Οι Απόκριες έγιναν η αφόρμηση να μιλήσουμε για τους ινδιάνους , την ιστορία τους και τα εθιμά τους.Εντοπίσαμε την Αμερική στο χάρτη και χαράξαμε με το δάχτυλο μας την διαδρομή που έκαναν οι εξερυνητές εως ότου την ανακαλύψουν. Παρατηρήσαμε εικόνες , σχολιάσαμε τις ενδυμασίες τους , τις κατοικίες τους ( μάλιστα φέραμε και μια σκηνή Ινδιάνου για να τη δουν τα παιδιά και να παίξουν μαζί της) και ακούσαμε τη μουσική τους.Διευκρινήσαμε στα παιδιά ,ότι οι ελαχιστοι Ινδιάνοι που έχουν απομείνει ,δε ζουν πλέον σε σκηνές και ντύνονται όπως οι περισσότεροι δυτικοί.Κρατούν όμως πολλά στοιχεία από την παραδοσή τους (μακριά μαλιά κ.α).
Τα παιδιά μαγεύτηκαν και συγκινήθηκαν με την ιστορία τους και δέχτηκαν με χαρά την πρόταση να κατασκευάσουμε ινδιάνικα καπέλα και να “ταξιδέψουμε ” μέσω του θεατρικού παιχνιδιού ,πολλά χρόνια πίσω και να “γίνουμε “ινδιάνοι. Πράγματι “ανεβήκαμε ” στις πιρόγες μας . “ψαρέψαμε”, ” κυνηγήσαμε” και φυσικά χορέψαμε το χορό της βροχής.
Ακολούθησε η ανάγωση του παραμυθιού “η ονειροπαγίδα” που μας μεταφέρει σ΄ένα ινδιάνικο χωριό ,όπου μια μικρή ινδιάνα μαθαίνει με τη βοήθεια του μάγου της φυλής τη δύναμη της αγάπης και της συγχώρεσης. Μιλήσαμε ξανά για όλα τα συναισθήματα ( είναι η θεματική που δουλεύουμε αυτό το διάστημα) και μέσω του παραμυθιού έγινε μια ωραία σύνδεση! Έγινε διασύνδεση και με άλλους τομείς του αναλυτικού μας προγράμματος Μαθηματικά(εκμάθηση μοτίβου) , Γλώσσα ( οι φωνές των φωνηέντων).
Το θεατρικό παιχνιδι είναι ένα σπουδάιο εργαλείο για μας γιατί τα παιδιά απελευθερώνοται . διασκεδάζουν και φυσικά μαθαίνουν!