Θα προτιμούσα να μάθω από ένα πουλί πώς να τραγουδάω
παρά να διδάξω δέκα χιλιάδες αστέρια πώς να μη χορεύουν.
e.e. cummings, New Poems
“you shall above all things be glad and young”

Μόλις θυμούμαι πια τα μάτια?
ήσαν, θαρρώ, μαβιά…
Α ναι, μαβιά? ένα σαπφείρινο μαβί.
Κ.Π.Καβάφης, “Μακρυά”

Βραδιάζει και αφημένοι στην αμμουδιά.

Ο ουρανός, η νύχτα ζωγραφίζουν

κι αυτοί γυμνοί, σαν ερωτευμένοι.

Η μνήμη ξέρει καλά το σώμα
και ήδη χρωματίζει τη δική μας στέψη.
Με κάνει σχεδόν ευτυχισμένο.

Γιατί αν ήμουν πράγματι
δε θα με θάμπωναν ζωγραφιές.
Ούτε καν μια σκέψη.
Τίποτα. Αληθινά τίποτα.

*
Χτες ξεπεράσαμε τον ουρανό
και σήμερα όλα τα τάρταρα.
Έτσι θα ζούμε;
Πότε πολιτισμένα, πότε βάρβαρα;
Φυσικά το ξέρω:
οδός άνω κάτω μίη.
Το αφύσικο είναι
τόση σοφία λίγες απορίες να λύει
και κανένα, μα κανένα κενό.

Άγης Μπράτσος