Ο 2ος άθλος του Ηρακλή: η Λερναία Ύδρα

Η Λερναία Ύδρα είναι μυθικό ον με εννέα κεφάλια, το οποίο σκότωσε ο Ηρακλής στον δεύτερο από τους δώδεκα άθλους του.

Η Λερναία Ύδρα ήταν αθάνατη. Ο μύθος λέει πως ήταν παιδί του Τυφώνα και της Έχιδνας. Την Λερναία Ύδρα την είχε αναθρέψει η Ήρα. Ζούσε στην περιοχή Λέρνη – βαλτότοπος που βρίσκεται νότια του Άργους – απ’ όπου πήρε και το όνομά της. Η φωλιά της βρισκόταν σε έναν λόφο κοντά στη λίμνη στην πηγή Αμυμώνη. Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Ηρακλής έκοβε ένα κεφάλι, έβγαιναν δύο. Μόνο καίγοντας την πληγή με φωτιά κατάφερε να σταματήσει τον πολλαπλασιασμό και αυτό το κατάφερε με την βοήθεια του ανιψιού του Ιόλαου. Το τελευταίο κεφάλι, που ήταν και το κεντρικό κι αθάνατο, το έκοψε και το έθαψε στη γη, για να μην ξαναζωντανέψει. Από το αίμα της ο Ηρακλής έκανε τα βέλη του δηλητηριώδη. Από το δηλητήριο αυτό δεν γλύτωσε ούτε και ο Κένταυρος Νέσσος. Πριν τον θάνατό του, τα χάρισε στον Φιλοκτήτη. Όταν τελείωσε τον άθλο αυτό ο Ηρακλής πήγε στον Ευρυσθέα, για να του ανακοινώσει ότι κατάφερε να εκτελέσει την αποστολή αυτή, που του είχε αναθέσει. Ωστόσο, ο Ευρυσθέας δεν ήθελε να του αναγνωρίσει αυτόν τον άθλο, επειδή δεν τον είχε εκτελέσει μόνος του αλλά τον είχε βοηθήσει ο Ιόλαος.

Με τον μύθο αυτό τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν τόσο από το μυθικό τέρας με τα 9 κεφάλια και τον πολλαπλασιασμό τους, όσο και από την ευστροφία και αποτελεσματικότητα του Ηρακλή σε συνεργασία με τον Ιόλαο.

Αρχικά αναζήτησαν τον μύθο μέσα στα βιβλία της βιβλιοθήκης μας, ψάχνοντας να βρουν ποιες εικόνες είναι αυτές που παρουσιάζουν τον μύθο. Παρατήρησαν τη Λερναία Ύδρα, τα χρώματα και τα σχέδια που ο κάθε εικονογράφος επέλεξε να της δώσει, παρατήρησαν τις εκφράσεις των κεφαλών, μαντεύοντας τον χαρακτήρα τους, τις εκφράσεις και την στάση του Ηρακλή και του Ιόλαου και αναπτύχθηκε συζήτηση και διάλογος μεταξύ τους. Στη συνέχεια, ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρήκαν εικόνες από ζωγραφιές, αγάλματα, ψηφιδωτά παλαιότερων εποχών, αλλά και εικόνες πάνω σε πιθάρια των αρχαίων χρόνων.

Μετρώντας τα  9 κεφάλια της, έμαθαν τον αριθμό, απαρίθμησαν, “έκοψαν” ένα κεφάλι και στην θέση του έβαλαν δύο και ξαναμέτρησαν, υπολόγισαν και εξοικειώθηκαν με την πρόσθεση και την αφαίρεση. Αυτό τους άρεσε πολύ.

Στη συνέχεια θέλησαν να ζωγραφίσουν την ιστορία και μερικά θέλησαν επιπλέον, να την ζωγραφίσουν, να την κόψουν, να την κολλήσουν, να την φορέσουν σαν καπέλο!

Στο τέλος θέλησαν να την πλάσουν με πλαστελίνη. Αποφάσισαν ότι θέλουν να είναι πράσινη με κόκκινο στόμα, και με τα αντίστοιχα χρώματα πλαστελίνης σαν μικροί γλύπτες έπλασαν την Ύδρα και τον Ηρακλή με τον δαυλό και το σπαθί!

Ο Ντόντης εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ που με το οικοδομικό υλικό της τάξης δημιούργησε την Λερναία Ύδρα με έναν άλλο δημιουργικό τρόπο!