο, το σύστημα υπολογίζει το σχήμα του κρυμμένου αντικειμένου χρονομετρώντας την «ηχώ» του φωτός.

«Όλοι είμαστε εξοικειωμένοι με την ηχώ του ήχου, μπορούμε όμως να εκμεταλλευτούμε και την “ηχώ” του φωτός» σχολιάζει στο Nature.com ο Δρ Ράσκαρ. Η κάμερά του παρουσιάζεται  στην επιθεώρηση Nature Communications.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231187567

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων