2ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗΣ ΣΥΡΟΥ

Σαλιγκάρι αγαπημένο

Σαλιγκάρι αγαπημένο

Φθινόπωρο, βροχή, σαλιγκάρι! Κάθε φορά, κάθε χρόνο, τα αγαπημένα μας εμφανίζονται, επισκέπτονται την αυλή μας γοητεύοντας τα παιδιά με την υπομονή, την επιμονή, την ηρεμία, την προσήλωση στον στόχο τους αλλά και με την ομορφιά του κελύφους τους και τα ίχνη που αφήνουν στη διαδρομή τους που συχνά μοιάζουν σαν ζωγραφιά.

Την βδομάδα που μας πέρασε το σαλιγκάρι ήταν το θέμα και των δύο τμημάτων του Νηπιαγωγείου μας. Βγήκαμε στην αυλή μας να συλλέξαμε σαλιγκάρια.

Ανατρέξαμε στο διαδίκτυο για πληροφορίες, εικόνες, αινίγματα, ιστορίες, παραμύθια, τραγούδια.

Πλουτίσαμε τις βιβλιοθήκες στις τάξεις μας με σχετικά βιβλία. Διαβάσαμε το παραμύθι: ” Ο Τομ το Σαλιγκάρι”

και μετά ζωγραφίσαμε τις εντυπώσεις μας.

Ψαξαμε και βρήκαμε εικαστικούς καλλιτέχνες που το σαλιγκάρι τους ενέπνευσε να δημιουργήσουν. Μας άρεσε πολύ ο πίνακας της ζωγράφου Τζόρτζια Ο’ Κιφ, και τον αποτυπώσαμε με τον δικό μας τρόπο.

Ανατρέξαμε στην Ελληνική Μυθολογία και μάθαμε πώς ο Δαίδαλος με ένα σαλιγκάρι έλυσε έναν γρίφο. https://el.m.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%82

Φυσικά μάθαμε και την ιστορία του Δαιδάλου και του Ικάρου

και την αποτυπώσαμε εικαστικά.

Ευχαριστηθήκαμε όταν πλάσαμε με πλαστελίνη τα δικά μας μοναδικά, ξεχωριστά σαλιγκάρια.

Ενθουσιαστήκαμε όταν φτιάξαμε με χαρτοπετσέτα το κέλυφος σαλιγκαριού, όταν σχεδιάσαμε και κόψαμε το σώμα του και όταν κατασκευάσαμε το κήπο του. Ατομικά και ομαδικά.

Απολαύσαμε όταν μάθαμε ένα αίνιγμα με το σαλιγκάρι. Και το ζωγραφίσαμε και το τραγουδήσαμε! https://youtube.com/shorts/RJxfBuCTng8?feature=share

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ: Ο Πολυμήχανος Οδυσσέας

Το μυαλό του πολυμήχανου Οδυσσέα

Το στοιχείο που εντυπωσίασε από την ιστορία του Οδυσσέα είναι το μυαλό του όταν συλλογίστηκε ότι θα κερδίσουν τους Τρώες με την πονηριά και σκέφθηκε την κατασκευή του Δούρειου Ίππου.

Θυμηθήκαμε επίσης ότι ο Οδυσσέας με την πονηριά του κατάφερε να αποκαλυφθεί ο Αχιλλέας και τον έπεισε να λάβει μέρος στον Τρωικό πόλεμο.

Αναρωτηθήκαμε πώς είναι το μυαλό μας που λέγεται και εγκέφαλος και πώς σκέφτεται και με αναζήτηση στο διαδίκτυο είδαμε εικόνες και βίντεο και μάθαμε πολλά.

Ο εγκέφαλος αποτελεί το σπουδαιότερο και μεγαλύτερο τμήμα του κεντρικού νευρικού συστήματος. Βρίσκεται εντός του εγκεφαλικού κρανίου και περιβάλλεται από τρεις προστατευτικούς υμένες, τις μήνιγγες. Αποτελείται από δύο ημισφαίρια τα οποία χωρίζονται μεταξύ τους από την επιμήκη σχισμή. Από την κάτω επιφάνεια του εγκεφάλου εκφύονται οι εγκεφαλικές συζυγίες ή νεύρα και ξεκινά ο νωτιαίος μυελός. Η βάση του εγκεφαλικού κρανίου έρχεται σε σχέση με την κάτω επιφάνεια του εγκεφάλου και διαθέτει αντίστοιχα τρήματα για την δίοδο των κρανιακών νεύρων και του νωτιαίου μυελού. Από τα τρήματα αυτά περνούν επίσης τα διάφορα αγγεία για την αιμάτωση του εγκεφάλου. Η άνω και οι πλάγιες επιφάνειες του εγκεφάλου αποτελούν τον εγκεφαλικό φλοιό και έρχονται σε σχέση με τον θόλο του κρανίου. Ο εγκέφαλος αποτελείται από νευρώνες, οι οποίοι δέχονται, επεξεργάζονται και μεταβιβάζουν ερεθίσματα. Εξειδικευμένες περιοχές του εγκεφάλου, τα κέντρα, είναι υπεύθυνες για τις αισθήσεις, την αντίληψη, τον έλεγχο και το συντονισμό των μυικών κινήσεων και τις ανώτερες πνευματικές λειτουργίες . Στον εγκέφαλο εντοπίζονται επίσης κέντρα και νευρικές οδοί, που σχετίζονται με τη ρύθμιση της δραστηριότητας των σπλάχνων.Ο εγκέφαλος χωρίζεται ανατομικά σε τρεις περιοχές οι οποίες είναι τα εγκεφαλικά ημισφαίρια, το στέλεχος και την παρεγκεφαλίδα. Ο εγκέφαλος αντιπροσωπεύει περίπου το 2% του βάρους ενός ατόμου αλλά χρησιμοποιεί το 20% του οξυγόνου και των θερμίδων του.

Σκεφθήκαμε τότε να ζωγραφίσουμε το πολυμήχανο μυαλό του Οδυσσέα και τις σκέψεις του, αφού προηγουμένως μάθαμε την ιστορία του.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ: Ο Δούρειος Ίππος

Το δώρο των Αχαιών

Ο δούρειος ίππος (δούρειος=ξύλινος) στην ελληνική μυθολογία είναι κατασκευή εμπνευσμένη από τον Οδυσσέα, ένα ξύλινο άλογο-κρύπτη. Σκοπός του Οδυσσέα ήταν να παραπλανηθούν οι Τρώες και να το εκλάβουν ως δώρο και ως δείγμα καλής θελήσεως και ειρήνης από τους Αχαιούς. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια κατασκευή που έκρυβε εντός της τους σημαντικότερους αρχαίους Έλληνες ήρωες. Εκείνοι, μετά την είσοδο του ίππου στην Τροία, βγήκαν από αυτόν και άνοιξαν τις πύλες στους υπόλοιπους, προκειμένου να ξεκινήσει η λεηλασία της πόλης.

Τα παιδιά κατασκεύασαν τον δικό τους Δούρειο Ίππο και στη συνέχεια αποτύπωσαν στο χαρτί τις εντυπώσεις τους .

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ: Η Ασπίδα του Αχιλλέα

Η ασπίδα του Αχιλλέα

Η «Ασπίδα του Αχιλλέα» είναι η ασπίδα που χρησιμοποίησε ο Αχιλλέας για να πολεμήσει τον Έκτορα, και περιγράφεται στην Ιλιάδα του Ομήρου (ραψωδία Σ΄, στίχους 478-608). Στο έπος, ο Αχιλλέας έχει χάσει την πανοπλία του μετά τον δανεισμό της στον σύντροφό του, τον Πάτροκλο. Ο Πάτροκλος έχει σκοτωθεί στη μάχη από τον Έκτορα, ο οποίος πήρε τα όπλα του ως λάφυρα. Η μητέρα του Αχιλλέα, η Θέτις, ζητάει από τον θεό Ήφαιστο να σφυρηλατήσει μια καινούργια πανοπλία για τον γιο της.

Ο Όμηρος δίνει μια λεπτομερή περιγραφή των εικόνων που κοσμούν τη νέα ασπίδα, έργο του Ηφαίστου. Ξεκινώντας από το κέντρο της ασπίδας κινείται προς τα έξω, από κύκλο σε κύκλο, και η ασπίδα περιγράφεται ως εξής:

Η γη, ο ουρανός και θάλασσα, ο ήλιος, το φεγγάρι και οι αστερισμοί (484-89)^[3]

“Δύο όμορφες πόλεις γεμάτες από ανθρώπους”: στη μία, ένας γάμος και μια δίκη λαμβάνουν μέρος (490-508), ενώ η άλλη, πολιορκείται από δύο στρατούς, όπου η ασπίδα δείχνει μια ενέδρα και μια μάχη (509 – 540)

Ένα πεδίο που επανακαλλιεργείται για τρίτη φορά (541-549).

Την ιδιοκτησία ενός βασιλιά, όπου η συγκομιδή του αποκομίζεται (550-560).

Ένα αμπέλι που άνθρωποι μαζεύουν σταφύλια (561-572).

Μια «αγέλη κερασφόρων ζώων με ίσια κέρατα». Ο ταύρος που είναι μπροστά έχει δεχθεί επίθεση από ένα ζευγάρι άγρια λιοντάρια και οι βοσκοί με τα σκυλιά τους, προσπαθούν να τα διώξουν μακριά (573-586).

Μια εικόνα από μια φάρμα προβάτων (587-589).

Μία σκηνή χορού, όπου νέοι άνδρες και γυναίκες χορεύουν (590-607).

Το μεγάλο ρεύμα του Ωκεανού (607-608).[4]

Συζητήσαμε στην τάξη τι σημαίνει ΑΔΠΙΔΑ, ποιοι, πότε και γιατί την χρησιμοποιούσαν τα παλαιότερα χρόνια οι άνθρωποι και σε ποιες συνθήκες. Αναρρωτηθήκαμε αν στην σημερινή εποχή έχουμε ασπίδες, τι είδους, και πώς τις χρησιμοποιούμε.

Καταλήξαμε ότι μπορούμε να έχουμε την προσωπική μας ασπίδα προστασίας. Όμως είναι διαφορετική. Η ασπίδα μας είναι το μυαλό μας και οι σκέψεις του.

Θωρακίζουμε τον εαυτό μας, προσέχουμε την συμπεριφορά μας, υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους όταν “βλέπουμε” άσχημες και κακές συμπεριφορές όπως φωνές, άσχημες κουβέντες, ξύλο, βία, κοροϊδία, αποκλεισμό και αποφασίσαμε να συνεργαστούμε σε μικρές ομάδες και να φτιάξει η κάθε μία ομάδα μία ασπίδα που το χαρακτηριστικό της θα είναι τα χέρια που προσφέρουν και προστατεύουν.

Σε δύο μικρές ομάδες, τα παιδιά συναποφάσισαν να δημιουργήσουν τις ασπίδες του νηπιαγωγείου. Συναποφάσισαν για το χρώμα, το σχήμα και το περιεχόμενο της ασπίδας. Η μία ομάδα σε στρογγυλή ασπίδα ζωγράφισε το χέρι της προσφοράς, της προστασίας και της βοήθειας. Η άλλη ομάδα ζωγράφισε σε σχήμα ρόμβου το χέρι της προστασίας, τα μάτια που βλέπουν τα άσχημα και ειδοποιούν και το στόμα που ξέρει να λέει μόνο όμορφες κουβέντες! Στο τέλος, τα παιδιά ονομάτισαν τις ασπίδες. ΟΙ ΑΣΠΙΔΕΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ γιατί αγάπη σημαίνει προσφορά, φροντίδα, βοήθεια, προστασία και τις αναρτήσαμε σε τοίχο ώστε να τις βλέπουμε καθημερινά και να θυμόμαστε.

Ολοκληρώνοντας, το κάθε παιδάκι έφτιαξε την προσωπική του Ασπίδα όπως αυτή του Αχιλλέα. Σε πέντε κύκλους το καθένα ζωγράφισε αυτά που ήθελε να το προστατεύουν και να το θωρακίζουν από κάθε κακό αλλά και να μάχεται για το καλό.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ: Αχιλλέας

Ο Αχιλλέας, ο Ατρόμητος Ήρωας

Ο ήρωας Αχιλλέας είναι ο επόμενος ήρωας για τον οποίο τα παιδιά έδειξαν έντονο ενδιαφέρον. Ανατρέχοντας στα βιβλία της βιβλιοθήκης μας αλλά και στο διαδίκτυο έμαθαν την ιστορία του και τελικά θέλησαν να αποτυπώσουν με ζωγραφική ό,τι τα εντυπωσίασε.

Στην ελληνική μυθολογία, ο Αχιλλέας, γιος του Πηλέα και εγγονός του Αιακού ( Αχιλλέας Πηλείδης ή Αιακίδης) ήταν ο μεγαλύτερος και ο κεντρικός αλλά και ο γενναιότερος ήρωας της Ιλιάδας του Ομήρου. Ο θυμός/μήνις του Αχιλλέα, αποτελεί το κύριο θέμα του έπους του Ομήρου, Ιλιάδα.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ: Μήλον της Έριδος, Πάρις και Ωραία Ελένη

Το μήλον της Έριδος και η αρπαγή της Ωραίας Ελένης

Στην αναδυόμενο σχέδιο εργασίας “Οι ήρωες της Ελληνικής Μυθολογίας”, φθάσαμε στον Αχιλλέα. Όμως πρέπει να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αρχίζουμε λοιπόν από τους γάμους των γονέων του Αχιλλέα (Πηλέα και Θέτιδος) στον οποίο όμως δεν προσκλήθηκε η Έριδα…..

Η Έριδα (αρχ. Ἔρις) ήταν θεότητα της αρχαιότητας. Ήταν κόρη της Νυκτός και θεά της ζήλιας, της διχόνοιας, του τσακωμού και του καυγά. Κατά άλλους ήταν αδελφή τού Άρη. Παριστάνεται συνήθως να κουτσαίνει ή να καμπουριάζει, εκτός όταν σπέρνει τα ζιζάνια, οπότε ομορφαίνει και παίρνει καλό παρουσιαστικό, όπως μας λέει ο Όμηρος στην Ιλιάδα.

Όταν οι θεοί δεν την κάλεσαν στον γάμο του Πηλέα και της Θέτιδος, αυτή από θυμό άφησε με τρόπο ένα χρυσό μήλο, το κατόπιν γνωστό και ως «μήλο της Έριδος», να κατρακυλήσει ώστε να το δουν οι καλεσμένοι θεοί και να το ζηλέψουν. Το μήλο αυτό έφερε την επιγραφή «τῇ καλλίστῃ«, δηλαδή (αφιερωμένο …) στην ομορφότερη ( … θεά). Ήταν φυσικό λοιπόν οι τρεις παρευρισκόμενες θεές, η Ήρα, η Αθηνά και η Αφροδίτη να διεκδικήσουν το μήλο, η κάθε μία για τον εαυτό της. Είδε ο Δίας τον τσακωμό και είπε στον Ερμή να τις πάει γρήγορα στον Πάρη για να διαλέξει αυτός, τρόπον καλλιστειών, ποια θα πάρει το μήλο. Έτσι και έγινε. Για να τον καλοπιάσει, η Αθηνά του έταξε πνευματική σοφία, και η Ήρα δύναμη σωματική. Η Αφροδίτη όμως του έταξε την ωραία Ελένη, την πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου. Ο Πάρης, μην ξέροντας ότι η ωραία Ελένη ήταν γυναίκα του Μενελάου, έδωσε το μήλο στην Αφροδίτη. Με την αρπαγή της Ελένης από τον Πάρη άρχισε λοιπόν κατά τον μύθο ο Τρωικός πόλεμος και η Έρις πέτυχε αυτό που ήθελε.

και

Τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν από την ιστορία και ακολούθησε συζήτηση για τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς των ηρώων αλλά και για τα συναισθήματά τους. Στη συνέχεια θέλησαν να δραματοποιήσουν την ιστορία και τέλος να ζωγραφίσουν τις εντυπώσεις τους.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ: Η Αργοναυτική Εκστρατεία

Ο Ιάσονας, η Αργώ και η Αργοναυτική Εκστρατεία

Ο Φρίξος, η Έλλη, το Χρυσόμαλλο Κριάρι, ο Ελλήσποντος, το Πήλιο, η Ιωλκός, ο Ιάσονας, η Αργώ, η Αργοναυτική Εκστρατεία, οι Αργοναύτες, το Χρυσόμαλλο Δέρας είναι όλα αυτά με τα οποία ασχοληθήκαμε σε διάστημα δύο εβδομάδων και μάθαμε τόσα πολλά άλλα και φτιάξαμε άλλα τόσα, παίξαμε δικά μας παιχνίδια, κινητικά, γνώσεων και ομαδικά, δραματοποιήσαμε την ιστορία, κατασκευάσαμε κατασκευές μεγάλες, μικρές, με πολλά και ποικίλα υλικά και τεχνικές, γνωρίσαμε και αναγνωρίσαμε στον χάρτη πόλεις, περιοχές, θάλασσες, διαδρομές, συναισθήματα, συμπεριφορές, πλουτίσαμε το λεξιλόγιό μας, ζωγραφίσαμε, γράψαμε, αντιγράψαμε, διαβάσαμε, ανατρέξαμε σε πηγές όπως τα βιβλία μας και το διαδίκτυο και τελικά αγαπήσαμε πολύ όλο αυτό που κάναμε!

Η ιστορία αρχίζει με τον μύθο του Φρίξου και της Έλλης την οποία μπορούμε να διαβάσουμε πατώντας πάνω στον σύνδεσμο https://el.m.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%81%CE%AF%CE%BE%CE%BF%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%88%CE%BB%CE%BB%CE%B7 ή να δούμε το παρακάτω βίντεο

Στη συνέχεια, με έμπνευση τον πίνακα με μικτές τεχνικές απεικονίσαμε το στιγμιότυπο της πτώσης της Έλλης στον Ελλήσποντο.

Ας μάθουμε τώρα την ιστορία του Ιάσονα διαβάζοντας στον σύνδεσμο https://el.m.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%AC%CF%83%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%82 ή μπορούμε να δούμε το βίντεο

Τότε σκεφθήκαμε να μάθουμε πώς ήταν η ΑΡΓΩ,

πώς κατασκευάστηκε και με ποια υλικά

και θελήσαμε να κατασκευάσουμε τη δική μας ΑΡΓΩ με πηλό, ξύλο και χαρτί.

Με την Αργώ μας μπήκαμε στη θάλασσα και αρχίσαμε τα ταξίδια.

Συνεργατικά, στις ελεύθερες δραστηριότητες, με ποικίλα υλικά από την τάξη όπως τουβλάκια, κορίνες, ράβδους. μαξιλαράκια, υφάσματα, χαρτιά, συνθέσαμε την δική μας μεγάλη ΑΡΓΩ, μπήκαμε μέσα και ξεκινήσαμε το ταξίδι μας και το παιχνίδι μας.

Στη συνέχεια ακολουθώντας το μύθο, περάσαμε με την Αργώ μας από τις Συμπληγάδες Πέτρες. Παίξαμε ένα ομαδικό, κινητικό παιχνίδι συντονισμού και εγρήγορσης και μετά ζωγραφίσαμε με τον δικό μας μοναδικό τρόπο την περιπέτεια.

Τελικά ήρθε η στιγμή που ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες έπρεπε να πάρουν το Χρυσόμαλλο Δέρας το οποίο χωρίς τη βοήθεια της Μήδειας δεν θα τα είχαν καταφέρει. Συμπερασματικά δεν χρειάζεται μόνο η δύναμη και η τόλμη, αλλά χρειάζεται μυαλό, ευθυκρισία και τύχη για να τα καφέρουμε.

Ζωγραφίσαμε το στιγμιότυπο με έμπνευση πίνακες ζωγραφικής αλλά και ανατρέχοντας στα βιβλία του νηπιαγωγείου όταν είχαμε την ερώτηση πώς θα κάνουμε το χρυσόμαλλο δέρας στο δέντρο. Στη συνέχεια παίξαμε ομαδικό παιχνίδι εγρήγορσης, ταχύτητας, προσοχής προσπαθώντας να πάρουμε το δέρας χωρίς να ξυπνήσει ο δράκος.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ: Θησέας

Ο ήρωας Θησέας

Το αναδυόμενο πρόγραμμα “Ήρωες της Ελληνικής Μυθολογίας” κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών. Ολοκληρώσαμε πριν το Πάσχα τον Ηρακλή και με την επιστροφή, από τις διακοπές, στο νηπιαγωγείο αμέσως τα παιδιά ζήτησαν να συνεχίσουμε με τον Θησέα όπως το είχαμε προγραμματίσει όλοι μαζί.

Ήδη στη βιβλιοθήκη της τάξης τα παιδιά παρατήρησαν ότι είχαν προστεθεί βιβλία για τον Θησέα και ήδη τα ξεφύλλιζαν παρατηρώντας τις εικόνες και συνεχώς ρωτούσαν να μάθουν τι απεικονίζεται και ποια είναι η ιστορία.

Χωρίς χρονοτριβή διαβάσαμε και μάθαμε την ιστορία του ήρωα. Πώς γεννήθηκε, ποιοι ήταν οι γονείς του, ποια τα κατορθώματά του. Είδαμε δύο διαδίκτυο βίντεο και εικόνες από αυτά, εικόνες με καλλιτεχνήματα καλλιτεχνών ανά τους αιώνες και καταπιαστήκαμε με την κατασκευή ή ζωγραφική μερικών “πραγμάτων” που μας έκαναν εντύπωση. Δραματοποιήσαμε στιγμές από την ιστορία του Θησέα, κτίσαμε, κόψαμε, κολλήσαμε ζωγραφίσαμε, χρωματίσαμε, φορέσαμε, παίξαμε με υλικά αλλά και με τα σώματά μας ατομικά και ομαδικά παιχνίδια.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ποιος είναι ο Θησέας.

Ο Θησέας (αρχ. Θησεύς) ήταν Έλληνας βασιλιάς των Αθηνών, κατά την ελληνική μυθολογία, υιός του Αιγέα και της Αίθρας κι ο πιο δημοφιλής ήρωας στην αρχαία Ελλάδα μετά τον Ηρακλή

O Θησέας κατέχει περίοπτη θέση στους Ήρωες των Ιώνων, καθώς πραγματοποίησε πολλούς άθλους, πήρε μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία, πολέμησε με τον Ηρακλή εναντίον των Αμαζόνων, αλλά και ένωσε τις πόλεις της Αττικής σε μία, δίνοντας τους το όνομα «αι Αθήναι», προς τιμήν της Θεάς Αθηνάς. (Η οποία είχε κερδίσει τον Ποσειδώνα στον αγώνα για την πόλη στα χρόνια του Κέκροπα).

Στο σημείο αυτό της ιστορίας του Θησέα τα παιδιά σχεδίασαν, έκοψαν, κόλλησαν και ζωγράφισαν τα χρυσά σανδάλια και το σπαθί που άφησε ο Αιγέας για τον γιο του Θησέα κάτω από ένα μεγάλο βράχο.

Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε με το ταξίδι του Θησέα στην Κρήτη του Μίνωα με σκοπό να σκοτώσει τον Μινώταυρο και να απαλλάξει τους Αθηναίους από την τιμωρία.

Αφού πρώτα τα παιδιά έφτιαξαν ατομικά το προσωπείο-μάσκα του Μινώταυρου, οικοδόμησαν, ομαδικά και συνεργατικά, έναν μεγάλο λαβύρινθο σύμφωνα με το σχέδιο που είχαν στο χέρι τους και στη συνέχεια δραματοποίησαν την ιστορία αρχικά και μετά έπαιξαν με αυτόν.Ολοκληρώνοντας και αξιολογώντας την ενασχόλησή μας, τα παιδιά αποτύπωσαν στο χαρτί αυτό που τα εντυπωσίασε περισσότερο από την ιστορία του ήρωα Θησέα. Παρατηρήσαμε ότι τα περισσότερα στάθηκαν στην αθέτηση της υπόσχεσης του Θησέα προς τον πατέρα του Αιγέα.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ: 12 δοκιμασίες

Ηρακλείδες στο νηπιαγωγείο

Ολοκληρώνοντας την ενασχόληση με τον αγαπημένο ήρωα Ηρακλή, τα παιδιά θέλησαν να γίνουν μικροί Ηρακλείδες και να περάσουν από 12 δοκιμασίες. Τόσες όσοι και οι άθλοι του Ηρακλή, όπως είπαν.

Στην ολομέλεια τέθηκαν προτάσεις. Αποφάσισαν λοιπόν, με δημοκρατικές διαδικασίες πάντα, να φέρουν από το σπίτι τους τρία “μήλα των Εσπερίδων” δηλαδή πορτοκάλια.

Να τα στίψουν με τα δυνατά τους χεράκια, να πιουν τον δυναμικό χυμό, και, όπως ο Ηρακλής, θα δυναμώσουν και θα ανταπεξέλθουν στις δοκιμασίες που τα ίδια σκέφθηκαν να περάσουν, μία προς μία, και να γίνουν οι μικροί Ηρακλείδες!

Οι δοκιμασίες περιλαμβάνουν περπάτημα, πηδήματα, τρέξιμο, ισορροπία, κύλισμα, ρίψεις, σύρσιμο, ευκινησία, ευλυγισία, επιδεξιότητα, δύναμη, δημιουργικότητα, χαρά, παιχνίδι. Τα υλικά είναι το σώμα μας, το μυαλό μας, η διάθεσή μας, τα πορτοκάλια, παγκάκια, δίσκοι, στεφάνια!

Αρχικά μετρήσαμε τα πορτοκάλια, αντιστοιχίσαμε τρία πορτιοκάλια προς ένα παιδί, κάναμε προσθέσεις και αφαιρέσεις σχετικά με τα παιδιά που λείπουν και τα πορτοκάλια που περισσεύουν, μπήκαμε σε μαθηματικές καταστάσεις προβληματισμού ως προς το πώς θα μοιράσουμε (διαίρεση) τα πλεονάζοντα πορτοκάλια και, αφού πρώτα στρίψαμε και ήπιαμε τον δυναμικό χυμό τους, ξεκινήσαμε τις δοκιμασίες μέσα στην τάξη και έξω στην αυλή.

Οι 12 δοκιμασίες των Ηρακλειδών

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ: Ηρακλής

Τα πορτραίτα του Ηρακλή

Οδεύοντας προς την ολοκλήρωση της γνωριμίας μας με τον ήρωα Ηρακλή που τόσο θαυμάσαμε και αγαπήσαμε, παρατηρήσαμε ότι τον ζωγραφίσαμε πολλές φορές στα κατορθώματά του.

Αναπτύξαμε μία συζήτηση για τον χαρακτήρα του με αφορμή την επιλογή του να διαλέξει τον δύσκολο δρόμο της Αρετής και όχι τον εύκολο δρόμο της Κακίας.

Θελήσαμε τότε να ζωγραφίσουμε τον Ηρακλή. Να του αφιερώσουμε μία δική του ζωγραφιά. Να ζωγραφίσουμε το πορτραίτο του.

Στη ζωγραφιά μας αυτή σκεφθήκαμε να προσθέσουμε με έναν δικό μας τρόπο τα στοιχεία του χαρακτήρα του που εκτιμούμε. Όπως η καλοσύνη του, η προσφορά του, η κρίση του, η εξυπνάδα του, η δύναμή του, η σύνεση του, η επιμονή του, η υπομονή του. Πώς όμως θα τα δείξουμε όλα αυτά; Ζωγραφίζεται η καλοσύνη; Η εξυπνάδα; Η υπομονή; Η επιμονή; Η σύνεση; Η δύναμη; Η προσφορά;

Ανατρέχοντας στο διαδίκτυο και ψάχνοντας την λέξη πορτραίτο, βρήκαμε πολλά. Καταλάβαμε τί είναι το πορτραίτο, η προσωπογραφία δηλαδή, και είδαμε πάρα πολλά έργα ζωγράφων. Προσπαθήσαμε να καταλάβουμε μερικά στοιχεία του χαρακτήρα των προσωπογραφιών που ο κάθε ζωγράφος ζωγράφισε. Παρατηρήσαμε τα χρώματα, τις γραμμές, τα σχέδια, το φόντο, αλλά και τις εκφράσεις και τις στάσεις του σώματος.

Στην προσωπογραφία του Ηρακλή μας, αποφασίσαμε ότι θα προσθέσουμε και ένα στοιχείο, ένα αντικείμενο που τον χαρακτηρίζει όπως η λεοντή του, ή το ρόπαλό του, ή το σπαθί του, ή το τόξο και τα βέλη του, η τα δυνατά του χέρια. Επίσης καταλήξαμε ότι τα πολλά χρώματα θα δείξουν την καλοσύνη του που είναι σαν το ουράνιο τόξο, ή την εξυπνάδα του που φαίνεται από το βλέμμα του, ή την προσφορά του που μπορεί να φανεί με το χαμόγελό του.

Αυτό που καταλάβαμε πολύ καλά είναι ότι όταν ζωγραφίζουμε προσπαθούμε να ζωγραφίσουμε αυτό που νιώθουμε και όχι μόνο αυτό που βλέπουμε. Έτσι κάνουν και οι ζωγράφοι. Δεν ζωγραφίζουν σαν φωτογράφοι αλλά σαν ζωγράφοι. Η τέχνη μάς καθοδηγεί.