είμαστε εμείς που χτίζουμε τις πολιτείες και δεν έχουμε σπίτι / εμείς που ζυμώνουμε και δεν έχουμε ψωμί / εμείς που βγάζουμε το κάρβουνο και κρυώνουμε…

Εμείς, οι εργαζόμενοι, οι μόνοι που παράγουμε τον πλούτο σε αυτή την κοινωνία. Εμείς, οι συνταξιούχοι, που μετά από 30 και 40 χρόνια δουλειάς, μόχθου και ιδρώτα, γεμίσαμε τα ταμεία του κράτους και τις τσέπες των εργοδοτών. Εμείς, η νεολαία, που αποτελούμε το μέλλον και την ελπίδα αυτού του τόπου, το πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας. Όλοι εμείς που πληρώναμε τόσα χρόνια την ανάπτυξή τους και τα οράματά τους. Όλοι εμείς που δε χρωστάμε τίποτα και σε κανέναν, αλλά μας επιβάλουν να πληρώσουμε την κρίση τους. Αλλά και εμείς που πληρώσαμε με τη ζωή μας την ακόρεστη δίψα του κεφαλαίου για το μέγιστο κέρδος και βάφτισαν την δολοφονία τους «εργατικό ατύχημα». Και εμείς που δεν αντέξαμε τα αδιέξοδα του ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ που μας επιβάλουν και βάφτισαν τη δολοφονία τους «αυτοκτονία». Είμαστε «ο κυρίαρχος λαός» που θυμήθηκαν στην προεκλογική περίοδο, για να μας ξαναβάλουν από το ίδιο βράδυ κιόλας των εκλογών στη γωνιά, θεατές στην εφιαλτική τους παράσταση.

Μόλις λίγες μέρες μετά τις εκλογές αλλά και λίγες μέρες πριν τις επαναληπτικές, εν μέσω «υπεύθυνων» προτάσεων από το πολιτικό κατεστημένο για το Μνημόνιο, αλλά κυρίως εκβιαστικών διλημμάτων και τρομοκρατικών ιδεολογημάτων για την «ακυβερνησία» της χώρας, μια είδηση πέρασε στα ψιλά γράμματα: 14 Μάη, με εφαρμογή του δεύτερου Μνημονίου έληξε η μετενέργεια για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Η εργασιακή κόλαση παίρνει σάρκα και οστά. Κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα γκρεμίστηκαν από τα μνημόνια της δουλείας και του ραγιαδισμού. Κατακτήσεις ποτισμένες με το αίμα ολόκληρων γενεών. Κατακτήσεις σμιλεμένες στο καμίνι του ταξικού αγώνα. Κατακτήσεις της εργατιάς και των λαών για μια ζωή με δικαιώματα. Κατακτήσεις των απόκληρων της γης για το δικαίωμα στο ψωμί, στη δουλειά, στην ελευθερία.

Η ταξική επίθεση αποτελεί μονόδρομο για το σύστημα και τις δυνάμεις του. Το ντόπιο κεφάλαιο και οι πολιτικοί του υπηρέτες, την ίδια στιγμή που μιλούν για πατριωτισμό, ξεπουλάνε το δημόσιο πλούτο και τη χώρα στα ξένα αφεντικά τους (ΗΠΑ-ΕΕ). Για να διασφαλίσουν όλοι μαζί τα κέρδη τους μας μετατρέπουν σε δούλους στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα. Καταργούν τις Συμβάσεις, τα συλλογικά δικαιώματα, για να γονατίσουμε με την ατομική διαπραγμάτευση στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Για να επικρατήσει παντού το ΑΔΙΚΟ και η ΑΣΥΔΟΣΙΑ του κεφαλαιοκράτη. Μας εκβιάζουν με την απόλυση για να γίνει καθεστώς η δουλειά με 200, 300 και 400 ευρώ. Και αν περισσέψει κάτι για ένα πιάτο φαγητό να μας το πάρουν τα χαράτσια. Μας πετάνε μαζικά στην ανεργία και την ανέχεια, κάνουν νόμο τη φτώχεια, τη δυστυχία και την εξαθλίωση.

…είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα…

Έχουμε όμως τη δύναμη των συλλογικών αγώνων. Αυτοί πρέπει να δυναμώσουν και να οργανωθούν. Γιατί το ΔΙΚΙΟ δε διαπραγματεύεται από πρόθυμους διαμεσολαβητές με τους εκμεταλλευτές, τους δυνάστες και τους καταπιεστές μας. Το ΔΙΚΙΟ επιβάλλεται στους δρόμους, στην απεργία, στον αγώνα. Τίποτα δεν χαρίστηκε, όλα κατακτήθηκαν με αγώνες. Μόνο με τους ανυποχώρητους και παρατεταμένους αγώνες μπορούμε να τα κατακτήσουμε πάλι και να ανοίξει ο δρόμος για συνολικότερες ανατροπές.

Σας καλούμε να συζητήσουμε μαζί με εργαζόμενους και απεργούς που δίνουν τη μάχη στους εργασιακούς χώρους, τα πραγματικά προβλήματα και να βρούμε τρόπους οργάνωσης. Πώς να ξεπεράσουμε τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, πώς να μετατρέψουμε τα σωματεία σε όπλα των εργαζομένων, πώς να δημιουργήσουμε σωματεία βάσης, επιτροπές αγώνα, οτιδήποτε μπορεί να προωθήσει τον αγώνα και την αντίσταση στους χώρους δουλειάς και να συμβάλει στην ανασύνθεση του εργατικού κινήματος. Πώς να αντιμετωπίσουμε τον εφιάλτη της ανεργίας, να δημιουργήσουμε επιτροπή ανέργων στη πόλη μας. Δεν υπάρχουν μαγικές και άμεσες λύσεις. Θα τις βρούμε βαδίζοντας συλλογικά το δικό μας δρόμο, αυτόν της αυτοοργάνωσης, της αλληλεγγύης, της αντίστασης, της  με τα ξένα και ντόπια αφεντικά. Για να αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά η δική μας προοπτική για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο. Για να βροντοφωνάξουμε…

είμαστε Εμείς … κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο. (Τάσος Λειβαδίτης)

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ:

Εργασιακός μεσαίωνας και ταξικοί αγώνες

ΤΕΤΑΡΤΗ 23 ΜΑΗ, στις 7:30 μμ, στην πλατεία Κοραή Πειραιά

Ανοιχτή Συνέλευση Πειραιά – Πλατεία Κοραή