Με σκοπό να γνωρίσουν τα παιδιά , τι γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα , αλλά και να γνωρίσουν έθιμα της πατρίδας μας ξεκινήσαμε το θέμα μας. Τα παιδιά ανέφεραν και καταγράψαμε ότι ήξεραν για τα Χριστούγεννα.
Διαβάσαμε την ιστορία της γέννησης μέσα από το βιβλίο ”Ο μικρός Συμεών ” .Δραματοποιήσαμε την ιστορία και την επενδύσαμε με απαλή χριστουγεννιάτικη μουσική. Τα παιδιά ζωγράφισαν την φάτνη.
Τονίσαμε το νόημα των Χριστουγέννων . την αγάπη ,αλλά και την ανάγκη να δείχνουμε στους άλλους πως τους αγαπάμε.Γι’ αυτό το σκοπό σχεδιάσαμε σε χοντρό χαρτόνι τον Αη βασίλη που είναι αυτός που προσφέρει δώρα στα παιδιά , και τον αφήσαμε χωρίς ρούχα.Τα παιδιά κάθε φορά που έκαναν μία πράξη αγάπης (βοήθεια σε κάποιον συμμαθητή τους, μια καλή κουβέντα κ.λ.π) κολλούσαν ένα κομμάτι κόκκινο ύφασμα πάνω στα ρούχα του Αη Βασίλη.
Στολίσαμε το δέντρο όπως κάθε χρόνο όλοι μαζί.
Φέτος η κυρία Νίνα έβαλε το αστέρι στην κορυφή του δέντρου και η χαρά στα πρόσωπα των παιδιών δεν περιγράφεται.
Και φυσικά χορέψαμε γύρω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μας για να εκφράσουμε τη χαρά μας και να νιώσουμε όλοι το χριστουγεννιάτικο πνεύμα.
Στολίσαμε χριστουγεννιάτικα και το κλαδί που κρέμεται στο ταβάνι
Φτιάξαμε χριστουγεννιάτικες κάρτες
Φτιάξαμε με αλατοζύμη τα χριστουγεννιάτικα στολίδια που θα χαρίσουμε στα παιδιά της πρώτης τάξης.Δουλέψαμε με πολύ όρεξη.
Τα ζωγραφίσαμε και τονίσαμε πως αυτά δεν τρώγονται και ας μυρίζουν υπέροχα λόγω της αρωματικής κανέλλας.
Και τώρα στη γιορτή μας. Ένα από τα έθιμα που κάθε χρόνο τιμούμε δεόντως είναι τα κάλαντα. Αυτά είναι το θέμα της χριστουγεννιάτικης γιορτής μας.Παραδοσιακά Κάλαντα.
Ξεκινήσαμε με τον χάρτη της Ελλάδας. Χωρίσαμε σε γειτονιές : Μακεδονία , Θράκη, Θεσσαλία, Ήπειρος , Πελοπόνησος , Νησιά του Αιγαίου, Νησιά του Ιονίου και την πατρίδα των παππούδων μας , τον Πόντο. Δείχνουμε μια περιοχή και ακούμε τα κάλαντα που λέγανε σε αυτή την περιοχή.
Στην ψηφοφορία που γίνεται τα παιδιά επιλέγουν τα Κάλαντα της Κέρκυρας.
Καλώς μας ήρθατε εδώ
και πάντα Καλημέρα
Κάλαντα παραδοσιακά
θα πούμε αυτή τη μέρα.
Να τα πούμε ;
Απ’ τη Μακεδονία μας
Αμέσως ξεκινάμε
Χριστούγεννα Πρωτούγεννα
και ευχές σ΄ όλους κερνάμε.
Στο γαλανό Αιγαίο μας
αμέσως θα βρεθούμε
και σε μια κόρη όμορφη
τα κάλαντα θα πούμε.
Στην όμορφη την Κέρκυρα
ρωτάει ο Ηρώδης
τους μάγους που δώρα κουβαλούν
και γίνεται θηριώδης.
Στον τόπο των προγόνων μας
ποντιακά μιλούσαν
νταούλι . λύρα -κεμεντζέ
στα χέρια τους κρατούσαν
και κάλαντα τραγουδούσαν.
Μα σήμερα τα Κάλαντα
αλλιώτικα τα λέμε
Τρίγωνα κάλαντα μες τη γειτονιά
ελάτε να τραγουδήσουμε
όλοι μαζί παιδιά.
Την ημέρα της γιορτής μας επισκέφτηκαν τα παιδιά της πρώτης τάξης του δημοτικού μετά από πρόσκληση για να παρακολουθήσουν τη γιορτή μας.
Το νταούλι συνοδεύει τα ποντιακά κάλαντα.
Μετά τη γιορτή μας δώσαμε στα παιδιά τα δώρα που τους ετοιμάσαμε
Και φυσικά χορέψαμε ,όπως συνηθίζουμε να κάνουμε στις γιορτές μας
“Η κυρία θυμώνει όταν το παρακάνουμε με τους κανόνες ή όταν χτυπάει το τηλέφωνο ασταμάτητα και μας διακόπτει. Εμείς θυμώνουμε όταν μας προσβάλλουν, όταν παίρνουν το παιχνίδι που θέλουμε, όταν δεν μας παίζουν, όταν δεν γίνεται το δικό μας…”.
Ο θυμός είναι ένα φυσικό συναίσθημα που πρέπει να μάθουμε να διαχειριζόμαστε ώστε να μην διογκώνεται και να μην έχει συνέπειες στην υγεία και τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Συζητήσαμε και ζωγραφίσαμε για αυτά που μας κάνουν να θυμώνουμε (η κυρία όταν θυμώνει λέει δυνατά: “Νιώθω θυμωμένη. Δώστε μου λίγο χρόνο να μετρήσω αργά μέχρι το 10”).
Εμείς σκεφτήκαμε τις δικές μας τεχνικές, βρήκαμε κάποιες άλλες στο διαδίκτυο και κάποιες τις εμπνευστήκαμε από παιχνίδια και ιστορίες.
Παίξαμε το παιχνίδι “ο καθρέφτης” και μιμηθήκαμε τη θυμωμένη έκφραση των φίλων μας. Γίναμε μπαλόνια φουσκωμένα από θυμό που για να μην σκάσουν ξεφούσκωσαν σιγά- σιγά. Φτιάξαμε τη γωνίτσα του θυμού και την εξοπλίσαμε με το φανάρι του θυμού, το μαλακό μαξιλάρι και τη μπάλα εκτόνωσης.
Ακούσαμε μουσική χαλάρωσης και κάναμε ασκήσεις γιόγκα (“χαιρετισμός στον ήλιο” που περιλαμβάνει εισπνοές με ανάταση των χεριών και εκπνοή με κατέβασμά τους στις μύτες των ποδιών, “ο μύλος” που αναφέρεται στην αργή περιστροφή του λαιμού κ.α.).
Ακούσαμε την ιστορία της “Νίτσας Χελωνίτσας” που κρύβεται στο καβούκι της μέχρι να ηρεμήσει. Έπειτα, μιμηθήκαμε την τεχνική της και βάλαμε σε σωστή χρονική σειρά τις καρτέλες με την υπόθεση της ιστορίας.
Διαβάσαμε το βιβλίο με τίτλο “θυμώνω” και προτείναμε τις δικές μας τεχνικές (: αργό μέτρημα μέχρι το 5, προσευχή, μια βόλτα, μια όμορφη σκέψη, κουβέντα με ένα φίλο μας).
Φτιάξαμε το σύνθημα: “βρίσκω το θυμό, τον πετώ και ηρεμώ” και το κολλήσαμε σε μια μάσκα που κατασκευάσαμε. Και για να μάθουν όλοι τις τεχνικές μας φτιάξαμε μια αφίσα όπου τις αποτυπώσαμε.
Τα παιδιά πρέπει να ανακαλύψουν τον κόσμο γύρω τους, να δοκιμάσουν γεύσεις, μυρωδιές και χρώματα, να εξιχνιάσουν τα μυστικά που κρύβονται στα απαγορευμένα μέρη, να δοκιμάσουν τις ικανότητές τους, να τρέξουν σαν σίφουνες, να σκαρφαλώσουν ψηλά για να αγγίξουν τα σύννεφα, να τρυπώσουν σε μέρη που θα χωρούσαν μόνο τα στρουμφάκια, να πετάξουν με δύναμη μια πέτρα για να ταξιδέψει, ακόμα και να προσπαθήσουν να πετάξουν!! Πολλές φορές, όμως, τα πράγματα αντιστέκονται στους μικρούς μας κατακτητές και μαθαίνουν τα όρια του κόσμου και του εαυτού τους με λίγα δάκρυα στα μάτια, ένα καρούμπαλο στο κεφάλι, δυο δαχτυλάκια τυλιγμένα σε μια γάζα ακόμα και ένα σημαδάκι που θα τους θυμίζει τις εξερευνήσεις τους.
Φέτος στο σχολείο μας είχαμε την τύχη η ομάδα των εξερευνητών μας να είναι πολύ δραστήρια και ατρόμητη. Έπρεπε, λοιπόν, πριν ξεκινήσουμε τις εξερευνήσεις μας να μελετήσουμε καλά τους πιθανούς κινδύνους που θα συναντήσουμε, να σκεφτούμε τι πρέπει να κάνουμε για να τους αποφύγουμε, και τέλος να μάθουμε πώς να τους αντιμετωπίσουμε.
Αναγνωρίσαμε επικίνδυνες συμπεριφορές και προβλέψαμε τις συνέπειες:
Τα παιδιά περιέγραψαν τι δικές τους εμπειρίες και τα συναισθήματά τους από κάποιο μικρό ατύχημα που είχαν:
Ο Δημήτρης που είναι προνήπιο περιγράφει την προσωπική του εμπειρία και γράφει ΄΄ ΠΡΟΣΟΧΗ ΄΄
Η Ναταλί ,επίσης προνήπιο ,περιγράφει το δικό της μικρό ατύχημα και τα συναισθήματά της
Η εμπειρία παλαιότερων μαθητών κρίναμε ότι θα ήταν πολύτιμη. Αποφασίσαμε, λοιπόν, να πραγματοποιήσουμε μια έρευνα στους μικρούς μαθητές του ολοήμερου τμήματος του Δημοτικού Σχολείου. Ετοιμάσαμε το ερωτηματολόγιο μας και πήγαμε να συλλέξουμε τα δεδομένα μας.
Ετοιμάσαμε και μια αφίσα για δώρο στους μαθητές που συμμετείχαν πρόθυμα ως δείγμα στην έρευνά μας:
Και, βέβαια, όπως απαιτεί κάθε έρευνα ακολούθησε στατιστική επεξεργασία στην τάξη για κάθε ερώτηση και ανάλυση των δεδομένων μας.
Το επόμενο βήμα ήταν μια επιτόπια έρευνα στην τάξη μας και την αυλή μας για να εντοπίσουμε και να φωτογραφίσουμε τις κρυμμένες παγίδες και τα επικίνδυνα περάσματα
Και κάπως έτσι αρχίσαμε να καταστρώνουμε τη στρατηγική μας και τους κανόνες μας για να είναι ασφαλείς οι εξερευνήσεις μας.
Και τέλος δεν παραλείψαμε να εξερευνήσουμε και τα όρια του σώματός μας και να αναπτύξουμε τις κινητικές μας δεξιότητες: να αποκτήσουμε επίγνωση του όγκου του σώματός μας, να αναπτύξουμε ισορροπία, να αποκτήσουμε έλεγχο και συντονισμό των κινήσεών μας κ.α. Έτσι οι πτώσεις και οι απώλειες στο πέρασμα μας ελπίζουμε να μειωθούν!
Γράψαμε ένα ποίημα και το τραγουδήσαμε με μουσική rap
Μέσα στην τάξη πάντα περπατάω
και όταν τρώω
κάθομαι και δε μιλάω.
Τρέχω στην αυλή
όταν κυνηγάω
και προσέχω πάντα πού πατάω.
Τα χέρια μου προσέχω
πάντα πού τα βάζω
κι όταν υπάρχει κίνδυνος
πάντα εγώ φωνάζω.
Πράγματα στο πάτωμα
ποτέ δεν αφήνω
σ’ ότι είναι επικίνδυνο
μακρυά θα μείνω.
Βγαίνω από την τάξη
πάντα με ηρεμία
στη γραμμή ένας -ένας
ακούω την κυρία.
Βέβαια, στην ατομική μας αξιολόγηση δεν φάνηκε ότι μπορούσαμε όλοι να αναγνωρίσουμε τους κίνδυνους με ευκολία. Η ομάδα μας, λοιπόν, θα πρέπει να έχει συνεχώς το νου της και να προσέχει ο ένας τον άλλο. (Εικόνα 6)
Α! και για κάθε ενδεχόμενο αποφασίσαμε να ρωτήσουμε και τη γιατρό μας τι πρέπει να κάνουμε, αν χτυπήσει κάποιος φίλος μας. Έτσι, δεν θα φοβόμαστε πολύ αυτό το περίεργο κόκκινο betadine και θα προσέχουμε καλύτερα εμάς και τους άλλους.
Πρόσκληση-δώρο και η γιατρός μας ήρθε στην τάξη μας.
Κυρία Τασούλα σε ευχαριστούμε πολύ
Τώρα νιώθουμε το ίδιο ατρόμητοι και περίεργοι για όλα αλλά πιο ασφαλείς! Καλή μας τύχη!
Με ένα κλαδί ελιάς που έφερε στην τάξη το γουρουνάκι ξεκινήσαμε το νέο θέμα μας.Τα περισσότερα παιδιά γνώριζαν πως από τις ελιές βγάζουμε λάδι . Διηγηθήκαμε το μύθο που οι δυο θεοί Αθηνά και Ποσειδώναςδιεκδικούσαν το όνομα μιας νέας πόλης. Τα παιδιά ντύθηκαν με στολές, φτιάξαμε την τρίαινα , την ασπίδα της Αθηνάς και τους κεραυνούς του Δία
Στη συνέχεια ζωγράφισαν και καθώς δεν υπήρχε ανάλογο βιβλίο στη Βιβλιοθήκη μας ,
αποφασίσαμε να κάνουμε το δικό μας .
Το εξώφυλλο του βιβλίου
Τέλος
Το θέμα μας σταμάτησε εδώ καθώς προέκυψε ένα μικρό ατύχημα και αποφασίσαμε
να κάνουμε ένα θέμα που αφορούσε την ασφάλεια των παιδιών μέσα και έξω από την τάξη.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα