Αναδυόμενο πρόγραμμα project: Σαλιγκάρι

Στο  αναλυτικό πρόγραμμα του νηπιαγωγείου (ΑΠΣ-ΔΕΠΠΣ), οργανώνουμε τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες στοχευμένες σε στόχους εξελικτικούς και δομημένες στις παιδαγωγικές αρχές πλαισιώνοντας προγραμματισμένες από τις νηπιαγωγούς θεματικές ενότητες ή από τα αναδυόμενα προγράμματα που τα παιδιά με το ενδιαφέρον τους, κινητοποιούνται προς την γνώση οικοδομώντας τη γνώση.

Ένα τέτοιο πρόγραμμα αναδύθηκε λίγο μετά που μπήκαμε στον Οκτώβριο και έπεσαν και τα πρωτοβρόχια: το σαλιγκάρι. Πολλά ήρθαν στην αυλή μας αλλά ένα από αυτά πατήθηκε και έσπασε. Πλήθος συναισθημάτων και προβληματισμών προέκυψαν αναδύθηκαν αμέσως. Το πρόγραμμα οργανώθηκε όμως όταν την άλλη μέρα ένα παιδί έφερε στο νηπιαγωγείο ζωντανά σαλιγκάρια και ένα άλλο έφερε τα κελύφη.

Το ενδιαφέρον κεντρίστηκε και αμέσως άρχισε η παρατήρηση των σαλιγκαριών που είχαμε μπροστά μας: παρατηρήσαμε προσεκτικά πώς μετακινούνται, πώς είναι το κέλυφος, πώς και πού είναι τα μάτια τους, τους αφρούς που έβγαλαν, το αποτύπωμα της διαδρομής τους πάνω στο τραπέζι, τις μικρές κεραίες τους και το στόμα τους, το σώμα τους, το χρώμα τους, το ρυθμό μετακίνησή τους, (αργά ή γρήγορα)το σχήμα τους και μάθαμε το σχήμα της σπείρας και το σχεδιάσαμε ο καθένας στον ασπροπίνακα.

Στη συνέχεια ανατρέξαμε στο διαδίκτυο αλλά και στη βιβλιοθήκη μας και βρήκαμε εικόνες,  πληροφορίες, βίντεο, τραγούδια και τότε θελήσαμε να τα μάθουμε και να κινηθούμε όπως τα σαλιγκάρια. Και μάς αρέσει πάρα πολύ. Κάθε μέρα γινόμαστε σαλιγκάρια και μετακινούμαστε όπως αυτά.

Παράλληλα προέκυψε η ιδέα να φτιάξουμε τρισδιάστατα σαλιγκάρια με τα κελύφη και με πλαστελίνη,

με τα οποία παίξαμε και φτιάξαμε και το περιβάλλον στο οποίο θέλαμε να βρίσκονται.

Στο νηπιαγωγείο μας συνεχώς παίζαμε στις ελεύθερες δραστηριότητες επιτραπέζια παιχνίδια όπως το ΕΜΠΡΟΣ ΜΙΚΡΑ ΣΑΛΙΓΚΑΡΑΚΙΑ, (με ζάρι), ή τον ΣΑΛΙΓΚΑΡΟ της Μοντεσσόρι (με ζάρι) ή προχωρήσαμε σε δημιουργικές κατασκευές με τα πιόνια του και φτιάξαμε πολλά όπως ο άνθρωπος ή δημιουργήσαμε πολλές εικόνες βάζοντας ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΑ ΦΙΛΙΚΑ ΕΙΡΗΝΙΚΑ το ένα κέλυφος δίπλα στο άλλο! 

Στη βιβλιοθήκη της τάξης υπάρχουν τα βιβλία τα οποία θελήσαμε να διαβάσουμε

Επιλέξαμε πρώτα την ιστορία του Φιλ γιατί μοιάζει με την λέξη ΦΙΛΟΣ. Επίσης το ένα από τα δύο ζωντανά σαλιγκάρια είχε σπασμένο κέλυφος σαν τον Φίλο που αφού τού έσπασε το κέλυφος περιπλανήθηκε ζητώντας από όσους συναντούσε πληροφορίες και βοήθεια για να το επισκευάσει. Στο τέλος βρέθηκε η λύση με τη βοήθεια όλων των σαλιγκαριών του δάσους και όχι μόνο αλλά και των ζώων. 

Συνεργαζόμενοι όλοι αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε τον Φιλ μας. Πρώτα τον σχεδιάσαμε, μετά ζωγραφίσαμε με μαρκαδόρους το κέλυφός του (όπως είχαμε παρατηρήσει πραγματικά κελύφη), και στη συνέχεια με τα χεράκια μας φτιάξαμε πολλά πολλά μπαλάκια από πολύχρωμες γκοφρέ λωρίδες χαρτιού τις οποίες μετά κολλήσαμε στο περίγραμμα.

Με το δεύτερο βιβλίο μας με τίτλο “ΜΑΤΙΣ η μαγική διαδρομή” αφού το διαβάσαμε,  μάθαμε για το ζωγράφο τον Ματίς και εμπνευστήκαμε από την ιστορία και όπως τα παιδιά στο βιβλίο συνεργάστηκαν όλα μαζί να χρωματίσουν τα σχέδια που άφηνε το σαλιγκάρι εμείς ομαδικά και συνεργατικά βάζοντας ο καθένας την ιδέα του και την πινελιά του ΙΣΟΤΙΜΑ φτιάξαμε τη διαδρομή, κολλήσαμε πάνω χάρτινα φθινοπωρινά φύλλα, από πάνω πλαστελίνη για να κολλήσουμε αντιστοιχώντας ένα σαλιγκαράκι σε ένα φυλλαράκι. Στη συνέχεια βάψαμε με νερομπογιές σε φθινοπωρινά χρώματα το περιβάλλον μαθαίνοντας να χρησιμοποιούμε το πινέλο απαλά και δημιουργικά. Μόλις στέγνωσε πήραμε τον μαύρο μαρκαδόρο μας και αρχίσαμε να σχεδιάζουμε το περιβάλλον από όπου πέρασε ο Ματίς. Ζωγραφίσαμε σπίτια, δέντρα, ζώα, παιδικές χαρές, τσουλήθρες, παιδάκια, μπάλες, ήλιους, δρόμους, αυτοκίνητα, αεροπλάνα, πουλιά, λουλούδια, πεταλούδες. Αλλά δεν σταματήσαμε μόνο σε αυτό. Ταυτόχρονα με τον σχεδιασμό παίζαμε παιχνίδι: κάθε φορά που η κυρία άλλαζε την μουσική, εμείς αφήναμε το σχέδιό μας, μετακινούμασταν μια θέση προς τα δεξιά μας και συνεχίζαμε το σχέδιο την ιδέα του φίλου μας του συνεργάτη μας, του συμμαθητή μας. Έτσι φτιάξαμε ένα ΟΛΟΤΕΛΑ ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΦΙΛΙΚΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΠΙΝΑΚΑ! Χαρήκαμε πολύ. Δεν ξέραμε πώς να τον κοιτάξουμε. Από ποια πλευρά. Από όλες ήταν υπέροχος. Τελικά αποφασίσαμε μία πλευρά για να γράψουμε τον τίτλο. Αλλά….τα δικά μας μάτια μπορούν ακόμη να τον βλέπουν από όλες τις πλευρές!

Παίζαμε και μαθαίναμε. Μάς άρεσε να παίζουμε τα σαλιγκάρια και τότε πήραμε χαρτιά άσπρα Α4 και μάθαμε πώς να χρωματίζουμε με τα ξύλινα μολύβια μας μεγάλες επιφάνειες (πώς κρατάμε το μολύβι, πώς το κινούμε). Στη συνέχεια διπλώσαμε τα χαρτιά και το ένα από αυτά το γυρίσαμε κυλινδρικά σαν το κέλυφος του σαλιγκαριού στο σχήμα της σπείρας. Μετά τα κολλήσαμε, κόψαμε τα μάτια και τα ζωγραφίσαμε και αφού διαλέξαμε ένα ξύλινο μολύβι από το κουτί της ανακύκλωσης, δέσαμε πάνω ένα κομμάτι μαλλί ενώ την άλλη άκρη την έδεσε η κυρία στο σαλιγκάρι μας.  Ενθουσιασμός! Μπορούμε να πάμε βόλτα το σαλιγκάρι μας και να κάνουμε και αγώνες!!! 

Νιώθουμε μεγάλη χαρά αλλά και άλλα συναισθήματα για όλα όσα μάθαμε όπως την: συνεργασία, αλληλοβοήθεια, αποδοχή, (όταν είσαι μικρός όπως ο Ματίς και κανείς δεν σου δίνει σημασία ή σε αποδιώχνει), σεβασμό, φροντίδα, ενσυναίσθηση, (νιώσαμε όπως ο Φιλ όταν έσπασε το κέλυφός του, πώς νιώθει το αληθινό σαλιγκαράκι), δουλέψαμε με όλο μας το χέρι αλλά και με τα δάκτυλα, διπλώσαμε, στρίψαμε, πλάσαμε, τραγουδήσαμε, αγωνιστήκαμε με άμιλλα και όχι για το ποιος θα είναι ο νικητής αλλά νιώσαμε την χαρά της συμμετοχής και χαρήκαμε και για τους φίλους μας, χρησιμοποιήσαμε πολλά υλικά.

Σαλιγκαροχαιρετίσματα