Άρθρα κατηγορίας Κοινωνικές Δεξιότητες
Η συλλογική, ομαδική εργασία προσφέρει την ευκαιρία και τη δυνατότητα για συνεργασία, ανταλλαγή ιδεών, ανάληψη καθηκόντων, υπευθυνότητα, ενισχύει την ομαδικότητα, υποστηρίζει την αποδοχή της διαφορετικότητας, προσφέρει χαρά όταν ολοκληρώνεται ένα έργο και πολύ περισσότερο, ένα έργο που αναδύθηκε από το ενδιαφέρον των παιδιών και ολοκληρώθηκε αφού οργανώθηκε, προγραμματίστηκε και υλοποιήθηκε από τα ίδια τα παιδιά. Εργαζόμενα και συνεργαζόμενα σε μικρές αυτοσχέδιες και αυτόνομες ομάδες τα παιδιά καλλιέργησαν εκτός των άλλων μερικές κοινωνικές δεξιότητες και παρουσιάζουν το αποτέλεσμα.
Ας πούμε αυτή τη λέξη, είναι στο χέρι μας
Το παραμύθι “Ας πούμε αυτή τη λέξη” της Μαρίας Κουτσανοπούλου, 
μας ενέπνευσε και ασχολήθηκαμε δημιουργικά τις δύο τελευταίες βδομάδες.
Τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν θετικά από το παραμύθι. Συζητώντας στην ολομέλεια για τις λέξεις που μπορούμε να χρησιμοποιούμε για να βοηθάμε τους φίλους μας να αποκτούν όμορφα και θετικά συναισθήματα και εμείς να έχουμε και να προσφέρουμε ευγένεια, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι εμείς έχουμε ευθύνη για ό,τι λέμε, για ό.τι κάνουμε, για ό,τι νιώθουμε και για ό,τι σκεφτόμαστε. Δηλαδή ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ, να επιλέγουμε τη σωστή συμπεριφορά.
Καταγράψαμε και οργανώσαμε τις προτάσεις μας: να φτιάξουμε με τις παλάμες μας έναν μεγάλο παπαγάλο με τα χρώματα του ουράνιου τόξου, και να γράψουμε τις λέξεις για να τις θυμόμαστε. Πώς; να κόψουμε σε χρωματιστά χαρτιά τις σχεδιασμένες παλάμες μας και να τις κολλήσουμε στα φτερά. Πράγματι, χωρισμένοι σε 7 ομάδες σχεδιάσαμε και κόψαμε και στη συνέχεια κολλήσαμε και γράψαμε. Τον αγαπήσαμε τόσο, που συνεχώς χαϊδεύαμε τα φτερά του. Όμως η δημιουργία μας είναι μεγάλη και πρέπει να την κολλήσουμε ψηλά στον τοίχο για να τη βλέπουμε.
Περίσσεψαν πολλές παλάμες και σκεφθήκαμε πολλές ιδέες το τι θα τις κάνουμε, και μετά από ψηφοφορία, η πρόταση που συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους, ήταν να φτιάξουμε ένα μεγάλο στεφάνι και να παίζουμε με αυτό.
Στην τάξη μας ήρθαν και δύο παπαγάλοι. Ο ένας μάλιστα μιλάει και λέει ό,τι λέμε. Τους αγαπήσαμε πολύ και τους παίζουμε στα παιχνίδια μας.
Τα παιδιά στη συνέχεια, μετά από αναζήτηση στο διαδίκτυο για ιδέες πώς θα φτιάξουν έναν παπαγάλο με χέρι, επέλεξαν αυτήν την ιδέα 
και πρότειναν να ζωγραφίσουν στο χέρι τους τα χρώματα του ουράνιου τόξου και να αποτυπώσουν στο χαρτί τους φτιάχνοντας το παπαγάλο τους. Σε
Μερικά παιδιά ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ που έφτιαξαν με την παλάμη τους παπαγάλους, τους χρωμάτισαν, τους κόλλησαν σε ξυλάκι, φτιάχνοντας έτσι μαρότες κουκλοθέατρου και παίζουν. Έφτιαξαν συνεργατικά και το σκηνικό τους και παίζουν, καλλιεργώντας το λόγο τους.
Η κυρία, έγραψε σε χρωματιστά χαρτιά την κάθε λέξη που έμαθε και έλεγε ο παπαγάλος στο παραμύθι, και προσέθεσαν και άλλες, όπως συγχαρητήρια, μπράβο, ευγένεια, μαζί . Παίξαμε με τις λέξεις, και ακούγαμε το τραγούδι τα 7 ποτάμια όπως το είχαμε φτιάξει πέρυσι.
Ολοκληρώσαμε, δημιουργικά με δύο δημιουργίες: επινοήσαμε ένα ομαδικό παιχνίδι που το ονομάσαμε “το παιχνίδι του παπαγάλου” σύμφωνα με το οποίο ρένα παιδί, λέει μία λέξη και ο καθένας με τη σειρά του την επαναλαμβάνει. Πριν τελειώσουν όλα τα παιδιά ο πρώτος λέει και μία δεύτερη λέξη και μια τρίτη κλπ και πρέπει οι υπόλοιποι να τις θυμόμαστε για να τις επαναλαμβάνουμε. Διασκεδάζουμε πολύ όταν το παίζουμε αν και συχνά μπερδευομαστε, γελάμε και πάμε από την αρχή.
Η δεύτερη δημιουργία μας είναι ένα τραγούδι. Την ώρα του μεσημεριανού φαγητού προέκυψε. Συνθέσαμε τους στίχους, βρήκαμε ρυθμό και μελωδία. Το μάθαμε, το τραγουδάμε, το ενορχηστρώσαμε με τα μουσικά όργανα της τάξης μας και σας το παρουσιάζουμε.
Τα χέρια βοηθάνε
Τα χέρια μας, βοηθάνε
Τα χέρια μας είναι τα εργαλεία μας για να κάνουμε ένα σωρό πράγματα. Επίσης είναι στα χέρια μας η δυνατότητα να βοηθούμε, να υποστηρίζουμε, να στηρίζουμε, να προσφέρουμε, να φέρνουμε ειρήνη, να κάνουμε ένα σωρό όμορφες πράξεις.
Διαβάσαμε το παραμύθι”Τα χέρια δε χτυπάνε, τα χέρια αγαπάνε” της Μαρίας Κουτσανοπούλου.
Συζητήσαμε για την χρησιμότητα των χεριών μας, σχεδιάσαμε, κόψαμε και ζωγραφίσαμε, συνεργατικά, τα δικά μας χέρια.
Ακούσαμε το “υπάρχουν χέρια”
και καταλήξαμε στο ότι τα χέρια είναι για να βοηθάμε.
Έτσι προέκυψαν οι ομάδες εργασίας μας με τα παιδιά να επιλέγουν ποια μέρα θα ήθελαν να είναι βοηθοί της τάξης και τα “χεράκια μας” να στολίζουν τον πίνακα μας!
Πρωτομαγιά ΜΑΖΙ
ΜΑΖΙ, σαν τα λουλούδια πλάι- πλάι, πρωτομαγιάτικο στεφάνι!
Η φετινή βδομάδα της Πρωτομαγιάς μάς βρήκε όλους ΜΑΖΙ. Οι φίλοι μας από το γειτονάκι Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Ερμούπολης ήρθαν στο Νηπιαγωγείο μας και όλοι μαζί, ΣΑΝ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΛΑΙ ΠΛΑΙ,
συνθέσαμε τα στεφάνια μας.
Στη συνέχεια σε μικρές ομάδες φυτέψαμε όλοι ΜΑΖΙ παρέα και συνεργατικά, όμορφα λουλούδια σε γλάστρες και τα στολίσαμε στα παράθυρα του Ειδικού Σχολείου.
Ακούσαμε και είδαμε το υπέροχο παραμύθι της Πρωτομαγιάς.
Και επειδή αγαπάμε, προσέχουμε και φροντίζουμε το περιβάλλον, τη Γη μας, χειροτεχνήσαμε ευχολουλούδια ανακυκλώνοντας τις πασχαλιάτικες αυγοθήκες που είχαμε στο νηπιαγωγείο. Η οικολογική μας συμπεριφορά είναι συνειδητή.
Φυσικά, μάθαμε και για την Εργατική Πρωτομαγιά. Είδαμε στο διαδίκτυο φωτογραφικό υλικό από τους εργάτες που εργάζονταν από το βαθύ ξημέρωμα μέχρι το βράδυ, τις δύσκολες συνθήκες που εργάζονταν και τον αγώνα τους για το οκτάωρο. Σεβόμαστε και τιμούμε κάθε Πρωτομαγιά γιατί σε αυτούς χρωστάμε το ότι τόσα χρόνια τώρα έχουμε κατακτήσει το δικαίωμα στην οκτάωρη εργασία.
Ευχόμαστε ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ 
ΜΑΖΙ: Σύμπραξη με το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Ερμούπολης
Εγώ κι εσύ ΜΑΖΙ
Συνεχίζοντας το πρόγραμμα σύμπραξης με τα παιδιά και τις δασκάλες του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Ερμούπολης, ΜΑΖΙ ανταλλάξαμε επισκέψεις, επισκεφθήκαμε τις τάξεις τους, μας υποδέχθηκαν θερμά, ΜΑΖΙ συνθέσαμε, παίξαμε, δημιουργήσαμε, φτιάξαμε λαμπάδες για το Πάσχα, χάρτινο στεφάνι με αυγά, λαγουδάκια με το αποτύπωμα των χεριών μας και όλα αυτά πάντα στο πνεύμα της ανακύκλωσης. Παίξαμε ομαδικά παιχνίδια στην αυλή τους ζ μαζέψαμε αγριολουλουδάκια και συνθέσαμε την αφίσα μας, αγκαλιαστήκαμε όλοι ΜΑΖΙ και ανταλλάξαμε πασχαλιάτικες ευχές αγάπης. 
ΜΑΖΙ: Σύμπραξη με το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Ερμούπολης
ΜΑΖΙ
Γειτονάκι αγαπημένο είναι το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Ερμούπολης με το οποίο μοιραζόμαστε την κοινή αυλή.
ΜΑΖΙ! Χωρίς κάγκελα, χωρίς όρια, συνυπάρχουμε, παίζουμε. Καθημερινά ανταλλάζουμε χαμογελαστές καλημέρες.
Στη βάση αυτή, τα δύο σχολεία, αποφασίσαμε να πλαισιώσουμε μία συνεργασία στοχοπροσηλωμένη στην Αποδοχή της Διαφορετικότητας, στη Συνεργασία, στην Καλλιέργεια Κοινωνικών Δεξιοτήτων, στον Σεβασμό στην Μοναδικότητα, στην Ενσυναίσθηση, στην Υποστήριξη, στην Αλληλοβοήθεια, και θα συμπράτουμε κάθε βδομάδα, από τον Μάρτιο ως τον Ιούνιο, παίζοντας, γελώντας συνεργαζόμενοι, δημιουργώντας και αναπτύσσουμε σχέσεις και καλλιεργώντας θετικά συναισθήματα αμφότεροι.
6 Μαρτίου: Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού
Η πασχαλίτσα με τη μία κουκκιδίτσα
Στο Νηπιαγωγείο μας έχουμε καταφέρει να νιώθουμε και να είμαστε ισότιμα μέλη ομάδας συνεργασίας, αποδοχής, φιλίας, που σκοπό έχει την προσπάθεια να κάνουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας.
Γονείς, εκπαιδευτικοί και συνεργάτες, καθημερινά μοχθούμε από το πόστο μας για έχουμε ένα σχολείο όπου τα παιδιά θα παίζουν, και θα μαθαίνουν σε ένα περιβάλλον ασφαλές και καθαρό, σε κλίμα συναισθηματικά ζεστό, φροντίδας, ενθάρρυνσης, που σέβεται την ιδιαιτερότητα και την μοναδικότητα, με προγράμματα που καλλιεργούν και ενισχύουν την αυτονομία, την αυτοπεποίθηση, μαθαίνοντας και καλλιεργώντας δεξιότητες κοινωνικές όπως τη φιλία, την αλληλοβοήθεια, τον αλτρουισμό, την αλληλοβοήθεια,την αλληλουποστηριξη, τον σεβασμό,την αγάπη.
Η κυρία Άννα, υπεύθυνη για την καθαριότητα του νηπιαγωγείου μας καθημερινά, θέλησε να δωρίσει στα παιδιά που την αγαπούν και τα αγαπά, ένα παραμύθι με θέμα τη φιλία, την αποδοχή της διαφορετικότητας, τον σεβασμό στην μοναδικότητα, τη φιλία, με τίτλο “η πασχαλίτσα με τη μία κουκκιδίτσα” του Ευγένιου Τριβιζά.
Προσκαλέσαμε την κυρία Άννα, να μας αφηγηθεί η ίδια το παραμύθι κι εκείνη το δέχθηκε με χαρά.
Την Δευτέρα 6 Μαρτίου, ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού, καθώς το θέμα της ιστορίας, άπτεται του περιεχομένου της Ημέρας, επισκέφθηκε το νηπιαγωγείο και μας διηγήθηκε το παραμύθι.
Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν από την ιστορία και στη συνέχεια ζωγράφισαν τις εντυπώσεις τους από αυτήν στο χαρτί, γύρω από μία πασχαλίτσα που χειροτέχνησε η κυρία Άννα.
Στο τέλος, η κυρία Άννα προσέφερε δωράκι σε κάθε παιδάκι, μία σοκολατένια πασχαλίτσα με πολλές κουκκιδίτσες που χειροτέχνησε η ίδια με πολλή αγάπη
και τα παιδιά της χάρισαν μία ευχαριστήρια κάρτα που χειροτέχνησαν με αγάπη συνεργαζόμενα στην ομαδική κατασκευή τους.
Σε ευχαριστούμε κυρία Άννα Πρίντεζη και χαιρόμαστε πολύ που είσαι μέλος της ομάδα μας.
Χιονισμένα τοπία, οι αφράτοι χιονάθρωποι και οι γλυκές ζωγραφιές
Τα χιονισμένα τοπία, οι αφράτοι χιονάθρωποι και οι γλυκές ζωγραφιές
Επιτέλους ο Χειμώνας φανερώθηκε και στη Σύρο, και παρόλο που ήρθε φουντωμένος, κρύος και παγερός, όπως σε όλη την Ελλάδα, το χιόνι δεν μας το έφερε.
Με απόφαση του Δημάρχου, έκλεισαν δύο μέρες όλα τα σχολεία στη Σύρο, μείναμε στο σπίτι να ζεσταθούμε λαχταρώντας να δούμε το χιόνι, να το πιάσουμε, να παίξουμε, να χιονοπολεμήσουμε, να δημιουργήσουμε.
Όμως εμείς, στο νηπιαγωγείο, εφευρετικοί, δραστήριοι, με δημιουργική φαντασία και ενεργητική σκέψη, ψάξαμε στο διαδίκτυο, στα βιβλία, στα παραμύθια, στις ειδήσεις και είδαμε και μάθαμε για το χιόνι και στη συνέχεια αποτυπώσαμε εικαστικά με ποικίλα υλικά και τεχνικές το χιόνι που τόσο αγαπάμε, γιατί παιδί και χιόνι σημαίνει απέραντο παιχνίδι, απέραντη χαρά!
Μάθαμε τις ιδιότητες του χιονιού, το χρώμα του, το σχήμα του, πώς δημιουργείται, από τι είναι φτιαγμένο, σε ποιες θερμοκρασίες μπορούμε να έχουμε χιόνι, ποιες περιοχές της Γης έχει πάντα χιόνι, ποια ζώα αγαπούν και ζουν στο χιόνι, υπάρχουν άνθρωποι που ζουν στο χιόνι;, ποια παιχνίδια παίζουμε με αυτό, τα συναισθήματά μας για το χιόνι.
Είδαμε τοπία με χιόνι, φωτογραφίες, πίνακες ζωγράφων και βίντεο, πήραμε ιδέες και μετά με το άσπρο χαρτί Α4, αφού το σκίσαμε προσεκτικά και λίγο λίγο με τα δακτυλάκια μας, εξασκώντας τη λεπτή κινητικότητα, δημιουργήσαμε ένα χώρο χιονιού τον οποίο κολλήσαμε σε σκουρόχρωμο χαρτόνι κάνσον. 
Στη συνέχεια, ζωγράφισε ο καθένας μας στο χιονισμένο τοπίο του αυτό που ήθελε και στο τέλος με μπατονέτες και άσπρη τέμπερα ζωγραφίσαμε το χιόνι με τελίτσες ή με σπείρες.
Πώς όμως θα έχουμε χιόνι στο νηπιαγωγείο για να παίξουμε; Πειραματιστήκαμε με σόδα και γαλάκτωμα μαλλιών και ΝΑΤΟ ΤΟ ΧΙΟΝΙ! 
Άσπρο, αφράτο και μαλακό αλλά όχι παγωμένο.
Έτσι φτιάξαμε τι δικό μας χιονάνθρωπο και τον πήραμε σπίτι.
Όμως ο Αντώνης έφτιαξε με το χιόνι μας ένα ηφαίστειο και ο άλλος ο Αντώνης έφτιαξε δύο βουνά με γέφυρα. Χαιρόμαστε πολύ που ο καθένας μας δημιουργεί με τον δικό του τρόπο το μοναδικό του έργο! 
Ποια γεύση έχει το χιόνι; Τι είναι άσπρο όπως το χιόνι; Είναι αλμυρό, γλυκό, πικρό, ξινό; Δεν μπορούμε να δοκιμάσουμε το χιόνι αφού δεν έχουμε χιόνι, μπορούμε όμως να σκεφθούμε τα συναισθήματα που μας προκαλεί. Τα παιδιά απάντησαν ότι το χιόνι τους δίνει χαρά, γέλιο, είναι μαλακό και γλυκό, είναι τρυφερό και λιώνει και αυτό τα κάνει να νιώθουν προστασία για αυτό. Στην συζήτηση της ολομέλειας, τα παιδιά κατέληξαν ότι το χιόνι σίγουρα δεν είναι πικρό, ούτε ξινό, ούτε αλμυρό γιατί έμαθαν από τις ειδήσεις ότι το αλάτι λιώνει το χιόνι, ΑΡΑ ΤΟ ΧΙΟΝΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΓΛΥΚΟ! Το επόμενο συμπέρασμα είναι ότι η ζάχαρη είναι και άσπρη και γλυκιά σαν το χιόνι. Έτσι, σκέφθηκαν ότι όπως κάναμε τους αλμυρούς αριθμούς να κάνουμε τις ΓΛΥΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ. 
Ζωγραφίσαμε και με τη ζάχαρη 
αλλά και μέσα στη ζάχαρη. 
Μας άρεσε τόσο πολύ που μετά σκεφθήκαμε πώς να έχουμε γλύκα στη ζωή μας και στη συμπεριφορά μας. Παίξαμε θεατρικό παιχνίδι με γλυκές συμπεριφορές και λογάκια ως εξής: το κάθε παιδάκι ήταν ένα μικρό σποράκι. Για να φυτρώσει χρειάζεται το νερό της γλυκιάς συμπεριφοράς και τα γλυκά λογάκια. Εμείς οι άλλοι λέγαμε στο σποράκι γλυκές αλλά αληθινές γλυκές κουβέντες για να φυτρώσει και να γίνει ένα όμορφο λουλούδι, όπως “είσαι όμορφη”, “ζωγραφίζεις ωραία”, “είσαι καλός φίλος”, “έχεις ωραίες ιδέες”, “χαίρομαι να παίζουμε μαζί”…..
Είμαστε όλοι ένας πανέμορφος κήπος!
Φιλία
Τα κορίτσια και τα αγόρια με τα μπαλόνια
Η κοινωνικοποίηση των παιδιών στο νηπιαγωγείο είναι ο πρώτος σκοπός μας. Η ανάπτυξη και η καλλιέργεια των κοινωνικών δεξιοτήτων είναι από τους πλέον σημαντικούς στόχους μας. Η αποδοχή του άλλου, ο σεβασμός στην διαφορετικότητα, η συνεργασία, η συντροφικότητα μέσα στην ομάδα είναι μερικά από τα στοιχεία που αναπτύσσουν και καλλιεργούν σχέσεις Φιλίας.
Από τις πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο, κάθε χρόνο, το μέλημά μας είναι να δημιουργήσουμε κλίμα αποδοχής, ασφάλειας, σεβασμού, χαράς, συνεργασίας μέσα στην ομάδα ώστε να δεθούν τα παιδιά μεταξύ τους ώστε η Φιλία να μπορεί να ανθίσει. Κάθε μέρα τα προσκαλούμε με το τραγούδι “ελάτε να γίνουμε φίλοι”.
Πιανόμαστε σφιχτά και ζεστά από τα χεράκια μας και τραγουδώντας, χορεύουμε όλοι μαζί προσπαθώντας να συντονιστούμε και να υποστηρίζει το ένα παιδί το άλλο ώστε όλοι να νιώθουμε μέσα μας ασφάλεια και αποδοχή από την ομάδα.
Στο πλαίσιο αυτό, διαβάσαμε ένα υπέροχο παραμύθι που έγραψαν παιδιά του Ειδικού Νηπιαγωγείου Κωφών και Βαρηκόων Αργυρούπολης σε συνεργασία με τα παιδιά του 1ου Νηπιαγωγείου Ελληνικού με τίτλο το “Το κορίτσι με τα μπαλόνια”.
Η ιστορία αναφέρεται στην επικοινωνία ενός κωφού κοριτσιού που έπαιζε μόνο του με μπαλόνια και ενός αγοριού που έπαιζε μόνο του στο μπαλκόνι. Τα δύο παιδιά ανέπτυξαν μία επικοινωνία με μπαλόνια και με τη νοηματική γλώσσα και κατάφεραν να δημιουργήσουν μία δυνατή ΦΙΛΙΑ μεταξύ τους. Μία σχέση που έχει αποδοχή, σεβασμό, φροντίδα, νοιάξιμο, αυταπάρνηση, αγάπη.
Τα παιδιά μας, εντυπωσιάστηκαν και συγκινήθηκαν, θαύμασαν και θέλησαν να φτιάξουμε κι εμείς μπαλόνια. Τα μπαλόνια της Φιλίας μας. Όντως, το κάθε παιδάκι διάλεξε το χρώμα που ήθελε να έχει το μπαλόνι του, το έκοψε και πάνω του ζωγράφισε το δικό του μήνυμα Φιλίας και από τις δύο πλευρές, το παρουσίασε στην ομάδα και στο τέλος τα κρεμάσαμε για να τα βλέπουμε και να χαιρόμαστε. 
Εννοείται, ότι φουσκώσαμε μπαλόνια, παίξαμε μαζί τους. Σε υφάσματα τοποθετήσαμε από ένα μπαλόνι και συνεργατικά και συντονισμένα προσπαθήσαμε να κάνουμε το μπαλόνι να χορέψει χωρίς όμως να μας πέσει. Φυσικά και έπεσε, φυσικά και τα ΚΑΤΑΦΈΡΑΜΕ γιατί όλοι μαζί προσπαθήσαμε να συνεργαστούμε και να συντονιστούμε ώστε να προστατέψουμε το μπαλόνι από την πτώση και γίναμε τα κορίτσια και τα αγόρια με τα μπαλόνια της Φιλίας!
Ένα μελωδικό παραμυθοτράγουδο για μπαλόνια και φιλία που ακούσαμε από το διαδίκτυο,
μας ενέπνευσε να παίξουμε ένα παιχνίδι στην αυλή, όπου η μάγισσα κυνηγούσε τα μπαλόνια να τα σκάσει αλλά αυτά, πιο έξυπνα της ξέφευγαν. Και αν έπιανε κάποιο τότε όλα μαζί με έξυπνο τρόπο το ελευθέρωναν.
Αποφασίσαμε να φτιάξουμε τις ομάδες εργασίας μας σε μπαλόνια και να τις λέμε μπαλονοομάδες.
