Αφού μοιραστήκαμε τις αναμνήσεις μας από το τριήμερο που πέρασε , μιλήσαμε για την Κυρά Σαρακοστή και μάθαμε το τραγουδάκι της

Την Κυρα-Σαρακοστή,

που είναι έθιμο παλιό

οι γιαγιάδες μας τη φτιάχνουν

με αλεύρι και νερό.

Για στολίδι την φορούσαν

στο κεφάλι της σταυρό

και το στόμα της ξεχνούσαν

γιατί νήστευε καιρό.

Και μετρούσανε τις μέρες

με τα πόδια της τα επτά

κόβαν ένα τη βδομάδα

μέχρι να ‘ρθει η πασχαλιά.

Το έθιμο της κυρά Σαρακοστής

     Η ετυμολογία της λέξης Σαρακοστής σχετίζεται με τη διάρκεια της νηστείας από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι το Πάσχα (40 μέρες), κι ένας εύκολος τρόπος για να την υπολογίζουμε είναι ένα είδος ημερολογίου που έφτιαχναν οι γιαγιάδες μας.

   Πρόκειται για ένα  ημερολόγιο με το οποίο μετρούσαν τις εβδομάδες της νηστείας (Σαρακοστής).

    Η κυρά Σαρακοστή στις περισσότερες περιοχές ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά. Απεικόνιζε μια γυναίκα με σταυρωμένα χέρια, λόγω προσευχής, σαν καλόγρια, χωρίς στόμα, λόγω νηστείας και για να προσέχει τα λόγια της να μην πληγώνει κανέναν,να σιωπά και με εφτά πόδια που αναπαριστούσαν τις επτά εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο έκοβαν ένα πόδι και έτσι ήξεραν πόσες βδομάδες νηστείας απέμεναν μέχρι το Πάσχα. Το Μεγάλο Σάββατο, έκοβαν και το τελευταίο πόδι. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο. Τοποθετούσαν το σύκο αυτό μαζί με άλλα, και σε όποιον το έβρισκε θεωρούνταν ότι του έφερνε γούρι.

    Σε άλλα μέρη της Ελλάδας η Κυρά Σαρακοστή δεν ήταν φτιαγμένη από χαρτί, αλλά από ζυμάρι. Το ζυμάρι φτιαχνόταν με αλεύρι, αλάτι και νερό. Η διαδικασία ήταν κι εδώ η ίδια όπως και με την χάρτινη. Μια παραλλαγή του εθίμου της Κυράς Σαρακοστής είναι φτιαγμένη από πανί και γεμισμένη με πούπουλα.

Ο Μιχαήλ Εφραίμ έφτιαξε σπίτι την Κυρά Σαρακοστή και την έφερε στο Νηπιαγωγείο μας . Σε ευχαριστούμε Μιχαήλ Εφραίμ

Κατόπιν ζωγραφίσαμε σε φύλλο εργασίας την Κυρά Σαρακοστή γράψαμε όπως μπορούμε Κυρά Σαρακοστή καθώς και τους αριθμούς από το 1 έως το 7 , όσα και τα ποδαράκια της