Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε στην ολομέλεια, να φτιάξουμε με τα χέρια μας, μήλα και πορτοκάλια, τσαλακώνοντας εφημερίδες, με αυτόν τον τρόπο δυναμώνουν οι παλάμες και τα δάκτυλά μας, και στη συνέχεια να τα βάψουμε με τις παλάμες μας.
Παίξαμε, με αυτά, τα πετάξαμε ψηλά, πολύ ψηλά, μακριά, πολύ μακριά, τα κρύψαμε, τα βρήκαμε, αλλά παρατηρήσαμε ότι έχαναν το σχήμα τους. Τότε ήταν που σκεφθήκαμε να τα τυλίξουμε με μαλλί, να είναι γερά και απαλά. Πιάσαμε δουλειά και συντονίζοντας τα χέρια μας, βρήκαμε ρυθμό και τυλίξαμε τα φρούτα μας. Τώρα παίζουμε καλύτερα. 

Τραγουδάμε το τραγούδι μας και το χορεύουμε καθημερινά και σκεφθήκαμε να το ζωγραφίσουμε τραγουδώντας το!


και έγιναν τραγούδι φιλίας που τα παιδιά το τραγουδούν και το παίζουν καθημερινά.