17/11/1973 – 17/11/2023
50 χρόνια μετά.

Καταθέτουμε γαρύφαλλα στο μνημείο που φτιάξαμε στο νηπιαγωγείο μας, τιμώντας

Η επέτειος του Πολυτεχνείου 

Τα γεγονότα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη του 1973 αλλά και την περίοδο της Δικτατορίας, προσεγγίσαμε στο νηπιαγωγείο με τα παιδιά. 

Διαβάσαμε ιστορίες, παραμύθια, είδαμε στο διαδίκτυο εικόνες αλλά και βίντεο, animations και κουκλοθέατρο, διαβάσαμε ποιήματα, ακούσαμε και μάθαμε τραγούδια της εποχής, μάθαμε για τον αγώνα των Ελλήνων, μάθαμε για τον αγώνα των φοιτητών.

Μάθαμε να λέμε αλλά και να γράφουμε το σύνθημα ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, και φτιάξαμε τα δικά μας πανό αφού πρώτα κατανοήσαμε το νόημα των λέξεων αυτών και γιατί το φώναζαν τότε οι φοιτητές. 

Βρήκαμε στο διαδίκτυο καλλιτέχνες που αποτύπωναν την εποχή και έστελναν μέσω των δημιουργιών τους  μυνήματα ελευθερίας και δημοκρατίας, που εμψύχωναν την σκλαβωμένη Ελλάδα. Καλλιτέχνες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Γιάννης Ρίτσος, η Μαρία Φαραντούρη, η Μελίνα Μερκούρη, ο Γιάννης Γαΐτης.  

Ο Γιάννης Γαΐτης (Αθήνα, 4 Μαρτίου 1923 – 22 Ιουλίου 1984) ήταν Έλληνας ζωγράφος, χαράκτης και γλύπτης. Είναι γνωστός για τα «Ανθρωπάκια» του, μορφές που δεν έχουν ατομικά χαρακτηριστικά και έχουν πανομοιότυπο ντύσιμο με ριγέ κοστούμι και καπέλο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μαζοποίηση του σύγχρονου ανθρώπου.^[10]

Σταθήκαμε στο έργο του “Λαθραναγνώστες ” όπου τα ανθρωπάκια  ντυμένα ομοιόμορφα με μαύρα καπέλα και ριγέ κοστούμια που υποδηλώνουν φυλακή, στέκονται λαθραία μπροστά από εφημερίδες και διαβάζουν αυτό που τους επιτρέπεται. Με αυτό το έργο ο ζωγράφος καταγγέλει με τον τρόπο του την κατάργηση της ελευθεροτυπίας την εποχή της δικτατορίας.

Δημιουργήσαμε τα δικά μας έργα όπως ο Γαΐτης και στολίσαμε τη βιβλιοθήκη της τάξης θέλοντας να δηλώσουμε ότι εμείς υπερασπιζόμαστε την ελευθερία λόγου και την ελευθεροτυπία.

Ανήμερα της επετείου στο νηπιαγωγείο υψώσαμε τις σφιγμένες γροθιές μας, τις ζωγραφίσαμε με χρώματα ελεύθερα, ζωγραφίσαμε ομαδικά και συνεργατικά τον ήλιο και γύρω κολλήσαμε τις γροθιές μας, τραγουδώντας το “όταν σφίγγουν το χέρι, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο”, σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου και μουσική Μίκη Θεοδωράκη.