Κρατάει μέσα στα χέρια της ένα τριαντάφυλλο.
Μα πως γλιστράει τόσο μακριά μες στα νερά του ήλιου
με  μια κίνηση κύκνου;
Τι ψάχνει μέσα στο γαλάζιο, μες στο μενεξεδί και πράσινο;
Ποιον ψάχνει που ξεχάστηκε όταν το κύμα
Τραβήχτηκε απ? την αμμουδιά
Κι? έμεινε πέρα. Εκεί,
Που τα όνειρα κοιμούνται ακίνητα.
-Ποιο του Σεπτέμβρη;-
Τρέχει ανάμεσα στον ήλιο και στον ήλιο
μες στα νερά μ? ένα τριαντάφυλλο στα χέρια
παλιά επιθυμία κήπου
χάρισμα τώρα στον Σεπτέμβρη.
Είναι άφθαρτη όχι μονάχα η μέρα και τα βότσαλα
εκεί που πλάγιασε μ? έρωτα πριν ή πέρα από τον έρωτα
είναι μια λέξη
Μια μοναχά, κλειστή μέσα στα πέταλά της
πιο κρυφή από βυθό τριαντάφυλλου
παλιά επιθυμία κήπου
πάντοτε,
όσο τα βότσαλα,
όσο η μέρα.

Λύντια Στεφάνου