Από τον Σεπτέμβριο και την Α΄ Λυκείου θα εφαρμοστούν οι σαρωτικές αλλαγές στο Λύκειο

Στο “Νέο Σχολείο”, το οποίο θα ξεκινήσει από τον Σεπτέμβρη θα υπάρχουν λιγότερα μαθήματα τα οποία θα θεωρούνται βασικά και για τα οποία θα αφιερώνονται περισσότερες ώρες διδασκαλίας.

Συνολικά οι ώρες διδασκαλίας θα είναι λιγότερες, εκτός από τη Γ΄ Λυκείου.

Α΄ Λυκείου

7 υποχρεωτικά μαθήματα και ένα μάθημα επιλογής

Β΄ Λυκείου

Θα υπάρχουν δύο κατευθύνσεις, κλασσική (θεωρητική) και θετική

Γ΄ Λυκείου

Θα υπάρχουν οι δύο κατευθύνσεις της Β΄ Λυκείου, ενώ προστίθεται και η οικονομική κατεύθυνση.

Η βασική καινοτομία θα είναι το μάθημα της εργασίας την οποία θα εκπονούν οι μαθητές επιλέγοντας μέσα από θεματικές ενότητες όπως το περιβάλλον, η ιστορία, κοινωνιολογικά θέματα.

Για τις εργασίες θα υπάρχει βαθμολογία, ενώ ακόμη δεν είναι ξεκάθαρο αν η βαθμολογία αυτή θα επηρεάζει την είσοδο των μαθητών στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Υποχρεωτικά μαθήματα

Η Ιστορία θα είναι υποχρεωτικό μάθημα και στις τρεις τάξεις του Λυκείου ενώ τα Θρησκευτικά θα είναι υποχρεωτικά στην Α΄ και Β΄ Λυκείου μόνο.

Πανελλαδικές εξετάσεις

Μετά τις αλλαγές στις πανελλαδικές εξετάσεις, οι οποίες θα εφαρμοστούν από το 2014, τα πανεπιστήμια θα βάζουν συντελεστές βαρύτητας στα μαθήματα, ενώ δεν θα υπάρχει καθορισμένη ύλη όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα.

Κατεβάστε το κείμενο της παρουσίασης για το Νέο Λύκειο

Τι είναι η λιποθυμία;

Σε κάποιους έχει συμβεί, σε κάποιους άλλους όχι. Παρ’ όλα αυτά, η λιποθυμία μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε. Τι γίνεται όμως και από τη μια στιγμή στην άλλη βρισκόμαστε στο… απόλυτο κενό;

• Χάνουμε τις αισθήσεις μας γιατί μειώνεται η αρτηριακή πίεση, με αποτέλεσμα να μειώνεται και η ποσότητα αίματος και οξυγόνου στον εγκέφαλο. Η απώλεια των αισθήσεων «αναγκάζει» το σώμα να βρεθεί σε οριζόντια θέση, ώστε να μπορέσει το οξυγόνο που υπάρχει στο αίμα να φτάσει με μεγάλη ταχύτητα στον εγκέφαλο.

• Είναι πιθανότερο να λιποθυμήσει κανείς στη ζέστη, όταν τα αγγεία στο δέρμα διαστέλλονται και η αρτηριακή πίεση μειώνεται.

• Συμπτώματα ζάλης, διαταραχής της όρασης, βούισμα των αφτιών και έξαψη ή ναυτία προηγούνται συνήθως της απώλειας αισθήσεων.

• Η λιποθυμία μπορεί να οφείλεται σε: σοκ, αναιμία, υπογλυκαιμία, αφυδάτωση, υπερβολική άσκηση, εμμηνόρροια και καρδιακά προβλήματα.

Υπολογίστε το ενεργειακό σας αποτύπωμα!

Επισκεφθείτε το εικονικό σπίτι του wwf.
http://www.wwf.gr/footprint/

Παίζοντας αυτό το ηλεκτρονικό παιχνίδι μπορείτε να μάθετε ποιο είναι το ενεργειακό σας αποτύπωμα, δηλαδή πόσο διοξείδιο του άνθρακα (CO2) εκλύουν στην ατμόσφαιρα οι καθημερινές σας συνήθειες που σχετίζονται με την κατανάλωση ενέργειας.

Ακολουθήστε τα βελάκια που σας οδηγούν από δωμάτιο σε δωμάτιο και «κάντε κλικ» πάνω στα χεράκια που εμφανίζονται στις διάφορες συσκευές. Στο τέλος θα έχετε μια ενδεικτική εικόνα για το πόση ενέργεια καταναλώνετε και σε πόσες εκπομπές CO2 αντιστοιχεί αυτή η κατανάλωση. Επίσης, θα δείτε συμβουλές για το πως θα μπορούσατε να αποφύγετε ένα μέρος αυτών των εκπομπών CO2 και ταυτόχρονα να εξοικονομήσετε ενέργεια, και χρήματα.

Γιατί αλλάζει η ώρα;

Την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου, στις 3 τα ξημερώματα της Κυριακής, κάθε χρόνο, οι δείκτες του ρολογιού προχωρούν μια ώρα μπροστά σηματοδοτώντας την έναρξη του καλοκαιριού. Στόχος είναι η εξοικονόμηση ενέργειας, αφού έχει υπολογιστεί ότι, εκμεταλλευόμενοι το φυσικό φως, τους μήνες που ισχύει η θερινή ώρα εξοικονομούμε 210 ώρες ηλεκτρικής ενέργειας.

Εμπνευστής της ιδέας υπήρξε ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, το 1784, όταν διαπίστωσε ότι περισσότερος ήλιος σημαίνει εξοικονόμηση χρημάτων και ενέργειας.

Έτσι, εκατομμύρια κάτοικοι σε διάφορες περιοχές του πλανήτη «αναγκάζονται» να ρυθμίζουν δύο φορές το χρόνο τα ρολόγια τους, εάν θέλουν να είναι… συνεπείς στις δουλειές τους.

Στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση φέρνουμε το δείκτη μια ώρα πίσω τον Οκτώβριο και μια ώρα μπροστά τον Μάρτιο, στην τελευταία Κυριακή των δύο αυτών μηνών.

Η διαδικασία αυτή ξεκίνησε στη χώρα μας, όπως και παγκοσμίως, το 1973, μετά την ενεργειακή κρίση. Ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση το 1997 διατύπωσε τη σκέψη να σταματήσει η εφαρμογή του μέτρου της θερινής ώρας, έτσι ώστε να μην έχουμε μεγάλη διαφορά ώρας από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

Κάτι τέτοιο, όμως, δεν εγκρίθηκε, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι η Ελλάδα να είναι 3 ώρες και το χειμώνα 2 ώρες μπροστά από το Γκρίνουιτς.

Η εναλλαγή της ώρας από… «χειμερινή» σε «θερινή» και αντίστροφα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Αυστραλία, στη Γερμανία, στη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ το μέτρο εφαρμόζουν σήμερα 70 χώρες παγκοσμίως.

Στη Ρωσία, πάντως, αυτή ήταν η τελευταία αλλαγή ώρας, καθώς έπειτα από απόφαση του Ντμίτρι Μεντβέντεφ θα παραμείνουν σε θερινή ώρα (μια ώρα μπροστά). Ο Ρώσος πρόεδρος εξήγησε πως «η αλλαγή ώρας δημιουργεί πρόβλημα στους αγρότες».

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης – Ο Λόγος στην Πνύκα

Εφημερίς “Ο Αιών”, 13 Νοεμβρίου 1838

Παιδιά μου!

Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους όποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος μας και προ αυτού και ύστερα απ’ αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ’ αυτά να κάμομε συμπερασμούς και διά την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και διά τους παλαιούς Έλληνας, όποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, όποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, διά ταύτα σας λέγουν καθ’ ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των.

Εις τον τόπον, τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους όποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τες πέτρες και τα ξύλα. Αφ’ ου ύστερα ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιο του, και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. Δεν επήρε μαζί του ούτε σοφούς ούτε προκομμένους αλλ’ απλούς ανθρώπους, χωρικούς και ψαράδες, και με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος έμαθαν όλες τες γλώσσες του κόσμου, οι οποίοι, μολονότι όπου και αν έβρισκαν εναντιότητας και οι βασιλείς και οι τύραννοι τους κατέτρεχαν, δεν ημπόρεσε κανένας να τους κάμει τίποτα. Αυτοί εστερέωσαν την πίστιν.

Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοιαν και ετρώγονταν μεταξύ τους, και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι και τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό,τι ημπορούσαν, διά να αλλάξει ο λαός την πίστιν του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ’ εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον έναν έκοπταν, ο άλλος το σταυρό του έκαμε. Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ (αντιβασιλέα), έναν πατριάρχη, και του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος.

Ύστερον έγιναν οι κοτζαμπάσηδες (προεστοί) εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξις, οι έμποροι και οι προκομμένοι, το καλύτερο μέρος των πολιτών, μην υποφέροντες τον ζυγό έφευγαν, και οι γραμματισμένοι επήραν και έφευγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, και έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ήμέρα χειρότερα, διότι, αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθηση, τον ελάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορο της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μην υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντας τες δόξες και τες ηδονές όπού ανελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Και τοιουτοτρόπως κάθε ήμέρα ο λαός ελίγνευε και επτώχαινε.

Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετέφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς όπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποιους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποιαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία.

Όταν αποφασίσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πώς δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: “πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα;”, άλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας ή επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι, εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.

Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, ή γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή ή ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν αρμάδα. Άλλά δεν εβάσταξε!.

Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους. Μα τι να κάμομε; Είχαμε και αυτουνών την ανάγκη. Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια. Και όταν έλεγες τον Κώστα να δώσει χρήματα διά τας ανάγκας του έθνους ή να υπάγει εις τον πόλεμο, τούτος επρόβαλλε τον Γιάννη. Και μ’ αυτόν τον τρόπο κανείς δεν ήθελε ούτε να συνδράμει ούτε να πολεμήσει. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε ένα αρχηγό και μίαν κεφαλή. Άλλά ένας έμπαινε πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έριχνε και εκάθετο αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας ήθελε τούτο και ο άλλος το άλλο.

Ίσως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά την γνώμη του. Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν χτίζεται ούτε τελειώνει. Ο ένας λέγει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει εις το ανατολικό μέρος, ο άλλος εις το αντικρινό και ο άλλος εις τον Βορέα, σαν να ήτον το σπίτι εις τον αραμπά και να γυρίζει, καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτο τον τρόπο δεν κτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι ένας αρχιτέκτων, οπού να προστάζει πως θα γενεί. Παρομοίως και ημείς εχρειαζόμεθα έναν αρχηγό και έναν αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει και οι άλλοι να υπακούουν και να ακολουθούν. Αλλ’ επειδή είμεθα εις τέτοια κατάσταση, εξ αιτίας της διχόνοιας, μας έπεσε η Τουρκιά επάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε, και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα.

Εις αυτή την κατάσταση έρχεται ο βασιλεύς, τα πράγματα ησυχάζουν και το εμπόριο και ή γεωργία και οι τέχνες αρχίζουν να προοδεύουν και μάλιστα ή παιδεία. Αυτή η μάθησις θα μας αυξήσει και θα μας ευτυχήσει. Αλλά διά να αυξήσομεν, χρειάζεται και η στερέωσις της πολιτείας μας, η όποία γίνεται με την καλλιέργεια και με την υποστήριξη του Θρόνου. Ο βασιλεύς μας είναι νέος και συμμορφώνεται με τον τόπο μας, δεν είναι προσωρινός, αλλ’ η βασιλεία του είναι διαδοχική και θα περάσει εις τα παιδιά των παιδιών του, και με αυτόν κι εσείς και τα παιδιά σας θα ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάττουν μια Θρησκεία. Και αυτοί, οι Εβραίοι, οι όποίοι κατατρέχοντο και μισούντο και από όλα τα έθνη, μένουν σταθεροί εις την πίστη τους.

Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε εις τους καφενέδες και τα μπιλιάρδα. Να δοθείτε εις τας σπουδάς σας και καλύτερα να κοπιάσετε ολίγον, δύο και τρεις χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι εις το επίλοιπο της ζωής σας, παρά να περάσετε τέσσαρους – πέντε χρόνους τη νεότητά σας, και να μείνετε αγράμματοι. Να σκλαβωθείτε εις τα γράμματα σας. Να ακούετε τας συμβουλάς των διδασκάλων και γεροντοτέρων, και κατά την παροιμία, “μύρια ήξευρε και χίλια μάθαινε”. Η προκοπή σας και ή μάθησή σας να μην γίνει σκεπάρνι μόνο διά το άτομό σας, αλλά να κοιτάζει το καλό της κοινότητος, και μέσα εις το καλό αυτό ευρίσκεται και το δικό σας [καλό].

Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξ αιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος, και διά τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, διά να ωφεληθείτε από τα περασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχόνοιας, την οποίαν να αποστρέφεστε, και να έχετε ομόνοια.

Εμάς μη μας τηράτε, πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ’ ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθεί η νύκτα και η αυριανή ήμέρα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε και διά να γίνει τούτο πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία!

Τελειώνω τον λόγο μου.

Ζήτω ο βασιλεύς μας Όθων! Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι! Ζήτω ή ελληνική νεολαία!

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

8 Οκτωβρίου 1838

Μια ιστορία σε ένα μικρό Ιρλανδικό χωριό

του G.J. White

Μου ζήτησαν με απλούς όρους να εξηγήσω τι συμβαίνει στην Ελλάδα.

Σκέφτηκα πολύ γιατί είναι δύσκολο με απλούς όρους να εξηγήσεις μια τόσο πολύπλοκη κατάσταση και αποφάσισα να σας πω μια ιστορία που και εμένα μου είπαν από ένα μικρό Ιρλανδικό χωριό.

Είναι μία υγρή ημέρα σε ένα μικρό ιρλανδικό χωριό. Βρέχει ακατάπαυστα και οι δρόμοι είναι άδειοι.

Οι καιροί είναι δύσκολοι, όλοι χρωστάνε και ο καθένας ζει με πίστωση.

Αυτή τη συγκεκριμένη μέρα, ένας πλούσιος Γερμανός τουρίστας εμφανίζεται στο χωριό, σταματά το αυτοκίνητο του έξω από ένα τοπικό ξενοδοχείο, πλησιάζει την Reception αφήνοντας 100 Euro σαν εγγύηση για να ελέγξει τα επάνω δωμάτια και αν βρει κάποιο της αρεσκείας του να περάσει τη νύχτα εκεί.

Ο ξενοδόχος του δίνει μερικά κλειδιά και μόλις ο επισκέπτης αρχίζει να ανεβαίνει τα σκαλιά, αρπάζει τα 100 Euro από το τραπέζι και τρέχει στο διπλανό κατάστημα του χασάπη για να ξεπληρώσει το χρέος του. Ο χασάπης παίρνει τα 100 Euro και αμέσως πάει λίγο πιο κάτω για να ξεπληρώσει το χρέος του στον χοιροτρόφο. Μετά ο χοιροτρόφος σπεύδει με τα 100 Euro να πληρώσει τον λογαριασμό του στον προμηθευτή ζωοτροφών. Ο τύπος που δουλεύει εκεί λαμβάνει τα 100 Euro και τρέχει να πληρώσει τα ποτά που χρωστάει στο μπαράκι του χωριού.

Ο ιδιοκτήτης του μπαρ δίνει πονηρά κάτω από το τραπέζι τα 100 Euro που χρωστούσε σε μία γυναίκα θαμώνα του μπαρ, η οποία τον τελευταίο καιρό έχει μείνει άνεργη και έχει αναγκαστεί να προσφέρει έξτρα υπηρεσίες σε μοναχικούς άντρες. Η γυναίκα χώνει τα 100 Euro βαθιά μέσα στην τσέπη του τζην της και με γοργό βήμα καταφτάνει στο ξενοδοχείο που βρίσκεται ο Γερμανός τουρίστας.

Επιτέλους ξεπληρώνει εκείνο το δωμάτιο που είχε νοικιάσει πριν μερικές ημέρες. Τα 100 Euro τα παραλαμβάνει, ποιος άλλος, ο ξενοδόχος. Τα ακουμπά αμέσως στην Reception, εκεί που τα είχε αφήσει ο πλούσιος τουρίστας, έτσι ώστε να μην κινήσει την παραμικρή υποψία.
Ο Γερμανός, μετά από λίγο, κατεβαίνει από τα σκαλιά, δηλώνοντας ότι δεν του άρεσε κάποιο από τα δωμάτια. Παίρνει τα 100 Euro πίσω, μπαίνει στο αυτοκίνητό του και εγκαταλείπει το χωριό.

Κανένας δεν παρήγαγε τίποτα. Κανένας δεν κέρδισε τίποτα.

Όμως οι κάτοικοι του χωριού έπαψαν να χρωστούν και μπορούν τώρα να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία.

Κάπως έτσι δεν λειτουργούν τα Μνημόνια;

Από τη φανατική αναγνώστρια του blog, annaki

Γελοιογραφίες για τις συγχωνεύσεις των σχολείων

Κρυφό σχολειό

Ο Ανδρέας Πετρουλάκης σχολιάζει στη Καθημερινή την “εξυγίανση” του ΟΣΕ, σε συνδυασμό με τις μεταρρυθμίσεις που προωθεί το υπουργείο Παιδείας για τα σχολεία.

Ὁμήρου… ἀγγλικά!

Μία ἐργασία βασισμένη σὲ Μελέτη τῆς ὁμογενοῦς καθηγήτριας Ἀναστασίας Γονέου.

Μὲ τίτλο «Ἑλληνικὴ Γλώσσα – τροφὸς ὅλων τῶν γλωσσῶν », ἡ Ἀναστασία Γονέου, μεταξὺ ἄλλων, ἀναφέρει: «Ἡ Ὁμηρικὴ (Ἑλληνικὴ) Γλώσσα, ἀποτελεῖ τὴ βάση ἐπάνω στὴν ὁποία στηρίχτηκαν πλῆθος σύγχρονων γλωσσῶν. Ἀκόμα κι ἂν δὲν ὑπῆρχε καμία ἄλλη ἀναφορά, ἀκόμα κι ἂν δὲν εἶχε διασωθεῖ κανένα προκατακλυσμιαῖο μνημεῖο, θὰ ἀρκοῦσε ἡ Ἑλληνικὴ Γλώσσα ὡς ἀπόδειξη τῆς ὕπαρξης στὸ παρελθόν, μίας ἐποχῆς μεγάλου πολιτισμοῦ. Στὴ γλώσσα μᾶς εἶναι ἐμφυτευμένη ὅλη ἡ γνώση ποὺ κατέκτησε ὁ ἄνθρωπος, ἕως τὴν παροῦσα στιγμή. Κάθε ἑλληνικὴ λέξη-ὅρος φέρει ἕνα βαρὺ φορτίο νόησης, φορτίο ποὺ οἱ προγενέστεροι ‘ἐξόδευσαν’, γιὰ νὰ κατακτήσουν γνωστικὰ τὴ συγκεκριμένη ἔννοια καὶ νὰ τὴν ‘βαπτίσουν’ μὲ τὸ συγκεκριμένο ὄνομα-λέξη ».

Παράδειγμα:

AFTER = Ἀπὸ τὸ ὁμηρικὸ αὐτὰρ= μετά. Ὁ Ὅμηρος λέει: ”θα σᾶς διηγηθῶ τί ἔγινε αὐτᾶρ”.

AMEN = λατινικά: amen. Τὸ γνωστὸ ἀμὴν προέρχεται ἀπὸ τὸ ἀρχαιότατο ἢ μὴν = ἀληθῶς, (Ἰλιάδα Ὁμήρου β291-301), ἠμέν. Ἡ ἐξέλιξη τοῦ ἠμὲν εἶναι τὸ… σημερινὸ ἀμέ!

ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ

BANK = λατινικὰ pango ἀπὸ τὸ παγιῶ, πήγνυμι. Οἱ τράπεζες πῆραν τὴν ὀνομασία τους ἀπὸ τὰ πρῶτα ‘τραπέζια’ (πάγκους) τῆς ἀγορᾶς.

BAR = λατινικά: barra ἀπὸ τὸ μάρα = ἐργαλεῖο σιδηρουργοῦ.

BOSS = ἀπὸ τὸ πόσσις = ὁ ἀφέντης τοῦ σπιτιοῦ.

BRAVO = λατινικό, ἀπὸ τὸ βραβεῖο.

BROTHER = λατινικὰ frater ἀπὸ τὸ φράτωρ.

CARE = ἀπὸ τὸ καρέζω.

COLONIE ἀπὸ τὸ κολώνεια = ἀποικιακὴ πόλη.

DAY = Οἱ Κρητικοὶ ἔλεγαν τὴν ἡμέρα ‘διά’. Καί: εὐδιάθετος = εἶναι σὲ καλὴ μέρα.

DISASTER = ἀπὸ τὸ δυσοίωνος + ἀστὴρ

DOLLAR = ἀπὸ τὸ τάλλαρον = καλάθι ποὺ χρησίμευε ὡς μονάδα μέτρησης στὶς ἀνταλλαγές. π.χ. «δῶσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο εἶναι τὸ τάλληρο, ἀλλὰ καὶ τὸ τελλάρo!

DOUBLE = ἀπὸ τὸ διπλοὺς – διπλός.

EXIST = λατινικὰ ex+sisto ἀπὸ τὸ ἔξ+ιστημι= ἐξέχω, προέχω.

EXIT = ἀπὸ τὸ ἔξιτε = ἐξέλθετε

EYES = ἀπὸ τὸ φάεα = μάτια.

FATHER = ἀπὸ τὸ πάτερ (πατήρ).

FLOWER = λατινικὰ flos ἀπὸ τὸ φλόος.

FRAPPER = ἀπὸ τὸ φραγκικὸ hrappan ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸ (F)ραπίζω = κτυπῶ ( F= δίγαμμα).

GLAMO UR = λατινικὸ gramo ur ἀπὸ τὸ γραμμάριο. Οἱ μάγοι παρασκεύαζαν τὶς συνταγές τους μὲ συστατικὰ μετρημένα σὲ γραμμάρια καὶ ἐπειδὴ ἡ ὅλη διαδικασία ἦταν γοητευτικὴ καὶ μὲ κύρος, τὸ gramou r – glamou r, πῆρε τὴν σημερινὴ ἔννοια. HEART, CORE = ἀπὸ τὸ κέαρ = καρδιά.

HUMOR = ἀπὸ τὸ χυμὸρ = χυμὸς (Στὴν εὐβοϊκὴ διάλεκτο, ὅπως ἀναφέρεται καὶ στὸν Κρατύλο τοῦ Πλάτωνος, τὸ τελικὸ ‘ ς’ προφέρεται ὡς ‘ρ’. Π.χ. σκληρότηρ ἀντὶ σκληρότης). I = ἀπὸ τὸ ἐγὼ ἢ ἴω, ὅπως εἶναι στὴν βοιωτικὴ διάλεκτο.

ILLUSION = ἀπὸ τὸ λίζει = παίζει.

ΙS = ἀπὸ τὸ εἷς.

KARAT = ἐκ τοῦ κεράτιον, (μικρὸ κέρας γιὰ τὴ στάθμιση βάρους).

KISS ME = ἐκ τοῦ κύσον μὲ = φίλησε μὲ (…εἶπε ὁ Ὀδυσσέας στὴν Πηνελόπη).

LORD = ἐκ τοῦ λάρς. Οἱ Πελασγικὲς Ἀκροπόλεις ὀνομάζονταν Λάρισσες καὶ ὁ διοικητὴς τοὺς λὰρς ἢ λαέρτης. Ὅπως: Λαέρτης – πατέρας τοῦ Ὀδυσσέα).

LOVE = λατινικό: love ἀπὸ τὸ ‘λάFω’. Τὸ δίγαμμα (F) γίνεται ‘αὖ’ καὶ ‘ λάF ὢ’ σημαίνει ”θέλω πολύ”.

MARMELADE = λατινικὰ melimelum ἀπὸ τὸ μελίμηλον = κυδώνι.

MATRIX = ἀπὸ τὸ μήτρα.

MATURITY = λατινικά: maturus ἀπὸ τὸ μαδαρὸς= ὑγρός.

MAXIMUM = λατινικά: maximum ἀπὸ τὸ μέγιστος.

MAYONNAISE = ἀπὸ τὴν πόλη Mayon, ποὺ πῆρε τὸ ὄνομά της ἀπὸ τὸ Μάχων = ἑλληνικὸ ὄνομα καὶ ἀδελφός του Ἀννίβα.

ME = ἀπὸ τὸ μέ.

MEDICINE = λατινικὰ :medeor ἀπὸ τὸ μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω ἐπιδέξια. Καὶ μέδω = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.

MENACE = ἀπὸ τὸ μῆνις.

MENTOR = ἀπὸ τὸ μέντωρ.

MINE = ἀπὸ τὸ Μινῶαι (= λιμάνια τοῦ Μίνωα, ὅπου γινόταν ἐμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητῶν λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ἐ’84,2).

MINOR = λατινικά: minor ἀπὸ τὸ μινὺς = μικρός. Στὰ ἐπίσημα γεύματα εἶχαν τὸ μινύθες γραμμάτιον, ἕνα μικρὸ κείμενο στὸ ὁποῖο ἀναγραφόταν τί περιελάμβανε τὸ γεῦμα. Παράγωγο τό… menu!

MODEL = ἀπὸ τὸ μῆδος= σχέδιο (ἡ ἴδια ρίζα μὲ τὴ μόδα (= moda).

MOKE = ἀπὸ τὸ μῶκος = αὐτὸς ποὺ χλευάζει.

MONEY = λατινικό: moneta ἀπὸ τὸ μονία = μόνη ἐπωνυμία τῆς Θεᾶς Ἥρας: Ἠραμονία. Στὸ προαύλιο τοῦ ναοῦ τῆς Θεᾶς στὴ Ρώμη ἦταν τὸ νομισματοκοπεῖο καὶ τὰ νομίσματα ἔφεραν τὴν παράστασή της, (monetae).

MOTHER = ἀπὸ τὸ μάτηρ, μήτηρ.

MOVE = ἀπὸ τὸ ὁμηρικὸ ἀμείβου = κουνήσου!

MOW = ἀπὸ τὸ ἀμάω = θερίζω.

NIGHT = ἀπὸ τὸ νύχτα.

NO = λατινικό: non, ne ἐκ τοῦ ἐκ τοῦ νή: ἀρνητικὸ μόριο ( ”νέ τρώει, νὲ πίνει”), ἢ (νηπενθὴς = ἀπενθῆς, νηνεμία = ἔλλειψη ἀνέμου.

PAUSE = ἀπὸ τὸ παύση.

RESISTANCE = ἀπὸ τὸ ρὰ + ἴστημι.

RESTAURANT = ἀπὸ τὸ ρὰ + ἵσταμαι = ἔφαγα καὶ στηλώθηκα.

RESTORATION = λατινικὰ restauro ἀπὸ τὸ ρά+ιστημι, ὅπου τὸ ρὰ δείχνει συνάρτηση, ἀκολουθία, π.χ . ρὰ-θυμός, καὶ ἴστημι = στήνομαι.

SERPENT = λατινικὰ serpo ἀπὸ τὸ ἕρπω (ἑρπετό). H δασεία ( ‘) προφέρεται ὡς σ = σερπετό.

SIMPLE = ἀπὸ τὸ ἁπλοὺς (ἡ λέξη δασύνεται).

SPACE = ἀπὸ τὸ σπίζω = ἐκτείνω διαρκῶς. SPONSOR ἀπὸ τὸ σπένδω = προσφέρω (σπονδή).

TRANSFER ἀπὸ τὸ τρύω (διαπερνῶ) + φέρω.

Transatlantic = διαπερνῶ τὸν Ἀτλαντικό.

TURBO = ἀπὸ τὸ τύρβη = κυκλικὴ ταραχώδης κίνηση.

YES = ἀπὸ τὸ γὲ = βεβαίως.

WATER = ἀπὸ τὸ Ὕδωρ (νερό), μὲ τὸ δ νὰ μετατρέπεται σὲ τ .

“Πρωινός καφές καθολικών στη Ρώμη…” – ανέκδοτο

Τέσσερις καθολικοί άνδρες και μια καθολική γυναίκα πίνουν καφέ στην πλατεία του Αγίου Πέτρου.

Ο πρώτος καθολικός άνδρας λέει στους φίλους του “Ο γιος μου είναι παπάς και όταν μπαίνει σε κάποιο χώρο, όλοι τον φωνάζουν <Πατέρα>”

Ο δεύτερος καθολικός άνδρας λέει, “Ο δικός μου ο γιος είναι επίσκοπος και όταν μπαίνει σε κάποιο χώρο όλοι τον φωνάζουν <Η χάρη σου>”

Ο τρίτος καθολικός άνδρας λέει, “εμένα ο δικός μου ο γιος είναι καρδινάλιος οπότε όταν μπαίνει σε κάποιο χώρο όλοι τον φωνάζουν <Εξοχότητα>”

Ο τέταρτος καθολικός άνδρας λέει περήφανα “ο δικός μου είναι ο πάπας, οπότε όταν μπαίνει σε κάποιο χώρο όλοι τον φωνάζουν <Αγιότητα>”

Όλη αυτή την ώρα η μόνη καθολική γυναίκα πίνει τον καφέ της σιωπηλά χωρίς να συμμετέχει στη συζήτηση.

Οι τέσσερις καθολικοί την κοιτάζουν και τη ρωτάνε “Λοιπόν….?”

Εκείνη με περισσή περηφάνια απαντά “Εγώ έχω κόρη σκέτο μοντέλο, με στήθος DD μέση 75 και περιφέρεια 90 …

… και όταν μπαίνει σε κάποιο χώρο, όλοι φωνάζουν “Ω! Θεέ μου!”

Ποια σχολεία υποβαθμίζονται ή συγχωνεύονται στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση!

Για τη σχολική χρονιά 2011 – 2012

Ο αριθμός μαθητών ανά τμήμα παραμένει σταθερός, έως 25 στην Πρωτοβάθμια

Όχι στα σχολεία «μαμούθ», δεν θα ξεπερνούν τους 400 μαθητές ανά σχολική μονάδα

Τα δεδομένα στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση για τη νέα σχολική χρονιά:

1523 σχολικές μονάδες σε 672

Από αυτές :

  • 169 Μονοθέσια, Διθέσια και Τριθέσια
  • 98 ήταν ήδη σε αναστολή λειτουργίας
  • 18 χωρίς μαθητές

Από τις συνενώσεις των σχολικών μονάδων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης προκύπτουν:

  • 120 νέα 6/θέσια και
  • 61 νέα 12/θέσια σχολεία

Τα λεπτομερή στοιχεία για τις ιδρύσεις σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης θα ανακοινωθούν σύντομα, καθώς αποτελούν συναρμοδιότητα των Υπουργείων Οικονομικών και Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων

Αναλυτικά οι πίνακες με τις σχολικές μονάδες της Πρωτοβάθμιας πατήστε εδώ.

Ο καλός καταναλωτής

Μας μεγαλώνουν με τα πρότυπα ενός καλού καταναλωτή! Αν δεν καταναλώσουμε η οικονομία καταστράφηκε. Δείτε το βίντεο, θα καταλάβετε αρκετά πράγματα για το πως λειτουργεί η κοινωνία μας σήμερα.

Καθαρά Δευτέρα

Η Καθαρά Δευτέρα σηματοδοτεί τη λήξη της αποκριάς και την έναρξη της νηστείας.
Η αφετηρία της Σαρακοστής είναι για τη χώρα μας μια ιδιαίτερη μέρα και γιορτάζεται κατά κύριο λόγο με διάφορα σαρακοστιανά εδέσματα, με την παραδοσιακή λαγάνα, την ταραμοσαλάτα και τις ελιές.

Την ημέρα αυτή συνηθίζονται οι εκδρομές σε κοντινούς προορισμούς, άλλωστε είναι μια γιορτή που ταιριάζει περισσότερο στην επαρχία με φόντο τη φύση και το πράσινο.

Η χαρά όλων αλλά ιδιαίτερα των παιδιών είναι το πέταγμα του χαρταετού που θέλει ιδιαίτερη μαστοριά και ιδανικές καιρικές συνθήκες φυσικά. Κάποιες πληροφορίες ερμηνεύουν το πέταγμα του χαρταετού σαν την επιθυμία του ανθρώπου να διώξει μακριά το κακό.

Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι από τον χριστιανικό λαό και σημαίνει πνευματική και σωματική “κάθαρση”. Επίσης μια άλλη εκδοχή είναι πως ονομάστηκε έτσι επειδή οι νοικοκυρές καθάριζαν τα σκεύη τους όλη μέρα από το φαγοπότι της αποκριάς. Μια χαρακτηριστική λέξη που χρησιμοποιούμε είναι τα Κούλουμα που είναι η καθαροδευτεριάτικη έξοδος και το πέταγμα του χαρταετού. Κατά τον Νικόλαο Πολίτη, πατέρα της ελληνικής λαογραφίας, τα κούλουμα προέρχονται από τη λατινική λέξη Culumus που σημαίνει αφθονία αλλά και το τέλος, δηλαδή το τέλος της αποκριάς. Ότι κι αν σημαίνει όμως η λέξη αυτή στις μέρες μας είναι ημέρα διασκέδασης, φαγητού και οικογενειακής συνύπαρξης.

Eurovision 2011

Ο νεαρός τραγουδιστής Λούκας Γιώρκας μαζί με τον ράπερ Stereo Mike, με το τραγούδι “watch me dance” θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας στο φετινό μουσικό διαγωνισμό της Εurovision, που θα διεξαχθεί στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας.

Η Νίκη Πόντε τραγουδάει “Ι don’t wanna dance” και φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον τελικό . Η νεαρή τραγουδίστρια συμμετείχε στο X-Factor, κλέβοντας τις εντυπώσεις με τη φρεσκάδα της και τη σκηνική της παρουσία, κάτι που δεν της έδωσε όμως το εισιτήριο για τη Γερμανία.

Ένας ήρωας για την Ελλάδα

“Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι έναν νέο ήρωα”, τιτλοφορεί μακροσκελή άρθρο της η Huffington Post.

Ενώ τα βλέμματα όλου του κόσμου είναι στραμμένα στη χώρα μας και πολλοί…
θεωρούν πως η επίπονη αναδιάρθρωση είναι επιτακτική, λίγοι είναι εκείνοι που βλέπουν το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας, αναφέρει το δημοσίευμα αναφερόμενο μεταξύ άλλων και στον Έλληνα δημοσιογράφο Αλέξη Παπαχελά.

“Το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι το γεγονός πως δεν μπορεί να αποποιηθεί και να αποκολληθεί από την καταστροφική της συμπεριφορά και να δουλέψει επιτέλους σαν ομάδα”, τονίζει. Για αυτό και συμπληρώνει “πως όσο αναγκαία είναι η ξένη βοήθεια τόσο ανεπαρκής είναι”.

Αυτό που χρειάζεται πραγματικά η Ελλάδα είναι ένα νέο ήρωα, τονίζει, προσθέτοντας ότι για να ανακάμψει η χώρας μας και να επιτύχει την πολυπόθητη βιώσιμη ανάπτυξη, πρέπει οι Έλληνες να κάνουν ριζικές αλλαγές, ατομικά ο κάθε ένας αλλάζοντας συμπεριφορά.

“Η δύναμη που χρειάζεται για την αλλαγή της συμπεριφοράς που θα είναι ριζική και θα κρατήσει προέρχεται από παρεμβάσεις που μιλούν στη καρδιά και όχι στο μυαλό“, αναφέρει και υπογραμμίζει “πόσο μάλλον μεταξύ των Ελλήνων οι οποίοι έχουν πάθος και δράμα”.

“Τίποτε άλλο δεν θα μιλήσει στη καρδιά τους από έναν ήρωα της δικής τους κουλτούρας ο οποίος θα τους επαναφέρει στη νηφαλιότητα, πείθοντάς τους ότι είναι ικανοί να αλλάξουν συμπεριφορά χτίζοντας έτσι ένα ασφαλές μέλλον”.

Η πρόκληση της πολιτικής οικονομίας δεν βρίσκεται στην ελληνική ελίτ αλλά στη καρδιά χιλιάδων Ελλήνων οι οποίοι πρέπει να σταματήσουμε να αλλάξουν συμπεριφορά, να σταματήσουν τη φοροδιαφυγή.

Μεταξύ άλλων τονίζει ότι ο νέος αυτός ήρωας θα πρέπει να αναμοχλεύσει τις ξεχασμένες αξίες των Ελλήνων αλλά και να καταλάβει πως η ελληνική ψυχή έγινε αυτό που είναι σήμερα.

Ο Κυνόδοντας και οι Έλληνες γονείς

“Δεν είναι λογικό εν μέσω κρίσης να σπαταλάει ο Έλληνας το τελευταίο του ευρώ στην ακριβή BMW που είχε όνειρο ζωής από όταν ήταν έφηβος για να κάνει απλά μόστρα”, σχολιάζει δηκτικά.

Οι νέοι διασκεδάζουν περισσότερο αντί να μορφώνονται είτε από επιλογή είτε όχι γιατί έχουν περιορισμένες ευκαιρίες και δεν μπορούν να γίνουν ανταγωνιστικοί στην αγορά εργασίας, σημειώνει το δημοσίευμα ενώ παράλληλα χαρακτηρίζει “συνεργούς” τους γονείς οι οποίοι γυρνάνε τη πλάτη σε αυτό που συμβαίνει για τις ευκαιρίες των παιδιών τους, τα οποία οδηγούνται σε χαμηλόμισθες εργασίες ή και εκτός συνόρων.

Μάλιστα αναφέρεται και στη ταινία του Γ. Λάνθιμου Κυνόδοντας λέγοντας πως δεν προκαλεί έκπληξη γιατί η υποψήφια για όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας αφορά τη παραπλάνηση των γονέων οι οποίοι αχρηστεύουν διανοητικά και καταστρέφουν τα παιδιά τους.

Όπως τονίζει οι γονείς γίνονται “χορηγοί” με αυτόν τον τρόπο στην αργή αυτοκτονία της Ελλάδας.

Η διαφθορά και οι δύο λέξεις από Μ….

Το δημοσίευμα αναφέρεται και στην πολυσυζητημένη διαφθορά η οποία εκφράζεται με διάφορους τρόπους στην Ελλάδα όπως είναι το φακελάκι.

“Αυτή είναι η πραγματικότητα της σύγχρονης Ελλάδας με τη διαφθορά να διαβρώνει τα πάντα, την οικονομία, το εμπόριο, το ήθος και τις αξίες”.

Μάλιστα οι Έλληνες σε κάθε συζήτησή τους αναφέρουν δύο χαρακτηρισμούς ανθρώπων τον μ…. και τον μάγκα.

“Ο μ… είναι ο χαμένος, το θύμα που σέβεται τους νόμους και πληρώνει τους φόρους ενώ δουλεύει αρκετές ώρες. Αντίθετα ο μάγκας θεωρείται ως ήρωας. Έχει βολευτεί σε ένα προσοδοφόρο επάγγελμα, φοροδιαφεύγει και εκμεταλλεύεται τους συμπολίτες του.

Έτσι, το άρθρο καταλήγει πως ο νέος ήρωας της Ελλάδας πρέπει να υιοθετήσει νέες συμπεριφορές να κάνει τον κόσμο να καταλάβει ότι η αλλαγή είναι νίκη και όχι τιμωρία.

“Αυτός που θα κάνει να δείχνει πολύ cool κάτι που θεωρείται το ανάποδο, και αυτός σίγουρα δεν μπορεί να είναι κάποιος κυβερνητικός, παπάς ή μπίσνεσμαν”, καταλήγει.

Μάρτιος ή Μάρτης

Ονομασία του μήνα Μαρτίου

Ο Μάρτης είναι ο τρίτος κατά σειρά μήνας του χρόνου του πολιτικού έτους κατά το Γρηγοριανό Hμερολόγιο και έχει 31 ημέρες. Πήρε το όνομά του από το Ρωμαίο θεό του πολέμου Mars δηλ. τον Άρη. Όπως λέει η ρωμαϊκή ιστορία οι ιδρυτές της Ρώμης, Ρώμος και Ρωμύλος, ονόμασαν αυτόν τον πρώτο μήνα Μάρτιο, προς τιμή του πατέρα τους και γενάρχη των Ρωμαίων του θεού Άρη. Για τούτο και κατά τον Πλούταρχο
(Βίος Νουμά, 19) αναφέρεται πως ο Μάρτιος απεικονίζεται ως άνδρας ενδεδυμένος με δέρμα λύκαινας. Επίσης τον πρώτο μήνα της άνοιξης οι Ρωμαίοι άρχιζαν τις πολεμικές επιχειρήσεις.
Κατά τους χρόνους όμως της «ελεύθερης ρωμαϊκής πολιτείας» ο μήνας αυτός ήταν αφιερωμένος στον θεό Ερμή. Κατά την υπό του Νουμά όμως διαρρύθμιση μετακινήθηκε σαν τρίτος μήνας και πρώτος ο προς τιμή του ειρηνικού θεού Ιανού. Για άλλους η μετατόπιση αυτή έγινε μετά το 153 π.Χ. από τους υπάτους εξακολουθώντας να παραμένει ο Μάρτιος πρώτος μήνας του θρησκευτικού έτους.
Αττικός μήνας: ΕΛΑΦΗΒΟΛΙΩΝ 21 Μαρτίου-19 Απριλίου
Στην αρχαιότητα τα ιερά Ελαφηβόλια τα γιόρταζαν προς τιμήν της Αρτέμιδος.
Η αντιστοιχία του Μαρτίου με το αρχαίο αττικό ημερολόγιο είναι κατά το πρώτο 15νθήμερο με τον 8ο μήνα τον Αθεστηριώνα, κατά δε το 2ο 15νθήμερο με τον 9ο
τον Ελαφηβολιώνα.
Ετυμολογία: Μήνας των ελαφοκυνηγών (ως Ελαφηβολιών).

Ελληνικές Λαϊκές ονομασίες του μήνα Μάρτη

Ο Μάρτης λέγεται Βλάσταρος και Ανοιξιάτης, γιατί είναι ο μήνας που φέρνει την άνοιξη. Στις 21 Μαρτίου έχουμε την εαρινή ισημερία, δηλαδή ίση διάρκεια της ημέρας και της νύχτας.
Ο άστατος καιρός είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του Μάρτη, του Γδάρτη και Παλουκοκαύτη, όπως έλεγαν το Μάρτιο τα παλιά χρόνια , που τα σπίτια ζεσταίνονταν με τζάκια και ξυλόσομπες.
Τον λέγανε και Δίγαμο: «Ο Μάρτης έχει δύο γυναίκες, τη μία πολύ όμορφη και φτωχή, την άλλη πολύ άσχημη και πολύ πλούσια. Ο Μάρτης κοιμάται στη μέση. Όταν γυρίζει από την άσχημη, κατσουφιάζει, μαυρίζει και σκοτιδιάζει όλος ο κόσμος, γι’ αυτό παλουκοκαύτης. Όταν γυρίζει από την όμορφη, γελάει, χαίρεται και λάμπει όλος ο κόσμος».
Άλλοι υποστηρίζουν πως ο Μάρτης τη γυναίκα που παντρεύτηκε, από μπροστά ήταν πολύ άσχημη, ενώ από πίσω ήταν πολύ όμορφη! Όταν ο Μάρτης τη βλέπει κατά πρόσωπο κλαίει και ο καιρός χαλάει. Όταν την κοιτάζει από τις πλάτες ευχαριστιέται και ο καιρός καλοσυνεύει. Γι αυτό και η παροιμία λέει: «Ο Μάρτης πότε κλαίει και πότε γελάει». Επειδή είναι άστατος λέγεται πεντάγνωμος «Ο Μάρτης ώρα βρέχει και χιονίζει κι ώρα μαρτολουλουδίζε».