Την περασμένη Πέμπτη επισκεφθήκαμε το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης.
Αντλώντας ερεθίσματα από έργα ζωγραφικής και κατασκευές που έχουν δημιουργήσει παιδιά και με την καθοδήγηση των εμψυχωτών του Μουσείου εστιάσαμε στην πολύπλευρη έννοια της φροντίδας και στη σταδιακή μετάβαση από το ατομικό πλαίσιο δράσης στο συλλογικό.
«Κάθε παιδί είναι καλλιτέχνης. Το θέμα είναι πώς θα παραμείνει καλλιτέχνης μεγαλώνοντας» – Πάμπλο Πικάσο
Ανακαλύπτουμε τα υλικά και τη χρήση τους, μαθαίνουμε απλές τεχνικές και χρησιμοποιώντας την φαντασία μας δημιουργούμε τα έργα μας. Μπορείτε να τα βλέπετε σε αυτό το padlet.
Στο Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης και σε μια όμορφη πλατεία της Πλάκας γνωρίσαμε και παίξαμε παιχνίδια που έπαιζαν τα παιδιά τα παλιά χρόνια στις γειτονιές.
Μερικά από αυτά τα παιχνίδια τα παίζουμε και τώρα.
Κοίτα ψηλά! έχει ζωγραφιές!
Πότε θα κολυμπήσουμε στο ταβάνι;
Κούκλες άλλης εποχής.
Ιστορίες του παππού
Στης Πλάκας της ανηφοριές έχει όμορφες πλατείες για παιχνίδι
Όλα ξεκίνησαν από ένα αυτοσχέδιο παραμύθι με κορδέλες που τις παίρνει ο δυνατός άνεμος από τα μαλλιά ενός κοριτσιού και τις παρασύρει σε μακρινά μοναδικά ταξίδια.
Ένα ταξίδι για κάθε κορδέλα. Μια κορδέλα για κάθε παιδί. Κάθε παιδί δημιουργεί ένα μοναδικό ταξίδι.
Τα παιδιά εκφράστηκαν και δημιούργησαν το δικό τους προφορικό κείμενο που στη συνέχεια εικονογράφησαν και παρουσίασαν στους φίλους τους. Έγιναν συγγραφείς και ταυτόχρονα ακροατές και συνεργάστηκαν για ένα κοινό στόχο.
Ξεφυλλίστε μαζί μας το πρώτο μας βιβλίο πριν φυσήξει ο αέρας και πάρει τις σελίδες του για άλλα ταξίδια.
Μικρές πολύτιμες χάρτινες φιγούρες και κατασκευές φτιαγμένες από τα παιδιά συνθέτουν ένα ταξιδάκι πολύχρωμο και χαρούμενο, σαν γιορτή.
Μακάρι έτσι να είναι τα ταξίδια της ζωής τους γεμάτα αγάπη, φως και χαρά όπως «το ταξιδάκι μας».
Το καραβάκι θα αδειάσει την Παρασκευή για να περιμένει την καινούργια ομάδα που θα έρθει τον Σεπτέμβριο. Τα κομμάτια του ταξιδιού που θα βρίσκονται στα σπίτια μας θα μας θυμίζουν τους φίλους μας, το νηπιαγωγείο και τις ωραίες στιγμές που περάσαμε μαζί. Τώρα μας περιμένουν τα γαλανά νερά, τα παιχνίδια στην άμμο και στην εξοχή!
Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά για όλα όσα έμαθαν αυτή τη χρονιά!
Στην αυλή μας έχει Άνοιξη! Στο διάλειμμα βγαίνουμε σιγανά και με προσοχή για να ακούσουμε το κελάϊδισμα των πουλιών. Μετά από δυο λεπτά αρχίζουμε τα παιχνίδια και οι φωνές μας γίνονται ένα με τα κελαϊδίσματα.
Μαθαίνουμε για τους φτερωτούς φίλους μας και τους φτιάχνουμε σπιτάκια- ταΐστρες.
Όταν φυσάει τα ανθάκια πέφτουν βροχή από το δέντρο. Τα μαζεύουμε και παίζουμε.
Επιστρέψαμε με χαρά στο σχολείο μετά από τρεις μήνες τηλεκπαίδευση. Φτιάξαμε τα και φορέσαμε τα πριγκιπικά μας στέμματα και γιορτάσαμε που ξαναβρήκαμε τους φίλους μας και τα παιχνίδια μας.
Τα δέντρα της αυλής μας ανθισμένα.
Και οι ρόμβοι από τη στολή του Αρλεκίνου ( από το μάθημα τηλεκπαίδευσης στις 9/3/2021) που φυλάξαμε τόσες μέρες, βρήκαν τη θέση τους στο κολάζ της “καλύτερης ομάδας”.
Οι λέξεις είναι ήχοι από τύμπανα και φλάουτα στη σελίδα,
καλλίφωνα πουλιά που πετούν ψηλά, ελέφαντες που σαλπίζουν,
ποτάμια που κυλούν, καταρράκτες που ξεχύνονται,
πεταλούδες που στροβιλίζονται
ψηλά στον αέρα!
Οι λέξεις μας καλούν να χορέψουμε – ρυθμούς, στίχους, χτυποκάρδια, παλιές ιστορίες και νέες,
φανταστικές και αληθινές.
Είτε είσαι στο σπίτι ασφαλής
ή τρέχεις να περάσεις τα σύνορα για μια άλλη χώρα
και μια ξένη γλώσσα, οι ιστορίες και τα ποιήματα
σου ανήκουν.
Margarita Engle(Η.Π.Α.)
Ελληνική απόδοση ποιήματος: Λότη Πέτροβιτς -Ανδρουτσοπούλου
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People – ΙΒΒΥ) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της λογοτεχνίας για παιδιά και νέους.
Φέτος υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα των Η.Π.Α. Το μήνυμα γράφτηκε από την Αμερικανίδα ποιήτρια Margarita Engle και η αφίσα φιλοτεχνήθηκε από τον Roger Mello, που γεννήθηκε στην Μπραζίλια το 1965.
Σε όλες τις χώρες, τα παιδιά, οι συγγραφείς, οι εικονογράφοι, οι μεταφραστές, οι βιβλιοθηκάριοι, οι εκδότες και οι εκπαιδευτικοί γιορτάζουν την παγκόσμια αυτή ημέρα με διάφορες εκδηλώσεις σε σχολεία, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, πλατείες και άλλους χώρους, δείχνοντας έτσι την αγάπη και το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία και το διάβασμα.
Έτσι κι εμείς γιορτάζουμε γράφοντας και ζωγραφίζοντας μικρά βιβλία, παίζοντας και διαβάζοντας και φτιάχνοντας την αφίσα της γιορτής των βιβλίων.
Τρίτη 16 Μαρτίου 2021. Οι χαρταετοί της Καθαράς Δευτέρας κατέβηκαν από τον ουρανό, αλλά οι δικοί μας χαρταετοί θα συνεχίζουν να πετάνε παρέα με το κορίτσι της φωτογραφίας.
Νίκος Αλιάγας
Με αφορμή αυτή τη φωτογραφία του Νίκου Αλιάγα, παρατηρήσαμε, περιγράψαμε, φανταστήκαμε δημιουργήσαμε τις δικές μας μικρές ιστορίες.
Σκοποί: η εξάσκηση της παρατηρητικότητας, η ενεργοποίηση της δημιουργικής σκέψης, η επικοινωνία μέσα από τον προφορικό λόγο και τη ζωγραφική, η καλλιέργεια της φαντασίας και της δημιουργικότητας, η γνωριμία με την τέχνη της φωτογραφίας.
Κάθε καινούργια εικόνα είχε να μας διηγηθεί τη δική της μικρή ιστορία και για το τέλος
«Όλος ο κόσμος της παραλίας! Σαν γιορτή ! Αν ήταν αλήθεια, θα ήταν τέλειο!»
Με την ευχή να γίνει σύντομα αυτή η γιορτή αληθινή! Καλή Σαρακοστή!
– Γίνεται να είμαστε μακριά, αλλά να ζωγραφίσουμε όλοι μαζί την ίδια ζωγραφιά;
– Γίνεται!
Ένα μασκαρά όλοι μαζί
φτιάχνουμε τώρα στη στιγμή!
Δυο ματάκια στρογγυλά
κι ένα στόμα που γελά
δυο φρυδάκια κατσαρά
δυο μουστάκια γυριστά
μια μυτούλα στρογγυλή
μια γραβάτα μακρουλή
ένα σώμα πολύ χοντρό
κι ένα καπέλο πολύ ψηλό
μια ζώνη στη μέση σφιχτά
χέρια πόδια πολύ μικρά
ένα μασκαρά όλοι μαζί
φτιάξαμε τώρα στη στιγμή!!!
Ένα αποκριάτικο τραγούδι της Μαρίας Κυνηγού που κάθε φορά που το τραγουδάω, του αλλάζω τους στίχους και παρακινώ τα παιδιά να αυτοσχεδιάζουν και να δημιουργούν τον δικό τους μασκαρά.
Έτσι λοιπόν μπροστά στις οθόνες μας, με τα χαρτιά και τα μολύβια μας έτοιμα, ένας- ένας πρόσθεσε το δικό του στίχο που όλοι ζωγραφίσαμε στο χαρτί μας. Στο τέλος του τραγουδιού, είχε ο καθένας μας ένα μασκαρά που ήταν σαν να τον είχε ζωγραφίσει μαζί με τους φίλους του. Οι μασκαράδες είναι ίδιοι αλλά διαφορετικοί.
Στο διάστημα που κάνουμε τηλεκπαίδευση μας έχει λείψει η συμμετοχή σε ομαδικές δραστηριότητες, η συνεργασία και η αλληλεπίδραση μεταξύ των παιδιών. Αυτό το αποκριάτικο τραγουδάκι που έγινε ζωγραφιά, ήταν μια προσπάθεια να φτιάξουμε κάτι όλοι μαζί διαδικτυακά.