Nihili in intellectu
Το κίτρινο ποτάμι του τρελού έπεσε μες στο βάραθρο των άστρων, κάθομαι εδώ, όμως έρχομαι απ’ αλλού κι όσα λέω μου τα ψιθυρίζει κάποιος άλλος, ένας δορυφόρος του μυαλού που στις αρχαίες του ζώνες κατοικούν οι νεκροί μου φίλοι.Δεν βλέπω όσα θα μπορούσα να δω, αν ήμουν ένας επιζών, ένας αυτόχθων, θα είχα με τα πάντα συμφιλιωθεί, θα έβλεπα το ομοίωμα του εαυτού μου να με κοιτά με συγκατάβαση ίσως και με κάποια συγκίνηση για όσα πέρασαν, για όσα άκουσα, για εκείνα που έμαθα κι αυτά που αγνοώ. Τέτοιες εικόνες άλλες εποχές Τώρα το παραπέτασμα αράγιστο Αναστάσης Βιστωνίτης |