Η Παγκόσμια Ημέρα Νερού, ηταν το κίνητρο, ήταν η σταγόνα που κινητοποίησε το ενδιαφέρον των παιδιών για περαιτέρω δραστηριότητες ενασχόλησης, μάθησης και δημιουργικότητας με το αγαθό του νερού.

Στα παιδιά άρεσε πολύ η κονκάρδα με τη σταγόνα και θέλησαν να δημιουργήσουν σταγόνες, αληθινές αλλά και χάρτινες.

Πώς γίνεται η σταγόνα; Πώς γίνεται το νερό; Ήταν η ώρα να μάθουμε για τον κύκλο του νερού

και να κάνουμε το πείραμα της σταγόνας. Είδαμε στο διαδίκτυο πολλά βίντεο με τον κύκλο του νερού και στη συνέχεια δημιουργήσαμε σταγόνες νερού με το πείραμα της εξάτμισης και της υγροποίησης. ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ.  Τότε ήταν που τραγουδήσαμε το παρακάτω τραγούδι ποίημα.

Ήταν η ώρα να φτιάξουμε τις δικές μας σταγόνες, χάρτινες κατασκευές και να παίξουμε με αυτές καλλιεργώντας τον προφορικό μας λόγο και τη φαντασία μας και να διηγηθούμε τις ιστορίες των σταγόνων παίζοντας κουκλοθέατρο με τις δακτυλόκουκλες.

Τα παραμύθια είναι ένα από τα καλύτερα εργαλεία για την καλλιέργεια της φαντασίας των παιδιών, τον εμπλουτισμό του λεξιλογίου τους, την καλλιέργεια του προφορικού τους λόγου, την απόκτηση πληροφοριών και γνώσεων, την ψυχική τους ανάταση και πολλά ακόμη. Είπαμε πολλά παραμύθια, θρύλους και ιστορίες, όπως το αμίλητο νερό, τις νεράιδες, τον Ποσειδώνα, τον αγιασμό αλλά περισσότερο στάθηκαν και αγάπησαν το παραμύθι της ΣΠΑΣΜΕΝΗΣ ΣΤΑΜΝΑΣ.

Τα παιδιά θέλησαν να το παίξουμε αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο. Αποφάσισαν λοιπόν να χειροτεχνήσουν μία μακέτα με ποικίλα υλικά όπως χαρτί, χαρτόνια, πλαστελίνες, τέμπερες, κόλλες, ψαλίδια, οδοντογλυφίδες, εφημερίδες,  μαρκαδόρους και ξυλομπογιές και αφού σχεδίασαν σε ένα χαρτί, το τι και το πώς, καταμέρισαν τις εργασίες, έτσι ώστε όλοι να κάνουν κάτι και να συμβάλλουν ισότιμα στο τελικό αποτέλεσμα,  δημιουργώντας ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα με το οποίο παίζουν και χαίρονται.

Η σπασμένη στάμνα δημιούργησε την απορία γιατί έφερναν το νερό στο σπίτι και δεν άνοιγαν τη βρύση. Προέκυψε τότε αναζήτηση με σκοπό να μάθουμε πώς έρχεται το νερό στο σπίτι μας τώρα και παλαιότερα. Επίσης μάθαμε ότι στην Αφρική που το νερό είναι λιγοστό, οι άνθρωποι ακόμη και τώρα μεταφέρουν το νερό με στάμνες, και αντιλήφθηκαν ότι και ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΝΕΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΗ.  Θέλοντας να παίξουμε ένα θεατρικό παιχνίδι με στάμνες, κόψαμε χάρτινες στάμνες, τις διακοσμήσαμε, αφού πρώτα είδαμε στο διαδίκτυο στάμνες από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα
και στη συνέχεια κουβαλήσαμε με πολλούς τρόπους τις στάμνες μας, γεμάτες ή άδειες, ήπιαμε νερό από αυτές, και όπως ήμασταν στην πηγή, χορέψαμε το παραδοσιακό τραγούδι ΕΝΑ ΝΕΡΟ ΚΥΡΑ ΒΑΓΓΕΛΙΩ.

Και το ζωγραφίσαμε!

Μαθαίνοντας τις ιδιότητες του νερού κάναμε πειράματα, όπως αυτό που είδαμε τι βουλιάζει και τι δεν βουλιάζει στο νερό. Φτιάξαμε καραβάκια από καπάκια, τα ρίξαμε στο νερό και αρχίσαμε τα ταξίδια με τη βοήθεια του “ανέμου”.

Στην αυλή μας παίξαμε κινητικά παιχνίδια με νερό. Προσπαθήσαμε να γεμίσουμε τις λεκάνες χωρίς να πέσει ούτε μία σταγόνα νερό στο τσιμέντο χωρισμένοι σε δύο ομάδες και να μεταφέρουμε τις λεκάνες χέρι χέρι για να γεμίσουμε τον κουβά. Τρελάθηκαμε από τη χαρά μας γιατί τα καταφέραμε!