Άλλη μια χρονιά έφτασε στο τέλος της και σας αποχαιρετούμε με την καλοκαιρινή μας γιορτή με αυτοσχέδια κοστούμια και σκηνικά.

Καλοκαιράκι έφτασε γλυκό κι αγαπημένο. Μικροί, μεγάλοι λαχταράμε μια βουτιά στη θάλασσα μιας και η ζέστη άρχισε πολύ νωρίς φέτος.

Και πριν αφεθούμε στις ανέμελες μέρες του καλοκαιριού κλείνουμε με τις προετοιμασίες της καλοκαιρινής μας γιορτής και τις τελευταίες καλοκαιρινές δημιουργίες.

Ήρθε πάλι η Πασχαλιά με τα κόκκινα αυγά.                                                                                        Μαθαίνουμε για τα Άγια Πάθη, τα ήθη και τα έθιμα του Πάσχα και εκφραζόμαστε καλλιτεχνικά.

Η αυλή μας τώρα την άνοιξη μοσχομυρίζει χαμομήλι και προσελκύει τις μέλισσες, τις πεταλούδες και κάθε λογής έντομο που ξυπνά την άνοιξη. Μάθαμε και ότι γύρισαν ξανά  τα χελιδόνια και οι πελαργοί.

Η καλλιτεχνική έκφραση των παιδιών για την άνοιξη.

25 του Μαρτιού γιορτάζει η Παναγία,                                                                                                    25 του Μαρτιού γιορτάζει η Ελευθερία.                                                                                      Γιορτάζει η Ελλάδα μας απ’ άκρη σ’ άκρη όλη                                                                                     κι είναι για όλους σήμερα μέγα γιορτή και σχόλη.                                                                                Με τη γεύση του χαλβά στο στόμα, τον χαρταετό στο χέρι και τον απόηχο των καρναβαλικών εκδηλώσεων ακόμη στα αφτιά μας πάμε γρήγορα για τις ετοιμασίες της μεγάλης εθνικής και θρησκευτικής γιορτής μας γιατί ο χρόνος μας πιέζει πολύ φέτος.                                                    Όπως κάθε χρόνο γιορτάζουμε και φέτος τον Ευαγγελισμό και το 1821 και φτιάχνουμε τσολιαδάκια, βλαχοπούλες και άλλα πολλά για να διακοσμήσουμε την τάξη μας. Μαθαίνουμε για τον Ευαγγελισμό και την επανάσταση του 1821, τους ήρωες του ’21, το κρυφό σχολειό, τα κλεφτόπουλα και τις σουλιώτισσες και ετοιμαζόμαστε για τη γιορτή μας.

Και μιας και ποτέ δεν λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή έτοιμη και η κυρά Σαρακοστή μας με τα εφτά της ποδαράκια.                                                                                                                           Τα ξέφρενα γλέντια της αποκριάς τελείωσαν με τα κούλουμα και το πέταγμα του χαρταετού και ξεκίνησε η Σαρακοστή. Σαράντα μέρες νηστεία και προσευχή όπως δείχνει και η φιγούρα της κυρα-Σαρακοστής. Χέρια σε στάση προσευχής και χωρίς στόμα…. για να μας θυμίζει τη νηστεία των ημερών. Ένα έθιμο που τείνει στις ημέρες μας να εκλείψει. Το έθιμο αυτό το συναντούσαμε σε όλο τον ελλαδικό χώρο με διάφορες παραλλαγές. Σε όλες τις περιπτώσεις πάντως, χρησιμοποιούνταν ως ιδιότυπο ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής.

Βήμα-βήμα ως τη Λαμπρή με την Κυρά Σαρακοστή

Η κυρά Σαρακοστή στις περισσότερες περιοχές ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά. Απεικόνιζε μια γυναίκα με σταυρωμένα χέρια, λόγω προσευχής, χωρίς στόμα, λόγω νηστείας, και με εφτά πόδια που αναπαριστούσαν τις επτά εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο έκοβαν ένα πόδι και έτσι ήξεραν πόσες βδομάδες νηστείας απέμεναν μέχρι το Πάσχα. Το Μεγάλο Σάββατο, έκοβαν και το τελευταίο πόδι. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο. Τοποθετούσαν το σύκο αυτό μαζί με άλλα, και σε όποιον το έβρισκε θεωρούνταν ότι του έφερνε γούρι. Σε κάποιες περιοχές το έβδομο «πόδι» τοποθετούνταν στο ψωμί της Ανάστασης. Και πάλι έφερνε γούρι σε όποιου την φέτα βρισκόταν το διπλωμένο χάρτινο «πόδι» της Κυρά Σαρακοστής.
Σε άλλα μέρη της Ελλάδας η Κυρά Σαρακοστή δεν ήταν φτιαγμένη από χαρτί, αλλά από ζυμάρι. Το ζυμάρι φτιαχνόταν με αλεύρι, αλάτι και νερό. Η διαδικασία ήταν κι εδώ η ίδια όπως και με την χάρτινη.
Μια τρίτη παραλλαγή του εθίμου θέλει την Κυρά Σαρακοστή φτιαγμένη από πανί και γεμισμένη με πούπουλα.
Σημαντική διαφορά από τις υπόλοιπες έχει η Κυρά Σαρακοστή που έφτιαχναν στον Πόντο. Εκεί κρέμαγαν από το ταβάνι μια πατάτα ή ένα κρεμμύδι που πάνω του είχαν καρφωμένα εφτά φτερά κότας. Κι εδώ κάθε βδομάδα αφαιρούσαν ένα φτερό κι έτσι μέτραγαν το χρόνο μέχρι την Ανάσταση. Αυτό το «ημερολόγιο» το ονόμαζαν Κουκουρά.
Κάθε ποδαράκι της Σαρακοστής έχει διαφορετικό χρώμα και όνομα σχετικό με το που αναφέρεται η κάθε εβδομάδα που αντιπροσωπεύουν: πρώτο το κόκκινο ο Ορθοδοξοποδαρούλης (της Ορθοδοξίας), δεύτερο το άσπρο ο Γρηγοροποδαρούλης (Γρηγορίου του Παλαμά), τρίτο το γαλάζιο ο Σταυροποδαρούλης (της Σταυροπροσκύνησης), τέταρτο το δίχρωμο καφέ (γη) και μπλέ (ουρανός) ο Κλιμακοποδαρούλης ( του Ιωάννου της Κλίμακος), πέμπτο το κίτρινο ο Αιγυπτιοποδαρούλης (της Μαρίας Αιγυπτίας), έκτο το πράσινο ο Βαγιοποδαρούλης (των Βαΐων) και έβδομο το μοβ ο Μεγαλοποδαρούλης (Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών).

Για το έθιμο της Κυρά Σαρακοστής έχουν γραφτεί και οι παρακάτω στίχοι:

Την κυρά Σαρακοστή
Που ’ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν
με αλεύρι και νερό.

Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.

Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν ένα τη βδομάδα
μέχρι να ’ρθει η Πασχαλιά.

Καλή Σαρακοστή λοιπόν παρέα με την κυρά Σαρακοστή…

Σε ρυθμούς καρναβαλιού μας έβαλε ο Μάρτης καθώς ο Φλεβάρης πριν αποχωρίσει μας άνοιξε το Τριώδιο που διαρκεί 3 εβδομάδες και προηγείται της Μεγάλης Σαρακοστής, περιόδου 40 ημερών προετοιμασίας για το Πάσχα που ακολουθεί:

Η πρώτη εβδομάδα λέγεται προφωνή ή προφωνέσιμη, επειδή, σε παλιότερα χρόνια κάποιος από ένα μέρος ψηλό προφωνούσε, δηλαδή διαλαλούσε ότι, αρχίζουν οι απόκριες. Η δεύτερη εβδομάδα λέγεται κρεατινή ή ολόκριγια, επειδή τότε δεν κάνουν νηστεία. Τέλος, η τρίτη εβδομάδα λέγεται τυρινή, επειδή τότε το κύριο καρύκευμα των φαγητών είναι το τυρί.

Η αρχή του Τριωδίου γίνεται κυρίως αισθητή την Πέμπτη της Κρεατινής, τη λεγόμενη Τσικνοπέμπτη. Είναι η ημέρα που καθένας «θα τσικνώσει τη γωνιά του», όπως λένε, δηλαδή κάτι θα ψήσει και η τσίκνα από το ψημένο κρέας, χοιρινό ή άλλο θα μοσχοβολήσει τον αέρα.

Ετοιμασίες λοιπόν για τις απόκριες. Φτιάχνουμε, μάσκες, καπέλα, αυτοσχέδιες στολές και φυσικά τσικνίζουμε σύμφωνα με το έθιμο.

Τον γνωρίζετε το Μάρτη,
τον τρελό και τον αντάρτη;
Ξημερώνει και βραδιάζει
κι εκατό γνώμες αλλάζει.

Μάρτιος! Ο πρώτος μήνας της άνοιξης. Κυκλοθυμικός  και απρόβλεπτος! Όταν έχει τις καλές του μυρίζει καλοκαίρι, όταν αγριεύει, θυμίζει χειμώνα!

Πιστοί λοιπόν στα έθιμα και τις παραδόσεις φορέσαμε το Μάρτη μας για να μην μας κάψει ο ήλιος του Μάρτη.

Ενημέρωση από την 2η Τ.ΟΜ.Υ Περιστερίου σχετικά με το ΑΔΥΜ που απαιτείται για την εγγραφή στα σχολεία

Λήψη αρχείου

Τα ζώα το χειμώνα άλλα κοιμούνται βαθιά και σ’ άλλα αρέσει η παγωνιά….