Ημέρα: 6 Μαΐου 2011

Σχεδόν οι μισές ράβδοι ελέγχου στον αντιδραστήρα 5 του Κοζλοντούι -στον οποίο καταγράφηκαν αυξημένα επίπεδα ραδιενέργειας την περασμένη εβδομάδα- παρουσιάζουν ρωγμές και πρόκειται να αντικατασταθούν, ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοι του μοναδικού πυρηνικού σταθμού της Βουλγαρίας.

Οι ρωγμές, ή «μηχανικά ελαττώματα» όπως τους περιέγραψαν οι Βούλγαροι υπεύθυνοι, εντοπίστηκαν στη διάρκεια ελέγχου κατά τον ανεφοδιασμό του αντιδραστήρα με πυρηνικά καύσιμα.

Η ανακοίνωση διαβεβαιώνει πάντως ότι δεν υπήρξε διαρροή ραδιενέργειας. Αναφέρει επίσης ότι το πρόβλημα δεν επηρεάζει το σχέδιο για την επαναλειτουργία του αντιδραστήρα στις αρχές Ιουνίου.

Την περασμένη εβδομάδα, πάντως, τα επίπεδα ραδιενέργειας είχαν αυξηθεί μέσα στο κέλυφος του ίδιου αντιδραστήρα, όχι όμως και έξω από το κτίριο.

Είναι η δεύτερη φορά που εντοπίζονται ρωγμές στα περιβλήματα των ράβδων ελέγχου του Κοζλοντούι, έπειτα από ένα ανάλογο περιστατικό πέρυσι, το οποίο αφορούσε 31 ράβδους ελέγχου
στον αντιδραστήρα 6.

Οι ράβδοι ελέγχου αποτελούνται από υλικά που απορροφούν νετρόνια, ώστε να μετριάζουν την αλυσιδωτή αντίδραση σχάσης στους αντιδραστήρες. Χωρίς τις ράβδους αυτές, ο αντιδραστήρες θα μπορούσε να τεθεί εκτός ελέγχου και να οδηγηθεί σε τήξη της καρδιάς.

Όπως αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο, στο νέο περιστατικό εντοπίστηκαν ρωγμές στα περιβλήματα των 37 από τις 61 ράβδους ελέγχου του αντιδραστήρα, ο οποίος προσφέρει ηλεκτροπαραγωγική ισχύ 1.000 Megawatt.

Όλες οι ράβδοι ελέγχου πρόκειται τώρα να αντικατασταθούν.

Οι αντιδραστήρες 5 και 6 είναι οι μόνοι που λειτουργούν σήμερα στο Κοζλοντούι. Οι τέσσερις υπόλοιποι αντιδραστήρες, παλαιότερης τεχνολογίας, τέθηκαν εκτός λειτουργίας, όπως απαίτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να δεχθεί τη Βουλγαρία ως χώρα-μέλος το 2007.

Newsroom ΔΟΛ

 

Τα φαινόμενα επιτάχυνσης και επιβράδυνσης του χρόνου που είχε προβλέψει ο Αϊνστάιν μετρήθηκαν για πρώτη φορά σε συνθήκες της «καθημερινής» ζωής. Ρολόγια μεγάλης ακρίβειας δείχνουν ότι ο χρόνος επιταχύνεται όταν κανείς ανεβαίνει ένα σκαλοπάτι, και επιβραδύνεται όταν κάνει ποδήλατο.

Οι θεωρίες της γενικής και της ειδικής σχετικότητας περιγράφουν το πώς η ταχύτητα και η βαρύτητα επηρεάζουν το πέρασμα του χρόνου: Η γενική σχετικότητα προβλέπει ότι ο χρόνος επιταχύνεται όταν η βαρύτητα μειώνεται, ενώ η ειδική σχετικότητα προβλέπει ότι ο χρόνος επιβραδύνεται για τα κινούμενα αντικείμενα.

Μέχρι σήμερα, οι δύο θεωρίες είχαν επιβεβαιωθεί μόνο σε μεγάλες ταχύτητες και αποστάσεις.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231060732

Οι ερευνητές μελέτησαν ένα δυαδικό σύστημα πάλσαρ (εικόνα αρχείου)  

Οι προβλέψεις του Αϊνστάιν για το πώς η βαρύτητα δημιουργείται από παραμορφώσεις του χωροχρόνου επιβεβαιώθηκαν στο αυστηρότερο μέχρι σήμερα τεστ, τη δοκιμή της σχετικότητας στα ακραία βαρυτικά πεδία που δημιουργούν τα άστρα νετρονίων.

Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν εξισώσεις της γενικής θεωρίας της σχετικότητας οι οποίες προβλέπουν πώς η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που ταξιδεύει στο Διάστημα κάμπτεται όταν συναντήσει ισχυρά βαρυτικά πεδία.

Όπως αναφέρει το Nature.com, οι εξισώσεις έχει διαπιστωθεί ότι ισχύουν στο Ηλιακό Σύστημα με ακρίβεια 0,002%, ωστόσο ορισμένοι θεωρητικοί φυσικοί προέβλεπαν αποκκλίσεις στην περίπτωση βαρυτικών πεδίων πολύ ισχυρότερων του Ήλιου.

Τώρα, η ερευνητική ομάδα του Μάικλ Κράμερ στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ αναφέρει στο περιοδικό Science ότι επιβεβαίωσε τη θεωρία του Αϊνστάιν στην περίπτωση των άστρων νετρονίων, υπέρπυκνων σωμάτων που συγκεντρώνουν μάζα διπλάσια του Ήλιου σε διάμετρο λίγων δεκάδων χιλιομέτρων.

Η θεωρία προβλέπει ότι τα ραδιοκύματα κάμπτονται από τη βαρύτητα των άστρων και ότι, αν δύο άστρα βρίσκονται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο, παράγουν βαρυτικά κύματα που δημιουργούν κυματισμούς στο χωροχρόνο και φέρνουν τα άστρα πιο κοντά.

Οι μετρήσεις δείχνουν ότι οι εξισώσεις της γενικής σχετικότητας ευσταθούν με ακρίβεια 1 προς 20.000, ή 0,05%.

Οι ερευνητές μελέτησαν το σύστημα J0737-3039A/B, ένα ζευγάρι από άστρα νετρονίων τα οποία παράγουν παλμούς ραδιοκυμάτων και ονομάζονται πάλσαρ. Τα δύο πάλσαρ, που περιφέρονται το ένα γύρω από το άλλο σε μικρή απόσταση, αποτελούν το πρώτο γνωστό δυαδικό σύστημα πάλσαρ και θεωρούνται ιδανικά για τον έλεγχο της θεωρίας σε ακραίες συνθήκες:

Το βαρυτικό τους πεδίο είναι 100.000 φορές ισχυρότερο από του Ήλιου, είναι τόσο μικρά ώστε να θεωρηθούν σημειακά (διάμετρος περίπου 20 χλμ) και εκπέμπουν ραδιοκύματα σε τακτά χρονικά διαστήματα, διευκολύνοντας τις μετρήσεις των παραμορφώσεων.

Οι επιστήμονες σκοπεύουν τώρα να δοκιμάσουν τη σχετικότητα σε ακόμα πιο ακραίες συνθήκες, για παράδειγμα σε δυαδικά συστήματα που αποτελούνται από από ένα πάλσαρ και μια μαύρη τρύπα.

Στη Γη, στο μεταξύ, συνεχίζεται η αναζήτηση βαρυτικών κυμάτων με τα πρώτα επίγεια όργανα, ενώ σε διάστημα έξι έως επτά ετών αναμένεται να λειτουργήσει και ανιχνευτής βαρυτικών κυμάτων στο Διάστημα.

Χρειάστηκε περισσότερο από ένας αιώνας, όμως η διάσημη εξίσωση Ε=mc² τελικά επιβεβαιώθηκε. Η μαραθώνια επίλυση της εξίσωσης σε υποατομική κλίμακα δικαιώνει τον Αϊνστάιν για την ισοδυναμία μάζας και ενέργειας.

Σύμφωνα με την εξίσωση που διατύπωσε το 1905 ο μεγάλος Γερμανοεβραίος φυσικός, στο πλαίσιο της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας, η ενέργεια ισούται με το γινόμενο της μάζας επί την ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο.

«Μέχρι σήμερα, αυτό ήταν απλώς μια υπόθεση. Τώρα επιβεβαιώνεται για πρώτη φορά» αναφέρει ανακοίνωση του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας, το οποίο συνεργάστηκε στην έρευνα με Γερμανούς και Ούγγρους φυσικούς.

Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό Science.

Όπως αναφέρει το AFP, οι ερευνητές επιβεβαίωσαν την εξίσωση υπολογίζοντας τη μάζα του πρωτονίου και του νετρονίου, των δύο σωματιδίων από τα οποία αποτελείται ο πυρήνας του ατόμου. Τα πρωτόνια και τα νετρόνια αποτελούνται από στοιχειώδη σωματίδια, τα οποία ονομάζονται κουάρκ και παραμένουν ενωμένα μεταξύ τους με τη βοήθεια άλλω στοιχειωδών σωματιδίων που ονομάζονται γλουόνια.

Το περίεργο όμως είναι ότι τα γλουόνια έχουν μηδενική μάζα και η μάζα των κουαρκ αντιστοιχεί μόλις στο 5% της μάζας των πρωτονίων και των νετρονίων. Πού βρίσκεται λοιπόν το υπόλοιπο 95% της μάζας τους;

Σύμφωνα με τον Αϊνστάιν και τους υπολογισμούς της τελευταίας έρευνας, η χαμένη μάζα αντιστοιχεί στην ενέργεια των κινήσεων και αλληλεπιδράσεων κουάρκ και γλουονίων.

Η σημασία της εξίσωσης έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι η μάζα και η ενέργεια είναι ισοδύναμες -η ενέργεια μπορεί να μετατραπεί σε μάζα και η μάζα σε ενέργεια.

Μέχρι σήμερα, όμως, η επίλυση της εξίσωσης σε υποατομική κλίμακα -σε εξισώσεις της «κβαντικής χρωμοδυναμικής»- ήταν εξαιρετικά δύσκολη, καθώς απαιτούσε τεράστια επεξεργαστική ισχύ.

Τα μεγάλα ουράνια σώματα του σύμπαντος, οι πλανήτες όπως η γη, τα άστρα, οι γαλαξίες κ.ά. καμπυλώνουν το χώρο και τον χρόνο γύρω τους με τη δύναμη της βαρύτητάς τους, ακριβώς όπως έχει προβλέψει η διάσημη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Aλμπερτ Αϊνστάιν.

Η επιβεβαίωση έγινε από τις μετρήσεις του διαστημικού σκάφους Gravity Probe B (GP-B) της NASA, όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες.

«Ο Αϊνστάιν ζει», δήλωσε ο φυσικός στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ, Φράνσις Έβεριτ, επικεφαλής ερευνητής τής αποστολής GP-B, μιας πραγματικής «Οδύσσειας», η οποία προετοιμαζόταν από την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία επί περίπου τέσσερις δεκαετίες και τελικά εκτοξεύτηκε το 2004.

Όπως είπε ο Αμερικανός φυσικός, επιβεβαιώνεται πλέον ότι «στο σύμπαν ο χώρος και ο χρόνος καμπυλώνονται από τη βαρύτητα. Η Γη παραμορφώνει πολύ ελαφρά το χώρο γύρω της, λόγω της βαρύτητάς της, και τον “παρασέρνει” μαζί της καθώς περιστρέφεται. Φανταστείτε τη Γη σαν να ήταν βυθισμένη σε μέλι. Καθώς ο πλανήτης μας περιστρέφεται, το μέλι ολόγυρα περιδινείται, όπως συμβαίνει με τον χώρο και τον χρόνο».

Αυτό ακριβώς είχε προβλέψει πριν από σχεδόν 100 χρόνια ο Αϊνστάιν, σε μια εποχή που δεν ήταν όμως δυνατό να υπάρξει πειραματική επιβεβαίωση της θεωρίας του, λόγω έλλειψης της κατάλληλης τεχνολογίας. «Η αποστολή GP-B επιβεβαίωσε δύο από τις πιο θεμελιώδεις προβλέψεις του σύμπαντος του Αϊνστάιν, πράγμα που έχει καθοριστικές επιπτώσεις για την αστροφυσική έρευνα», τόνισε ο Έβεριτ.

Ο δορυφόρος μετέφερε τέσσερα εξελιγμένα γυροσκόπια (περιστρεφόμενες σφαίρες), που μπορούσαν να μετρήσουν τόσο τις γεωδαιτικές επιπτώσεις στη Γη, λόγω επίδρασης της βαρύτητας στον χωροχρόνο, όσο και το κατά πόσο ο πλανήτης μας, καθώς περιστρέφεται, «τραβάει» μαζί του το χώρο και το χρόνο.

Αν η θεωρία του Αϊνστάιν ήταν λάθος, τα γυροσκόπια θα έδειχναν πάντα στην ίδια κατεύθυνση, όμως -σύμφωνα με τη θεωρία της γενικής σχετικότητας- τα γυροσκόπια κατέγραψαν μικροσκοπικές, αλλά μετρήσιμες, μεταβολές στη διεύθυνση της περιστροφής τους, υπό την επίδραση της γήινης βαρύτητας.

Οι ανεπαίσθητες κινήσεις των γυροσκοπίων μετριούνταν σε σχέση με τη θέση του άστρου ΙΜ του Πήγασου, ενώ τα γυροσκόπια βρίσκονταν σε θερμοκρασία κοντά στο απόλυτο μηδέν (μείον 273 βαθμοί Κελσίου), για να εξασφαλιστεί η ακρίβεια των μετρήσεων.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1965904