Γοργόνες χωρίς μάγκες

Από ένα τραγούδι άρχισαν όλα. Από το ΤΡΕΛΟΒΑΠΟΡΟ, το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Ένα τραγούδι που συμβολίζει την Ελλάδα.

Το αγάπησαν πολύ το τραγούδι αυτό τα παιδιά. Σταθήκαμε στον Ήλιο τον Ηλιάτορα και κάπως μαγικά….η συζήτηση προσανατολίστηκε στις γοργόνες και στον Μ. Αλέξανδρο.

Πήραμε τη στάση της γοργόνας και δημιουργήσαμε ένα δικό μας παιχνίδι ομαδικό και το παίζουμε κάθε μέρα. Τότε αναδύθηκε η διάθεση για να φτιάξουμε ομαδικά και συνεργατικά όπως ξέρουμε να κάνουμε και μάς ευχαριστεί μία μεγάλη αφίσα. και να γίνουμε γοργόνες και να φτιάξουμε στολή. Πράγματι, πήραμε από την αποθήκη το οντουλέ χαρτί που δεν πετάξαμε αλλά το κρατήσαμε και το ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑΜΕ και με χρώματα και φαντασία φτιάξαμε τις ουρές και το  στηθόδεσμο.

Ακούγαμε και μάθαμε να τραγουδάμε και με τις στολές μας χορέψαμε!

Τα αγόρια στην αρχή ήθελαν να γίνουν γοργόνοι αλλά στη συνέχεια προτίμησαν να ασχοληθούν με “οικοδομικές” εργασίες και στη γωνιά του μαραγκού!