ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ “ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ” 2015-16
Πατήστε για να το δείτε
Πατήστε για να το δείτε
Αυτό είναι το δεύτερο πρόγραμμα σχολικών δραστηριοτήτων που επιλέξαμε και υλοποιήσαμε κατά τη διάρκεια της φετινής σχολικής χρονιάς. Η ενασχόληση με τον πηλό και ιδιαίτερα τον φυσικό, είναι ένα μέσο για την ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού. Συμβάλλει στη συναισθηματική έκφραση,τον πειραματισμό, τη χαρά της ανακάλυψης,τη δημιουργικότητα, την γνωστική, αισθητική και κοινωνική ανάπτυξη. Παραβλέψαμε την ιδιότητα του πηλού να λερώνει και αρχίσαμε να δημιουργούμε με χαρά και με κάθε ευκαιρία από την αρχή σχεδόν της χρονιάς. Ήρθε λοιπόν ο κύριος Λάκης, ο μπαμπάς του Σωκράτη μας, να κολλήσει τις χελιδονοφωλιές που είχαμε φτιάξει από πηλό, στην αυλή μας και τον ευχαριστούμε πολύ. Αυτή ήταν η αφορμή να συνεχίσουμε.
Παρακολουθήσαμε τα τρία πολύ διαφωτιστικά βίντεο από τις ” ημέρες κεραμικής στην Κρήτη”:
Βρήκαμε πολλές πληροφορίες για τα αγγεία και την κεραμική τέχνη στο μουσείο κυκλαδικής τέχνης.
Εντοπίσαμε στο χάρτη πόλεις όπου άνθησε η τέχνη αυτή. Πολλά μάθαμε και από τα βιβλία που μας έστειλε η κυρία Σταυρούλα η μαμά της Ιφιγένειας μας και μας τα παρουσίασε πολύ ωραία η Ιφιγένεια.
Διακοσμήσαμε πολλά είδη αγγείων μικρά και μεγάλα, με διάφορες τεχνικές όπως ζωγραφική μοτίβων και παραστάσεων, κολλάζ,ελεύθερο σχέδιο, επανάληψη μοτίβου,ζωγραφίζοντας το άλλο μισό και γενναιόδωρα χαρίσαμε κάποια από αυτά σε όσους μας βοήθησαν.
Αναφερθήκαμε στον προϊστορικό οικισμό Ντικιλί Τας που βρίσκεται στο χωριό μας και τα κεραμικά ευρήματα μεγάλης ιστορικής αξίας αλλά λυπηθήκαμε που δεν τα καταφέραμε να τον επισκεφτούμε. Γίναμε όμως αρχαιολόγοι και μελετώντας χάρτες κάναμε ανασκαφές και ανακαλύψαμε αγγεία.
Χαρήκαμε πολύ που η κυρία Στέλλα δέχτηκε την πρόσκληση μας και ήρθε στο νηπιαγωγείο μας. Την ευχαριστούμε πολύ όπως επίσης την κυρία Πετρούλα και τον Ιάσωνα, γιατί με χαμόγελο πάντα ακόμα και όταν η φασαρία στο σχολείο μας ήταν μεγάλη μας εξήγησαν, μας καθοδήγησαν και μας βοήθησαν να φτιάξουμε πασχαλινές αυγοθήκες και στολίδια. Ήταν εξαιρετική εμπειρία και έγινε άριστη αφού μετά φάγαμε κολατσιό στην αυλή.
Βάψαμε και διακοσμήσαμε τα δεντράκια των εποχών και με τον πηλό που μας χάρισε η κυρία Στέλλα φτιάξαμε τα μικρούλια μας αγγεία.Μεγάλοι καλλιτέχνες και δημιουργοί!
Διαβάσαμε τον μύθο “η Πανδώρα και το πιθάρι” ζωγραφίσαμε ότι μας έκανε εντύπωση, λύσαμε σταυρόλεξο,παίξαμε κρεμάλα,μάθαμε παροιμίες για τον πηλό και τα αγγεία και παίξαμε μ’αυτές.
Γίναμε συγγραφείς και εικονογράφοι και φτιάξαμε μια ιστορία σχετική με το θέμα για να το κλείσουμε μα τέλος δεν δώσαμε αφού μας άρεσε τόσο που ακόμη και στο διάλειμμα, με μεγάλη φαντασία μετατρέψαμε το πλυντηριάκι σε κεραμικό τροχό και συνεχίζουμε να δημιουργούμε.
Το ξέραμε πως μετά τη γιορτή της 25ης Μαρτίου θα κάναμε μια επίσκεψη στο θεραπευτήριο χρόνιων παθήσεων στην Ελευθερούπολη. Την Ελευθερούπολη την γνωρίζαμε από τη Δανειστική Βιβλιοθήκη, την είχαμε εντοπίσει και στον χάρτη, μα το θεραπευτήριο τί είναι; Οι κυρίες μας εξήγησαν πως είναι ένα σχολείο όπου πηγαίνουν άτομα με αναπηρία και μαθαίνουν να δημιουργούν ασχολούμενα με πηλό ή μαγειρική ή κηροπλαστική ή χειροτεχνίες και ακόμη πως έχουν ένα μεγάλο θερμοκήπιο και καλλιεργούν λουλούδια και λαχανικά.Επίσης έχουν θεατρική και αθλητική ομάδα. Και για να καταλάβουμε καλύτερα είδαμε ένα βίντεο πολύ κατατοπιστικό μα και πολύ τρυφερό από την καθημερινή ζωή των ανθρώπων στο χρόνιων παθήσεων . Ξεκινήσαμε λοιπόν την προετοιμασία.Ετοιμάσαμε ένα δώρο και μια πρόσκληση για την κυρία Στέλλα Ρόκκου την κεραμίστρια που μαθαίνει πηλοπλαστική στα παιδιά. Μετά επιλέξαμε το εργαστήριο στο οποίο θα δουλεύαμε και εμείς.
Και την Τρίτη 29 Μαρτίου ταξιδέψαμε με το λεωφορείο μέχρι την Ελευθερούπολη. Μαζί μας ήρθαν και τα παιδιά της ΣΤ΄τάξης με την κυρία Δανάη. Ωραία εμπειρία το ταξίδι με παρέα. Πολύ ωραία και ζεστή ήταν όμως και η υποδοχή όλων, όταν φθάσαμε. Γνωρίσαμε τον διευθυντή τον κύριο Σταύρο Γιαννουλίδη που μας μίλησε για το Θεραπευτήριο και μας ξενάγησε στα εργαστήρια, τους ανθρώπους που εργάζονται εκεί και είναι όλοι ευγενικοί, χαμογελαστοί και πρόσχαροι και τους μαθητές που φοιτούν εκεί. Μετά πήγαμε στα εργαστήρια που είχαμε επιλέξει. Δουλέψαμε λίγο μαζί τους και θαυμάσαμε τις δημιουργίες τους.
Θερμοκήπιο
Οι υπεύθυνοι του θερμοκηπίου μας χάρισαν μικρά φυτά.Ευχαριστούμε πολύ. Θα τα φυτέψουμε στον κήπο του νηπιαγωγείου και θα τα φροντίζουμε.
Εργαστήριο μικροτεχνίας
Η δουλειά όμως ανοίγει την όρεξη και στον κήπο φάγαμε το κολατσιό μας και ήπιαμε το χυμό που μας κέρασαν. Ξεκουράστηκαν λίγο και οι μανούλες που μας συνόδευαν. Οι κυρίες μας, είχανε και αυτές μια έκπληξη. Η κυρία Κωσταράκη Μαίρη αναπληρώτρια πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του κέντρου κοινωνικής πρόνοιας περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, πρώην συνάδελφος και σχολική σύμβουλος νηπιαγωγών, επειδή έμαθε για την επίσκεψη ήρθε να μας δει,κουβέντιασε με τις κυρίες και μας έκανε παρέα στην αυλή.
Και πριν αναχωρήσουμε προσφέραμε τα δώρα που είχαμε ετοιμάσει. Τους άρεσαν πολύ, ο κύριος Σταύρος μάλιστα είπε πως οι ζωγραφιές μας είναι οι ωραιότερες που έχει δει. Και εμείς τότε καταλάβαμε πως έτσι πρέπει να κοιτάζουμε, για να βλέπουμε αυτά που μπορούν οι άνθρωποι να κάνουν και είναι περισσότερα από αυτά που δεν μπορούν.
Νιώσαμε σαν στο σπίτι μας ,ήταν τόσο ζεστή η φιλοξενία και οι άνθρωποι και τους ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας.
Κατά την επιστροφή οι κυρίες, μας είχαν μια έκπληξη. Μια σύντομη στάση στην Δανειστική Βιβλιοθήκη Ελευθερούπολης. Θαυμάσαμε το κτίριο, ενημερωθήκαμε από την διευθύντρια την κυρία Δέσποινα και είδαμε στην αυλή πολλά οχήματα που μεταφέρουν βιβλία σε πολλά σχολεία ακόμη και μακρινά.
Ήταν μια τέλεια ημέρα. Επιστρέψαμε στο Νηπιαγωγείο μας με γεμάτα μάτια αλλά κυρίως με γεμάτη την ψυχή μας.
Το θέμα αυτό είναι το δεύτερο υπόθεμα του προγράμματος Αγωγής υγείας “είμαστε διαφορετικοί είμαστε μοναδικοί”.Το επεξεργαστήκαμε με στόχο την ευαισθητοποίηση. την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, του σεβασμού και την γνώση που διαλύει τον φόβο και την προκατάληψη.
Ξεκινήσαμε γνωρίζοντας την Αργυρώ των Τζ. Γουίλις και Τόνυ Ρος μέσα από το βίντεο που έφτιαξε η Νηπιαγωγός Μαρίνα Ζαχαρία, και κάναμε συζήτηση για τα άτομα με αναπηρίες. Τί είναι αναπηρίες, τί δυσκολίες αντιμετωπίζουν αυτά τα άτομα, πως είναι η καθημερινότητά τους, πώς νιώθουν, πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε και μήπως μπορούμε εμείς και “οι μεγάλοι” να τα βοηθάμε;
Μάθαμε τις πέντε αισθήσεις και κάναμε πίνακα αναφοράς με τη χρήση του υπολογιστή.
Παίξαμε καθισμένοι σε αυτοσχέδια αναπηρικά αμαξίδια
Βρήκαμε στο διαδίκτυο καλλιτέχνες με αναπηρία και θαυμάσαμε τα έργα τους . Ζωγραφίσαμε και μεις με καλαμάκι και πινέλο στο στόμα.
Περπατήσαμε με κλειστά μάτια με τη βοήθεια των φίλων μας ή με τη χρήση ραβδιού,παίξαμε τυφλόμυγα.
Είδαμε εικόνες σχετικές με το σύστημα Μπράιγ και μάθαμε πού χρησιμεύει. Διαβάσαμε το φτερωτό βαγονάκι και ζωγραφίσαμε.
Είδαμε τα σύμβολα της νοηματικής,βρήκαμε τη γραμματοσειρά, την εγκαταστήσαμε στον υπολογιστή μας, γράψαμε το όνομά μας, και συνεχίσαμε με πολλές άλλες λέξεις. Κάναμε τις απαραίτητες κινήσεις με τα δάχτυλα μας για να μάθουμε κάποιες λέξεις.
Κάναμε με συνεργασία, ένα Δαχτυλικό αλφάβητο
Βρήκαμε στην ιστοσελίδα prosvasimo gr. παραμύθια στην νοηματική και παρακολουθήσαμε κάποια από αυτά.
http://prosvasimo.gr/el/polimesiko-uliko/sullogi-apo-paidika-paramuthia-sth-nohmatikh
Διαβάσαμε το παραμύθι “οι λέξεις δεν είναι για να πληγώνουν”
Ζωγραφίσαμε σύμβολα των ΑΜΕΑ.
Και συζητώντας για τις ανάγκες των ανθρώπων αυτών έφτασε η κουβέντα και στα δικαιώματα.Ευκαιρία να τα μάθουμε.Ψάξαμε στο διαδίκτυο βρήκαμε εικόνες και κάναμε με αυτές ένα παιχνίδι.
Και αφού μάθαμε τόσα πολλά σχετικά με το θέμα έφτασε η ώρα να ευαισθητοποιήσουμε και τους ¨μεγάλους”
Φτιάξαμε λοιπόν ένα μεγάλο δέντρο και στα φύλλα γράψαμε τα μηνύματα μας.
Ετοιμάσαμε πινακίδες με το χαρακτηριστικό σύμβολο των ΑΜΕΑ και φύγαμε από το σχολείο κρατώντας τες.
Ενώ είχαμε ανασκουμπωθεί και είχαμε ξεκινήσει τις χριστουγεννιάτικες ετοιμασίες, έφτασε στα χέρια μας μια αφίσα από την κυρία Δανάη δασκάλα του Δημοτικού καθώς και χριστουγεννιάτικες κάρτες της Unicef ζωγραφισμένες από καλλιτέχνες με αναπηρία. Συζητήσαμε, προβληματιστήκαμε,θαυμάσαμε, αναρωτηθήκαμε για το πώς τα καταφέρνουν και αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε και μεις.
Τελικά νομίζουμε ότι ανακαλύψαμε το μυστικό: Στα δύσκολα χρειάζεται επιμονή, υπομονή, θέληση και πίστη!
Η ανάγκη της κατανόησης ότι ανάμεσα μας υπάρχουν διαφορές και ομοιότητες αλλά και της αποδοχής και του σεβασμού της διαφορετικότητας ήταν η αφορμή να ασχοληθούμε με το θέμα. Τί σημαίνουν όμως οι έννοιες διαφορετικότητα – μοναδικότητα; Ξεκινήσαμε λοιπόν από αυτό το ερώτημα.
Διαβάσαμε και προβληματιστήκαμε για τις συμπεριφορές των ηρώων διάφορων παραμυθιών.
Παρακολουθήσαμε στο youtube το παραμύθι του Μαυρούλη και ψάχνοντας στον μικρό Αναγνώστη βρήκαμε την ιστορία του άσπρου γλάρου και του μαύρου κότσυφα
Παρατηρήσαμε τα χαρακτηριστικά μας στον καθρέφτη ζωγραφίσαμε την προσωπογραφία μας και φτιάξαμε ένα μεγάλο παζλ.
Δουλεύοντας σε ζευγάρια , παρατηρήσαμε και ζωγραφίσαμε το πορτραίτο του φίλου μας και αποφασίσαμε να του το χαρίσουμε.
Μετρήσαμε το ύψος μας, σχεδιάσαμε τις παλάμες και τις πατούσες μας και συζητήσαμε για τις διαφορές
Και επειδή έχουμε μάθει πια να διακρίνουμε και να μιλάμε για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μας αλλά και αυτά των άλλων, φτιάχνουμε τα συννεφάκια των φιλοφρονήσεων προς τους φίλους μας.
Καθώς όμως μπήκε ο χειμώνας και μας μύρισαν Χριστούγεννα,σταματάμε το πρόγραμμα γιατί έχουμε πολλές και γιορτινές δουλειές. Θα επανέλθουμε αργότερα γιατί έχουμε πολλά να μάθουμε και να σας πούμε.