Μήνας: Μάιος 2012
Θέματα φυσικής Β γυμνασίου
Προσοχή H λύση του προβλήματος 9 αναφέρεται στο ερώτημα 2 της fiasica2
Διάβαση της Αφροδίτης, η ευκαιρία μιας ζωής για τους αστρονόμους
Το απόγευμα της 5ης Ιουνίου, η Αφροδίτης θα αρχίσει να περνά ανάμεσα στη Γη και τον Ήλιο, οπότε θα γίνει ορατή ως σκοτεινή κηλίδα που κινείται σε ένα ταξίδι 6,5 ωρών πάνω στον διάπυρο ηλιακό δίσκο.
«Εδώ και αιώνες, η διάβαση της Αφροδίτης θεωρείται μια από τις σημαντικότερες στιγμές για τους αστρονόμους» σχολίασε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Κλοντ Καταλά, επικεφαλής του Παρατηρητηρίου του Παρισιού.
Το απόγευμα της 5ης Ιουνίου, η πρώτη φάση της διάβασης θα γίνει ορατή στη Βόρειο Αμερική, την Κεντρική Αμερική και το βορειότερο τμήμα της Νοτίου Αμερικής.
Για περισσότερα
Το SDO της NASA θαυμάζει την Αυτοκρατορία του Ήλιου
Το SDO της NASA θαυμάζει την Αυτοκρατορία του Ήλιου
-
«Το συγκεκριμένο βίντεο χρησιμοποιεί φωτογραφίες του Παρατηρητηρίου Ηλιακής Δυναμικής και με τη βοήθεια μιας επιπλέον επεξεργασίας, ενισχύει τις ορατές δομές» περιγράφει εκπρόσωπος της NASA. «Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει επιστημονική αξία πίσω από τη συγκεκριμένη επεξεργασία, το αποτέλεσμα είναι πραγματικά υπέροχο και ανοίγει ένα νέο οπτικό “παράθυρο” προς τον Ηλιο».
Για περισσότερα
Θέματα εξετάσεων Γυμνασίου Γεωγραφίας Α Σαχινίδης Συμεών
Ποσειδωνία: Tα φύκια που απορροφούν περισσότερο CO2 από τα δάση
Ερευνητές από πολλές χώρες, ανάμεσά τους και την Ελλάδα, είδαν ότι τα θαλάσσια λιβάδια ποσειδωνίας, αν και καλύπτουν λιγότερο από το 0,2% των ωκεανών, απορροφούν έως και 83.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, όταν ένα επίγειο δάσος μπορεί να απορροφήσει έως και 30.000 τόνους. |
Τα υποθαλάσσια δάση του πλανήτη μας απορροφούν υπερδιπλάσια ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο σε σχέση με τα επίγεια δάση, αποκαλύπτει νέα μελέτη. Τα αποτελέσματά της δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Nature Geoscience και αποτελούν ακόμη μια ένδειξη ότι η συρρικνούμενη θαλάσσια βλάστηση διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής.
Ερευνητές από πολλές χώρες, ανάμεσά τους και την Ελλάδα, είδαν ότι τα θαλάσσια λιβάδια ποσειδωνίας, αν και καλύπτουν λιγότερο από το 0,2% των ωκεανών, απορροφούν έως και 83.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, όταν ένα επίγειο δάσος μπορεί να απορροφήσει έως και 30.000 τόνους.
Για περισσότερα
Οι εξετάσεις αίματος για τον προστάτη «περισσότερο βλάπτουν παρά ωφελούν»
Ουάσινγκτον
Η εξέταση προστατικού αντιγόνου μετρά τα επίπεδα μιας πρωτεΐνης που γενικά συνδέεται με την υγεία του προστάτη. Τα αυξημένα επίπεδα μπορεί να οφείλονται σε υπερπλασία του προστάτη, σε λοίμωξη, σε καλοήθεις ή μη απειλητικούς όγκους, ή σε επιθετικές μορφές καρκίνου του προστάτη.
Δεδομένου ότι το τεστ δεν μπορεί να διακρίνει ανάμεσα σε αυτές τις επιμέρους περιπτώσεις, η χρησιμότητα του είναι περιορισμένη, καταλήγει τώρα η Ομάδα Εργασίας Προληπτικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ, η οποία γνωμοδοτεί στην αμερικανική κυβέρνηση.
Η ομάδα τονίζει ότι οι υγιείς άνδρες, ανεξαρτήτως ηλικίας, μπορούν να υποβληθούν στην εξέταση εφόσον το επιθυμούν, θα πρέπει όμως πρώτα να συμβουλευτούν το γιατρό τους για τις αβεβαιότητες.
Για περισσότερα
Οι μαύρες τρύπες «προκάλεσαν κλιματική αλλαγή σε ολόκληρο το Σύμπαν»
Η επιπλέον θερμότητα δεν προέρχεται βέβαια από τις ίδιες τις μαύρες τρύπες, αλλά από τα υλικά που παγιδεύονται στην έλξη τους: πριν τελικά χαθούν μέσα στην κοσμική οπή, τα υλικά αυτά στροβιλίζονται γύρω της σε ακραίες ταχύτητες και φτάνουν έτσι σε εξωφρενικές θερμοκρασίες.
Το αποτέλεσμα αυτής της θέρμανσης είναι η εκπομπή ακτίνων γάμμα, δηλαδή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας με υψηλή συχνότητα, και επομένως υψηλή ενέργεια.
Οι αστροφυσικοί γνώριζαν ότι η ακτινοβολία αυτή μπορεί να θερμάνει τα νεφελώματα αερίου στη γειτονιά της μαύρης τρύπας, πίστευαν όμως ότι η επίδρασή της σε μεγάλες αποστάσεις είναι αμελητέα.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι ακτίνες γ των μαύρων τρυπών μπορεί να θερμάνει έμμεσα νέφη αερίου ακόμα και σε αποστάσεις κοσμικής κλίμακας. Η ηλεκτρομαγνητική ενέργεια που μετατρέπεται τελικά σε θερμότητα, μέσω μιας περίπλοκης διαδικασίας, είναι αρκετή για να αυξήσει κατά δέκα φορές τη θερμοκρασία σε νέφη μέσης πυκνότητας, και κατά 100 φορές σε νέφη χαμηλής πυκνότητας.
Το φαινόμενο δεν παρατηρήθηκε άμεσα, επιβεβαιώνεται όμως από τα υπολογιστικά μοντέλα για την εξέλιξη του Σύμπαντος: όταν η υπόθεση της θέρμανσης από μαύρες τρύπες τροφοδοτήθηκε στα μοντέλα, τα αποτελέσματα ταίριαζαν απόλυτα με τα παρατηρούμενα φασματικά χαρακτηριστικά των κβάζαρ.
Για περισσότερα