Το παραμύθι “Ας πούμε αυτή τη λέξη” της Μαρίας Κουτσανοπούλου, μας ενέπνευσε και ασχολήθηκαμε δημιουργικά τις δύο τελευταίες βδομάδες.
Τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν θετικά από το παραμύθι. Συζητώντας στην ολομέλεια για τις λέξεις που μπορούμε να χρησιμοποιούμε για να βοηθάμε τους φίλους μας να αποκτούν όμορφα και θετικά συναισθήματα και εμείς να έχουμε και να προσφέρουμε ευγένεια, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι εμείς έχουμε ευθύνη για ό,τι λέμε, για ό.τι κάνουμε, για ό,τι νιώθουμε και για ό,τι σκεφτόμαστε. Δηλαδή ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ, να επιλέγουμε τη σωστή συμπεριφορά.
Καταγράψαμε και οργανώσαμε τις προτάσεις μας: να φτιάξουμε με τις παλάμες μας έναν μεγάλο παπαγάλο με τα χρώματα του ουράνιου τόξου, και να γράψουμε τις λέξεις για να τις θυμόμαστε. Πώς; να κόψουμε σε χρωματιστά χαρτιά τις σχεδιασμένες παλάμες μας και να τις κολλήσουμε στα φτερά. Πράγματι, χωρισμένοι σε 7 ομάδες σχεδιάσαμε και κόψαμε και στη συνέχεια κολλήσαμε και γράψαμε. Τον αγαπήσαμε τόσο, που συνεχώς χαϊδεύαμε τα φτερά του. Όμως η δημιουργία μας είναι μεγάλη και πρέπει να την κολλήσουμε ψηλά στον τοίχο για να τη βλέπουμε.
Περίσσεψαν πολλές παλάμες και σκεφθήκαμε πολλές ιδέες το τι θα τις κάνουμε, και μετά από ψηφοφορία, η πρόταση που συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους, ήταν να φτιάξουμε ένα μεγάλο στεφάνι και να παίζουμε με αυτό.
Στην τάξη μας ήρθαν και δύο παπαγάλοι. Ο ένας μάλιστα μιλάει και λέει ό,τι λέμε. Τους αγαπήσαμε πολύ και τους παίζουμε στα παιχνίδια μας.
Τα παιδιά στη συνέχεια, μετά από αναζήτηση στο διαδίκτυο για ιδέες πώς θα φτιάξουν έναν παπαγάλο με χέρι, επέλεξαν αυτήν την ιδέα και πρότειναν να ζωγραφίσουν στο χέρι τους τα χρώματα του ουράνιου τόξου και να αποτυπώσουν στο χαρτί τους φτιάχνοντας το παπαγάλο τους. Σε
Μερικά παιδιά ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ που έφτιαξαν με την παλάμη τους παπαγάλους, τους χρωμάτισαν, τους κόλλησαν σε ξυλάκι, φτιάχνοντας έτσι μαρότες κουκλοθέατρου και παίζουν. Έφτιαξαν συνεργατικά και το σκηνικό τους και παίζουν, καλλιεργώντας το λόγο τους.
Η κυρία, έγραψε σε χρωματιστά χαρτιά την κάθε λέξη που έμαθε και έλεγε ο παπαγάλος στο παραμύθι, και προσέθεσαν και άλλες, όπως συγχαρητήρια,μπράβο,ευγένεια,μαζί . Παίξαμε με τις λέξεις, και ακούγαμε το τραγούδι τα 7 ποτάμια όπως το είχαμε φτιάξει πέρυσι.
Ολοκληρώσαμε, δημιουργικά με δύο δημιουργίες: επινοήσαμε ένα ομαδικό παιχνίδι που το ονομάσαμε “το παιχνίδι του παπαγάλου” σύμφωνα με το οποίο ρένα παιδί, λέει μία λέξη και ο καθένας με τη σειρά του την επαναλαμβάνει. Πριν τελειώσουν όλα τα παιδιά ο πρώτος λέει και μία δεύτερη λέξη και μια τρίτη κλπ και πρέπει οι υπόλοιποι να τις θυμόμαστε για να τις επαναλαμβάνουμε. Διασκεδάζουμε πολύ όταν το παίζουμε αν και συχνά μπερδευομαστε, γελάμε και πάμε από την αρχή.
Η δεύτερη δημιουργία μας είναι ένα τραγούδι. Την ώρα του μεσημεριανού φαγητού προέκυψε. Συνθέσαμε τους στίχους, βρήκαμε ρυθμό και μελωδία. Το μάθαμε, το τραγουδάμε, το ενορχηστρώσαμε με τα μουσικά όργανα της τάξης μας και σας το παρουσιάζουμε.
Τα παιδιά σήμερα στο νηπιαγωγείο μιλούσαν για την ξενόφερτη εμπορική γιορτή της “αγάπης”. Όπως ήδη είναι γνωστό, η διδακτική και η παιδαγωγική μας γνώση και εμπειρία, μας υποχρεώνει να προσαρμόζουμε το πρόγραμμα μας στο ενδιαφέρον των παιδιών, καθώς η διδασκαλία μας είναι παιδοκεντρική, και χρησιμοποιεί το ενδιαφέρον των παιδιών ως κίνητρο μάθησης. Από την πλευρά μας, στοχοπροσηλωμένες , είμαστε ευέλικτες να εκπληρώσουμε τους στόχους της μέρας σε άλλη θεματική ενότητα.
Ξεκινώντας η συζήτηση από τα παιδιά “κυρία σήμερα γιορτάζει η Βαλεντίνη η ξαδέλφη μου”, και “το μωρό μας κυρία έτσι θα το βαφτίσουμε”, κυρία σήμερα είναι του Αγίου Βαλεντίνου “, “σήμερα γιορτάζουν οι ερωτευμένοι και όσοι αγαπούν “, επικεντρώσαμε το ενδιαφέρον μας στην αγάπη με τον τρόπο που τη νιώθουν και την αντιλαμβάνονται τα παιδιά.
Στη συνέχεια παίξαμε ένα λεκτικό παιχνίδι φαντασίας: αν η αγάπη ήταν ζωάκι, ποιο θα ήταν; Αν η αγάπη ήταν παιχνίδι, φαγητό, τραγούδι, χρώμα.
Ακούσαμε το τραγούδι,
μάθαμε τους στίχους αφού τους επεξηγήσαμε, εντοπίσαμε ότι η μελωδία είναι απαλή, τρυφερή, ήρεμη, πήραμε χρωματιστές κορδέλες και χορέψαμε. Πολύ μας άρεσε αυτό.
Αφήνοντας τις κορδέλες στο τραπέζι τα παιδιά παρατήρησαν ότι έτσι όπως τις αφήσαμε σχηματίστηκε μία καρδιά πολύχρωμη. Τότε σκέφθηκαν τα παιδιά να κόψουμε μια κόκκινη καρδιά, να κολλήσουμε τις κορδέλες όλες και στο τέλος πρότειναν να φτιάξουμε πρόσωπο. Το πρόσωπο της αγάπης.
Με αφορμή και έμπνευση το Ουράνιο Τόξο που επισκέφθηκε την Ερμούπολη την Τετάρτη 1-2-2023, τα παιδιά θέλησαν να μάθουν για αυτό. Σε αναζήτηση στη βιβλιοθήκη αλλά και στο διαδίκτυο βρήκαν πληροφορίες για αυτό. Τραγουδώντας
πειραματίστηκαν με τα χρώματα, ζωγράφισαν και δημιούργησε το καθένα το ουράνιο τόξο του για να το έχει στο δωμάτιό του.
Στο Ολοήμερο τμήμα του Νηπιαγωγείου, θέλησαν να έχουν το ουράνιο τόξο καθημερινά στην τάξη. Σκέφθηκαν, πρότειναν, σχεδίασαν και συναποφάσισαν να χωριστούν σε 3 ομάδες και να δημιουργήσουν τρεις αφίσες αφιερωμένες στο ουράνιο τόξο. Τραγουδώντας “τα 7 ποτάμια του” Γιώργου Χατζηπιερή και με έμπνευση”το παραμύθι με τα χρώματα ” του Αλέξη Κυριτσόπουλου αλλά και το “ένα λαίμαργο ουράνιο τόξο ” της Γιολάντας Τσορώνη -Γεωργιάδη, επί τρεις μέρες με ποικιλία στις τεχνικές, στα χρώματα, στις μίξεις, στα εργαλεία και στα υλικά, με φαντασία και δημιουργικότητα, συνεργαζόμενα, αφιέρωσαν στο ουράνιο τόξο μαζί με την αγάπη τους.
Έχουν τα χρώματα γεύση; Έχουν και μάλιστα είναι γλυκά!
Ολοκληρώνοντας το πρόγραμμα για τα χρώματα και εγκαινιάζοντας το πρόγραμμα διατροφής που έχουμε αναλάβει με τη συμμετοχή του Νηπιαγωγείου μας στο Εθνικό Δίκτυο του ΚΠΕ Ιεράπετρας με θέμα την υγιεινή διατροφή των παιδιών, αποφασίσαμε να φτιάξουμε το χρωματιστό γλυκό κέικ του ουράνιου τόξου!
Αυτές τις μέρες στο νηπιαγωγείο τα παιδιά, λείπει έρχονται και έχουν όρεξη για δημιουργία. Βρήκαμε τη συνταγή, μάθαμε τι υλικά χρειάζονται και το κάθε παιδάκι επέλεξε να φέρει από ένα υλικό.
Αμέσως αρχίσαμε την παρασκευή του!
Μετρήσαμε ποσότητες,σπάσαμε αυγά,στήψαμε πορτοκάλια, ανακατέψαμε τα υλικά, χτυπήσαμε με το μίξερ,αναμίξαμε χρώματα, φτιάξαμε το πράσινο, το πορτοκαλί, το μωβ, το ροζ, το γαλάζιο, στο τέλος ψήσαμε.
Το νηπιαγωγείο μοσχοβόλισε γλυκέςχρωματιστέςμυρωδιές!!!
Τα χρώματα είναι αγαπημένο παιχνίδι όλων μας. Μπορούμε να ζωγραφίσουμε, να χρωματίσουμε, να ανακατέψουμε, να ανακαλύψουμε αποχρώσεις με διάφορους τρόπους, να πειραματιστούμε, να χορέψουμε, να τραγουδήσουμε, να φτιάξουμε παραμύθι, να ακούσουμε παραμύθια, να φτιάξουμε ουράνιο τόξο, να ψάξουμε το ουράνιο τόξο, να συνθέσουμε, να δημιουργήσουμε, να μάθουμε!
Αφού μάθαμε για το ουράνιο τόξο, θελήσαμε να το ψάξουμε και να το βρούμε. Έτσι πειραματιστήκαμε με νερό μέσα σε βάζο και με το φως του ήλιου αλλά και με cd ψάχνοντας στην αυλή μας με τον ήλιο βοηθό. Και τελικά τα κατάφεραμε. Το ανακαλύψαμε!
Στη συνέχεια παίξαμε με τα χρώματα προσπαθώντας να συνθέσουμε τα χρώματα γυρνώντας σβούρες. Και ανακαλύψαμε ότι όταν όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου “αγκαλιαστούν” και γίνουν ένα, τότε φτιάχνεται το άσπρο!!! Υποθέσαμε τότε ότι όταν απομακρύνονται φεύγουν τότε εμφανίζεται το μαύρο!
Αμέσως τότε πήραμε τα πινέλα μας και βάφοντας τις παλάμες μας, αναμίξαμε τα χρώματα και ανακαλύψαμε ότι
Καταγράψαμε στο χαρτί τις ανακαλύψεις μας και τις κρεμάσαμε για να τις θυμόμαστε!
Ευχαριστηθήκαμε τόσο πολύ και ακούγοντας και τραγουδώντας το τραγούδι
με το πολύχρωμο αλεξίπτωτο παίξαμε όλοι μαζί, με διάφορους τρόπους και με μπαλάκια
Ένα καταπληκτικό παραμύθι είδαμε με την Μάγισσα Παλάβω
και αφού συζητήσαμε την συμπεριφορά και τα συναισθήματα των ηρώων του παραμυθιού, σκεφθήκαμε ότι το να σεβόμαστε τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες των φίλων μας είναι αυτό που μας κάνει φίλους και μας ωθεί να συνεργαζόμαστε και να φτιάχνουμε όμορφα πράγματα για τα οποία καμαρώνουμε και χαιρόμαστε!
Σκεφθήκαμε,στα χαρτόνια που φτιάξαμε αναμιγνύοντας τα χρώματα με τις παλάμες μας, συνεργατικά σε δύο ομάδες συνθέσαμε τους πίνακες!
Παίξαμε και πολλά άλλα ρυθμικά χρωματιστά παιχνίδια στην αυλή μας αλλά και στην τάξη μας και αποφασίσαμε να ολοκληρώσουμε γλυκά και πειραματικά με το κέικ του ουράνιου τόξου.
Το αγαπημένο παραμύθι των χρωμάτων, το παραμύθι του ουράνιου τόξου που όταν δεν το προσέχουμε αυτό στενοχωριέται και αποφασίζει να φύγει παίρνοντας όλα τα χρώματα μαζί του, αφήνοντας τον κόσμο ασπρόμαυρο ή μαυρόασπρο και γκρι, διαβάσαμε παίξαμε και αποδώσαμε εικαστικά με πολλή χαρά.
Ζωγραφίσαμε την ιστορία ατομικά
αλλά και ομαδικά και συνεργατικά!
Την Ασπρόμαυρη ή Μαυρόασπρη ή Γκρι πολιτεία ζωγραφίσαμε με τους μαύρους και γκρι μαρκαδόρους μας
και την Πολύχρωμη πολιτεία την συνθέσαμε με χαρτοκοπτική και ζωγραφική.
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ: ΧΙΟΝΑΘΡΩΠΑΚΙΑ, ΧΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ δέντρα και γλυκά και η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ Χ
Είναι Χειμώνας, πλησιάζουν Χριστούγεννα, κάνει κρύο, κάπου Χιονίζει, και εμείς φτιάχνουμε Χειροτεχνίες στο σπίτι μας στα πλαίσια της Σύγχρονης και της Ασύγχρονης εξ αποστάσεως Εκπαίδευσης καθώς η καραντίνα λόγω του κορωνοϊού συνεχίζεται……
Χειμώνας, Χριστούγεννα, Χιόνι, Χιονάνθρωπος!!! Μια που είμαστε στο σπίτι μας στο πλαίσιο της σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, μια που θέλουμε να παίξουμε με το χιόνι, μια που στην Σύρο σπάνια χιονίζει, σκεφθήκαμε να φτιάξουμε τον δικό μας χιονάνθρωπο. Είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ! Είναι φτιαγμένος από τα γράμματα του ονόματός μας! Είναι ο ΟΝΟΜΑΤΟ-ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ μας!!!!
Ας δούμε τώρα μια τρυφερή ιστορία για την Φιλία, την Αλληλεγγύη, την Προσφορά και τελικά την ΑΓΑΠΗ!
ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Ο Δικός μου Χιονάνθρωπος
Θα φτιάξουμε τον δικό μας ΜΟΝΑΔΙΚΟ- ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ -ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ Χιονάνθρωπο με υλικά που θα βρούμε μέσα στο σπίτι, όπως χαρτί, χαρτοπετσέτα, χαρτί κουζίνας, χαρτομάντιλα, κάλτσες, καρότα, κουμπιά, καπάκια, κλωστές, ξύλα, οδοντογλυφίδες, καλαμάκια, βαμβάκι, αφρό ξυρίσματος, γιαούρτι, σαντιγί, κρέμα, σαπουνάδα και ό,τι άλλο σκεφθούμε και αφού το φτιάξουμε, θα το φωτογραφίσουμε και θα το στείλουμε στο νηπιαγωγείο.
Η αποστολή αρχίζει την Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου και λήγει την Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου!!!
Μπορούμε για έμπνευση να ακούμε το τραγούδι του άσπρου χρώματος του συνθέτη Νίκου Κυπουργού με τίτλο “Κύλα Γιαουρτοπόταμε”
Πέρα στο μυζηθρόκαμπο και στο γιαουρτοπόταμο
μια νύφη με τα πέπλα της σαπούνιζε τ’ ασπρόρουχα.
Τα ξέπλενε τα στέγνωνε τ’ αλάτιζε τ’ αλεύρωνε
τα ζαχαροσιδέρωνε και τραγουδούσε κι έλεγε
και τραγουδούσε κι έλεγε:
Κύλα γιαουρτοπόταμε ν’ ασπρίσεις τ’ άσπρα ασπρόρουχα
κι οι γλάροι θα τα πάρουνε στο γυάλινο παγόβουνο.
Και πάνω στο παγόβουνο σ’ ένα σταμνί μαρμάρινο
κάθεται μένα ο άντρας μου ο σιωπηλός χιονάνθρωπος.
———————— “Ο Χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει”——————–
θα μας διηγηθεί την ιστορία του. Συγγραφέας της ιστορίας είναι ο Μάνος Κοντολέων.
Ένα βιβλίο μοναδικό!!! Ένα βιβλίο που η εικονογράφησή του είναι ένα κείμενο με το κείμενο. Ένα παραμύθι εξαιρετικό που με γλαφυρό και απλό τρόπο “μιλάει” για τα χρώματα, τις αντιθέσεις, την αποδοχή, την διαφορετικότητα, την συντροφικότητα, την κοροϊδία, τον χλευασμό, την μετάνοια, την ενσυναίσθηση, τη στενοχώρια, τη χαρά, την φιλία, την προσφορά, την αγάπη. Ένα βιβλίο παραμύθι που “μιλάει” στην καρδιά!!
Ένα βιβλίο που δυστυχώς εκδόθηκε το 1994, εξαντλήθηκε και δεν επανεκδόθηκε. Ένα Βιβλίο Θησαυρός!!!! Το κρατάμε ως τέτοιο τόσα χρόνια στην βιβλιοθήκη μας. Ευτυχώς όμως το βρήκαμε στο διαδίκτυο σε βίντεο και το παρουσιάζουμε.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
μας ενέπνευσε και ασχολήθηκαμε δημιουργικά τις δύο τελευταίες βδομάδες.
και πρότειναν να ζωγραφίσουν στο χέρι τους τα χρώματα του ουράνιου τόξου και να αποτυπώσουν στο χαρτί τους φτιάχνοντας το παπαγάλο τους. Σε
