Υπάρχουν Νηπιαγωγεία που παραδίδουν συγκεντρωτικά τις εργασίες των μαθητών στο τέλος της σχολικής χρονιάς, άλλα που τις δίνουν τμηματικά μετά το πέρας κάθε τριμήνου και άλλα που τις δίνουν μετά την ολοκλήρωση κάθε θεματικής ενότητας που πραγματεύεται η ομάδα στην τάξη. Όπως κι αν παραδίδονται, θα πρέπει να έχουμε ως γονείς κατά νου τη σπουδαιότητά αυτών των εργασιών για πολλούς λόγους:

1. Είναι η προσωπική προσπάθεια του παιδιού σας που αντικατοπτρίζει το στάδιο γνωστικής, συναισθηματικής και πνευματικής ανάπτυξης και ωρίμανσής του.
2. Δεν είναι οι άρτιες αισθητικά εργασίες, αλλά αυτές που το ίδιο σας το παιδί μπόρεσε να παράγει και εμπεριέχουν το προσωπικό του αισθητικό κριτήριο.
3. Είναι το εργαλείο που μπορείτε εσείς οι ίδιοι να χρησιμοποιήσετε για να μάθετε πως σκέφτεται το παιδί σας, πως αισθάνεται, πως αλληλεπιδρά και πως συνεργάζεται στην τάξη. Δεν είναι μόνο ένας τρόπος ανίχνευσης της σχολικής του ετοιμότητας.
4. Είναι η “προίκα” του παιδιού σας από το σχολείο, αποτελούν ιδιοκτησία του και για τους λόγους αυτούς απαιτείται να δείξετε σεβασμό.

Ωραία όλα αυτά, αλλά πρακτικά τι μπορούμε ως γονείς να κάνουμε;

1. Δεν πετάμε, δεν εξαφανίζουμε όσα φέρνει το παιδί μας στο σπίτι. Σεβόμαστε ότι του ανήκουν και μπορούμε να συζητήσουμε μαζί του για το που θα φυλάμε όλα αυτά που φέρνει από το σχολείο. Θα μπορούσε να ναι σε ένα κουτί, που θα το διακοσμήστε, θα το ζωγραφίσετε μαζί του. Ακόμη κι ένα απλό κουτί παπουτσιών θα σας εξυπηρετούσε. Μπορείτε ακόμη και σε έναν φάκελο κλασέρ να τα φυλάξτε. Μια ακόμη ωραία ιδέα θα ήταν να επιλέξει κάποιες από αυτές τις δουλειές του και να στολίσει το δωμάτιο του, στο χώρο που θα του επιτρέψετε. Έτσι θα επιβεβαιώσετε πόσο σπουδαία είναι όλα αυτά που το παιδί σας έφτιαξε!
2. Καθόμαστε μαζί με το παιδί μας και το αφήνουμε να μας δείξει μία μία τις εργασίες του αφήνοντάς το να μας περιγράψει όσα θυμάται ή του άρεσαν ή όχι. Μην στέκεστε στο αισθητικό μέρος ή στο λάθος του, αλλά επαινέστε το για όσα κατάφερε. Το ότι κάτι δεν το ολοκλήρωσε , σημαίνει ότι ως εκεί μπορούσε γνωστικά να φτάσει ή αυτή ήταν η διάθεσή του τη στιγμή κάθε δραστηριότητας.
3. Μην μπείτε σε διαδικασία σύγκρισης του παιδιού σας με τυχόν αδέλφια του. Αντίθετα μπορείτε εσείς οι ίδιοι να διαπιστώσετε την εξέλιξη του παιδιού σας και βοηθήσετε και το παιδί να τη δει, συγκρίνοντας ενδεχομένως μια εργασία του πριν ένα τρίμηνο με μία τωρινή.
4. Μην ξεχνάτε ότι η ματιά μας πρέπει να ναι κριτική μεν ,αλλά με διάθεση παρότρυνσης, συμβουλής και τόνωσης της αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης του παιδιού μας.
5. Να είστε περήφανοι για καθετί μικρό ή μεγάλο που δημιουργούν τα μικρά χεράκια του παιδιού σας και να το εκφράζετε, γιατί αυτή είναι η αρχή για να ανοίξει το παιδί σας με αυτοπεποίθηση τα φτερά του στον κόσμο της γνώσης όταν με το καλό ξεκινήσει τη φοίτησή του στο Δημοτικό σχολείο. Γιατί πίσω από ένα παιδί που προχωρά μπροστά και πετυχαίνει υπάρχει ένας ενήλικας που πίστεψε σε αυτό! Και αυτοί είμαστε εμείς, εκπαιδευτικοί και γονείς!

ΚΛ.Μ.