Σμίλεψε πάλι δάσκαλε ψυχές

Κι ότι σου απομεινε ακόμη στη ζωή σου

Μην το αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!

Χτίσε το παλάτι δάσκαλε σοφέ!

Κι αν λίγη δύναμη μες στο κορμί σου μένει

Μην κουρασθείς. Είναι η ψυχή σου ατσαλωμένη!

Θέμελα τώρα βάλε πιο βαθειά.

Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.

Σκάψε βαθειά. Τι κι αν πολύ σε έχουν λησμονήσει.

Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί

Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στη πλάτη

Υπομονή! Χτίζε σοφέ της κοινωνίας το παλάτι…..

Κωστής Παλαμάς