9o Νηπιαγωγείο Καλλιθέας

Στα πλαίσια του εκπαιδευτικού προγράμματος «Αγωγή Υγείας» η σχολική μας νοσηλεύτρια κυρία Κέλλυ και η Κοινωνική μας Λειτουργός κυρία Αγγελική,  συνεργατικά μίλησαν στα παιδιά για τα μέρη του σώματος που είναι επιτρεπτό και αυτά που απαγορεύεται να αγγίζει κάποιος άλλος, κάνοντας αναφορά στον κανόνα του εσώρουχου, μέσα από κατάλληλα εκπαιδευτικά βίντεο και εποπτικό υλικό.  Η σεξουαλική αγωγή στο Νηπιαγωγείο, δεν έρχεται να δαιμονοποιήσει το σώμα μας, αλλά να μάθει στα παιδιά, από την πιο μικρή ηλικία, όλους εκείνους τους βασικούς κανόνες και προφυλάξεις, που απαιτείται να γνωρίζουν, ώστε να είναι σε θέση να βάζουν όρια και να προστατεύουν την ιδιωτικότητα του σώματός τους, όταν αυτή κινδυνεύσει να παραβιαστεί. Είναι απαραίτητο τόσο η οικογένεια, όσο και το σχολείο, να διδάξουν στο παιδί πώς να προστατεύει τον εαυτό του, πώς να ξεχωρίζει ένα καλό από ένα κακό άγγιγμα και πώς να εκφράζει τα συναισθήματά του, χωρίς να αισθάνονται ενοχές ή/και ντροπή.

Παρακάτω επισυνάπτεται έντυπο για γονείς, κηδεμόνες, εκπαιδευτικούς και οποιονδήποτε ενήλικα συναναστρέφεται με παιδιά και καλείται να τους μάθει τους τρόπους, με τους οποίους μπορεί να προστατεύει το σώμα του.

Το φυλλάδιο «Ο Κανόνας του Εσώρουχου», αναρτήθηκε στην επίσημη σελίδα «ΕΝΑ στα ΠΕΝΤΕ», η οποία υλοποιεί καμπάνια, στα πλαίσια του Συμβουλίου της Ευρώπης, για τον τερματισμό της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης.

https://enastapente.gr/pdf/gr_The_Underwear_Rule_2_pages.pdf

Ολοκληρώνοντας τα εργαστήρια δεξιοτήτων για φέτος, κάναμε στάση στον τελευταίο θεματικό άξονα με τίτλο: «Δημιουργώ και Καινοτομώ – Δημιουργική σκέψη και πρωτοβουλία/ STE(A)Μ-Ρομποτική» με τίτλο «Πλανήτες- Ηλιακό Σύστημα».                                         

Στη τάξη μας πραγματοποιήθηκε μια ιδεοθύελλα γνώσεων για το τί γνωρίζουμε και τι θέλουμε να μάθουμε γύρω από το διάστημα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία καταφέραμε να ανασύρουμε τις πρότερες γνώσεις των παιδιών, αλλά και να σχεδιάσουμε πάνω σε αυτές, τις δραστηριότητες που θα λάβουν μέρος, σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα των παιδιών της τάξης μας. Με τους μικρούς μας εξερευνητές, μιλήσαμε πρώτα για τον δικό μας πλανήτη,  τη Γη και τις συνθήκες που επικρατούν εκεί. Γνωρίσαμε τη δομή και σύσταση της, και μάθαμε τους λόγους για τους οποίους θεωρείται ο κατάλληλος για ζωή πλανήτης. Εμπλουτίσαμε το λεξιλόγιο μας μέσα από λέξεις που σχετίζονται με το διάστημα όπως: τροχιά, περιστροφή, άξονας, περιφορά, δορυφόρος. Βιωματικά και μέσω της μουσικοκινητικής, αντιληφθήκαμε την αδιάκοπη κίνηση της Γης γύρω από τον ήλιο, αλλά και γύρω από τον εαυτό της, καθώς και τη κίνηση του φεγγαριού γύρω από τη Γη, που αποτελεί δορυφόρος της, συνθήκη που μας χαρίζει το φαινόμενο της  μέρας και της νύχτας, αναλόγως από το ποια πλευρά της Γης φωτίζεται από τον λαμπερό ήλιο.

Και από τον δικό μας πλανήτη, ήρθε η ώρα να ανακαλύψουμε τους υπόλοιπους πλανήτες του ηλιακού συστήματος και όλα τα κρυμμένα μυστικά του διαστήματος. Μέσα από κατάλληλα εκπαιδευτικά βίντεο, μιλήσαμε για τους υπόλοιπους πλανήτες και τη θέση/ απόσταση που έχουν από τον ήλιο, συνθέτοντας όλοι μαζί την οικογένεια του ηλιακού μας συστήματος. Με τη τεχνική του τυπώματος με σφουγγάρι, κάθε παιδί δημιούργησε τον δικό του πλανήτη, ενώ φιλοτέχνησε το δικό του ηλιακό σύστημα και template πλανητών, με όλες τις χρήσιμες πληροφορίες για τον καθένα ξεχωριστά.

Εκτός φυσικά από τους πλανήτες, το διάστημα, κοσμείται από δισεκατομμύρια αστέρια κι αστερισμούς, που χαρίζουν το φως τους στον ουρανό και συνθέτουν κι αυτά το διαστημικό σκηνικό. Η ιστορία των αστερισμών, ξεκινάει από πολύ παλιά, τότε που οι άνθρωποι τα παρατηρούσαν για να κατανοήσουν τον καιρό, τις αλλαγές των εποχών και του χρόνου γενικότερα. Στην αρχαία Ελλάδα, είθισται να παρομοιάζουν τους αστερισμούς με μορφές ζώων ή ανθρώπων. Με τα παιδιά, ταξιδέψαμε πίσω στον χρόνο και συναντήσαμε τον Ωρίωνα, μαθαίνοντας την ιστορία του όμορφου και φιλάρεσκου τοξότη, που η έπαρση και η αλαζονεία του, του επιφύλασσαν άδοξο τέλος. Αφού μιλήσαμε για τους αστερισμούς, φιλοτεχνήσαμε τους πιο γνωστούς με αγάπη περισσή!

Μα για μια στιγμή… ποιο είναι αυτό το πράσινο περίεργο πλάσμα, που μας κοιτάει με τα τεράστια μάτια του; Ο Εξ- Εξ φυσικά, το πράσινο εξωγηινάκι που μας καλεί σε μια απίθανη και ανεπανάληπτη εμπειρία!!

«Καλώς ήρθατε στο κέντρο εκπαίδευσης Αστροναυτών! Φορέστε την αστροναυτική σας στολή και τοποθετήστε τη παλάμη σας στο σύστημα αναγνώρισης υψηλών προδιαγραφών! Το μαγικό ταξίδι ξεκινάει! Βάλτε ζώνη κι ετοιμαστείτε… 3,2,1, Εκτόξευσηηηηηη!!!!».

Μα πού να βρισκόμαστε άραγε; Σκοτάδι παντού.. Μα στο διάστημα φυσικά! Βοηθός μας στην εξερεύνηση και στο πρώτο μας διαστημικό ταξίδι, ήταν ο Εξ- Εξ, το πράσινο εξωγηινάκι, που παρέα με τον Άρη και την αδερφή του, μας προ(σ)κάλεσαν σε μια γαλαξιακή αποστολή, για να μάθουμε τα πάντα γύρω από το διάστημα, μέσω της Augmented Reality, δηλαδή της Επαυξημένης Πραγματικότητας!

Στα παιδιά δόθηκε ένα παραμύθι σε έντυπη μορφή, όπου σε ορισμένες σελίδες είχε πραγματοποιηθεί επαύξηση των εικόνων. Τα σημεία αυτά ήταν ο διαστημικός πύραυλος, όλοι οι πλανήτες και το ηλιακό σύστημα. Η επαύξηση τους έγινε με τη χρήση δύο λογισμικών προγραμμάτων Unity και Vuforia με δείκτες που δημιουργήθηκαν, προκειμένου να τους «διαβάσει» η κάμερα οποιουδήποτε κινητού ή ταμπλέτας, που είχε εγκατεστημένη την επαυξημένη εφαρμογή. Δεδομένου πως τα παιδιά δεν είχαν έρθει σε επαφή ξανά με περιβάλλον Επαυξημένης Πραγματικότητας, στα πρώτα λεπτά παρουσίασαν άγχος επίδοσης κι ανασφάλεια για τις ικανότητές τους. Συχνά στην αρχή δυσκολεύονταν στο σωστό χειρισμό εστίασης κι απόστασης της κάμερας του κινητού, από το βιβλίο, προκειμένου να αναγνωριστούν οι επαυξημένοι δείκτες. Παρά τις αρχικές δυσκολίες, τα παιδιά κατόρθωσαν γρήγορα να αποκτήσουν τον έλεγχο της συσκευής και να κατανοήσουν τη διαδικασία, ενώ έδειξαν τεράστιο ενθουσιασμό, «βουτώντας» μέσα στο διάστημα. Η χρήση της Επαυξημένης Πραγματικότητας σε εκπαιδευτικό περιβάλλον νηπιακής ηλικίας, φάνηκε αφενός να έχει θετική επίδραση, αναπτύσσοντας πολλαπλές δεξιότητες στους μαθητές, που δεν ήξεραν ότι έχουν ή δεν είχαν ακόμη ανακαλύψει και αφετέρου να τους εμπλέκει περισσότερο στη μαθησιακή διαδικασία, ανεξαρτήτως του μαθησιακού τους προφίλ ή ιδιαιτερότητας, καθότι η Επαυξημένη Πραγματικότητα, αποτελεί ένα ισχυρό και χρήσιμο εκπαιδευτικό εργαλείο ακόμη και για μαθητές στο φάσμα του Αυτισμού.

Τόσο το έντυπο παραμύθι, όσο και η επαύξηση του, αποτελούν πνευματική δημιουργία και ιδιοκτησία της Νηπιαγωγού Φωτοπούλου Κονδυλία, στα πλαίσια της Διϊδρυματικής Μεταπτυχιακής της Έρευνας με τίτλο: «Όταν το διάβασμα γίνεται… παιχνίδι! Οι επιδράσεις των βιβλίων επαυξημένης πραγματικότητας σε παιδιά προσχολικής ηλικίας», του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής (Τμήμα Βιοϊατρικών Επιστημών και Τμήμα Αγωγής και Φροντίδας στην Πρώιμη Παιδική Ηλικία) σε συνεργασία με το Παιδαγωγικό Τμήμα της ΑΣΠΑΙΤΕ κι ως εκ τούτου,  απαγορεύεται ρητά η χρήση, αναπαραγωγή, ή/και αντιγραφή, ολόκληρου ή μέρους αυτού, χωρίς την ενυπόγραφη συγκατάθεση της δημιουργού και του ιδρύματος.

Στην ελληνική λαογραφία, ο λαός αποκαλεί το μήνα Απρίλη και Λαμπριάτη, από τη μεγάλη θρησκευτική εορτή του Πάσχα που συνήθως τελείται μέσα σ΄αυτόν.

Το καλαντάρι-ημερολόγιο του Απρίλη! (πηγή: wikipedia)

Στην τάξη μας στήσαμε την Πινακοθήκη του Πάσχα, με τους πίνακες του έλληνα ζωγράφου Δομήνικου  Θεοτοκόπολου- Ελ Γκρέκο που αφορούν στη ζωή και τα πάθη του Χριστού μας.

Η Πινακοθήκη της τάξης μας!

Πιετά: «Αποκαθήλωση», το μαρμάρινο γλυπτό της Αναγέννησης,  του  Μιχαήλ Άγγελου.

Όλο και πιο συχνά ο σχολικός εκφοβισμός κάνει την εμφάνιση του, με τα αρνητικά του αποτελέσματα να διεισδύουν σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης. Στα πλαίσια πρόληψης φαινομένων σχολικού εκφοβισμού και βίας, αλλά και καλλιέργειας υγιών διαπροσωπικών σχέσεων, η Κοινωνική μας Λειτουργός, κυρία Αγγελική, μίλησε στα παιδιά για την άλλη πλευρά του νομίσματος της βίας, που δεν είναι η σωματική, αλλά η λεκτική, η οποία τις περισσότερες φορές, αποσιωπάται από τους αποδέκτες-θύματα, κάτω από το αίσθημα του φόβου, του στιγματισμού ή του αποκλεισμού.

Η λαϊκή έκφραση «Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει», έρχεται να περιγράψει μεταφορικά με τον καλύτερο τρόπο, το αρνητικό αποτύπωμα που αφήνουν οι προσβολές, οι κοροϊδίες, η αρνητική κριτική και τα σχόλια, στη ψυχοσύνθεση ενός ατόμου, που αποτελεί το εξιλαστήριο θύμα και που με τη σειρά του ή αμύνεται με το να σιωπά ή ανταπαντά, αποκτώντας πλέον ρόλο εκφοβιστή.

Τα παιδιά αφού διάβασαν το βιβλίο “Οι λέξεις δεν είναι για να πληγώνουμε” της Verdick Elisabeth, προέβησαν στην εξής δράση: Σε χαρτόνι, δημιουργήθηκαν τρεις στήλες. Στην πρώτη στήλη τα παιδιά έπρεπε να τοποθετήσουν λέξεις που πονούν, στη δεύτερη λέξεις που χαμογελούν και στην τελευταία τις λέξεις που βοηθούν. Τα παιδιά μέσα από τη συγκεκριμένη δράση, κατανόησαν αποτελεσματικά, ποιες λέξεις είναι ικανές να πληγώσουν τα συναισθήματα των άλλων ή να τους προσβάλλουν και ποιες μπορούν να έχουν θεραπευτική δράση, μεταμορφώνοντας ένα αρνητικό συναίσθημα ή διάθεση, σε κάτι ευχάριστο. Η βιωματική αναπαράσταση, βοήθησε τα παιδιά να κατανοήσουν πως η γλώσσα και οι λέξεις γενικότερα, λειτουργούν σαν όπλο κι έχουν μεγάλη δύναμη, ικανή να βοηθήσει ή να πληγώσει κάποιον, γι’ αυτό και πριν πούμε τη γνώμη μας ή αναφερθούμε σε κάποιο άτομο, οφείλουμε να σκεφτόμαστε πριν, τι συναίσθημα μπορεί να (του) προκαλέσουμε!

Αυτή τη μέρα, κάναμε μια μικρή επανάληψη στους αριθμούς… παίζοντας! Το αγαπημένο παιχνίδι των παιδιών «Twister», έκανε την εμφάνισή του και οι μικροί μας φίλοι επιδόθηκαν σε προμαθηματικές και γυμναστικές ασκήσεις… Οι οδηγίες απλές αλλά όχι πάντα τόσο εύκολες να εκτελεστούν! Τα παιδιά έπρεπε να τοποθετήσουν ένα μέρος του σώματος τους, πάνω στον σωστό αριθμό, που τους ζητούνταν από τη Νηπιαγωγό. Δεν τα πήγαμε και άσχημα, Τι λέτε; Ακολούθησαν ασκήσεις καταμέτρησης κι αντιστοίχισης!

Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρα για τον Αυτισμό- 4 Απριλίου, παρακολουθήσαμε τη διαδραστική χοροθεατρική παράσταση για µικρούς και µεγάλους  «Παράλληλες Κίτρινες Γραµµές» µε θέµα τη διαφορετικότητα,  από την ομάδα A(r)CT.

Σημείωμα της συγγραφέα και σκηνοθέτριας:

Με αφετηρία την ιστορία του Κρίστοφερ, ενός παιδιού στο φάσµα του αυτισµού, το έργο µας καλεί µικρούς και µεγάλους να προβληµατιστούν σχετικά µε τη µοναδικότητα του κάθε ανθρώπου, θέτοντας ερωτήματα όπως:

Πως αντιλαµβανόµαστε το διαφορετικό και το ξένο;  

Από που ξεκινάει ο ρατσισµός και τι τον θρέφει;  

Πως µπορούµε να συνυπάρξουµε;  

Τι κι αν είσαι έτσι , τι κι αν είσαι αλλιώς
Τι κι αν είναι γκρίζος ή μπλε ο ουρανός
Εγώ θα είμαι εγώ (κι εγώ θα είμαι εγώ)
Κι εσύ θα είσαι εσύ (Κι εσύ θα είσαι εσύ)
Από το γρασίδι ως την πιο ψηλή κορυφή.
Σκέψου όμως πρώτα εσύ πως θα φερθείς,
τη διαφορετικότητα για να αποδεχθείς.
Κι έτσι θα μπορέσουμε όλοι μαζί να ζούμε,
τα χρώματα να μπλέξουμε και τις γραμμές να βρούμε. 

Παράλληλες Κίτρινες Γραμμές- ομάδα A(r)CT

Σε συνέχεια των δράσεων μας για την ευαισθητοποίηση των μαθητών μας απέναντι στα άτομα με ορατές ή αόρατες αναπηρίες, σε συνεργασία με τη σχολική μας νοσηλεύτρια κυρία Κέλλυ, μιλήσαμε για τον Αυτισμό, την αόρατη αυτή διαταραχή, για την οποία πολύ γίνεται λόγος, αλλά λίγοι τόλμησαν να μιλήσουν γι’ αυτήν ανοιχτά, πόσο μάλλον σε μια τόσο τρυφερή ηλικία, όπως αυτή του Νηπιαγωγείου.

Ο Αυτισμός, ή αλλιώς η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (σύμφωνα με το διαγνωστικό σύστημα κατάταξης ψυχιατρικών και νευροαναπτυξιακών νοσημάτων DSM-5), χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά περί του 1911 από τον ψυχίατρο Eugen Bleuler, για να περιγραφεί κατά κύριο λόγο η ελλειμματική κοινωνική και επικοινωνιακή συνδιαλλαγή των ατόμων αυτών, με τους άλλους. Με το πέρασμα των χρόνων, τα διαγνωστικά και ανιχνευτικά εργαλεία, είναι σε θέση να διαγνώσουν έγκαιρα την αναπτυξιακή διαταραχή και να σχεδιαστεί ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα παρέμβασης για τα αυτιστικά άτομα, με σκοπό τη Συμπερίληψη τους στον εκπαιδευτικό και κοινωνικό ιστό

Πηγή: https://www.mitera.gr/arthra-ygeias/ti-einai-o-aytismos-kai-oi-diataraches-sto-fasma-toy-aytismoy/ 

Αν και το να αντιληφθεί ένα νήπιο, τη φύση του αυτισμού και τη ποικιλομορφία του, φαντάζει δύσκολο, θεωρούμε πως ακόμη και τόσο δυσνόητες έννοιες, μπορούν να κατανοηθούν από τα παιδιά, εάν τους εξηγηθούν με το κατάλληλο λεξιλόγιο και από τα κατάλληλα καταρτισμένα άτομα! Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως τα παιδιά είναι ικανά να αντιληφθούν και να αγκαλιάσουν πράγματα και καταστάσεις με τη καρδιά τους κι όχι πάντα με το μυαλό τους, αρκεί η όποια πληροφορία να διοχετεύεται σε αυτά απαλλαγμένη από κάθε είδους στερεότυπο ή προκατάληψη, με απόλυτο σεβασμό στη ψυχοσύνθεση και στη μοναδικότητα του καθενός.

Στο δύσκολο αυτό εγχείρημα, σημαντική ήταν η αρωγή της χοροθεατρικής παράστασης «Παράλληλες Κίτρινες Γραμμές».                                                                                                                                                                                           Ορμώμενοι από την Παγκόσμια Ευαισθητοποίησης για τα Άτομα με Αυτισμό, στις 2 Απριλίου, μας βοήθησαν να αντιληφθούμε με βιωματικό τρόπο, πως το αυτιστικό άτομο, πολλές φορές μπορεί να φαντάζει διαφορετικό από τους υπόλοιπους, να έχει αυξημένες φοβίες ή δυσκολίες στην επικοινωνία, σαν μια παράλληλη γραμμή, που δυσκολεύεται να βρει τον δρόμο της, που μοιάζει σαν να μην τέμνεται σε κανένα σημείο με εμάς…αλλά είναι ικανό να αναπτύξει κλίσεις και ταλέντα!

Γραμμές πολλές και διαφορετικές.. άνθρωποι πολλοί και διαφορετικοί, αυτιστικοί ή μη αυτιστικοί, με φοβίες, κοινές ή διαφορετικές δυσκολίες, όνειρα, συναισθήματα, ταλέντα και μια αστείρευτη διάθεση για ζωή, για αποδοχή, για αγάπη.

Οι μικροί μας φίλοι, διδάχθηκαν πως τα άτομα με αυτισμό, δεν μας απομακρύνουν από τον κόσμο τους, αλλά μας ζητούν να μπούμε εμείς στον δικό τους.. με αγάπη και ενσυναίσθηση. Μέσω της Αποδοχής και της Συμπερίληψης, τα παιδιά μαθαίνουν τον τρόπο να δομούν υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις, απαλλαγμένες από μισαλλοδοξία και ρατσισμό, σε ένα Σχολείο και μια Κοινωνία για Όλους!

Οι δράσεις μας για τα άτομα με ορατές και αόρατες αναπηρίες, ολοκληρώθηκαν με τη δημιουργία ομαδικής αφίσας, μεταφέροντας το μήνυμα πως όλα τα άτομα έχουν ίσα δικαιώματα στην Εκπαίδευση, στο Παιχνίδι, στη Διασκέδαση, στην Εργασία, στην ίδια τη Ζωή. Η Κοινωνία οφείλει να Αγκαλιάζει και να Προασπίζεται τα αναφαίρετα αυτά δικαιώματα όλων των πολιτών χωρίς διακρίσεις, προκειμένου να ζουν όλοι ποιοτικά και ευτυχισμένοι!

Με αφορμή τη Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, που γιορτάζεται ετησίως στις 2 Απριλίου, ως φόρο τιμής στον σπουδαίο παραμυθά, Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, αλλά και σε συνδυασμό με την Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων, δύο μέρες αργότερα, στις 4 Απριλίου, η τάξη μας παρακολούθησε μαζί με τα παιδάκια του άλλου τμήματος, τη παρουσίαση του παιδικού βιβλίου «Είσαι Μαυρόγατα» της συγγραφέως Ειρήνης Κουρουνιώτη, σε εικονογράφηση της Ιωάννας Πολίτη.

Μέσα από την ιστορία της Νουάρ και τις περιπέτειες της, τα παιδιά ήρθαν σε επαφή με τον θαυμαστό κόσμο του βιβλίου, έγιναν κοινωνοί της ενεργητικής ακρόασης και εμπλούτισαν το λεξιλόγιο τους, μαθαίνοντας τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και μέρη του βιβλίου (συγγραφέας, εικονογράφος, εξώφυλλο, σαλόνι κ.α.). Επιπλέον, έθεσαν τους προβληματισμούς τους και ήρθαν αντιμέτωπα με ηθικά διλλήματα και αξίες, όπως είναι η διαφορετικότητα και η αποδοχή της.  Με συνοδοιπόρους τη Φαντασία και τη Τέχνη, εμπνευσμένοι από την ιστορία της μαυρόγατας Νουάρ και έχοντας μιλήσει στη τάξη, για τα δικαιώματα των ζώων, καθώς και τη σπουδαία πράξη υιοθεσίας αδέσποτων ζώων, τα παιδάκια μας, φιλοτέχνησαν τη δική τους υιοθετημένη γατούλα, για να βρει μια γλυκιά και ζεστή γωνιά στο σπίτι τους.

Τέλος, φιλοτεχνήσαμε τους σελιδοδείκτες μας και ομαδοσυνεργατικά, για να τιμήσουμε το Παιδικό Βιβλίο, φτιάξαμε τη δική μας αφίσα. Τα παιδιά φαντάστηκαν τα βιβλία σαν λουλούδια, που ανθίζουν στον κήπο της γνώσης και που όλοι μπορούμε να θαυμάσουμε, να περιπλανηθούμε μέσα τους και να ταξιδέψουμε σε κόσμους μαγικούς και ονειρεμένους!

Ο ξανθός Απρίλης κατέφτασε στη τάξη μας κι έβγαλε από το σάκο του τα δώρα του… όμως κάπου εκεί ζωηρός και σκανταλιάρης καθώς ήταν, ξεκίνησε τις φάρσες και τα ψέματα. Μιλήσαμε για το έθιμο της Πρωταπριλιάς και για το πότε ένα ψέμα είναι αθώο ή μπορεί να μας βάλει σε μεγάλους μπελάδες, όπως διδαχτήκαμε βιωματικά από την ιστορία «Ο ψεύτης βοσκός» αλλά και από τον πιο διάσημο ψευταρά, τον Πινόκιο.

Το Ψέμα και η Αλήθεια, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για πολλούς ζωγράφους, οι οποίοι συνήθως φαντάζονταν την Αλήθεια χωρίς ρούχα, όπως ο Γάλλος  ζωγράφος Γάλλος Jean-Léon Gérôme στον πίνακα του «Truth Coming Out Of Her Well» ή με πολλές μάσκες να την κυκλώνουν, όπως μέσα από τους πίνακες τους, η Ksenia Sandesko με τίτλο  «Truth and lie» και η  Rosita Allinckx με τίτλο «The naked truth and the masked lies» αντίστοιχα.

Τα παιδιά μέσα από τον μύθο  «Η Αλήθεια και το Ψέμα» ήρθαν σε επαφή με τη λαογραφία και τη μεταφορική χρήση της γλώσσας, ενώ γνώρισαν τη σημασία  γνωμικών, ρητών και παροιμιών που χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα όπως: «Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον»/ «Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια»/ «Το ψέμα έχει κοντά πόδια»/ «Η αλήθεια πάντα βγαίνει  στο τέλος στο φως»/ «Η αλήθεια είναι πικρή και το ψέμα γλυκό»/ «Θα σου πω τη γυμνή αλήθεια».

Τέλος, τραγουδήσαμε το τραγούδι «Τα ψέματα» και συμφωνήσαμε να λέμε την αλήθεια, όσο πικρή και εάν είναι, για να έχουμε πάντα φίλους και βοήθεια.

Ο μύθος:

«Ένας θρύλος του 19ου αιώνα λέει ότι η Αλήθεια και Το Ψέμα συναντήθηκαν κάποτε. Το Ψέμα καλημέρισε την Αλήθεια και της είπε: «Ωραία μέρα σήμερα». Η Αλήθεια για να βεβαιωθεί κοίταξε γύρω και τον ουρανό και όντως η μέρα ήταν ωραία. Περπάτησαν για λίγο ώσπου έφτασαν σε ένα μεγάλο πηγάδι γεμάτο νερό. Το Ψέμα βούτηξε το χέρι του στο νερό και γυρίζοντας στην Αλήθεια της είπε: «Ωραίο και ζεστό το νερό. Θες να κολυμπήσουμε μαζί;» Και πάλι η Αλήθεια ήταν καχύποπτη. Δοκίμασε όμως με το χέρι της το νερό και πράγματι ήταν ζεστό. Μπήκαν λοιπόν και οι δυο τους στο νερό και κολυμπούσαν για αρκετή ώρα, όταν ξαφνικά το Ψέμα, βγήκε από το πηγάδι, φόρεσε τα ρούχα της Αλήθειας και εξαφανίστηκε. Η Αλήθεια θυμωμένη βγήκε γυμνή τρέχοντας παντού,ψάχνοντας για το Ψέμα να πάρει τα ρούχα της. Ο κόσμος που την έβλεπε γυμνή, γύριζε το βλέμμα του αλλού είτε από ντροπή είτε από θυμό. Η φτωχή Αλήθεια ντροπιασμένη γύρισε στο πηγάδι και χώθηκε εκεί για πάντα. Έκτοτε το Ψέμα γυρίζει ανενόχλητο ντυμένο σαν Αλήθεια ικανοποιώντας τα τερτίπια του κόσμου, ο οποίος με κανένα τρόπο δεν θέλει να δει τη γυμνή Αλήθεια».

Πηγή: www.polismagazino.gr