Δημοσίευση:25-3-2021
Κρίμα! Τη ζωή του δεν άρχισε και έσβησε σαν κύμα που σπάει στα βράχια.
Δεν πρόλαβε να παίξει, να γελάσει. Δεν πρόλαβε να ονειρευτεί το μέλλον του, να κάνει σχέδια. Τι θα γινόταν σαν θα μεγάλωνε;
O θάνατος ήρθε ξαφνικά και δεν τον κατάλαβε. Τη μάνα του κοίταζε και τον τρόμο στα μάτια της αντίκριζε.
Τη ζωή αλλιώς την νόμισε, μα ο πικρός θάνατος από την οικογένειά του τον χώρισε.
Όλα γίναν ξαφνικά. Πριν ακόμα καταλάβει τι σημαίνει ξεγνοιασιά, τον τρόμο και τον πόνο γνώρισε. Και λύγισε. Έφυγε και πίσω δεν γυρνά.
Ευχή του δίνω, φόβο να μην ξανανιώσει, στου παραδείσου τη φωλιά να τρυπώσει…
Μαρίνογλου Εβίνα, Α2, Σχολ. Έτος 2020-2021
Επίβλεψη: Νικολοπούλου Ειρήνη, φιλόλογος
