Για ένα λεπτό όλοι θα νομίσουν πως είναι λεύτεροι και πως θα καθορίσουν τις εξελίξεις…δεν υπάρχει μεγαλύτερη αυταπάτη…η κοινωνία της ξεφτίλας και της ωμής καταπάτησης  κάθε σεβασμού προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την κοινωνική δικαιοσύνη καλείται μέσα από τις εκλογές φάρσα να αποδείξει το αυταπόδεικτο : ότι δεν έχει μπλοκάρει στα γρανάζια της πολυπλόκαμης γραφειοκρατίας και των αριστεροδεξιών συμφερόντων της κι ότι μπορεί να διεκδικήσει ένα καλύτερο αύριο για τον κόσμο των εκμεταλλεύομενων…ο νικημένος εργάτης να αμφισβητήσει το προτσές της αφηρημένης εργασίας ,δηλαδή αυτής που τον αποξενώνει και δεν έχει καμία σχέση με τις πραγματικές επιθυμίες και τις ανάγκες του και να ιδιοποιηθεί για τον εαυτό του την γενικευμένη κλοπή του μόχθου και του ιδρώτα του…το δεδομένο ότι θα φάει και θα κοιμηθεί έγινε δικαίωμα που πια δεν υπάρχει…στα ανταλλακτήρια του ξεπλύματος ψυχών και σωμάτων μαζεύουν οι πονηροί τα σύμβολα των κατακτήσεων του περασμένου αιώνα…κι ότι λάμπει δεν είναι χρυσός…

Για ένα λεπτό όλοι θα νομίσουν ότι…η αντικειμενοποίηση του ανθρώπου και ο εκμαυλισμός του στα μισθωτήρια της εργασίας-ανεργίας θα σταματήσει έστω για λίγο  και θα αρχίσουν να γίνονται δεκτά τα κοινωνικά αιτήματα των δύο τελευταίων χρόνων στο όνομα μιας ανύπαρκτης δημοκρατίας και μιας απίθανης αλλαγής…το έργο θα έχει σύντομο τέλος…

Ο προανταλλαγμένος χρόνος και χρήμα αυτού του προκατασκευασμένου αίσχους δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας…το σύστημα αυτό της κονιορτοποίησης των ανθρώπων και των ονείρων τους θα βγει κερδισμένο τουλάχιστον σήμερα. Αύριο ;