Διαβάζω στο Βήμα ότι στη διάρκεια της 60ής Συνόδου των Πρυτάνεων των ΑΕΙ προτάθηκε η δημιουργία κέντρων ηλεκτρονικής μάθησης στα πανεπιστήμια με στόχο τη συστηματική ανάπτυξη και προώθηση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και την ενίσχυση της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών στην εκπαιδευτική διαδικασία. Το σχέδιο που παρουσιάστηκε περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας «ηλεκτρονικής τάξης» προσβάσιμης μέσω Διαδικτύου για κάθε διδασκόμενο μάθημα στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Δεν ξέρω αν μου διαφεύγει κάτι αλλά ηλεκτρονικές τάξεις, τουλάχιστον ως υποδομή, υπάρχουν ήδη. Αν δώσετε μια απλή αναζήτηση στο Google, π.χ. για “ηλεκτρονική τάξη” , θα σας επιστρέψει αρκετές εκατοντάδες αποτελέσματα. Χρόνια τώρα όλα σχεδόν τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ της χώρας έχουν πλατφόρμες ασύγχρονης τηλεεκπαίδευσης. Το Καποδιστριακό, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το Πανεπιστήμιο Πάτρας, για να αναφέρω λίγα μόνο παραδείγματα, έχουν υιοθετήσει εδώ και χρόνια το e-class, κάποια Τμήματα του Πανεπιστημίου Πειραιά χρησιμοποιούν το Moodle, το ΕΑΠ χρησιμοποιεί μια (δύσχρηστη) πλατφόρμα της IBM, αλλού χρησιμοποιούνται πρωτοβουλιακά άλλα Learning και Course Management Systems, προερχόμενα κυρίως από την κοινότητα ελεύθερου λογισμικού.
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι οι υποδομές. Αυτές, κι εκεί που δεν υπάρχουν, είναι εύκολο να δημιουργηθούν. Το πρόβλημα είναι το περιεχόμενο. Διάβαστε περισσότερα “Ηλεκτρονικές Τάξεις (…από περιεχόμενο πώς πάμε;)”
Συνεχίζονται οι αντιδράσεις για την υποβάθμιση της παραγωγής λόγου στην αξιολόγηση της Νεοελληνικής Γλώσσας Γενικής Παιδείας στις Πανελλαδικές Εξετάσεις.
Επειδή σας αρέσουν οι e-βόλτες σε μουσεία, μην παραλείψετε να περάσετε από το 
“Από τις 2 Φεβρουαρίου τα γαλλικά πανεπιστήμια βρίσκονται σ’ απεργία. Η κινητοποίηση άρχισε από το διδακτικό προσωπικό, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στη Γαλλία, ενώ πλέον τώρα αγγίζει όλους τους εμπλεκόμενους (φοιτητές, τεχνικό και γραμματειακό προσωπικό κτλ.). Η απεργία εντάσσεται σε ένα ήδη τεταμένο κοινωνικό κλίμα αφού η οικονομική κρίση έχει φέρει απολύσεις, πτώση της αγοραστικής δύναμης και απαισιοδοξία στην πλειοψηφία των Γάλλων”.
Η 
Πριν πολλά – πολλά Χριστούγεννα μου είχαν φέρει δώρο έναν κύβο του Ρούμπικ. Θυμάμαι πόσο με είχε παιδέψει μέχρι να τον λύσω αλλά και την απογοήτευση όταν συνειδητοποίησα ότι το να το επαναλάβω ήταν το ίδιο δύσκολο με την πρώτη φορά.
Γράφει ο Νίκος Ξυδάκης σε άρθρο του στην 
Τα τελευταία χρόνια κάθε Σεπτέμβρη παρουσιάζομαι και σε άλλο σχολείο. Τα ξέρετε… Διαδοχικές μεταθέσεις, διάθεση ΠΥΣΔΕ, υπεραριθμία, τέτοια όμορφα. Βεβαίως, όταν πηγαίνεις στο σχολείο Σεπτέμβρη καιρό, δε μπορείς να διαλέξεις όποιο μάθημα θέλεις. Στην εκπαίδευση και κάπου αλλού, που μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή, νόμος είναι το δίκιο του “παλιού”. Όταν φτάνω λοιπόν στο σχολείο η κατανομή των μαθημάτων είτε έχει γίνει είτε έχει συμφωνηθεί (το ίδιο είναι). Έτσι, αρκούμαι στα “λιμά”. Αλλά έχω αποφασίσει να το αντιμετωπίζω με αξιοπρέπεια. Το “στολίζω” μάλιστα και με διάφορες ατάκες του στυλ:
Με μια λιτή ανακοίνωσή της η Google, ανακοίνωσε ότι στο τέλος του χρόνου θα σταματήσει την παροχή της υπηρεσίας Lively. “Πήραμε ένα ρίσκο που δε μας βγήκε”, επισημαίνει η Google, “και αναγκαζόμαστε να σταματήσουμε την παροχή της υπηρεσίας”. Θυμίζουμε ότι το Lively είχε προβληθεί ως η απάντηση της Google στην επιτυχία του Second Life.
Έστω ότι έχουμε μια (ευάριθμη) ομάδα εκπαιδευτικών με ζωηρό ενδιαφέρον για τις ΤΠΕ. Δίνονται 2 (ολογράφως: δυο) λογισμικά (χωρίς ιδιαίτερη πολυπλοκότητα ή βάθος).