Ημέρα: 8 Δεκεμβρίου 2013

Άσκηση για το σεισμό

Την Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου  πραγματοποιήθηκε   η  προγραμματισμένη  άσκηση.

Από την προηγούμενη μέρα μιλήσαμε για το σεισμό , τον  Εγκέλαδο όπως τον αποκαλούσαν οι αρχαίοι Έλληνες.

ελιά- σεισμός- ασφάλεια 040

 

Τα παιδιά ζωγράφισαν σχετικά με το θέμα :

 

 

ελιά- σεισμός- ασφάλεια 041

 

Η άσκηση πήγε αρκετά καλά.Τα παιδιά και των δυο τάξεων μπήκαν κάτω από τα τραπέζια και βγήκαν μόλις άκουσαν

την σφυρίχτρα. Φόρεσαν τα παπούτσια τους . τα πανωφόρια τους  και  μπήκαν ο ένας πίσω από τον άλλο.

 Βγήκαν με ασφάλεια από την τάξη και κινήθηκαν προσεχτικά στο χώρο που ορίστηκε για να περιμένουν

 

ελιά- σεισμός- ασφάλεια 021

 

Εξερευνήσεις με ασφάλεια

 

 

 

 

Τα παιδιά πρέπει να ανακαλύψουν τον κόσμο γύρω τους, να δοκιμάσουν γεύσεις, μυρωδιές και χρώματα, να εξιχνιάσουν τα μυστικά που κρύβονται στα απαγορευμένα μέρη, να δοκιμάσουν τις ικανότητές τους, να τρέξουν σαν σίφουνες, να σκαρφαλώσουν ψηλά για να αγγίξουν τα σύννεφα, να τρυπώσουν σε μέρη που θα χωρούσαν μόνο τα στρουμφάκια, να πετάξουν με δύναμη μια πέτρα για να ταξιδέψει, ακόμα και να προσπαθήσουν να πετάξουν!! Πολλές φορές, όμως, τα πράγματα αντιστέκονται στους μικρούς μας κατακτητές και μαθαίνουν τα όρια του κόσμου και του εαυτού τους με λίγα δάκρυα στα μάτια, ένα καρούμπαλο στο κεφάλι, δυο δαχτυλάκια τυλιγμένα σε μια γάζα ακόμα και ένα σημαδάκι που θα τους θυμίζει τις εξερευνήσεις τους.

 

Φέτος στο σχολείο μας είχαμε την τύχη η ομάδα των εξερευνητών μας να είναι πολύ δραστήρια και ατρόμητη. Έπρεπε, λοιπόν, πριν ξεκινήσουμε τις εξερευνήσεις μας να μελετήσουμε καλά τους πιθανούς κινδύνους που θα συναντήσουμε, να σκεφτούμε τι πρέπει να κάνουμε για να τους αποφύγουμε, και τέλος να μάθουμε πώς να τους αντιμετωπίσουμε.

 

 

Αναγνωρίσαμε επικίνδυνες συμπεριφορές και προβλέψαμε τις συνέπειες:

 

εικόνα 1

 

Τα παιδιά περιέγραψαν τι δικές τους εμπειρίες και τα συναισθήματά τους από κάποιο μικρό ατύχημα που είχαν:

 ελιά- σεισμός- ασφάλεια 039

Ο Δημήτρης  που είναι προνήπιο περιγράφει την προσωπική του εμπειρία και γράφει ΄΄ ΠΡΟΣΟΧΗ ΄΄

 

Η Ναταλί  ,επίσης  προνήπιο ,περιγράφει το δικό της μικρό ατύχημα και τα συναισθήματά της 

 

ελιά- σεισμός- ασφάλεια 037

    Η εμπειρία παλαιότερων μαθητών κρίναμε ότι θα ήταν πολύτιμη. Αποφασίσαμε, λοιπόν, να πραγματοποιήσουμε μια έρευνα στους μικρούς μαθητές του ολοήμερου τμήματος του Δημοτικού Σχολείου. Ετοιμάσαμε το ερωτηματολόγιο μας και πήγαμε να συλλέξουμε τα δεδομένα μας. εικόνα 2

 

 

Ετοιμάσαμε και μια αφίσα για δώρο στους μαθητές που συμμετείχαν πρόθυμα ως δείγμα στην έρευνά μας:

 

εικόνα 3

 

 

 

Και, βέβαια, όπως απαιτεί κάθε έρευνα ακολούθησε στατιστική επεξεργασία στην τάξη για κάθε ερώτηση και ανάλυση των δεδομένων μας.

 

εικόνα 4(1)

 

Το επόμενο βήμα ήταν μια επιτόπια έρευνα στην τάξη μας και την αυλή μας για να εντοπίσουμε και να φωτογραφίσουμε τις κρυμμένες παγίδες και τα επικίνδυνα περάσματα

εικόνα 4 (2)

 

 

Και κάπως έτσι αρχίσαμε να καταστρώνουμε τη στρατηγική μας και τους κανόνες μας για να είναι ασφαλείς οι εξερευνήσεις μας.

 

εικόνα 5

 

 

 

 

 

 

Και τέλος δεν παραλείψαμε να εξερευνήσουμε και τα όρια του σώματός μας και να αναπτύξουμε τις κινητικές μας δεξιότητες: να αποκτήσουμε επίγνωση του όγκου του σώματός μας, να αναπτύξουμε ισορροπία, να αποκτήσουμε έλεγχο και συντονισμό των κινήσεών μας κ.α. Έτσι οι πτώσεις και οι απώλειες στο πέρασμα μας ελπίζουμε να μειωθούν!

εικονα 7 (1)

 

 

Γράψαμε ένα  ποίημα  και το τραγουδήσαμε με μουσική rap

 

 

Μέσα στην τάξη πάντα περπατάω

και όταν τρώω

 κάθομαι και δε μιλάω.

Τρέχω στην αυλή

όταν κυνηγάω

και προσέχω πάντα πού πατάω.

Τα χέρια μου προσέχω

πάντα πού τα βάζω

κι όταν υπάρχει κίνδυνος

πάντα εγώ φωνάζω.

Πράγματα στο πάτωμα

ποτέ δεν αφήνω

σ’ ότι είναι  επικίνδυνο

μακρυά θα μείνω.

Βγαίνω από την τάξη

πάντα με ηρεμία

στη γραμμή ένας -ένας

ακούω την κυρία.

Βέβαια, στην ατομική μας αξιολόγηση δεν φάνηκε ότι μπορούσαμε όλοι να αναγνωρίσουμε τους κίνδυνους με ευκολία. Η ομάδα μας, λοιπόν, θα πρέπει να έχει συνεχώς το νου της και να προσέχει ο ένας τον άλλο. (Εικόνα 6)

εικονα 6

Α! και για κάθε ενδεχόμενο αποφασίσαμε να ρωτήσουμε και τη γιατρό μας τι πρέπει να κάνουμε, αν χτυπήσει κάποιος φίλος μας. Έτσι, δεν θα φοβόμαστε πολύ αυτό το περίεργο κόκκινο betadine και θα προσέχουμε καλύτερα εμάς και τους άλλους.

 

Πρόσκληση-δώρο και η γιατρός μας ήρθε στην τάξη μας.

 

 

Κυρία Τασούλα σε ευχαριστούμε πολύ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Τώρα νιώθουμε το ίδιο ατρόμητοι και περίεργοι για όλα αλλά πιο ασφαλείς! Καλή μας τύχη!