Αφού ο Ήλιος εκτόξευσε μια βίαιη μάζα ταχέως κινούμενου πλάσματος στο διάστημα στις 9 Οκτωβρίου, η ESA περίμενε να χτυπήσει η καταιγίδα. Λίγες μέρες αργότερα, η στεφανιαία μαζική εκτίναξη (CME) έφτασε στη Γη, συντρίβοντας στη μαγνητόσφαιρα του πλανήτη μας και φωτίζοντας τον ουρανό.
Τα CME εκρήγνυνται από τον nλιο, σπεύδουν μέσω του Ηλιακού Συστήματος και ενώ επιταχύνουν τον ηλιακό άνεμο – ένα ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που απελευθερώνεται συνεχώς από την ανώτερη ατμόσφαιρα του Sunλιου.
Ενώ το μεγαλύτερο μέρος του ηλιακού ανέμου μπλοκάρεται από την προστατευτική μαγνητόσφαιρα της Γης, ορισμένα φορτισμένα σωματίδια παγιδεύονται στο μαγνητικό πεδίο της Γης και ρέουν προς τους γεωμαγνητικούς πόλους, συγκρούοντας με την ανώτερη ατμόσφαιρα για να δημιουργήσουν τo όμορφo Σέλας.