Δημοσίευση:8-4-2021
Προϊστορία -7000-1050 π.Χ.
Η αρχαιότερη αυτή περίοδος διακρίνεται στη Νεολιθική εποχή, στη Χαλκολιθική εποχή και στην Εποχή του Χαλκού.
Α. Νεολιθική και Χαλκολιθική Εποχή (7000-2500 π.Χ.)
Τα πρώτα ίχνη ανθρώπινης ζωής στην Κύπρο καταγράφονται από τη Νεολιθική Εποχή, όπως φαίνεται από τα ευρήματα των αρχαιολογικών ανασκαφών στους οικισμούς της Χοιροκοιτίας και της Καλαβασού. Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν την ύπαρξη οργανωμένης κοινοτικής ζωής και το υψηλό κοινωνικοοικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο των κατοίκων.
Με το πέρασμα στη Χαλκολιθική εποχή, τίθενται οι βάσεις της ανάπτυξης της μεταλλουργίας και της εκμετάλλευσης του χαλκού, μέταλλου που θα διαδραματίσει κορυφαίο ρόλο στην οικονομία της χώρας, στις περιόδους που θα ακολουθήσουν.
Στον τομέα της τέχνης, η εύρεση σχηματοποιημένων ειδωλίων, κάποια εκ των οποίων αναπαριστούν γυναικείες μορφές, σχετίζονται με τη λατρεία της θεάς της γονιμότητας, που μετεξελίχθηκε στη λατρεία της θεάς Αφροδίτης.
Β. Εποχή του Χαλκού (2500-1050 π.Χ.)
Η εποχή του Χαλκού στην Κύπρο σηματοδοτείται από σημαντικά γεγονότα, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται η εμπορία του χαλκού, η υιοθέτηση της γραφής και ο εξελληνισμός του νησιού από τους Μυκηναίους.
Για περισσότερο από 3000 χρόνια, η Κύπρος υπήρξε το μεγαλύτερο κέντρο παραγωγής ,επεξεργασίας και εμπορίας του χαλκού σε όλο τον γνωστό τότε κόσμο, γεγονός που την κατέστησε «μήλον της Έριδος» για τα ισχυρά κράτη της αρχαιότητας.
Η καίρια γεωγραφική θέση του νησιού, δεν πέρασε απαρατήρητη από τους Μυκηναίους, που κυριαρχούσαν τότε στο Αιγαίο. Γύρω στο 1400 π.Χ. φαίνεται να εγκαθίστανται σε κυπριακά λιμάνια, ενώ γύρω στο 1200π.Χ. αρχίζει μια μακρά περίοδος εξελληνισμού της Κύπρου, όπως δηλώνουν τα αρχαιολογικά ευρήματα. Σύμφωνα με τον Παυσανία, ο Αγαπήνωρ, βασιλιάς της Τεγέας στην Αρκαδία, ίδρυσε την Πάφο (Παλαίπαφο) και έχτισε και τον ναό της Αφροδίτης.
Οι Κύπριοι υιοθέτησαν γύρω στο 1500 π.Χ. ένα σύστημα γραφής, την ονομαζόμενη από τον Έβανς «Κυπρομινωική», καθώς παρουσιάζει συγγένειες με τη Γραμμική Α΄ γραφή της Κρήτης. Ακολούθησε η « Κυπροσυλλαβική» γραφή, η οποία παρουσιάζει συγγένειες με τη Γραμμική Β΄ γραφή των Μυκηναίων και αποτελεί τη γραπτή έκφραση της «Κυπροαρκαδικής» διαλέκτου, που ήρθε στο νησί με τους Μυκηναίους.
Στην τέχνη της Εποχής του Χαλκού, χαρακτηριστικά είναι το λευκά γραπτά αγγεία, ενώ τα περίτεχνα κοσμήματα της περιόδου δείχνουν την μεγάλη ανάπτυξη της μεταλλουργίας και τη γενικότερη ευημερία των κατοίκων του νησιού.
Πηγή: Ιστορία της Κύπρου, Από τη Νεολιθική μέχρι και τη Ρωμαϊκή Εποχή, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, Διεύθυνση Μέσης Εκπαίδευσης
http://archeia.moec.gov.cy/sm/229/istoria_kyprou_neolithiki_romaiki_a_lykeiou.pdf
Μπαμπούσκου Σταματίνα, Α2, Σχολ. Έτος 2020-2021
Επίβλεψη: Ποντίκη Γεωργία, φιλόλογος
