Σήμερα παρακολουθήσαμε στον διαδραστικό πίνακα, διαδικτυακά στην μεγάλη τάξη, και τα δύο τμήματα, την υπέροχη μουσική παράσταση της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης “Ο Πέτρος και ο λύκος”. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με την παράσταση η οποία ήταν πραγματικά υπέροχη.
Πριν από αυτό, έγινε γνωριμία με τα μουσικά όργανα, την ορχήστρα και παίξαμε παιχνίδια αναγνώρισης ήχου, ρυθμού και μουσικών οργάνων.
Με αφορμή το μουσικό παραμύθι “Ο Πέτρος και ο Λύκος” του Prokofiev
που θα παρακολουθούσαμε ζωντανά από την Κρατική ορχήστρα Θεσσαλονίκης, γνωρίσαμε τα μουσικά όργανα της ορχήστρας. Ακούσαμε τα κρουστά και τα διακρίναμε ανάλογα με το υλικό κατασκευής τους σε ξύλινα/ δερμάτινα και μεταλλικά. Επίσης, ακούσαμε τα πνευστά και τα διακρίναμε σε ξύλινα και χάλκινα. Πειραματιστήκαμε με τους ήχους των κρουστών μουσικών οργάνων. Έπειτα, τα παιδιά σε ζευγάρια επέλεξαν από ένα μουσικό όργανο και έπαιξαν το παιχνίδι των ερωταπαντήσεων. Το ένα παιδί έπαιζε το μουσικό όργανο και το άλλο προσπαθούσε να μιμηθεί τον ίδιο ρυθμό. Ακόμη , αξιοποιώντας το διαδραστικό πίνακα παίξαμε πιάνο 🎹 .
Αφού είδαμε τα μουσικά όργανα κ εξηγήσαμε τις 3 κατηγορίες, παίξαμε το παιχνίδι αναγνώρισης των μουσικών οργάνων μέσω της αφής .
Παίξαμε κι ένα άλλο παιχνίδι αναγνώρισης της χροιάς του μουσικού οργάνου. Τα παιδιά χωρισμένα σε δύο ομάδες και καθισμένα πλάτη με πλάτη, ώστε να μην βλέπουν το ένα το άλλο, έπαιζαν τα μουσικά τους όργανα με σειρά. Όποιο παιδάκι, της άλλης ομάδας άκουγε και αναγνώριζε τον ήχο του μουσικού οργάνου που άκουγε, απαντούσε με το δικό του όργανο με τον ίδιο ρυθμό.
Οι βροχερές μέρες δημιουργούν την προσδοκία εμφάνισης του ουράνιου τόξου, του αγαπημένου όλων μας. Ήδη στην τάξη έχουμε το ουράνιο τόξο της Δημοκρατίας και η προσμονή να εμφανιστεί το αληθινό στον ουρανό. είναι πιο έντονη.
Τα παιδιά θέλησαν να φτιάξουν το δικό τους ατομικό ουράνιο τόξο. Έτσι ζωγράφισαν ένα χάρτινο πιάτο σαν ουράνιο τόξο, το δίπλωσαν στη μέση και το γέμισαν με σποράκια, φασόλια ή ρύζι, ή φακές, και αμέσως ένα αυτοσχέδιο μουσικό όργανο εμφανίστηκε!
Αυτοσχεδιάζοντας με χαρακτηριστικά του ήχου και του ρυθμού όπως το να παίζουν δυνατά- σιγά, γρήγορα- αργά, αυξομειώνοντας ταχύτητα και ένταση και χτυπώντας ρυθμικά διάφορα μουσικά σχήματα, ανακαλύψαμε ότι οι ήχοι που ακούμε μοιάζουν με τη βροχή!
Καθισμένοι κυκλικά αρχίσαμε να συνομιλούμε ρυθμικά και μελωδικά και σιγά-σιγά ένα τραγούδι γεννήθηκε. Το κάθε παιδάκι και η νηπιαγωγός ως ισότιμα μέλη του κύκλου μας χτυπώντας ρυθμικά το μουσικό του όργανο έβαλε λόγια στη μελωδία του.
Το τραγουδήσαμε πολλές φορές γιατί μας άρεσε και και σκεφθήκαμε να το ηχογραφήσουμε για να το ακούμε όποτε θέλουμε.
Για να το θυμόμαστε, θελήσαμε να ζωγραφίσει ο καθένας τα λόγια του και να τα κάνουμε βιβλίο, βρήκαμε τον τίτλο, τον γράψαμε στο εξώφυλλο το οποίο ζωγραφίσαμε ομαδικά.
Θελήσαμε να αποτυπώσουμε τη βροχή και το κάθε παιδάκι επέλεξε να φτιάξει τη δική του βροχή με διάφορα υλικά και έτσι φτιάξαμε την χαρτοβροχή, την εφημεριδοβροχή, την αμμοβροχή, την πασατεμποβροχή, την συρματοπιποβροχή, την αυτοκόλλητοβροχή, την πουπουλοβροχή, την χαρτινοβροχή!
Το Χαρούμενο Ουράνιο Τόξο είναι στο Νηπιαγωγείο μας ❤️
Όλα όσα υπάρχουν στο σύμπαν αφήνουν το αποτύπωμά τους. Είτε πραγματικά, είτε μεταφορικά.
Υπάρχουν αποτυπώματα από βήματα ζώων, ανθρώπων, αποτυπώματα από πράξεις και συμπεριφορές, αποτυπώματα από συναισθήματα, από εφευρέσεις, από δημιουργίες αλλά και από καταστροφές, ηρωικά, φιλικά, αγάπης, αποτυπώματα γεύσης, επιστημονικά, ερευνητικά, θεραπευτικά και τόσα άλλα……
Μιλώντας για τα ζώα, αναφερθήκαμε στα αποτυπώματά τους. Είναι ίδια, διαφορετικά, άλλα μεγάλα, άλλα μικρά και σκεφθήκαμε να περπατήσουμε όπως αυτά. Τότε αναδύθηκε ο προβληματισμός πώς θα γίνει αυτό. Μετά από δημιουργική διαλογική συζήτηση οδηγηθήκαμε στο να αποτυπώσουμε εμείς τα αποτυπώματα των ζώων με ρυθμό αντιστοιχίζοντας το αποτύπωμα του κάθε ζώου με ένα μοναδικό μουσικό όργανο το οποίο θα παίζει το δικό του ρυθμό με την ένταση που εμείς θα αποφασίσουμε.
Οργανώσαμε πρώτα τη μουσική μας γωνιά, θέσαμε τους κανόνες της, εκτυπώσαμε τις “παρτιτούρες”, αλλά και ζωγραφίσαμε τις δικές μας, δοκιμάσαμε μόνοι μας και όλοι μαζί δημιουργήσαμε την ορχήστρα μας!
Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Ερμής αμέσως μετά την γέννησή του σε ένα σπήλαιο της Κυλλήνης, έκλεψε κρυφά τα βόδια που πρόσεχε ο Απόλλωνας.
Βλέποντας έξω από το σπήλαιο μια χελώνα, αφαίρεσε το όστρακό της, στερέωσε πάνω του χορδές από έντερα βοδιών και έτσι κατασκεύασε την λύρα.
Όταν ο Απόλλωνας ανακάλυψε την κλοπή και παραπονέθηκε στον Δία, ο Ερμής προσέφερε την λύρα στον Απόλλωνα, ο οποίος μαγεύθηκε από τον ήχο της.
H λύρα είναι το πιο διαδεδομένο έγχορδο της αρχαίας Ελλάδας. Ένα μουσικό όργανο ιδιαίτερα δημοφιλές, που αποτελούσε το σύμβολο του Απόλλωνα. Συνδεόταν στενά με την λατρεία του Απόλλωνακαι για τον λόγο αυτόν περιβαλλόταν από μεγάλο σεβασμό.
Η λύρα δεν χρησιμοποιoύνταν σε εκδηλώσεις σε ανοιχτούς χώρους. Μπορεί να χαρακτηριστεί ως το εθνικό όργανο των αρχαίων Ελλήνων. Εξαιτίας της απλότητας στον τρόπο κατασκευής της, καθώς και της ποιότητας του ήχου της που ήταν ευγενής, διαυγής, γαλήνιος και αρρενωπός χρησιμοποιήθηκε ως κύριο όργανο της εκπαίδευσης των νέων.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
